ภารกิจลับในโรงเรียน

บทนำ

ฉันมองได้แต่ก้มหน้าลงไปที่พื้น ขณะที่แม่กำลังดุด่าว่าฉันอย่างกันแม่มดใจร้ายที่หลุดออกมาจากเรื่องสโนว์ไวท์(นี่แม่ตัวเองนะ)ฉันได้แต่ฟังท่านว่ากล่าวอย่างเดียว

'' คราวหลังอย่าทำอีก เห็นไหมคุณป้าข้างบ้านเค้าโมโหมากแล้วนะ แล้วไหนจะเพื่อนๆของแกอีกแม่จะต้องไปโรงเรียนของแกทุกอาทิตย์เลยใช่ไหม''

''โห่ แม่ก็ดูป้าเค้าสิชอบหาว่าหนูชอบแอบไปเด็ดดอกไม้ของเค้าทุกวัน ถึงหนูไปเด็ดหนูคงเอาไปทำอะไรไม่ได้หรอก ส่วนเรื่องเพื่อนอะไรนั่นมันเป็นคนมาทำให้หนูโมโหเองนะช่วยไม่ได้นิ''

''แล้วแกจะให้ฉันทำยัง''

แม่ที่ยืนว่ากล่าวฉันก็ทำท่าจะเป็นลมลงไปกับพื้น ฉันที่กำลังนั่งฟังอยู่ก็ลุกไปพยุงท่านขึ้นมานั่ง

''แม่เป็นอะไรหรือเปล่าดูสีหน้าแม่ไม่ค่อยดีนะ ไปนอนพักก่อนไหม''

''ฉันไม่เป็นไร''

แม่ที่ทำสีหน้าไม่ค่อยดีก็ลุกขึ้นมายืนเหมือนเดิม

''ฉันจะส่งแกไปโรงเรียนที่เข้มงวดกว่านี้''

''ไม่เอานะแม่หนูไม่อยากไปโรงเรียนอื่น หนูอยากอยู่โรงเรียนนี้''

''ไม่ได้ งันฉันจะต้องไปโรงเรียนแกทุกอาทิตย์เลยล่ะสิ''

''นะแม่ หนูจะไม่ไปทำอะไรให้แม่เดือดร้อนอีกแล้ว''

''ไม่ได้ แกบอกฉันแบบนี้มากี่ครั้งแล้วหา''

''แค่ 13 ครั้งเองนะ''

''แกอย่ามาใช้คำว่า 'แค่' กับฉัน มันตั้ง 13 ครั้งต่างหาก''

โอ๊ย ทำไงดีฉันยังไม่อยากย้ายโรงเรียน ไหนจะต้องทำเรื่องย้ายอะไรนั้นอีก ทำยังไงดีฉันยังอยู่กับเพื่อนที่รักของฉัน(ที่แกล้ง)อยากจะร้องไห้ออกมาเป็นเครื่องบินแล้วนั่งหนีไปไกลๆแม่ในร่างแม่มดนี่จริงจริงTOT

''ฉันจะส่งแกไปเรียนโรงเรียน Courtesy High school''

'หาาาาาาาาาาาาา! ไอโรงเรียนที่สอนมารยาท แล้วยังมีแต่ลูกผู้ดีติงต่องกินอาหารที่แพงพอจะซื้อทองได้2เส้นอ่ะนะ''

''ใช่ ฉันทำเรื่องย้ายให้แกแล้ว อาทิตย์หน้าแกต้องย้ายไปอยู่กับเพื่อนของฉันที่กรุงเทพ''

''ไม่เอานะแม่ หนู…''

''แกต้องไป ไม่ไปไม่ได้ ฉันไปล่ะมีครอสไปทำหน้า''

''แต่ แม่''

ฉันพูดไม่ทันแม่มดใจร้าย(แม่เธอนะ)ก็เดินออกจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว ห่วงหน้าตัวเองมากกว่าฉันหรือเนี่ยTOT ตกลงฉันจะต้องไปจึงหรอเนี่ย ไม่เป็นไรหรอกโรงเรียนเก่าหาเพื่อนไม่ได้โรงเรียนใหม่จะต้องมีเพื่อนใหม่แน่ๆ