เพราะเกลียดเธอจึงเจอรัก

ลำดับตอนที่ #2 : เจอกันอีกแล้ว

เพราะเกลียดเธอจึงเจอรัก

ตอนที่ 2  เจอกันอีกแล้ว 


                 ภายในห้างสรรพสินค้าใหญ่ใจกลางเมือง ที่พลุ่งพล่านไปด้วยผู้คน อิงฟ้านั่งอยู่ในร้านอาหารสไตล์อิตาเลี่ยนด้วยท่าทางเบื่อๆ ฉับพลันสายตาก็ไปสะดุดกับร่างสูงใหญ่ ใช่แล้วเขานั่นเอง

//แหมเดินสบายใจเฉิบเชียวนะ ร้านชั้นพังพินาศเพราะนาย หึ ดีละหยั่งงี้ต้องแก้แค้น//

             เมื่อหญิงสาวเห็นว่าร่างสูงเดินเข้ามาใกล้จึงเอ่ยปากทักอย่างเป็นมิตร
 
              "สวัสดีคะคุณ ชอบทานอาหารอิตาเลี่ยนเหมือนกันเหรอคะ.......นั่งก่อนสิคะ"

              "เอ่อ..สวัสดีครับ.....คือ..ผม"        

        //ทำไมวันนี้มาแปลก แฮะ  วันก่อนยังบู๋ล้างผลาญกับสรินยาอยู่เลย "


           "หรือว่าคุณรังเกียจที่จะร่วมโต๊ะกับดิชั้นคะ"อิงฟ้าทำสีหน้าผิดหวัง

          
           "ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ผมแค่แปลกใจ ไม่นึกว่าจะเจอคุณที่นี่"ธีรวุฒิพุดพลางนั่งลง

           "ดิชั้นชื่อ อิงฟ้าคะ แล้วคุณละคะ"หญิงสาวแนะนำตัวเองเสร็จสรรพก่อนจะหันไปถามผู้ร่วมโต๊ะ 

           "ผม ธีรวุฒิ ครับ เรียกธีร์ก็ได้ครับ ชื่อเพราะนะครับ"ชายหนุ่มตอบอย่างสุภาพ

            //ทำตาหวานเยิ้มอย่างงี้ต้องสนใจเราแน่เลย เฮ้อ คนหล่อก็งี้แหละน้า//

          
           "ขอบคุณคะ ดิชั้นต้องขอโทษสำหรับเรื่องเมื่อวันก่อนด้วยนะคะ ที่ชั้นตบหน้าแฟนคุณ"อิงฟ้าพูดพลางทำท่าทางสำนึกผิด 

           "ไม่เป็นไรหรอกครับสำหรับเรื่องวันนั้น แล้วอีกอย่างสรินยาไม่ใช่แฟนผมครับ เธอเป็นน้องสาว..........คือ..เราสนิทกันมากอะครับ"ชายหนุ่มรีบหาข้ออ้างหลังจากเห้นว่าอีกฝ่ายหนึ่งทำหน้าไม่เชื่อ 

           "คะ"หญิงสาวรับคำสั้นๆ

              //น้องสาวเรอะ เด็กอนุบาลยังดูออก อย่ามาหลอกชั้นซะให้ยาก//


        "เพื่อเป็นการไถ่โทษ ดิฉันขอโอกาศเลี้ยงข้าวคุณธีร์นะคะ"พูดจบก็ส่งยิ้มหวานให้ธีรวุฒิ

       "อย่าเลยครับ  ผมเกรงใจครับ"ชายหนุ่มตอบตามมารยาท

//ฮ่าๆๆ เธอชอบชั้นเข้าซะแล้ว//
  
 
   

