รักซนๆ 4 คนอลเวง

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1

บทที่ 1  

“ห๊า...อะไรนะครับ/คะ” เสียงตะโกนจากเหล่าทายาทสุขสันติบดีดังทั่วห้องรับแขก

“อ๊ากกกกก...คุณพ่อคุณแม่ทำแบบนี้กับน้องดาวได้ไงคะ น้องดาวไม่ยอม น้องดาวไม่ยอม” บุตรสาวฝาแฝดคนเล็กของบ้านงอแงทันทีที่ได้ทราบเรื่องสำคัญจากปากคุณพ่อคุณแม่ของเธอ

“ใจเย็นสิน้องดาว” พี่สาวฝาแฝดของเธอเอ่ยขึ้นอย่างใจเย็น

 “คุณพ่อคุณแม่ช่วยเล่ารายละเอียดให้พวกเราฟังเถอะครับ” พี่ชายฝาแฝดคนโตของบ้านเอ่ยถามบิดามารดาของตนอย่างใจเย็น

เป็นที่รู้จักกันดีว่าตระกูลสุขสันติบดีนั้นเป็นตระกูลที่มีจิตใจดีมีเมตตา โอบอ้อมอารี  ครั้นตั้งแต่สมัยรุ่นคุณปู่พวกเขาสร้างเนื้อสร้างตัวจากเสื่อผืนหมอนใบตั้งใจศึกษาเล่าเรียนจนจบหมอ รักษาคนไข้ด้วยใจ บางรายไม่คิดเงิน รักษาฟรี จนกระทั่งสามารถก่อตั้งโรงพยาบาลขนาดเล็กเป็นของตัวเองได้ ซึ่งปัจจุบันโรงพยาบาลที่ว่าได้ถูกพัฒนาต่อเติมรุ่น นพ.สุขสมหวัง สุขสันติบดี กลายเป็นโรงพยาบาลชั้นนำขนาดใหญ่ นพ.สุขสมหวัง มีทั้งความมุมานะ ความจริงใจ จนกรรมดีส่งผลบุญให้ได้แต่งงานกับคุณหญิงสมฤดี ทายาทเจ้าของโรงแรมชื่อดังขนาดกลาง ทั้งคู่เป็นคนใจบุญ ไม่ว่ามีงานการกุศลที่ไหนจะขาดชื่อของคุณหญิงสมฤดีไม่ได้เสีย และสวรรค์ท่านคงได้ทรงโปรดมอบสิ่งล้ำค่ามาให้ตระกูลสุขสันติบดีนั่นคือ บุตรชาย บุตรสาวมาถึง 4 คน ...

หลังจากแต่งงานกันได้ปีกว่า คุณหญิงสมฤดี ได้ให้กำเนิดบุตรชายฝาแฝด 2 คน คือ เมฆ และหมอกของบ้านสุขสันติบดี เด็กชายทั้งสองคนนั้นไม่เพียงแต่หน้าตาน่ารักน่าชัง ซ้ำยังสมองดี ฉลาด และซนมากกว่าเด็กวัยเดียวกันจนเป็นที่โปรดปรานของเหล่าพยาบาล

5 ปีต่อมา คุณหญิงสมฤดีคงกลัวเด็กชายฝาแฝดจะมีเพื่อนเล่นน้อยไป ท่านจึงให้กำเนินเด็กน้อยฝาแฝดหญิงอีก 2 คน ไม่รู้ว่าเทพเจ้าดลใจอะไรกันให้เธอท้องได้ลูกแฝดถึงสองครา แต่ก็ดีที่เจ็บท้องแค่สองครั้ง แต่ได้ผลลัพธ์มาถึงสี่

เหล่าเด็กน้อยฝาแฝดบ้านสุขสันติบดีนำทีมโดย...พี่เมฆ พี่หมอก น้องเดือน น้องดาว ฝาแฝดที่หน้าตาเหมือนกันมากจนบางครั้งบิดามารดาแยกกันแทบไม่ออก ทว่าแยกจากนิสัยนี่แหละนิสัยเด็ก 4 คนนี้แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงแต่ก็ล้วนเป็นคนดีทุกคน

