คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [AYAME] Chapter 6: My Goddess...I want to be with you so much.
TW:Ooc:ตัวละครอาจใช้คำไม่เหมือนในอนิเมะ;การฆ่า;เลือด
______________________________________________
ในช่วงอายุตั้งแต่จำความได้จนอายุ13ในปัจจุบัน อายาเมะมีความปราถนาอย่างหนึ่งก็คือการได้อยู่ข้างกายพระเจ้าของเธอ ถ้าถามว่าเธอเจอกับพระเจ้าของเธอได้ยังไง ก็เพราะเธอคือ1ในเด็กที่ถูกลักพาตัวน่ะสิ พระเจ้าของเธอได้ช่วยพวกเธอจากคนชั่วพวกนั้นที่จับตัวพวกเธอไปทำเรื่องไม่ดี เธออยากอยู่ข้างๆพระเจ้าของเธอเหมือนที่ผู้หญิงคนนั้นได้อยู่ ทั้งรอยยิ้ม ทั้งเสียงหัวเราะ ทั้งได้เป็นคนสำคัญ มันน่าอิจฉาจริงๆนะกับตัวเธอที่เป็นแค่ลูกของบอดี้การ์ดธรรมดาที่ยังไม่ได้เรียนอะไร แตกต่างจากเธอคนนั้นที่สามารถฆ่าคนได้ตั้งแต่อายุไม่ถึง5ขวบ แถมยังเป็นลูกสาวคนเดียวของยากูซ่าที่คุมญี่ปุ่นอยู่เกือบครึ่งในตอนนี้ เพราะงั้นเธอเลยต้องฝึก ฝึก ฝึก ฝึกทุกอย่างที่จำเป็น ไม่ว่าจะเป็นการควบคุมอารมณ์ทางสีหน้า ท่าทาง และ น้ำเสียง การโจมตีระยะประชิด การใช้ปืน
แต่เธอก็มีข้อเสียอย่างหนึ่ง คือเธอไม่สามารถทำตามคำสั่งของคนอื่นได้ เธอไม่ต้องการฆ่าใคร และ ไม่ต้องการจะถูกใครฆ่าด้วย ถ้าคนๆนั้นคิดร้ายต่อเธอและคนสำคัญเธอก็พร้อมจะฆ่าคนเหล่านั้นอย่างไม่ลังเล และ ถ้าเป็นคำพูดของพระเจ้าของเธอเธอก็พร้อมจะทำให้ทุกอย่าง เธอจะปกป้องพระเจ้าของเธอเอง ไม่ว่าจะต้องทำยังไงก็ตาม
แต่ในการต่อสู้ที่ถูกจัดขึ้น เธอกับแพ้ แพ้ให้กับความแข็งแกร่งของสองคนนั้นที่ราวกับไม่ใช่คน พวกเธอแข็งแกร่งมาก อายาเมะมองการต่อสู้ที่ราวกับการร่ายรำอย่างไม่กระพริบตา พวกเธอทั้งสองช่างแข็งแกร่งจนตัวเธอเทียบไม่ติดเลย ไม่สิ เธอไม่ได้อยู่ในสายตาทั้งสองคนด้วยช้ำ ทั้งๆที่พวกเรามีพนะเจ้าคนเดียวกันแท้ แต่ความปารถนาของเธอคือการอยู่ข้างกายพระเจ้าของเธอ เพราะงั้นถึงจะไม่อยู่ในสายตาสองคนนั้น แต่แค่อยู่ในสายตาพระเจ้าของเธอได้เพียงแค่วิเดียวก็ยังดี
เพราะงั้นในตอนนี้เธอจึงมาอาศัยที่บ้านเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ใกล้กับที่อยู่อยู่ของพระเจ้าของเธอมากที่สุด เธอดูแลสถานที่แห่งนี้อย่างดีเพราะคนเหล่านี้ยังไม่ได้ทำอะไรผิดร้ายแรงเช่นเธอไงล่ะ
และในที่สุดเธอก็ได้พบพระเจ้าของเธอ อยากเดินไปซื้อของกินด้วยกัน มีความสุขจนสามารถตายได้เลยล่ะค่ะ รอยยิ้มของพระเจ้าของเธอช่างงดงามเหลือ ในที่สุดเธอก็ได้รอยยิ้มนี้มาเป็นของตัวเองแล้ว
"ฉันมีเพื่อนรักแล้ว อายาเมะเป็นเพื่อนของฉันแล้วกันนะ"
"เอ๊ะ? ได้สิคะ ถ้านานะจังต้องการล่ะก็^^"
เธอไม่ปราถนาเป็นที่หนึ่งเพราะตัวเธอขอแค่ได้อยู่ข้างพระเจ้าของเธอก็พอแล้ว ไม่ขอไปมากกว่านี้แล้วล่ะ ถึงแม้จะอยากเป็นมากแค่ไหนก็ตาม แต่เธอแปลกใจเสียเหลือเกิน
ทำไมเธอคนนั้นที่ได้กลายเป็นสต๊อกเกอร์ตามชีวิตของพนะดจ้าของเธอแทนที่จะเข้ามาทำความรู้จักเช่นเธอกันล่ะ แอบมอง แอบตาม แบบนี้เดี๋ยวก็โดนเกลียดหรอก
เวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ มันคงจะจริงสินะ เพราะในตอนที่เธอกำลังจะออกไปข้างนอกก็ได้ยินเสียงของพระเจ้าของเธอเรียกชื่อเข้า
"อายาเมะ!!"
เธอรีบเดินไปหาก่อนจะสังเกตเห็นผู้หญิงอีกคน ผู้หญิงที่ได้ยืนเคียงข้างพระเจ้าของเธอมาตลอด ได้เป็นที่1สำหรับพระเจ้าของเธอ เป็นคนที่น่าอิจฉาจริงๆเลยนะ
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ คุณอายาเมะ" ได้เจอหน้าใกล้ๆแบบชัดๆแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกว่าพวกเราอยู่คนละโลกกันเลย สวย สวยจริงๆ ราวกับปีศาจกำลังล่อลวงผู้คนอย่างไงอย่างงั้น
"เช่นกันค่ะ คุณ...เพื่อนของนานะจัง"
เธอจะไม่แพ้ เธอต้องได้อยู่ข้างๆพระเจ้าของเธอแม้เธอจะสู้ไม่ได้ก็ตาม แต่เธอก็อยากอยู่ข้างๆพระเจ้าของเธอเหมือนกันนะ!!
"ชื่อของฉันคือ อิวานาริ ฟุยุกะ ค่ะ"ฟุยุกะมองมาที่อายาเมะด้วยใบหน้า น้ำเสียง และ สายตาที่อ่อนโยน" เรียกฟุยุกะก็ได้นะคะ^^"
ทำไม...เธอรู้สึกเหมือนถูกรัดเลยทั้งที่ไม่มีเจตนาร้ายเลยแท้ๆ น่ากลัวเกินไปแล้วนะ อิวานาริ ฟูยูกะ!!!
______________________________________________
ป.ล ถ้าเม้นถึง3จะลงอีกตอน
ป.ล2 อัพอาทิตย์ละตอน
ความคิดเห็น