(yaoi)ทะลุมิติมาป่วนเทพกรีก

ลำดับตอนที่ #5 : วุ่นวาย

"ราเซียร์...ไหนคฤหาสน์ที่เจ้าว่า"เฮร่าถามขึ้นเมื่อเดินวนในป่าต้องห้ามเกือบ3ชั่วโมง

"มัน...มันคง...อยู่แถวๆนี่ละ"ราเซียร์พูดพร้อมกับเหงื่อที่ซึมออกตามใบหน้าอย่างไม่มั่นใจทำให้เทพทุกตนที่ถูกลากมามองไปที่ราเซียร์อย่างไม่เชื่อ จะให้เชื่อได้ไงพาหลงมาเกือบ4ชั่วโมง

"...หรอ..."พูดขึ้นพร้อมกันแล้วมองราเซียร์อย่างเหยียดหยามที่ดันพาหลง(อย่าย้ำ!//ราเซียร์)

    บู้วววววว!!(หมาป่าหอน)

"ราเซียร์...พาเราออกจากป่าเดี๋ยวนี้นะ!!"เฮอร์เมสพูดกับราเซียร์เมื่อรู้สึกเหมือนจะเกิดเรื่องร้าย

"แค่หมาหอนเองมิใช่รึ เฮอร์เมส?"แอเรสถามขึ้นเมื่อรู้สึกว่าเฮอร์เมสมีท่าทางกระวนกระวาย

"ถ้ามันใช่แค่นั่น ข้าจะดีใจมาก"เฮอร์เมสหันมาตอบแอเรสด้วยแววตาจริงจังก่อนจะเปลี่ยนเป็น

สับสน"มีใครกำลังเดินมาทางนี้"พอได้ยินเฮอร์เมสพูดแบบนั้นทุกตนก็เตรียมต่อสู้ทันที

"อ่าาาาานึกว่าใครที่แท้ก็พวกเทพนี่เอง"อารัคเน่ในร่างมนุษยพูดขึ้นเมื่อรู้ว่าใครเป็นผู้บุกรุกที่พวกตนทั้งสามตามหา

"อา...รัคเน่...?"เห็นสีหน้าสับสนมึนงงของอีกฝ่ายอารัคเน่ก็ยิ้มกว้างมากกว่าเดิมทันที ช่างเป็นเหยื่อที่น่าสนุกเสียจริง

"เข้ามาทำไมในที่นี้งั้นรึ?"อารัคเน่ถามพร้อมรอยยิ้ม(โรคจิต)เป็นมิตรให้อีกฝ่าย

"มันไม่เกี่ยวกับเจ้า อารัคเน่" อารัคเน่หันไปมองคนที่พูดด้วยรอยยิ้มก่อนรอยยิ้มนั้นจะลดลงเลื้อยๆแล้วแทนที่ด้วยแววตาที่แสดงถึงความโกรธแค้นก่อนจะกายเป็นการหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

"ฮาฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮาฮ่าฮ่าฮ่า!!! อาเธน่า~~ตา---!!"

"อารัคเน่" 

       อารัคเน่ที่กำลังจะพุ่งตัวไปหาอาเธน่าเพื่อหวังจะฆ่าก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียกที่คุ้นเคย อารัคเน่ค่อยๆหันไปอย่างช้าๆเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง

"ท--ท่าน นาคาส...มีอะไรงั้---"อารัคเน่ที่กำลังจะถามนาสก็ต้องหยุดชะงักเมื่อนาสพูดแทรก

"กลับไปที่คฤหาสน์...เนลียร์กำลังรอพบเธออยู่"อารัคเน่ที่ตอนแรกจะร้องค้านก็หยุดเมื่อได้ไังประโยคต่อมา

"คะ" พอตอบรับเสร็จอารัคเน่ก็หายตัวไปจากตรงนั้นทัน

"เอาล่ะ...บอกมาหน่อยสิว่ามาทำไม?"นาสถามขึ้นพร้อมกับมองสำรวจพวกเทพที่อยู่ตรงหน้าทั้งหมด

"พวกข้า--"ราเซียร์ที่กำลังจะพูดก็ต้องหยุดเมื่อมีสิ่งมาแทรก(ทำไมมันมีแต่แทรกตลอดเลยห๊าาา!!??!//ทั้งหมด)

"อ๊ากกกกกก!!!นาสสสสสช่วยด้วยยยยย!!!"นาสที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็หันไปมอง เสียงดังออกมาจากคฤหาสน์งั้นมันก็มีคนเดียว แถมมาได้จังหวะอีก(กรอกตา)ฉันฟ้องเนลียร์แน่ เน-เปีย(กัดฟัน)

         ตุ๊บ!!