“งั้นแสดงว่า คุณยังโกรธกันอยู่”อิงฟ้าตีหน้าเศร้า

“เปล่าครับ     ถ้ามันทำให้คุณอิงฟ้าไม่สบายใจ ก็ตกลงครับ แต่ผมกินจุนะบอกไว้ก่อน”ธีรวุฒิตอบตกลงอย่างไว้ตัวเล็กน้อย  หากแต่ใจนั้นยอมตั้งนานแล้ว  หลังจากที่หญิงสาวจัดการสั่งอาหารเรียบร้อยแล้วทั้งคู่ก็นั่งคุยกันอยู่พักหนึ่ง

//นายกำลังติดกับชั้น งั้นชั้นขอเริ่มแผนสองเลยและกัน//

“คุณธีร์คะ”

“ครับ”

“ดิชั้นขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ”เอ่ยพลางยิ้มหวาน

“ตามสบายครับ”ชายหนุ่มผายมือเป็นเชิงอนุญาต

----------------10นาทีผ่านไป------------------------

--------------------30นาทีผ่านไป-------------------------

“ทำไมไปนานจังวะ”ขณะที่ธีรวุฒิกำลังสบถกับตัวเองอย่างอารมณ์เสีย  พนักงานเสิร์ฟก็ค่อยๆยกอาหารมากมายหลากหลายชนิดมาวางบนโต๊ะ  จนธีรวุฒิแปลกใจแต่ยังไม่เอะใจอะไร

“นี่น้องผิดโต๊ะรึเปล่า”ธีรวุฒิถามด้วยความสงสัย

“ไม่นี่ครับ        เมนูหลังๆจะค่อยทยอยมาเสิร์ฟนะครับ”บริกรชายตอบอย่างสุภาพหลังจากก้มดูใบสั่งอาหาร

             //แล้วอิงฟ้าหายไปไหนวะ  สั่งมาเยอะแยะเชียว เอ๊ะ...รึว่า//

“น้องแล้วเห็นผู้หญิงที่มากับชั้นมั้ย”ชายหนุ่มถามด้วยความเอะใจ

“อ๋อ เห็นครับ  เธอออกไปได้ครึ่งชั่วโมงกว่าแล้วครับ”บริกรชายตอบ

  “ห๊า     ออกไปแล้วหรอ”ธีรวุฒิร้องอย่างตกใจ

“ครับ  ออกไปแล้วครับ  เธอยังฝากนี่ให้คุณด้วยครับ”บริกรหนุ่มพูดพลางยื่นกระดาษโน้ตสีขาวให้ธีรวุฒิ

ธีรวุฒิ

               ตลอดหลายวันที่ผ่านมาร้านชั้นขาดทุนย่อยยับเพราะนายกับแฟนนาย คิดเป็นเงินยังน้อยกว่าค่าอาหารวันนี้ด้วยซ้ำ   หวังว่ามันคงไม่มากไปหรอกนะ

                ป.ล.ชั้นจะถือว่าเจ๊ากันไปแล้วกัน 

                                                                                                                                       อิงฟ้า

“ฮึ่ม....ยัยอิงฟ้าตัวแสบ     น้องคิดตังค์เลยที่เหลือcancle โอเคมั้ย”หากใครได้มาเห็นหน้าของธีรวุฒิตอนนี้คงไม่มีใครอยากจะขัดใจเขา

“ครับผม ทั้งหมด5000 บาทครับ”บริกรหนุ่มกล่าวอย่างหวาดๆในท่าทีของธีรวุฒิ 

“ห๊า     ห้าพัน    ยัยอิงฟ้า เจอครั้งหน้าชั้นไม่ปล่อยเธอไว้แน่   เอานี่น้อง”ชายหนุ่มเอ่ยพลางยื่นบัตรเครดิตให้บริกรหนุ่ม อย่างหัวเสีย   เมื่อได้บัตรเครดิตคืนก็ผลุนผลันออกจากร้านทันที

//จำไว้นะยัยอิงตัวแสบ ชั้นจะจัดการเธอให้ได้    ......ฮึ่ม//