NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Twisted Wonderland ] no lie อยากกลับบ้าน!!(ノಠ益ಠ)ノ彡┻━┻

    ลำดับตอนที่ #3 : คนของสิงโต [leona x oc]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 166
      12
      18 ธ.ค. 65

    เลโอน่า คิงสกอล่า x เรเซีย เฟนิตาร์

    TW: ooc; ตัวละครยังอายุไม่ถึง18; การคุกคาม(มั้ง); ความรุนแรงทางเพศ(มั้ง);การบังคับ...


    เรเซียเป็นเด็กสาวอายุ17ที่อยู่ห้องในวันฝนตกหนักด้วยการนอนเร็วกว่าปกติเพราะอากาศเย็นกำลังดี พอตื่นมาเรเซียที่ควรตื่นอยู่บนเตียงของเธอกับมาโพล่ใน ปราสาทที่ให้ความรู้สึกคล้ายโอเอซิส(ไม่รู้ว่าทุ่งหญ้าอัสดงมันเป็นยังไงอ่ะ( ・ั﹏・ั))แบบนี้กันล่ะ แล้วทำไมตัวเธอหดเล็กลงเหมือนเด็กแบบนี้กัน

    "เธอ...เป็นใครกัน?"

    เด็กชายผิวแทนมีหางมีหูสิงโต อายุน่าจะไม่ถึง10ขวบมั้ง? แต่จะโคตรน่ารักเลยค่ะ!!(ปิดปากตากลายเป็นรูปหัวใจ) อยากลองจับใบหูนั้นเลยจริงๆ คงนุ่มมือน่าดู ไม่สิโลกปกติที่ไหนมันจะมีหูสัตว์แบบนี้กันคะ!? ง่ายๆคือตัวเธอน่าจะได้มาอยู่อีกโลกหนึ่งแล้วล่ะค่ะ ทางเลือกที่จะอยู่รอดตอนนี้คือ...ผูกมิตรไว้ก่อน

    "ฉันชื่อ...เรเซีย เฟนิตาร์ค่ะ...ไม่ทราบว่าที่นี้ที่ไหนเหรอคะ?" 

    เธอถามพร้อมกับส่งรอยยิ้มอ่อนๆให้เด็กชายที่เหมือนตอนนี้จะอายุมากว่าเธอ หรือ แค่สูงกว่าเฉยๆก็ได้ แต่ที่ทำได้ก็แค่ปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์เท่านั้นแหละ เหอะๆ

    "ไม่รู้จักแดนทุ่งหญ้าอัสดงงั้นเหรอ?" เด็กชายหูสัตว์ตรงหน้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอแล้วถามอย่างสงสัยที่ไม่ต้องการคำตอบเพราะพอเธอจะพูดอะไรออกไปเจ้าตัวก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน"ตัดสินใจล่ะ ตั้งแต่นี้ต่อไปเธอคือคนของฉัน" 

    "เห๊ะ?" เป็นครั้งแรกเลยค่ะ ที่อยากต่อยเด็กแบบนี้ โดยเฉพาะต่อยปากที่ยิ้มกวนๆนั้นน่ะ!!!

    .

    ตอนนี้เรเซียอายุได้10ขวบแล้วค่ะ ส่วนเลโอน่าอายััได้13แล้ว เลโอน่าเป็นเจ้าชายคนที่2ของแดนทุ่งหญ้าอัสดง มีพลังที่เก่งมากเพราะสามารถเปลี่ยนทุกอย่างเป็นทรายได้ แต่คนอื่นๆดูกลัวเลโอน่านะ มีอะไรน่ากลัวกันเลโอน่าก็แค่เด็กเองนี่ เด็กๆควรได้รับความรักและความเอาใจใส่นะ ไม่ใช่ความหวาดกลัวที่จะเข้าใกล้เลโอน่าแบบนี้ แถมยังเปรียบเทียบเลโอน่ากับพี่ชายเลโอน่าอย่างฟาเลน่าอีก ทั้งๆที่เลโอน่าก็พยายามขนาดนี้แล้วแท้ๆ ชมกันบ้างสิค่ะ!!? ฮึ่ย! น่าโมโหพวกผู้ใหญ่พวกนี้เลยจริงๆ ฟาเลน่าก็น่าหยุมหัววันๆไม่ค่อยทำอะไรเลยเอาแต่เล่น แต่กับได้รับคำชม โอ้ย! ทุกอย่างน่ามันโมโหไปหมด! รู้อยู่หรอกว่ารักน้องเป็นห่วงน้อง เดี๋ยวก็โดนเลโอน่าเกลียดเอาหรอกที่ไม่พยายามอะไรเลยในสายตาเลโอน่าแบบนี้น่ะ! เพราะงั้นจากนี้ไปเรเซียเลยพยายามเข้าหาเพื่อที่จะเป็นเพื่อนกับเลโอน่ามากขึ้น เพราะตัวเรเซียอยู่ที่แดนทุ่งหญ้าอัสดงในฐานะเพื่อนของเลโอน่ายังไงล่ะ แต่ก็ยังหาทางกลับโลกเดิมอยู่นะ และ เลโอน่าก็พยายามช่วยหาด้วย เป็นเด็กดีจริงๆเลยน้าาา ถึงตอนนี้เธอจะอายุน้อยกว่าก็ตามเถอะ...

