ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อาจารย์ป่วน ก้วนจอมมาร

    ลำดับตอนที่ #12 : วันงานที่อาจวุ่น

    • อัปเดตล่าสุด 21 พ.ค. 56


     
     
     
             และแล้ววันงานเทศกาลก็มาถึงอย่างรวดเร็ว
     
     
     
     
                 ภาพขององค์ชายเดินเคียงข้างกับฮองเฮาช่างดูราวกะเทพสวรรค์  ใช่ ไหนจะนางอัปสรอย่างไซซี เหล่าผู้เข้าร่วมงานทั้งชายหญิงต่างมิอาจปฏิเสธได้ว่าทั้งสองต่างเป็นที่ต้องตาต้องใจ  ในส่วนขององค์ชายย่อมแน่นอนเพราะอีกไม่เกิน 10 ปี ย่อมต้องขึ้นครองราชต่อจากบิดา  ส่วนไซซีนั่นแต่เดิมเป็นถึงหญิงงามอันดับหนึ่ง เชี่ยวชาญการดนตรีเป็นอย่างสูง ขายดนตรีมิขายร่างกาย  ทว่ายามนี้นางกลับเป็นถึงลูกบุญธรรมของฮองเฮา หรือ อีกนัยหนึ่งคือ องค์หญิงนั่นเอง
     
     
              "อาจารย์ท่านปลอมตัวทำไม "
     
     
               " เรื่องของข้า "
     
     
     
     
              เซียนท้อผู้นุ่งห่มเครื่องแต่กายหรูหราตอบปัด ฟงเหลยปลอมตัวเป็นคนชราอย่างแนบเนียน  ท่ามกลางสายตาสนเท่ของฮองเฮา ส่วนไซซีนั่นย่อมเข้าใจจุดหมายของอาจารย์ได้ไม่ยาก 
     
     
     
     
                  " เรียนฮองเฮา "
     
     
                  " เสด็จแม่!! "
     
     
     
                  " เจ้าค่ะเสด็จแม่  เรื่องนี้อาจเป็นเพราะ.....ซุบซิบๆๆ "
     
     
                " คิกๆ ขนาดนั่นเชียว "
     
                "เจ้าค่ะ "
     
     
     
              หลังจากซุบซิบกันทั้งสองก็พากันหัวเราะคิดคักอย่างมีนัย ฟงเหลยได้แต่ส่งสายตาเขียวไปไปยังไซซี  เพียงแต่ไม่นานก็ต้องเลิกไปเพราะได้เข้ามาบริเวณงาน
     
     
     
     
                 ฮองเฮาเสด็จ 
     
     
     
     
               เสียงแหลมๆดังขึ้นก่อนจะเข้างานเพียงเล็กน้อย   เมื่อเข้ามาภายในงานบรรยากาศช่างแตกต่างจากภายนอกโดยสิ้นเชิงจากบ้านเรือนอันเป็นระเบียบดูหรูหรา แต่ที่นี้กลับเป็นสวนดอกไม้ขนาดใหญ่  ทั้งแสงแดดของฤดูนี้ช่วยเสริมให้เกิดภาพความงามราวกะสรวงสวรรค์  แต่ทว่า
     
     
     
                  กรี๊ดดด องค์ชายยยย  
     
     
                   โอ้ววววว ไซซี..
     
     
     
     
                 ราวกะเสียงหวยหวนจากนรก  ฟงเหลยไม่แปลกใจเลยซักนิดที่เทียนหลงชอบออกไปท่องราตรีข้างนอก ภายในนี้ถ้าไม่บ้ามากๆ ก็ต้องเต็มไปด้วยเขี้ยวเล็บแหลมคม  บ้างมองมายังไซซีอย่างหื่นกระหาย บ้างก็มองไปยังเทียนหลงอย่างมีเบื้องหลัง  ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าเขาปลอมตัวมาย่อมถูกต้องที่สุด  ก่อนที่เขาจะได้เบื่อหน่าย สายตาก็พลันไปเห็นพิณหลังหนึ่งที่ตั้งอยู่บนลาน
     
     
                " ท่านสนใจพิณหลังนั้นรึ "
     
                " อืม ช่างเป็นพิณที่ไม่ธรรมดา "
     
     
     
