(yaoi)ทะลุมิติมาป่วนเทพกรีก

ลำดับตอนที่ #4 : ก่อนวุ่นวาย

       {ผ่านไป3วัน}

"เนปปปปปปหิวข้าววววแล้ววววววว"นาสที่ตัวสไลไปกับโซฟาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียง หยาดคราง

"รอหน่อยครับ อีกเดี๋ยวก็จะเสร็จแล้ว" เนปพูดตอบกับไปทั้งที่ความสนใจของตนเองยังอยู่ที่การทอดปลา

"ไม่ไหววววววแล้ววววววว" พอได้ยินแบบนั้นเนปก็หันไปมองนาสก่อนจะยิ้มจนตาปิดส่งให้

"งั้นก็ไปตายชะ^^*" สดุ้ง! เนปน่ากลัวววววT^T

     ในระหว่างที่นาสกำลังคร่ำครวญในใจโดยมีเนปที่หันไปสนใจการทำอาหารต่อนั้นเนลียร์ก็เดินลงมาจากชั้นสองด้วยสภาพที่ดูยั่วสำรับผู้ชายแต่ไม่ใช่กับแฝดทั้งสองของตนเองที่ดูเหมือนจะชิิิิิิิิิิิินกันเสียแล้ว มีน้องอินดี้ขนาดนี้พี่จะไม่อินดี้ตามก็แปลกแล้ว

"ทำอะไรทานงั้นหรอ เนป?" เนลียร์ถามขึ้นเมื่อได้กลิ่นอาหารที่ดูคุ้นๆ

"อ้ออออ ทอดปลาน่ะ^^" เนปตอบอย่างยิ้มแย้ม

"ก็แค่ทอดปล---อะไรนะ!?!" นาสพูดขึ้นด้วยความตกใจ เหมือนเมื่อกี้หูจะฟาด

"ก็ทอดปากไง" เนปตอนย้ำอีกครั้งโดยมีนาสอ้างปากค้าง และ เนลียร์ที่เกือบจะตกบันได ชัดขนาดนี้หูคงไม่ได้ฟาดแล้วแหละ

"ไหนเธอบอกว่าชอบทะเล?"เนลียร์ที่ได้สติกลับมาก่อนนาสถามขึ้นเมื่อนึกถึงคำพูดของเนปที่เคยพูด

" ? ก็ชอบทะเลไง"เนปทำหน้างงก่อนจะตอบ(?)

"แล้วนั้นมันอะไร?"นาสถามพร้อมกับชี้นิ้วไปที่ทอดปลาที่อยู่บนจานอย่างสวยงาม

"ก็ปลาทอดไง...ถามอะไรโง่ๆ" ฉึก!แทงใจดำมากน้องรักT_T

"แล้วไหนเธอบอกว่าชอบทะเล!?!" นาสถามขึ้นด้วยระดับเสียงที่เพิ่มขึ้น

"ก็ชอบทะเลไง"

"หา"x2

"ทะเลอ่ะ ทะเล!"

"อ้ออออออออ!!!"พอเข้าใจที่เนปสื่อแล้วนาสกับเนลียร์ถึงกับต้อง อ้อ ขึ้นมา

พี่กับน้องผมรู้จักคำว่าแยกแยะไหมครับ?ตอบเนเปียคนนี้ที

"งั้นมาทานข้วกันเถอะครับ"

"โอ้ววว!!"พอเป็นเรื่องกินนี้พร้อมกันเชียวนะ ไอ้พวกเห็นแก่กิน(ซึ่งผมก็ไม่ต่าง)

            <โอลิมปัส>

"ราเซียร์ เจ้าตามหามนุษยที่ข้าต้องการพบรึยัง?"ซุสถามขึ้นเมื่อผ่านมาสามวันแล้วก็หามนุษยทั้งสามนั้นไม่พบ

"ข้าพบตั้งนานแล้ว" แล้วทำไมไม่บอก!!?อยากจะถามแแบบนั้นอยู่หรอกนะถ้าไม่ติดว่าเฮร่ามองมาทางตนด้วยสายตาที่สื่อว่า 

ข้ายอมให้แค่คู่ของพวกเจ้าที่ราเซียร์บอกเท่านั้น  ส่วนตัวข้าที่มีความเกรงใจ(?)เมียมีรึจะไม่ทำตาม

"...ราเซียร์..." โพเซดอนเรียกชื่อราเซียร์ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนถ้าเป็นมนุษยหรือเทพที่ไม่รู้จักโพเซดอนดีคงจะคิดเช่นนั้น แต่กับพวกที่รู้จักโพเซดอนดีแล้ว...มันไม่ใช่ 

"อย่าพึ่งโมโหโพเซดอน...ข้าจะตอบแล้ว"ราเซียร์ที่รู้สึกเหมือนจะถูกกดหัวลงน้ำ(ทะเล)ก็พูดขึ้นทันที่ ใคร?!ใครบอกว่าโพเซดอนเป็นเทพที่ดี เป็นมิตร บอกตรงนี้เลยว่า---!!"....อยู่ใจกลางป่าต้องห้าม"

"เป็นไปไม่ได้...ป่าต้องห้ามอันตรายเกินไปแม้แต่เทพยังอาจะตายได้เลย" ซุสพูดขึ้นเมื่อนึกถึงข้อนี้ ป่าต้องห้ามเป็นที่ที่อันตรายเพราะไม่รู้ว่ามีอะไรอยู่ที่นั้นบ้างและผู้ที่เข้าไปในป่าต้องห้ามก็ไม่เคยมีใครออกมาได้เลย

"ก็นั้นมันเทพไม่ใช่ผู้ที่ถูกเลือกอย่างมนุษยทั้งสามที่พวกเจ้าให้ข้าตามหาแล้วทั้งสามนั้นก็คือคู่ของพวกเจ้า!"

"....จริง..รึ?" โพเซดอน

"แน่นอน...พี่สาวของข้าเป็นคนบอกเองเชียวนะ" เชิดหน้าขึ้นอย่างพากพูมใจ

คนอย่างเจ้ามีพี่สาวด้วยรึ? เทพที่ได้ยินสิ่งที่ราเซียร์พูดก็พร้อมใจกันคิดเช่นเดียวกันโดยมิได้้้้้้้้้้้้้้้นัดหมาย

"มองเช่นหมายความว่าเช่นไร?"

"เปล่า" พร้อมใจกันตอบ

"ถ้างั้นไปบุกคฤหาสน์ในป่าต้องกัน!!"

".............."

.

.

.

.

.

.

.

.

.

"ห๊ะ!!!!!!!!!!"

แต่กว่าจะรู้ตัวก็สายเกินไปแล้วววววว

             <ด้าน3แฝด>

   บรึยยยยย!!!

"เนป เนลียร์ อยู่ๆฉันก็รู้สึกขนลุกอ่ะ"

"คงไม่มีอะไรหรอกครับ"

"แต่ฉันก็รู้ขนลุกเหมือนกันนะ"

"พวกนั้นคงไม่ได้ตามหาเราเจอแล้วหรอกนะ"

"อย่าพูดเป็นรางสิครับนาส"

"ฉันไม่อยากเจอพวกนั้นอีกน่ะ กว่าจะหนีออกมาได้เกือบตายแน๊ะ"

"เหมือนกัน"x2