    แล้วทำไมตอนนี้พอเธออายุได้15ถึงถูกเลโอน่าที่กลับมาจาก ไนท์เรเวนคอลเลจ อย่างกระทันหันจับกดบนเตียงเจ้าตัวได้ล่ะคะ!??! แถมสีหน้าดูไม่พอใจอย่างแรง เหมือนจะกินเธออย่างนั้นแหละ เธอเลี้ยงมาผิดวิธีหรอ(。ŏ﹏ŏ) 

    "...อยู่กับฉันไม่มีความสุขหรอ?ทำไมถึงอยากจะจากฉันไปกันล่ะ?"

    คะ? คำถามนั้นมันอะไรกันคะ เลโอน่าซามะ คุณก็เคยช่วยฉันหาทางกลับบ้านไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้ไม่พอใจที่จะให้ฉันกลับกันล่ะคะ!? โลกทวิตเตท วันเดอร์แลนด์ ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นแบบนี้ก็ได้นะ ปวดหัว

    "ท่านเลโอน่าคะ คือว่านะ อึ่ก--!" 

    ตอนแรกเรเซียจะอธิบายว่าทำไมแต่เลโอน่าดันกัดเข้าที่คอเรเซียขัดซะก่อนแถมยังไม่ใช่แค่นั้น ทั้งดมทั้งกัด ทั่วคอลากมาจนถึงไหปลาร้าเสื้อก็ถูกแกะกระดุมออกเพื่อให้ง่ายต่อการทำรอย มือที่ว่างอีกข้างจากการล็อกแขนทั้งสองข้างของเรเซียไว้เหนือหัวก็ลูปต้นขาของเรเซียขึ้นมา เรเซียทั้งเตะทั้งห้ามก็ไม่เป็นผลกับเลโอน่าในตอนนี้เลย เรเซียไม่เข้าใจว่ามันผิดที่ตรงไหนทำไมตัวเองต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ทั้งๆที่อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะด้วยช้ำ ร่างกายของเธอตอนนี้เป็นแค่เด็กสาวอายุ15เองนะ โลกบ้าๆนี่มันไม่มีกฎหมายรึยังไงกัน...ไม่สิ เลโอน่าเป็นคนของราชวงศ์นี่นาจะทำอะไรได้มากกันล่ะ

    เรเซียต้องใช้ชีวิตในห้องเลโอน่ามาตลอดตั้งแต่ตอนนั้น ต้องขอบคุณรึเปล่านะที่ไม่ล่ามโซ่เธอไว้ เธอไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมเลโอน่าทำแบบนี้ หวงเพื่อนหรอรึไง เพราะเธอเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวเลยไม่อยากให้จากไปงั้นหรอ เธอไม่เข้าใจอะไรแล้ว อยากกลับบ้าน เธอไม่อยากอยู่โลกบ้าๆนี้แล้วมันไม่ดีเลย ไม่ดีเลยชักนิด ถ้าเธอฝึกการต่อสู้มาก็คงดี ถ้าเธอเจอกับคนเหล่านั้นเร็วกว่านี้มันคงจะดีมากๆแน่ เธอคงไม่ต้องมาอยู่ในสภาพที่เหมือนนางสนมของเลโอน่าแบบนี้ ถ้าในคืนนั้นเธอไม่อยู่ห้องมันจะเปลี่ยนไปรึเปล่านะ ในช่วงเวลาที่ได้อยู่คนเดียวเรเซียก็เอาแต่คิดเรื่องพวกนี้ไม่หยุด

    ปัง!เฮือก!