"นาสใจร้ายทำไมไม่ช่วยผมล่ะ?!"เนปพูดขึ้นอย่างงอนๆเมื่อตกลงมาบนพื้นแล้วนาสไม่รับตนโดยไม่สังเกตรอบข้างว่ามีใครอยู่รึเปล่า

"......" นาสไม่พูดอะไรแต่ชี้นิ้วไปที่ฝั่งตรงข้ามทำให้เนปหันไปมองตามก่อนจะเบิกตากว้าอย่างตกใจเมื่อเจอคนรู้จัก

"เอ๊!โพเซดอนมาทำอะไรที่นี่งั้นหรอครับ?"เนปถามโพเซดอนก่อนจะลุกขึ้นยืนอย่างช้าๆไม่รีบร้อน แต่พวกที่ได้ยินคำถาม(ยกเว้นนาส)นี้สิ เจอใครทำไมถึงโดนแต่คำถามนี้(ว่ะ)!

"ข้า...มาหาเจ้า"โพเซดอนตอบเนปโดยลืมไปรึเปล่าว่ามันมีเรื่องน่าสงสัยยิ่งกว่ามายืนตอบคำถาม!

"เอ๊~~~!งั้นขอถามอีกนะ"โพเซดอนไม่ตอบแต่พยักหน้าแทนทำให้เนปยิ้มกว้างก่อนจะแอ๊--แค่ก!ถามขึ้น"คุณ...สนใจผมหรอ?"คำถามนี้ของเนปทำให้ทุกคนหยุดชะงักอย่างตกใจยกเว้นแต่นาสนี้แหละที่รู้นิสัยน้องตัวเองดีเลยได้แต่กรอกตามองบนและขึ้นในใจอย่างเบื่อหน่าย น้อง...ตอแหล  ส่วนเนปนั้นเอาแต่มองโพเซดอนด้วยสายตาเปล่งประกาย แต่พอโพเซดอนจะตอบก็เกิดเรื่องขึ้นชะก่อน ทำไมวันนี้มีแต่เรื่อง

"ออกไปชะ"นาส

"ไม่เอาน่านาสพวกเขาอุตสา---"เนป

"นายหนีออกมาจากคฤหาสน์"นาส

"....."เนป

"ออกไปได้แล้วและอย่าคิดจะมาอีก...นั้นทางออกเดินไป"นาสพูดจบก็ลากเนปตามมาทันที โดยไม่รอฟังคำตอบใดๆของอีกฝ่าย โถ่~~ผมอยากสูงเหมือนแฝดอีกสองคนจริงๆจะได้ไม่ถูกลากแบบนี้

"เอาไง?"ราเซียร์ถามขึ้นเมื่อนาสกับเนปเดินไปจนลับตาแล้ว

"คงต้องถอยก่อน"ซุสพูดจบทั้งหมดก็พากันถอนหายใจก่อนจะเดินไปตามทางที่นาสชี้และก็ ใช่

พวกตนออกมาได้แต่พอหันกลับที่ป่าต้องห้ามเท่านั้นแหละ

"เกิดอะไรขึ้นกัน?"อัมฟิตริเตถามขึ้นเมื่อป่าที่พวกตนพึ่งออกมาค่อยๆหายไป

"อาณาเขตลักช้อน"ฮาเดสพูดขึ้นทำให้ทุกตนให้มาสนใจ

"หมายความว่าไงฮาเดส?"ซุสถามขึ้นอย่างรู้สึกไม่ดี

"ตามชื่อ"

"ขยายที่"โพเซดอน

"มันมีความสามารถในการกักขังถ้าผู้ร่ายอาณาเขตนี้ไม่ตายก็ไม่สามารถเข้าไปได้ เว้นแต่..."

"เว้นแต่อะไร...?"

"จะถูกอนุญาตโดยผู้ร่าย"

ฟังดูง่าย แต่เราไม่รู้ผู้ที่ร่าย!!

"เนป...ไม่อยู่ในคุก...ใต้ดิน"เนลียร์พูดเสียงเย็น

"...T^Tจ๊ะ!"ทำผิดก็ต้องโดนลงโทษอันนี้เข้าใจแต่ทำไมนาสจะต้องอยู่ในห้องด้วยเล่า!!ผมก็อายเป็นนะ แล้วดูนะ ดูมัน...มันหัวเราะเยาะปม!แถมยังพูดไร้เสียงให้ผมอ่านปากอีกว่า

'สมน้ำหน้า' 

อ๊ากกก!!!เจ็บใจ!อย่าให้ถึงที่ผมบ้างแล้วกัน!ฮึ่ย!!