บัดนี้เวลาก็ล่วงเลยมากว่า 20 ปี จากเด็กน้อยกลายเป็นหนุ่มหล่อ สาวสวยกันไปหมด ฉะนั้นคงถึงแก่เวลาที่จะบอกกล่าวเรื่องราวสำคัญในอดีตที่พวกท่านเก็บรักษามานาน เมื่อฝ่ายนั้นได้เริ่มทวงถามสัญญา

“ลูกทั้งสี่เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของแม่ แม่ไม่ทางทำร้ายลูกๆหรอกจ๊ะ เรื่องคู่หมั้นที่บอกลูกๆไปนั้น...เฮ้อ...มันล้วนมาจากตัวลูกดาวตัดสินใจเอง พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับลูกเลยนะจ๊ะ” น้ำเสียงอ่อนโยนของคุณหญิงแม่ ทำให้เหล่าทโมนทั้งสี่เงียบไป พร้อมกับน้องดาวฝาแฝดคนสุดท้องเคลื่อนที่มานั่งบนพื้นพร้อมเอาหน้าซบตักคุณแม่อย่างอ้อนๆ

“น้องดาวแค่ตกใจคะคุณแม่ แต่ว่าๆๆ น้องดาวไม่ยอมหรอกนะคะ ยังไงน้องดาวก็ไม่อยากมีคู่หมั้น” น้องดาวหรือหมวดดาว สายลับคนสวยของตำรวจปราบปรามยาเสพติด ถึงจะเก่งกาจเพียงใดแต่เมื่ออยู่ในครอบครัวแล้วเธอคือน้องน้อยขี้อ้อน จอมสร้างเรื่องวุ่นวายเป็นที่สุดของบ้านสุขสันติบดี

“การหมั้นหมายของลูกดาว พ่อกับแม่ไม่ได้บังคับแต่อย่างใด แต่ทว่าตอนนี้พ่อแม่เองก็อายุมากขึ้นกันแล้ว อยากจะได้หลานไว้อุ้มคลายเหงาบ้าง อีกทั้งคำมั่นสัญญาเหล่านี้อีกฝ่ายเขาก็รักษาสัญญาอย่างดี และก็พร้อมจะดำเนินตามสัญญาแล้ว พ่อกับแม่เลยอยากมาบอกให้ลูกดาวรู้ตัวไว้ก่อน” นพ.สุขสมหวัง เอ่ยกับลูกๆด้วยความใจเย็น เป็นที่รู้กันดีว่าพ่อกับแม่ไม่เคยบังคับอะไรพวกเขาเลย แต่แม้ท่านไม่บังคับพวกเราก็รู้จักแยกแยะอะไรดีไม่ดี

“แล้วถ้าน้องดาวมีคนรักกันอยู่แล้วจะไม่เป็นปัญหาหรอครับ” พี่เมฆ พี่ชายใหญ่ประจำบ้านเอ่ยถามบิดาของเขา

“แล้วลูกดาวมีคนรักอยู่แล้วรึ” บิดาแห่งบ้านสุขสันติบดีเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม เขารู้อยู่แล้วว่าลูกของเขาไม่มีแฟนสักคน เพราะมัวแต่ตั้งใจทำงานจนไม่หาความสุขใส่ตัว แม้เจ้าหมอกจะกะล่อนเจ้าชู้ไปบ้าง แต่ลูกของเขาก็ไม่เคยล่วงเกินผู้หญิงหรือทำให้มีปัญหาในบ้าน ถ้าลูกๆของเขามีคนรักอยู่แล้วเขาเองก็พร้อมจะไปขอโทษต่อผู้หลักผู้ใหญ่ทางฝ่ายโน้น ไม่กลัวเสียมิตรภาพ เขามั่นใจว่าทางโน้นเองก็มีเหตุผลมากเพียงพอ ความสุขของลูกๆย่อมมาก่อนแต่นี่เขารอแล้วรอเล่าจนเกษียณแล้วยังไม่มีวี่แววจะได้อุ้มหลาน เขากับศรีภรรยาและเพื่อนรักที่ฝ่ายโน้นเลยต้องกระตุ้นสักหน่อย

