ลำดับตอนที่ #12
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : วันงานที่อาจวุ่น
และแล้ววันงานเทศกาลก็มาถึงอย่างรวดเร็ว
ภาพขององค์ชายเดินเคียงข้างกับฮองเฮาช่างดูราวกะเทพสวรรค์ ใช่ ไหนจะนางอัปสรอย่างไซซี เหล่าผู้เข้าร่วมงานทั้งชายหญิงต่างมิอาจปฏิเสธได้ว่าทั้งสองต่างเป็นที่ต้องตาต้องใจ ในส่วนขององค์ชายย่อมแน่นอนเพราะอีกไม่เกิน 10 ปี ย่อมต้องขึ้นครองราชต่อจากบิดา ส่วนไซซีนั่นแต่เดิมเป็นถึงหญิงงามอันดับหนึ่ง เชี่ยวชาญการดนตรีเป็นอย่างสูง ขายดนตรีมิขายร่างกาย ทว่ายามนี้นางกลับเป็นถึงลูกบุญธรรมของฮองเฮา หรือ อีกนัยหนึ่งคือ องค์หญิงนั่นเอง
"อาจารย์ท่านปลอมตัวทำไม "
" เรื่องของข้า "
เซียนท้อผู้นุ่งห่มเครื่องแต่กายหรูหราตอบปัด ฟงเหลยปลอมตัวเป็นคนชราอย่างแนบเนียน ท่ามกลางสายตาสนเท่ของฮองเฮา ส่วนไซซีนั่นย่อมเข้าใจจุดหมายของอาจารย์ได้ไม่ยาก
" เรียนฮองเฮา "
" เสด็จแม่!! "
" เจ้าค่ะเสด็จแม่ เรื่องนี้อาจเป็นเพราะ.....ซุบซิบๆๆ "
" คิกๆ ขนาดนั่นเชียว "
"เจ้าค่ะ "
หลังจากซุบซิบกันทั้งสองก็พากันหัวเราะคิดคักอย่างมีนัย ฟงเหลยได้แต่ส่งสายตาเขียวไปไปยังไซซี เพียงแต่ไม่นานก็ต้องเลิกไปเพราะได้เข้ามาบริเวณงาน
ฮองเฮาเสด็จ
เสียงแหลมๆดังขึ้นก่อนจะเข้างานเพียงเล็กน้อย เมื่อเข้ามาภายในงานบรรยากาศช่างแตกต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิงจากบ้านเรือนอันเป็นระเบียบดูหรูหรา แต่ที่นี้กลับเป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ ทั้งแสงแดดของฤดูนี้ช่วยเสริมให้เกิดภาพความงามราวกะสรวงสวรรค์ แต่ทว่า
กรี๊ดดด องค์ชายยยย
โอ้ววววว ไซซี..
ราวกะเสียงหวยหวนจากนรก ฟงเหลยไม่แปลกใจเลยซักนิดที่เทียนหลงชอบออกไปท่องราตรีข้างนอก ภายในนี้ถ้าไม่บ้ามากๆ ก็ต้องเต็มไปด้วยเขี้ยวเล็บแหลมคม บ้างมองมายังไซซีอย่างหื่นกระหาย บ้างก็มองไปยังเทียนหลงอย่างมีเบื้องหลัง ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าเขาปลอมตัวมาย่อมถูกต้องที่สุด ก่อนที่เขาจะได้เบื่อหน่าย สายตาก็พลันไปเห็นพิณหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่บนลาน
" ท่านสนใจพิณหลังนั้นรึ "
" อืม ช่างเป็นพิณที่ไม่ธรรมดา "
ฟงเหลยกล่าวเบาๆก่อนจะเดินไปยังพิณหลังนั้น ซึ่งด้วยพฤติกรรมแปลกๆของเขา จึงนำเอาศิษย์ทั้งสองเดินติดไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว และนั่นจึงเป็นเหตุให้คนทั้งงานมองไปยังเขานั่งเอง
" ชายคนนั้นเป็นใครรึท่านพ่อ "
" ไม่รู้สิ แต่ท่าทางจะไม่ธรรมดา "
เสนาคลัง หยู่เว่ยเจี้ยนกล่าวตอบบุตรชายของตน แม้จะเพียงน้อยนิดแต่คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากอย่างเขาย่อมสังเกตออกว่าชายผู้นั้นตบแต่งปลอมตัวมา ไหนจะเรื่องที่เดินคู่กับฮองเฮาเข้ามาในงานเสียอีก ซึ่งในส่วนนี้เองที่ทำให้เขาสนใจชายคนนั้นเป็นพิเศษ
" นี้คงเป็นพิณประกายฟ้าสินะ "
เสียงหวานเต็มไปด้วยเสน่ห์ของฮองเฮาเรียกความสนใจจากคนทั้งสาม
" ว้าว เสด็จแม่ช่างรอบรู้ "
" สุดยอด พิณประกายฟ้า ใช่พิณในตำนานไหมค่ะ "
ฮ่องเฮายิ้มรับอย่างปราณีกับท่าทางของคนทั้งสอง ซึ่งฟงเหลยยังคงเงียบอยู่เพื่อรอฟังความรู้ใหม่ๆจากฮองเฮา
" ในสมัยจักรพรรดิ์ ซุยฮั่นตี้ ได้มีช่างพิณนามว่า ชู่ซู่ คนผู้นี้เป็นผู้เปี่ยมไปด้วยความสามารถ จักรพรรดิ์ในสมัยนั้นชื่นชมในนิสัยและความสามารถจึงมักไปเชื้อเชิญเข้ามารับราชการอยู่เนืองๆ เพียงแต่ด้วยที่ช่างคนนี้อินดี้จึงไม่ยอมเข้ารับราชการ แม้พระองค์จะออกอุบายหลอกล่อสักเพียงใดก็ตาม และพิณหลังนี้ก็ได้ด้วยเพราะ ช่างพิณคนนี้แก้อุบายหนึ่งของจักรพรรดิ์ จบจ้า "
" ทำไมสั้นจัง "
" ย่อมแน่นอนเพราะเราจำไม่ได้ไงล่ะ คิคิ "
เสียงสรวลของฮองเฮากับไซซีอาจทำให้ชายทั่วไปเคลิบเคิ้ม เพียงแต่ฟงเหลยนั้นไม่ได้สนใจเสียงเหล่านั้น
" ขอลองเล่นสักหน่อยได้ไหม "
" ตามแต่ท่านจะทำเถิด ป่ะ ลูก เทียน ไซซี "
" เอ่อ ข้าอยากดูอาจารย์เล่นน่ะเสด็จแม่ "
" หม่อมฉันก็เช่นกันเพคะ "
เห้อ แล้วพระนางก็ต้องลอบถอนหายใจ เมื่อไหร่เน้อลูกๆจะมีเนื้อคู่กันสักที หึ ถ้าไม่ได้ก่อนปีหน้าแม่จะจับแต่งกันเองเลยคอยดู
เมื่อได้นั่งลงและลองลูบไล้พิณหลังงามดูฟงเหลยก็ทราบได้ทันที พิณหลังนี้สร้างโดยยอดฝีมือ เส้นเอนแต่ละเส้นล้วนแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า ตัวเรือนพิณสร้างมาจากไม้เนื้อแข็งผ่านกรรมวิธีพิเศษ นอกจากนั้นแม้เวลาผ่านมานานแล้วแต่เขายังคงสัมผัสได้อย่างชัดเจน
พิณหลังนี้แฝงไปด้วยปราณ!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น