    "อาสะใภ้ฮะ!ไปเล่นกันเถอะ!" 

    ได้ยินเสียงเปิดเข้ามาทำให้เรเซียตกใจ หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยความตื่นตระหนกเพราะนึกว่าเป็นเลโอน่าที่เข้ามา แต่ก็โล่งอกเมื่อรู้ว่าเป็นเชก้า ลูกของฟาเลน่าที่เจ้าตัวได้ขึ้นเป็นราชาแล้ว อันนี้อาจเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เลโอน่าทำแบบนั้นเพื่อให้เธออยู่ที่นี่รึเปล่านะ ก็ถูกบอกว่าเป็นที่2ตลอดนี่ พออยู่กับเธอเธอก็ดันให้เขาเป็นที่1 เพราะในโลกนี้เลโอน่าเปรียบได้เหมือนแสงสว่างที่ช่วยเธอ แต่ในเวลาต่อมาเธอคงเป็นอาหารสำหรับสิงโตตัวเต็มวัยสินะ แล้วคำเรียกนั้นมันอะไรกันคะเชก้า

    "เชก้าอย่าเรียกอาแบบนั้นสิคะ(ไม่รู้ว่าต้องเรียกอะไรอ่ะ)"

    "ทำไมละฮะ? ก็อาเรเซียเป็นภรรยาของโอจิตันนี่นา?"

    พอเห็นท่าทางใสซื่อนั้นแล้วเรเซียก็พูดไม่ออก เธอจะเอาความคิดแบบนั้นมาใส่เด็กแบบนี้ได้ยังไงกันล่ะ เชก้ายังเด็กเกินไปที่จะรู้เรื่องพวกนี้ ยอมให้เรียกไปก่อนแล้วกันพอคนอื่นได้ยินคงสอนเชก้าเอง เพราะเธอตอนนี้คงไม่กล้าสอนใครแล้วล่ะ

    "จ้ะ เรียกตามใจเชก้าเลยนะ งั้นเราไปเล่นกันเถอะนะ" เรเซียยิ้มให้ก่อนจะจับมือเชก้าเดินออกจสกห้องไปเล่นตามที่เชก้าบอก

    เพราะอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า เรเซียก็ต้องไปเรียนที่ไนท์เรเวนคอลเลจกับเลโอน่าแล้ว ทั้งๆที่มีความสามารถฉลาดด้วย ทำไมช้ำชั้นกัน คงไม่ใช่รอเธอหรอกใช่ไหมเลโอน่า

    ตอนวันคัดเลือกหอแน่นอนว่าได้อยู่ สะวันนาคลอว์กับเลโอน่า เพราะอาศัยอยู่ที่แดนทุ่งหญ้าอัสดงทำให้เรเซียผิวสีเข้มขึ้นเล็กน้อย และ ร่างกายก็เปลี่ยนไปได้รับความสามารถการได้ยินจากกระต่ายและสายตาของเหยี่ยวมา มันก็เปรียบเหมือนเธอเป็นครึ่งสัตว์แล้วสินะ แค่ไม่มีหูกับหางเท่านั้นเอง แล้วมันจะมีประโยชน์กับหอนี้หรอ ในเมื่อหอนี้มันเหมือนพวกบ้าที่ชอบใช้แต่กำลังขนาดนี้ อยากจะร้องไห้ ได้ไปอยู่ในหอโกโรโกโสซะจะยังดีกว่าไหม ไม่ต้องเจอกับเลโอน่าด้วย

    พระเจ้าคะ พระเจ้าคนเดียวที่ฉันนับถือ ได้โปรดบอกฉันทีว่าทำไมเรื่องมันเป็นแบบนี้ไปได้!? อยากกลับบ้าน!!!ฮือ~แง๊~~~!!!!

    ได้แต่ร้องไห้ในใจแสดงออกไปไม่ได้ บ้าเอ้ย(ಥ‿ಥ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×