(yaoi)ทะลุมิติมาป่วนเทพกรีก

ลำดับตอนที่ #2 : ชะตาลิขิต

ขณะที่ว่านน้ำ

อีกด้านในเวลาเดียวกัน

ในห้องโถงของคฤหาสน์ในยมโลกอันมืดมิดและเงียบสหงบ(เฉพราะในคฤหาสน์)ที่มีเทพและเทพีนั่งกันอยู่รอบโตะที่มีอาหารหลากหลายเรียงวางกันอยู่

“ที่เจ้าพูดน่ะแน่ใจรึ ราเซียร์ ?"เทพีแห่งรัตติกาล นิกซ์ ถามแม่มดแห่งหนังสือ ราเซียร์ ผู้ที่เป็นเพื่อนของตนตั้งแต่ยังเล็ก

(นิกซ์)

“ข้าขอสาบานต่อแม่น้ำสติกซ์ว่าที่ข้าพูดนั่นจริงอย่างแน่นอน"ราเซียร์ตอบนิกซ์อย่างไม่มีแววโกหกแต่อย่างใด

(ราเซียร์)

“แล้วเช่นนี่เจ้าจะยอมได้รึ เฮร่า?"เทพแห่งท้องทะเล โพไซดอนเอ่ยกับราชินีของราชาเทพอย่าง เฮร่าที่ทั้งยังมีตำแห่งเป็นถึงเทพีแห่งการสมรสและยังควบตำแหน่งพี่สาวของตนเองอีก

(โพไซดอน)

“ไม่ยอม ก็ต้องยอม ไม่ใช่รึ?"เฮร่าตอบโพไซดอนอย่างไม่ใส่ใจแล้วถามกลับ

(เฮร่า)

“ก็จริงอย่างที่เฮร่าพูด...แล้วหน้าตาของพวกเขาเป็นเช่นไรรึ?ข้าอยากเห็น"ราชาแห่งทวยเทพ เทพแห่งท้องฟ้าและสายฟ้า ซุส ถามราเซียร์อย่างสนใจ

(ซุส)

ก็นะ นั่นคู่ชีวิตของข้าที่แม้กะทั้งเฮร่ายังขัดไม่ได้เลย...จะให้ไม่สนใจได้เช่นไร 

“ข้าก็อยากรู้เช่นกัน ว่าหน้าตาของพวกนาง(?)เป็นเช่นไร"อัมฟิตริเต ภรรยาของโพไซดอนเอ่ยขึ้นอย่างตื่นเต้น

(อัมฟิตริเต)

“แล้วเจ้าไม่อยากรู้รึ ฮาเดส?"ราเซียร์เอ่ยหยอกเย้า ฮาเดส ผู้ปกครองยมโลกอันมืดมิดอย่างอารมณ์ดี

“..."แต่ที่ได้กลับมาคือความเงียบแต่แววตากับหวูบไหวเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเป็นว่างเปล่าเช่นเคยเห็นเช่นนี่ก็รู้แล้วว่าเทพฮาเดสคนนี้ก็สนใจเช่นกัน

(ฮาเดส)

“หึ!งั้นข้าจะให้พวกเจ้าเห็----ตูมมมมม!!!!"ก่อนที่ราเซียร์จะเอ่ยจบก็มีเสียงละเบิดดังขึ้นสร้างความตกใจให้ทั้งห้องโถงเล็กน้อย

“เกิดอะไรขึ้น?"ทาร์ทารัสเอ่ยถามกับ3เทพสุภา(ราดาแมนทีส ไออาคอส ไมนอส)ที่วิ่งกันเข้ามาในห้องโถงอย่างรีบร้อน

(ทาร์ทารัส)

“มีมนุษย์เข้ามาที่ยมโลกขอรับ"ราดาแมนทีสตอบคำถามของทาร์ทารัสจบก็มีร่างของเทพอีก3ตนเข้ามาในห้องโถงเพี่ม

“ไม่ใช่แค่ยมโลกแต่ที่โอลิมปัสก็มีมนุษย์เข้าไปเหมือนกัน"เฮอร์เมส เทพแห่งสายลมเอ่ยเสรีมแต่ยังไม่ทันได้พูดอะไร

   ปัง!!