“ไม่คะ...ไม่มี” เสียงตอบแผ่วเบา

“พี่หมอก...พี่หมอกคะ ช่วยน้องดาวแก้ปัญหาก่อน” น้องเดือนเอ่ยสะกิดพี่ชายของตนที่นิ่งเงียบไป

“คุณพ่อคุณแม่ครับ แล้วคู่หมั้นน้องดาวเป็นใครหรอครับ” หลังจากที่ไตร่ตรองสักพัก หมอกรีบเอ่ยถามบิดามารดา

“คู่หมั้นของลูกดาวหน่ะหรอ....555 พ่อนึกว่าลูกๆทุกคนน่าจะรู้ว่าเป็นใครนะ เอาเป็นว่าพ่อจะให้เวลาลูกดาวลองศึกษานิสัย ใจคอกับพี่เขาดู ถ้ารักกันชอบกันก็จะได้จัดงานแต่งเลย  พ่ออยากอุ้มหลานจะแย่แล้ว” นพ.สุขสมหวัง กล่าวพร้อมรอยยิ้มพลางลุกขึ้นจูงมือคุณหญิงสมฤดีออกไปเดินเล่นในสวนต่อเพื่อตัดบท

“เฮ้ออออ...วันนี้ทำไมมันซวยแบบนี้นะ” น้องคนสุดท้องรีบเอ่ย พรางทำตาละห้อย

“น้องดาวไม่ยอม น้องดาวต้องถอนหมั้นให้ได้ เรื่องอะไรจะแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก”

“ยัยดาว แล้วเรารู้แล้วหรอว่าใครเป็นคู่หมั้น ถึงมั่นใจนักว่าไม่ได้รักเขา” พี่ชายคนโตของบ้านเอ่ยถามน้องเล็กอย่างอารมณ์ดี จริงๆเขาเองก็แอบตกใจอยู่และเครียดบ้าง แต่พอเห็นท่าทีโวยวายของยัยดาวแล้วเขาออกจะอารมณ์ดีมากกว่า ทำยังกับจะตกนรกหมกไหม้ ทั้งที่รูปร่างหน้าตา นิสัยก็ยังไม่รู้จักคู่หมั้นคู่หมายของตัวเองสักนิด

“แต่งหรือไม่แต่งก็แล้วแต่เรานะยัยดาว แต่ไม่ว่ายังไงจะต้องไม่มีการถอนหมั้นอย่างเด็ดขาด” เดือนน้องสาวฝาแฝดอีกคนเอ่ยขนาดที่คิ้วขมวด ขณะที่พี่หมอกกับน้องดาวของเธอกำลังจะโวยวาย เดือนก็เอ่ยประโยคถัดไปว่า

“ถ้าไม่อยากแต่งงานกัน ก็ไปทำให้เขาถอนหมั้นซะ แล้วห้ามให้เราเสียเงินสักแดงเดียว สมบัติของพวกเราเอาไปบริจาคซะยังดีกว่าที่จะมาเสียในเรื่องไร้สาระแบบนี้” สาวน้อยจอมงกประจำบ้านสุขสันติบดีเอ่ยขึ้นอย่างเครียดๆ

“โธ่...พี่เดือนยังจะห่วงสมบัติอีก การแต่งงานมันเป็นเรื่องใหญ่นะคะพี่ มันทั้งชีวิตของดาวเลยนะ”

“ใช่ๆ ยัยดาวพูดถูกน้องเดือน น้องดาวของพี่ยังเด็กอยู่เลย จู่ๆจะปล่อยให้แต่งงานได้ยังไง” หมอกเอ่ยพลางสนับสนุนความคิดของน้องเล็ก ตามประสาพี่หวงน้องและไม่เห็นด้วยอย่างยิ่งกับความคิดของน้องเดือดจอมงกประจำบ้าน

แล้วเสียงการถกเถียงของเหล่าฝาแฝดสุขสันติบดียังคงดำเนินต่อไป...