พื้นที่ส่วนตัว ห้ามเข้า!!!

ลำดับตอนที่ #8 : XS 3/3 100% (end)

ร่างบางยืนออกมารับลมในวันที่อากาศแจ่มใสผมสีขาวสะอาดปิวไปตามสายลมหน้าหวานๆของเธอยิ้มแล้วเก็บผมของตนให้เข้าที่วันนี้เป็นวันพักร้อนเธอเลยจะได้นอนหลับในห้องได้อย่างเต็มที่ตั้งแต่ในคืนที่มีภารกิจเธอก็ไม่ได้หลับสบายในห้องเลย เฮ้อ

“ชิชิชิ จะไปไหนหรอสควอจัง เจ้าชายขอไปด้วย”เด็กหนุ่มอายุน้อยถามคนที่ทำท่าจะกระโดดจากระเบียบ แล้วเอามือเรียวกั้นไม่ให้หนี

“ใครจะกล้าออกไปสภาพแบบนี้กัน”สควอโล่นั้งบนรั้วระเบียบแล้วดึงชุดกระโปรงแบบรัดรูปที่สั้นเหนือเขาถึงสองคืบทำให้เห็นขาเรียวขาวสวยแม้เธอจะรู้สึกอยู่ว่าเป็นผู้ชายแต่อะไรก็รู้สึกเขินอยู่ดีหลังจากที่เธอสารภาพความจริง เจ้าเบลเฟกอลก็ชอบมาเล่นแก้มใสๆของเธอเป็นประจำแต่ครั้งนี้ให้เล่นไปก่อนแล้วกันคอยจัดการที่หลัง

“รุ่นพี่อย่าไปกวนเขาสิครับ”ฟรานดึงเบลเฟกอลออกมาจากสควอโล่จนเจ้าชายเอาแต่ขว้างมีดใส่

“รุ่นพี่ผมเจ็บนะครับ”ฟรานเอามีดออกที่ละอันแล้วงอทิ้ง

“ชิชิชิ ใครหักมีดเจ้าชายต้องตาย ชิชิ”เบลเฟกอลวิ่งไล่ฟรานตรงระเบียบจนสาวร่างบางเริ่มรำคาญ

“สควอจัง ยังไงวันนี้ก็ต้องพาไปเข้าครัวให้ได้”ลุซซูเรียวิ่งหาสควอโล่ทั่วปราสาทแล้วตะโกนออกมาสควอโล่ก็รีบหนีทันทีตั้งแต่รู้ว่าสควอโล่เป็นผู้หญิงก็จัดการให้สควอโล่ทำตัวเป็นผู้หญิงแล้วสอนทำอาหารแต่สควอโล่ก็หนีไปทุกครั้งเลย

“แย่แล้ว ยัยเจ้ลุซจะมาแล้ว”สควอโล่วิ่งพาฟรานกับเบลเฟกอลแล้วอยู่ๆก็ชนกับแผงอกร่างใหญ่จนเกือบล้มเสียแล้ว เธอมองร่างตรงหน้าอย่างโมโหพอเห้นว่าคนตรงหน้าเป็นเธอถึงกลับชะงัก

“มากับฉัน ยัยสวะ”ซันซัสลากสควอโล่ไปที่ห้องตนเองอีกฝ่ายก็พอรู้จุดประสงค์เพราะการที่เธอไม่ยอมบอกคนอื่นตั้งแต่แรกเขาเลยบอกว่าจะลงโทษข้อหาผิดกฎ

เมื่อมาถึงที่ห้องร่างใหญ่ปล่อยเธอให้เป็นอิสระแล้วถอนเสื้อนอกทิ้งเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตที่สีขาวกันขนนกติดอยู่ที่ไหล่ซ้ายกับเนกไทสีดำน้ำตาลซันซัสเดินไปนั้งที่เก้าอี้อันใหญ่แล้วมองร่างที่ทำหน้างงอยู่อย่างนั้น

“มานั้งนี้”บอสจอมสั้งเรียกลูกน้องสาวสวยให้มานั้งที่ตักข้างขวาในเหมือนช่วยไม่ได้เธอทำตามเดินไปพยายามที่จะนั้งตรงตักตามคำสั้งแต่เพราะรัดรูปที่ใส่อยู่ทำให้แก้มใสๆของเธอเริ่มกลายเป้นสีชมพูน่ารัก เธอให้มือเรียวสวยจัดไหล่ซ้ายของคนตรงหน้าแล้วเหมือนเธอเสียหลักเกือบล้มใส่คนตรงหน้าเขาจับตรงเอวบางๆของเธอกับขาที่เรียวยาวมันทำให้เธอรู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูกเมื่อเห็นคนตรงหน้ายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์เธอมองมือที่จับขาของเธออย่างหวั่นๆเริ่มกลัวชายหนุ่มตรงหน้า

“บะ บอส”

“หือ”

“ปล่อย”

“หึ”

ร่างใหญ่เอาหน้าที่หล่อเหลาเข้าใกล้หน้าของร่างบางจนจมูกเตะกัน  ร่างบางพยายามออกจากตัวของซันซัสแต่เพราะแรงของซันซัสนั้นมีมากกว่าเธอหลายเท่า

“คิดจะทำอะไรกันแน่ ปล่อยฉันนะ-////-”

ทำหน้าน่ารักเกินไปเเล้ว ยัยสวะ

“อะไร ที่เมื่อก่อนน่ะไม่เห็นทำหน้าอย่างนี้เลยนิ”

ซันซัสหยิกแก้มใสๆของหญิงสาวจนแดงแล้วพอเธอเตรียมจะโวยใส่เขาก็จูบปิดปากเธออย่างรวดเร็วแล้วกระซิบที่ข้างหูว่า

“นี้เป็นคำสั่ง เป็นของฉันซะ ยัยสวะ”

ตานี้พูดหวานๆไม่เป็นเลยแฮะ แต่ช่างเหอะ

อ่ะแฮ่ม ฉันรู้สึกว่าคุณละลาบละล้วงเวลาส่วนตัวของพวกเรามากไปแล้ว ลาก่อน สวัสดี