“ท่านโพไซดอนขอรับ!มีมนุษย์(ที่กลายเป็นเงือก)เข้ามาในปราสาทขอรับ!!"เดลฟิน โลมาที่สามารถแปลงกลายได้พรวดพลาดเข้ามาในห้องเอ่ยบอกกับโพไซดอนอย่างร้อนรน

“แล้วทำไมพวกเจ้าไม่ไปจับกุมมนุษย์นั้นไว้?!"

+++++++++20%+++++++++

ด้านนิวเคลียร์

“ยมโลกนี่เงียบจังนะ...เซเบรัส"เนลียร์พูดขึ้นอย่างรู้สึก...เบื่อ

“ข้าว่าก็ปกตินะขอรับ"เซเบรัสพูดอย่างเป็นเรื่องที่ปกติ(ก็ปกติจริงๆนั่นแหละ)

“หรอ"เนลียร์ตอบก่อนจะคลียิ้มอย่างร้ายๆออกมาโดยที่เซเบรัสไม่เห็น(ก็แน่ละฉันนั่งอยู่บนตัวเซเบรัสน่ะ)

      จากนั่นก็จัดการใช้พลังที่ได้มาก(สร้างความวุ่นวาย)ทำลายอะไร...สักอย่าง

ด้านเนป

 ในขณะที่ว่ายน้ำเล่นอยู่นั้นเจ้าตัวก็ดันไปเห็นปราสาทขนาดใหญ่

“น่าสนุกแฮะ(ยิ้มร้าย)ลองเข้าไปทำลายดูดีกว่า"

  พูดกับตัวเองจบเนเปียร์ก็รีบเร่งว่ายไปทันที่ พอเข้ามาถึงข้างในโดยไม่มีใครเห็นเนเปียร์ดูว่ายทัวปราสาทแห่งนี่ทันทีพร้อมกับคิดย้อนกลับไปในโลก่อนเกี่ยวกับตำนานกรีก

   ถ้าเป็นใต้ทะเลก็คือโพไซดอนสินะ...ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกหงุดหงิดทำไมเราถึงไม่อ่านตำนานเทพกรีกให้มากๆน่ะ!!?แล้วนี่โพเซดอน...มีเมียหรือยังว่ะ!?โอ้ยยย!!!ไม่รู้โว้ยยย!!!

“ฮึ่ย!!ทำลายทิ้งเลยดีไหมว่ะเนี่ย!?"

ด้านนาส

“เฮ้ออ"ทำไมที่นี่ไม่มีคน(?)เลียว่ะ?แต่หรูขนาดนี่ถ้าไม่คนอยู่มันก็แปลกเกินไป

         ชึ้งงงง!!

อยู่ดีๆนาสก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง...ที่มีพลัง...ค้ายกับเนปและ...เนลียร์  แต่เนลียร์ไม่น่าใช่คนที่ชอบสร้างเรื่องถ้างั้น...เนปงั้นหรอ?ไม่การล่ะต้องรีบไปหา

         ตู้มมมมม!!!!???!!!!!

เสียงระเบิดที่ดังมาจากที่ทำให้ผู้ที่ไดยินถึงกับตกใจและตะลึงพร้อมกับความคิดที่โพล่เข้ามาในหัวของพวกเขาที่เหมือนกันอย่างไม่ได้หมาย

 

         ทำเสียงดังขนาดนี่!!ใครกันแน่!?!

อีกด้าน

“ข้าต้องไปแล้ว"โพเซดอนพูดขึ้นเมื่อสงบสติอารมณ์ตัวเองได้แล้ว

“ข้าก็ต้องไปแล้วเช่นกัน"พูดจบตัวของราเซียร์ก็ค่อยๆหายไปแต่ก่อนจะหายไปนั้นราเซียร์ดันพูดคำทิ้งท้ายที่แสนขะตะลึงให็พวกเขา

“คนพวกนั่นคือคู่ของพวกเจ้า"

      ทำไมไม่พูดตั้งแต่แรกว่ะ?!

  จบตอน