คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Warm Heart | Gally/Thomas
title: warm heart
paring: gally/thomas, galmas
rate: r-17
note: ขอให้ทุกคนเอ็นจอยกับเรือผีลำน้อยๆของเรานะคะ วิ้งๆ????✨
ปล. เคยลงใน readawrite มาก่อน เราจะย้ายมาวันละตอนจนถึงล่าสุด ก็จะอัปตามปกติ
เวลาได้ล่วงเลยมานาน นานมากพอที่ชีวิตแสนสงบสุขของพวกเราทั้งหมดเริ่มที่มั่นคง ความรู้สึก และหัวใจของใครๆก็ค่อยๆฟื้นฟูขึ้นทีละเล็กทีละน้อยจนพอที่จะสามารถยืนหยัดมีชีวิตต่อไปได้ แม้ภายในห้วงลึกของจิตใจนั้นมันจะเน่าเฟะ
เกินกว่าที่จะเยียวยา
" ไอ้อ่อน "
เสียงทุ้มของมินโฮดังขึ้นอย่างกวนประสาทต้อนรับวันใหม่ที่พึ่งมาขึ้นของเขาทันทีที่เดินออกมานอกกระท่อม โทมัสหันไปแล้วจึงค่อยๆคลี่รอยยิ้มออกเช่นทุกวัน
" ไง และหยุดเรียกฉันว่าไอ้อ่อนซะที "
พวกเขาเดินเข้าหากันเพื่อที่จะพูดคุยยามเช้ากันได้สะดวกตามประสา
" เมื่อคืนนายไปไหนมา ขนาดฉันจะนอนแล้วยังไม่เห็นวี่แวว "
" นี่คงไม่ใช่ว่าแอบซุกสาวไว้ไม่บอกหรอกนะ? "
มินโฮยิ้มเย้าแหย่พร้อมกระทุ้งศอกแตะเขาเบาๆ จนโทมัสหน้าบูดใช้มือดันตัวหมอนี่ออกไป
" แผละเถอะ จะไปมีได้ไง "
" หรือว่าจะซุกหนุ่ม? "
" มินโฮ "
" ฮ่ะฮ่าฮ่า ยอมก็ได้ "
" ไปกินข้าวเช้ากันเถอะเพียก "
และเมื่อช่วงเช้าหมดลง พวกเขาก็ต่างแยกย้ายกันไปทำกิจกรรมและหน้าที่ส่วนตัวที่ได้รับ มีการพูดคุยเข้าสังคมกันคนอื่นๆบ้างประปราย ผู้คนที่นี่ต่างคือผู้ได้รับผลกระทบ โดยรวมทุกคนต่างก็เป็นคนดีในแบบของตัวเอง ทุกอย่างดำเนินไปเช่นทุกวัน สุดท้ายเมื่อตะวันใกล้ลับฟ้าบางวันรวมถึงวันนี้เขาก็มาหยุดลงที่แท่นหินที่ต่างถูกสลักชื่อของคนที่เรารู้จัก
ทุกวันผ่านพ้นไปเช่นนี้จนหลงคิดว่าเรื่องราวก่อนหน้านั้นไม่เคยเกิดขึ้น
แต่ไม่เลย เขายังจำทุกรายละเอียดได้ดี
" ... "
สายตาว่างเปล่าของโทมัสเหม่อมองไปตามท้องนภาและทะเลสีงามที่ถูกต้องด้วยแสงอาทิตย์กำลังลับไป สายลมพาให้ความคิดว่างเปล่า ปล่อยให้เวลาเพียงไหลไปตามสายน้ำ
" กรีนนี่ "
กายสะดุ้งเล็กๆตามเสียงทุ้มคุ้นชินที่ไม่ว่าจะนานแค่นั้น เสียงนั้นก็ชื่นชอบที่จะเรียกโทมัสเช่นเดิม