                    ฟงเหลยกล่าวเบาๆก่อนจะเดินไปยังพิณหลังนั้น ซึ่งด้วยพฤติกรรมแปลกๆของเขา จึงนำเอาศิษย์ทั้งสองเดินติดไปด้วยอย่างไม่รู้ตัว และนั่นจึงเป็นเหตุให้คนทั้งงานมองไปยังเขานั่งเอง
     
     
     
     
     
     
     
                  " ชายคนนั้นเป็นใครรึท่านพ่อ "
     
                   " ไม่รู้สิ แต่ท่าทางจะไม่ธรรมดา "
     
     
     
                  เสนาคลัง หยู่เว่ยเจี้ยนกล่าวตอบบุตรชายของตน แม้จะเพียงน้อยนิดแต่คนที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากอย่างเขาย่อมสังเกตออกว่าชายผู้นั้นตบแต่งปลอมตัวมา ไหนจะเรื่องที่เดินคู่กับฮองเฮาเข้ามาในงานเสียอีก ซึ่งในส่วนนี้เองที่ทำให้เขาสนใจชายคนนั้นเป็นพิเศษ
     
     
     
     
     
                   " นี้คงเป็นพิณประกายฟ้าสินะ "
     
     
                    เสียงหวานเต็มไปด้วยเสน่ห์ของฮองเฮาเรียกความสนใจจากคนทั้งสาม
     
     
                   " ว้าว เสด็จแม่ช่างรอบรู้ "
     
     
                     " สุดยอด  พิณประกายฟ้า  ใช่พิณในตำนานไหมค่ะ "
     
     
                   ฮ่องเฮายิ้มรับอย่างปราณีกับท่าทางของคนทั้งสอง  ซึ่งฟงเหลยยังคงเงียบอยู่เพื่อรอฟังความรู้ใหม่ๆจากฮองเฮา
     
     
     
     
                  " ในสมัยจักรพรรดิ์ ซุยฮั่นตี้  ได้มีช่างพิณนามว่า ชู่ซู่  คนผู้นี้เป็นผู้เปี่ยมไปด้วยความสามารถ จักรพรรดิ์ในสมัยนั้นชื่นชมในนิสัยและความสามารถจึงมักไปเชื้อเชิญเข้ามารับราชการอยู่เนืองๆ เพียงแต่ด้วยที่ช่างคนนี้อินดี้จึงไม่ยอมเข้ารับราชการ แม้พระองค์จะออกอุบายหลอกล่อสักเพียงใดก็ตาม และพิณหลังนี้ก็ได้ด้วยเพราะ ช่างพิณคนนี้แก้อุบายหนึ่งของจักรพรรดิ์ จบจ้า "
     
     
                   " ทำไมสั้นจัง "
     
                   " ย่อมแน่นอนเพราะเราจำไม่ได้ไงล่ะ คิคิ "
     
     
     
                  เสียงสรวลของฮองเฮากับไซซีอาจทำให้ชายทั่วไปเคลิบเคิ้ม เพียงแต่ฟงเหลยนั้นไม่ได้สนใจเสียงเหล่านั้น  
     
     
     
                    " ขอลองเล่นสักหน่อยได้ไหม "
     
     
                     " ตามแต่ท่านจะทำเถิด ป่ะ ลูก เทียน ไซซี "
     
     
                   " เอ่อ ข้าอยากดูอาจารย์เล่นน่ะเสด็จแม่ "
     
     
                      " หม่อมฉันก็เช่นกันเพคะ "
     
     
     
                    เห้อ แล้วพระนางก็ต้องลอบถอนหายใจ เมื่อไหร่เน้อลูกๆจะมีเนื้อคู่กันสักที หึ ถ้าไม่ได้ก่อนปีหน้าแม่จะจับแต่งกันเองเลยคอยดู
     




     
     
     
     
     
                  เมื่อได้นั่งลงและลองลูบไล้พิณหลังงามดูฟงเหลยก็ทราบได้ทันที พิณหลังนี้สร้างโดยยอดฝีมือ  เส้นเอนแต่ละเส้นล้วนแข็งแกร่งดุจเหล็กกล้า  ตัวเรือนพิณสร้างมาจากไม้เนื้อแข็งผ่านกรรมวิธีพิเศษ นอกจากนั้นแม้เวลาผ่านมานานแล้วแต่เขายังคงสัมผัสได้อย่างชัดเจน
     
     
     
                   พิณหลังนี้แฝงไปด้วยปราณ!!
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×