คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : The dreams:1 fantacy master
ฉันอยากให้คุณจินตนาการว่า คุณตื่นขึ้นมาในทุ่งดอกไม้หลากสีสันและกลิ่นหอมสดชื่น บางๆจนคุณไม่อยากขยับตัวลุกไปไหน อยากนอนแผยืดแขนยืดขานอนมันทั้งวันท้องฟ้าสีครามมีก้อนเมฆสีขาวเหมือน ปุยนุ่นมาช่วยบดบังแสงและความร้อนจากดวงอาทิตย์ช่วยให้ลมเย็นพัดพากลิ่นดอกไม้ไปทั่วทุก
นี้แหละความรู้สึกของฉันตอนนี้เลยล่ะ ตอนนี้ฉันกำลังสวมชุดเดรสสีขาวปลายกระโปรงลายลูกไม้แขนชุดพองๆเหมือนแขนตุ๊กตากับรองเท้าสานสีน้ำตาลอ่อนเข้าขุดกัน แต่ฉันไม่รู้หรอกว่าตอนนี้หน้าตาฉันเป็นแบบไหนเลยอ้อใช่!ในความฝันแนมีหน้าตาที่ไม่ซ้ำกันคงเป็นเพราะฉันยังไม่คอยเห็นหน้าตาตัวฉันเองจริงละมั้ง...แต่เท่าที่ฉันเห็น ฉันมีผิวขาวอมชมพูหน่อยๆแขนและขาบางๆจนแถบจะเรียกว่าตะเกียบเดินได้อยู่แล้ว ผมสีทองยาวจนถึงเอว(เอามือจับผมตัวเองที่ยาวถึงเอว)ทำให้ฉันจั้กจี้คอไม่น้อยว่าแต่.....
ที่นี้ที่ไหน!
ถึงฉันอยากนอนตลอดก็ไม่ได้ฉันจึงตัดสินใจลุกขึ้นมาจากทุ่งอย่างเสียดายเล็กน้อยแล้วปัดหญ้าใบหญ้าออกจากกระโปรงสีขาว อืมกระโปรงยาวประมาณเข่าฉันพอดีเลยแฮะว่าแต่ฉันจะไปทางไหนดีล่ะมองไปทางไหนก็มีแต่ทุ่งดอกไม้อ้อแล้วก็ผีเสื้อ....
“พี่สาวฮะ”เสียงเด็กชายตัวน้อยผมสีน้ำตาลเข้มที่ไม่รู้ว่ามายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่นัยตากลมโตสีเดียวกับผมมองมาที่ฉันอย่างสนใจ พรางเรียกฉันว่า”พี่สาว”ไม่หยุดปาก เด็กคนนี้เตี้ยกว่าฉันเยอะเลยประมาณเอวฉันเลยน่ะเนี่ยแต่น้องคนนี้หน้าตาหน้ารักดี โอเคฉันให้อภัย ^^
“พี่สาวหลงทางใช่ไหมฮะ” เด็กชายถามพลางยิ้มยิงฟันขาว
“อา...อืมจ๊ะพี่หลงทางน่ะ น้องพอจะรู้ไหมว่าที่นี้ที่ไหน”ฉันพยักหน้าให้กับเด็กคนนี้แล้วนั่งยองๆพอที่สายตาของฉันจะมองไปทางดวงตาสีน้ำตาลกลมโตพอดีสายตา
“อ้อ...ที่นี้คือ ไคโอดิสฮะ”เด็กชายยิ้มตาหยีแล้วดึงมือฉันไปทางตรงข้ามกับที่ฉันจะเดินไป
“ฮะ..เฮ้ยนี้!จะพาพี่ไปไหน!!เดี๊ยวว”ฉันพยายามกะมือปลาหมึกของเด็กชายออกเพราะฉันไม่รู้ว่าเค้าจะพาฉันไปไหน
“ไปหาทุกๆคนไงฮะ ทุกคนที่นั้นน่ะใจดีมากๆเลยน่ะฮะ”เด็กน้อยพูดไปพลางกึ่งลากกึ่งฉุดฉันไป
...................................50%............................................
ความคิดเห็น