ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    The magic of curse อาณาจักรต้องคำสาป และ กล่องดนตรีวิเศษ

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 ก้าวแรกแห่งการเข้าโลกนิทานปรัมปรา

    • อัปเดตล่าสุด 13 ต.ค. 49


         "พี่เครน เอาหนังสือคาร่ามานะ"เสียงดังโหวกเหวกออกจากปากของคาร่า หญิงสาวอายุประมาณ 15 ปีเศษ ผมสีทองอร่ามถูกปล่อยสยายเต็มแผ่น หลังดวงตาสีเขียวมรกตฉายแววแห่งความโกรธ จมูกโด่งเล็กได้รูปรับกับปากเต็มอิ่มสีแดงชมพูระเรื่อ วิ่งไล่ตามพี่ชายตัวดีที่ชื่อว่าเครน
         "ไม่ใช่หนังสือของคาร่าซักหน่อย มันของห้องสมุด"เครนช่วยแก้คำพูดให้ ขณะยังวิ่งหนีน้องสาวตนเอง
         เครนเด็กหนุ่มหน้าตาดี อายุเกือบ 18 ปี ผมสีทองยาวประบ่าถูกรวบไว้อย่างไม่ใส่ใจนัก ดวงตาสีฟ้าฉายแววขี้เล่น จมูกโด่งเป็นสัน ปากเรียวบางเหมือนผู้หญิงถูกระบายด้วยรอยยิ้มที่ยั่วให้คาร่าน้องสาวตนเองโกรธได้
         "แต่คาร่าเป็นคนยืมมา"คาร่าท้วงกลับ
         "แต่คาร่าอ่านมาตั้งสองวันแล้วหนิ จะขี้งกไม่ให้พี่อ่านเหรอ"ฝ่ายพี่ก็ยังเถียงอย่างไม่ลดละ
         "พี่เครนก็น่าจะขอคาร่าดีๆ"
         "ถึงจะขอดีๆคาร่าก็ไม่ให็พี่อยู่ดีนั่นแหละ...อ้าว"เสียงของเครนบ่งบอกถึงความฉงนที่เห็นน้องไม่วิ่งไล่ตามมา แต่กลับ...
         ...ระเบิดเสียงร้องให้ อายุ 15 ปีเศษแต่ยังร้องให้เหมือนเด็ก
         "โอ๋ๆ...พี่ขอโทษ"แล้วเครนก็ต้องมาง้ออีกตามเคย

         "เครนลูกไปแกล้งอะไรน้องฮะ"เสียงแหลมบ่งความเป็นหญิงหากแต่หน้ากลัวราวยมฑูตที่ถือมีดมาฆ่าเครน คาร่ายิ้มน้อยๆอย่างอารมณ์ดี อย่างน้องเสียงร้องให้ของเธอก็ดังพอที่จะทำให้แม่ได้ยิน
         "ม...แม่"เสียงเครนเริ่มสั่น
         คาร่ารีบฉวยหยิบหนังสือของตนวิ่งขึ้นห้องนอนของตนทันทีโดยไม่สนใจเครนที่กำลังตะโกนด่าเธออย่างกับจะกินเลือด กินเนื้อ

         ปัง แกร็ก! คาร่าเข้าห้องนอนตนพร้อมล็อกกรอนประตูอย่างแน่นหนาตามเคย
    ห้องนอนของคาร่า มีเตียงอันหนานุ่มอยู่ชิดผนังด้านในสุด เหนือเตียงมีหน้าต่างเปิดเอาไว้คอยรับลมยามบ่าย เมื่อลมพัดมา ม่านสีชมพูอ่อนเช่นเดียวกับสีห้องจะคอยพลิ้วเสมอ
         คาร่าล้มตัวลงนอนบนเตียงหนานุ่มสีชมพูอ่อนอย่างสบายใจ ลมที่พัดเข้ามาทางหน้าต่างเหนือเตียงเหมือนเพลงกล่อมให้คาร่าต้องผล็อยหลับไป

