NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ brother conflict ] beginning (ชุดที่0)

    ลำดับตอนที่ #4 : [FUYUKA] chapter 4:for you...my goddess

    • อัปเดตล่าสุด 12 ส.ค. 65


    ลงเพราะเป็นวันแม่!


     

    TW:ooc;คำพูดที่ตัวละครใช้อาจไม่ตรงกับในเมะ;การกลั่นแกล้ง;ฆาตกรรม;ความรุนแรงในครอบครัว;ศพ;เลือด;อาวุธ;ลักพาตัว;ตัวละครเหมือนมีอาการทางจิต

    ______________________________________________

     

    chapter 4:for you...my goddess

     

     

     

     

    ช่วงชีวิตตั้งแต่เกิดจนอายุ5ขวบเด็กสาวถูกแม่แท้ๆทำร้ายร่างกายทุกวันจนไม่มีเวลารักษาบาดแผลและรอยช้ำที่ทำได้ก็แค่ต้องใส่เสื้อผ้าหนาๆ ถึงจะถูกทุบตีจนเลือดตกยางออกยังไงแต่ผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแม่ก็ไม่เคยคิดที่จะทำร้ายใบหน้าของเด็กสาวเพราะสิ่งที่เด็กสาวมีคือใบหน้าที่สวยงามนั้นคือสิ่งที่ทำให้เด็กสาวยังมีชีวิตด้วยร่างกายไม่ขาดสารอาหารไม่เสียก่อนจนถึงตอน5ขวบ

    เด็กสาวคิดว่าการทำร้ายร่างกายคือการแสดงออกว่ารักในอีกรูปแบบหนึ่งเพราะแม่ชอบใช้มีดแทงคนรักแต่ละคนของตัวเองด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแล้วพึมพัมว่า"ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ"ช้ำๆวนไปจนกว่าจะพอใจ สิ่งที่เด็กสาวทำได้ในตอนนั้นก็แค่มองสิ่งที่คนเป็นแม่ทำด้วยรอยยิ้มไร้เดียงสาตามที่คนเป็นแม่สอนและบังคับให้เด็กสาวทำมันตลอดเวลาไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหนก็ตาม

    ในอีกวันหนึ่งตอนที่เด็กสาวอายุได้3ขวบก็มีเด็กสาวคนหนึ่งเข้ามาช่วยในตอนที่เด็กสาวถูกทำร้ายจากพวกเด็กคนอื่นๆตามปกติ เด็กสาวที่มามีดวงตาสีเขียวอมฟ้า ผมดำตัดสั้น ในตอนนั้นเด็กสาวอีกคนราวกับเป็นพระเจ้าของเด็กสาวที่ไม่เคยมีใครยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเลยแหละ เป็นพระเจ้า---อ่า---ใช่แล้ว เด็กสาวคิด...เธอต้องปกป้องพระเจ้าของเธอ ไม่ว่าจะต้องทำอะไรก็ตามเพราะคนที่จะเป็นคนโปรดที่สุดของพระเจ้าองค์นี้คือเธอเอง

    เธอสนิทกับพระเจ้าของเธอเป็นอย่างมานับตั้งแต่ตอนนั้นพระเจ้าของเธอคอยไล่กระทืบคนที่เข้ามาใกล้เธอทุกคน...ใช่แล้ว...พวกเรามีกันแค่สองคนก็พอแล้ว 

    แต่แล้ว...เรื่องไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นพระเจ้าของเธอเกือบจะถูกลักพาตัวทั้งๆที่เธอก็อยู่ตรงนั้นด้วยแต่กับช่วยอะไรไม่ได้เลย เธอต้องเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้วถ้าไม่แข็งแกร่งขึ้นก็จะปกป้องพระเจ้าของเธอไม่ได้พระเจ้าของเธออาจจะถูกแย่งไปก็ได้ ไม่เอาๆไม่ยอมเด็ดขาด 