" มานั่งชมนกชมไม้อีกแล้ว? "
เสียงหัวเราะในลำคอออกมาเล็กน้อยพอได้ยินคำทักทาย
" นายก็รู้ว่าไม่ใช่ "
เขาเหมือนได้ยินเสียงหัวเราะแผ่วๆดังมาจากอีกฝ่าย พร้อมกายกำยำหย่อนตัวลงนั่งข้างๆ จึงขยับเล็กน้อยให้คนตัวใหญ่กว่าได้มีที่
" ฉันรู้? "
" อย่ากวนประสาทน่ะแกลลี่ "
โทมัสหันไปเย้าแหย่กับชายที่ตนเคยอคติ คำพูดของเราทั้งสองไม่ได้จริงจังเพียงพูดคุยกันเล่น
" ...คำแนะนำจากฉันนะ นายจะฟัง ไม่ฟัง หรือจะอะไรกับ มันก็แล้วแต่ "
" แต่นายควรที่จะมูฟออนได้แล้ว "
ดวงตาลูกโอ๊คเหล่มองชายหนุ่มซึ่งพึ่งพูดประโยคที่ได้ยินมามากกว่าสิบครั้ง แต่มันก็ไม่เคยได้ผล ตาของเขาที่ควรสั่นไหวเมื่อได้ฟังกลับนิ่งสนิท กลายเป็นแกลลี่เสียเองที่หวั่นพอได้กวาดมองไปตามรายชื่อบนแผ่นหินนั้น
" ทำเป็นเก่ง พูดกับตัวเองเถอะปลวกเอ้ย "
โทมัสผ่อนลมหายใจออกแผ่วเบาแล้วหันกลับไปมองท้องฟ้าที่กำลังมืดอีกครั้ง
" เราทั้งคู่นั่นแหละ "
และสายลมเย็นก็เริ่มนำพาให้เวลาไหลตามไป
มือหนาอุ่นๆของแกลลี่สัมผัสศรีษะของเขาให้ซบลงที่ไหลของตนเอง แบ่งปันความรู้สึกให้แก่กันและกัน
" ทำกี่ครั้งก็จั้กจี้ชะมัด "
เอ่ยบ่นอุบอิบออกไปแต่ก็ยังยอทซบอยู่เช่นนั้น แถมยิ่งขยับกายแนบชิด
" จะบอกว่านายไม่ชอบรึไง กรีนนี่? "
เหลือบขึ้นไปก็เห็นใบหน้ามึนๆกวนๆกำลังยักคิ้วให้จนอยากดึงลงมาให้จบๆ หลังจากเคลียร์อะไรกันเรียบร้อยหมอนี่ดูกวนประสาทขึ้นจนนึกถึงแกลลี่คนเก่าในท้องทุ่ง
" ถ้าฉันไม่ยอมให้แล้วนายจะเสียใจ แกลลี่ "
" เมื่อไรนายจะหยุดเรียกฉันแบบนั้น "
แม้จะไม่ได้ยินเสียงกลั้วหัวเราะหรืออะไรก็ตามที่หมายถึงหมอนี่มีความสุข แต่เขาก็รู้สึกได้ว่าชายคนนี้ยังไม่หมดอารมณณ์ที่จะกวนประสาท
" ไม่มีวัน "
เสียงถูกส่งออกมาอย่างเรียบง่ายแบบที่เขาชอบ
" เหมาะกับนายดี "
โทมัสใบหน้าบูด ก็เหมือนทุกครั้งที่ถูกแกล้ง ขยับหาไออุ่นอีกสักเล็กน้อยก่อนที่จะเอ่ยเสียงอ่อน
" คืนนี้เหมือนเดิมนะ "
บรรยากาศเงียบไปสักพัก เสียงนุ่มจึงค่อยส่งเสียงออกมาสั้นๆ
" อืม "
(ต่อ)
https://www.readawrite.com/c/a634befc32de58f31aea98ea3f08bc5b
@roseMary_88
ความคิดเห็น