         /"หนูคาร่าจ๊ะ"/เสียงหวานเสนาะหูแว่วมาตามสายลมอุ่นยามบ่าย ทำให้คาร่าต้องกระพริบตาตื่นขึ้น
         ภาพผู้หญิงผมยาวเป็นลอนสีม่วงจรดพื้น ดวงตาสีนิลบ่งบอกถึงความใจดี
         "คุณเป็นใคร เข้ามาในห้องนอนคาร่าได้ไง"คาร่าเอ่ยกลับอย่างกล้าๆกลัวกับหญิงแปลกหน้า
         /"เราได้รับสารจากสวรรณ์มาทำให้คำขอของเธอเป็นจริง"/หญิงแปลกหน้ากล่าว
         "คุณเป็นนางฟ้าเหรอ"คาร่าถาม
         /"ไม่ใช่...เราเป็นเพียงแค่สายลม"/หญิงแปลกหน้ากล่าว
         "ตอนนั้นคุณบอกว่า..."
         /"จะทำให้ความปรารถของคาร่าเป็นจริง"/หญิงแปลกหน้ากล่าวต่อ
        "แต่หนูไม่มีความปรารถนา"หญิงแปลกหน้าทำหน้าฉงนกับคำพูดของคาร่า
         /"เด็กทุกคนย่อมมีความปรารถนาอยู่ในตัว"/
         คาร่ายิ้มแล้วหยิบหนังสือที่เธอยืมจากห้ายสมุดมาชูให้หญิงแปลกหน้าดู หน้าปกที่เขียนว่า'The magic of curse อาณาจักรต้องคำสาป'
         "หนูอยากท่องโลก อาณาจักรต้องคำสาป คุณจะให้ฉันได้ไหม"คาร่าเอ่ย คำพูดดูประชดมากกว่าจะพูดจริง
         /"ไม่มีปัญหา"/หญิงแปลกพูด หยิบกล่องดนตรีไขลานมาส่งให้คาร่า/"เมื่อไหร่ที่เธอพร้อมที่จะไป ขอให้ไขลาน เวลานาฬิกาของโลกมนุษณ์จะหยุดลงกับที่ แต่เวลานาฬิกาโลกที่เธอไปจะเริ่มเดิน แต่เมื่อเธออยากจะกลับบ้านขอให้เธอหมุนไขลานอีกรอบ จำไว้ว่าถ้ากล่องดนตรีนี้หายเธอจะไม่มีโอกาสที่จะกลับบ้าน แล้วขอบอกอีกอย่างเธอไปโลกนั้นได้แค่ครั้งเดียวเมื่อเธอกลับถึงบ้านเธอจะไม่มีโอกาสไปอีกครั้ง"/พูดเสร็จหญิงแปลกหน้าก็หายไปพร้อมกับสายลมที่โชยมา

         พรวด! คาร่าสะดุ้งตื่นจากบนเตียงอันหนานุ่ม
         'เธอคงจะฝันไป'เธอคิด พลันสายตาของเธอก็ปะทะเข้ากลับกล่องดนตรีไขลานที่หญิงแปลกหน้าให้เธอมา
         คาร่าสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆพลางหยิบกล่องดนตรีไขลานขึ้นมา
         "ฉัน...พร้อมแล้ว"ว่าแล้วก็เริ่มไขลาน ดนตรีแว่วมาตามสายลมฟังแล้วเสนาะหู เมื่อดนตรีจบ พลันแสงสว่างสีทองก็พุ่งออกมาจากกล่องดนตรี พร้อมกับประตูที่ถูกเปิด
         ร่างของคาร่าค่อยๆจางหายไปทีละนิด

         "คาร่าระวัง"เสียงเครนตะโกนเรียกพร้อม ฉุดร่างคาร่าไม่ให้หายไป แต่เครนกลับหายเข้าไป พร้อมกับ คาร่าด้วย...

         ...ทิ้งไว้แต่หนังสือที่คาร่ายืมมากจากห้องสมุดที่พลิกหน้าไปเรื่อยๆพร้อมหยุดลงตรงหน้า ที่1...





    ---------------------------------------------
         ...อาจจะอัพได้แค่นิดเดียวก็เถอะ แต่เดี๋ยวมาอัพต่อพรุ่งนี้นะคะ...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×