    พระเจ้าของเธอใช้ศิลปะป้องกันตัวจัดการพวกผู้ใหญ่ที่มีปืนและมีด5คนได้ด้วยตัวคนเดียวจากนั้นก็หันมามองเธอแล้วบอก

    "ไปกันเถอะ"

    โดยไม่สนใจพวกเด็กคนอื่นๆที่อยู่บนรถนั้นเธอก็ไม่คิดจะสนใจเหมือนกันเพราะรถที่ใช้ลักพาตัวนั่นก็ไม่ได้ล็อคเพราะจะจับพวกเราเข้าไปแต่กับพลาดพระเจ้าของเธอชนะ แต่ที่เธอสนใจคือ1ในเด็กพวกนั้นมองพระเจ้าของเธอด้วยสายตาแบบเดียวกับเธอไม่ชอบใจเลย คิดจะแย่งพระเจ้าของเธอๆงั้นหรอ ยอมไม่ได้ ยอมไม่ได้  ยอมไม่ได้เด็ดขาด

    จนอายุได้5ขวบยัยเด็กนั้นก็ยังคงแอบตามพระเจ้าของเธอมาตลอดแต่ก็ไม่ได้เข้ามาตีสนิทอะไรเพราะมีเธอคอยกันตลอดแต่พระเจ้าของเธอก็รู้ตัวว่าถูกตามแต่ไม่สนใจเพราะคนที่ตามไม่ได้มีเจตนาร้าย แต่เธอไม่ชอบใจเลยทำไมพระเจ้าของเธอถึงดูสนใจยัยนั้นกันถ้ายัยนั้นเข้ามาสนิทด้วยพระเจ้าของเธอจะทิ้งเธองั้นหรอ ไม่เอานะ ไม่เอานะ

    จนพวกเราแยกกันกลับบ้านเธอก็ยังคิดไม่ตกกับเรื่องพวกนี้ พระเจ้าของเธอจะทอดทิ้งเธองั้นหรอ ไม่ยอมหรอกนะ

    ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า ต้องฆ่า 


     

    "ทำไมแกถึงกลับบ้านช้าแบบนี้ห๊ะ!!!???"


     

    ต้องฆ่า


     

    รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของเธอก่อนประตูจะค่อยๆปิดลงพร้อมกับเสียงเดิมๆดังขึ้นอีกครั้ง ดังช้ำไป ช้ำมา จนมีเสียงรถหลายๆคันมาจอดหน้าบ้านแต่เธอก็ไม่คิดจะสนใจ แม้ว่าจะมีคนมายืนดูเธอใช้มีดทำครับแทงช้ำๆที่หน้าอกแม่ของตัวเองก็ตาม ผู่ชายใส่กิโมโนยืนกอดอกมองไม่พูดอะไรจนเธอแทงช้ำๆจนพอใจแล้ว เลยเงยหน้าหันไปมองผู้มาเยือนอย่างเต็มตาก่อนจะยิ้มอ่อนโยนออกมาราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่เลือดเต็มเสื้อผ้าสีขาวที่เธอใส่ไปเที่ยวกับพระเจ้าของเธอ

    "คุณน้ามีธุระอะไรกับบ้านหลังนี้หรอคะ?"เพราะบ้านหลังนี้เหลือแค่เธอเพียงคนเดียวแล้ว

    "เธอคือลูกของฉัน...ฉันต้องการให้เธอไปอยู่กับฉัน"

    "ตามที่คุณพ่อต้องการเลยค่ะ"เพราะเธอก็ไม่มีใครแล้วแถมคุณพ่อคนนี้ดูจะเคยชินกับสิ่งที่เธอทำเพราะงั้นคงมีสถานที่สำหรับให้เธอฝึกเพื่อปกป้องพระเจ้าของเธอแน่"แต่หนูคงต้องขอไปลาเพื่อนสนิทก่อนนะคะ"

     

     

     

     

    ______________________________________________

    ป.ล ถ้าเม้นถึง3จะลงอีกตอน

    ป.ล2 อัพอาทิตย์ละตอน


     


     


     


     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×