ทีที๊จังเป็นนักเขียนคนเดียวที่ดารู้จัก

แล้วก็ลงสม่ำเสมอที่สุด

แบบวันต่อวันอ่ัะเนอะ

ใครๆก็คงเห็น ถ้ามีติดขัดอะไรบ้างจนลงไม่ได้ทำไมจะไม่ได้ล่ะนะ จริงไหม

* เขียนก็โอเค ดำเนินเรื่องก็ดี พล็อตก็ดี ไม่มีอะไรน่าติ ( หรือว่าติไม่ลงก็ไม่รู้ อิๆๆ ข้าน้อยมิกล้าๆๆ ;P )

สรุปเลย ดีไปหมด ฮ่าๆๆๆ

>///< ล้อเล่นน่าๆ

ก็ดี นะล่ะค่ะ ดีมากๆๆๆ

แต่ก็ยังมีคนว่า มันก็เป็นธรรมดา ใจเย็นๆนิดนึง

อย่าเอาพิมเสนไปแลกกะเกลือเลย

เหอๆๆๆ

เป็นเรื่องที่ดาประทับใจมากที่สุดในรอบหนึ่งปี

เป็นแนวที่ชอบมาก เป็นนิยายแนวเกมเรื่องแรกที่ดาชอบอ่าน

ชอบทั้งนอก และในเกม

เรื่องอื่น ดามักจะรำคาญตอนออกไปนอกเกม เพราะมันจะไม่ค่อยสนุกไงคะ

อิๆๆ แรกๆ นี่อ่านแบบไม่ลืมหูลืมตาเลย

เค้าเรียกว่าหลงเนอะ

ความจริง ชอบพระเอกโคตรๆๆ เป็นอะไรที่พอดี ลงตัว สมบูรณ์แบบ

แบบเนี้ย ใช่เลยๆๆๆ ฮิๆๆ


เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะคะ ขอให้เป็นดังภูเขาหินที่ไม่หวั่นไหวกับอะไรง่ายๆ

สู้ๆ น้าาา

เรื่องนี้สอนให้ดารู้ว่า อะไรๆ ก็ใช่ว่าจะได้มาโดยง่าย

เราต้องใช้ความเพียรพยายาม

ไม่ใช่ใช้แต่โชคช่วย นั่งรอให้มันมาหาเราเอง อ่ะนะ

แล้วดาก็ไม่ใช่คนที่พยายามอะไรขนาดนั้น แต่ก็ไม่เคยปล่อยอะไรไว้ครึ่งๆกลางๆซะที

แต่ทำไปโดยเรื่อยๆเปื่อยๆ ไปอย่างนั้นเอง

น่าสงสาร เนอะ

ในชีวิตจริง ใครเค้าจะพยายามขนาดนี้กันนะ

ก็คงมีนะคะ แต่น้อย คนส่วนใหญ่จึงมิได้ประสบความสำเร็จใดๆเลยไงล่ะ


เฮ้อออ ++ อยากเป็นเหมือนเค้าบ้างจังเนอะ แต่นั่งอยู่เฉยๆ จะให้มีอะไรมาเปลี่ยนได้ไงเล่า
T^T

ชอบฉากจูบค่ะ 55 5 จูบแรกของนางเอกอ่ะค่ะ
กรี๊ดดด เขินแทน >///<

สนุกจังเลยค่าาาา ^O^
วางโครงเรื่องได้ดีนะคะ
อ่านต่อได้เรื่อยๆ เลยค่ะ
ดำเนินเรื่องดีค่ะ

ป.ล. อัพเรื่อยๆ นะคะ
...รอติดตามอยู่นะคะ...

เอิ้กๆๆ พึ่งมาดูว่ายังไม่ได้วิจารณ์ พี่เลยย ฮิๆๆ
ต้องมาๆๆ
ถ้าชอบพวกตำนาน เรื่องนี้มีครบเลยค่ะ
มีหลายเรื่องที่เค้าก็ยังไม่เคยได้ยิน พึ่งมาอ่าน และรับรู้ จากการอ่านนิยายเรื่องนี้แหละค่ะ
บัลจัง นิสัยดีมาก จนมึนงง ว่า เอ๊ะ คนแบบนี้ จะมีจริงๆไหม?

เค้าสนับสนุนเรื่องนี้ค่ะ เนื่อเรื่องชวนติดตาม วางโครงเรื่องดีมากค่ะ ^^
ป.ล. ไม่มีการเข้าข้างไรเตอร์เลยนะเออ : ))

ตอนแรกชอบเฮียแพทมาก ไม่ถือตัว แล้วก็ดูนิสัยดี
แต่พอเริ่มเห็นมุมแย่ๆ แล้วก็บังคับให้นางเอกหย่า
นี่เริ่มจะไม่ชอบขึ้นมาเลย

คงเพราะเข้าใจดีว่าการถูกกระทำตลอดมันเป็นยังไง มั้ง

อยากให้นางเอก ทำให้พระเอกรู้ซักที
ว่าความจริงแล้วคิดยังไงกันแน่ ?
แต่ก็นะคะ คนเรามันยากแท้หยั่งถึง
ขนาดคนที่คบมาตั้งนาน ยังไม่สามารถรักกันได้เลย
แต่คนที่ทิ้งเรา เรากลับรักเค้ามาก จนยอมทุ่มเทได้ทุกอย่าง
ของแบบนี้ มันต้องอาศัย จังหวะ เวลา และโอกาสที่ดี

ไม่มีใครสามารถย้อนวันเวลาได้ ไม่สามารถที่จะแก้ไขอดีตได้
ทำไมเราไม่ทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวานล่ะคะ
ชีวิตคนมั้นสั้น บั่นทอนพลังชีวิตไปทุกวัน
ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ จะยังอยู่ไหม?
ทำไมไม่ทำตามหัวใจตัวเองล่ะคะ?
เอ่อ ลืมตัว เอาชีวิตจริงมาล้อเล่น อีกแล้วค่ะ 55 5

จริงๆ ก็ อยากให้นางเอกไปตั้งหลักก่อน ต้องให้เวลาทั้งเราและเค้าด้วย
แต่ก็นะ เวลามีมากเท่าไหร่ มันก็ไม่พอ?
(อาจจะสำหรับเค้าคนเดียวก็ได้ เนอะ ^__^)

กันทรากร แต่งนิยายสนุกทุกเรื่องเลยค่ะ ^^

ความจริงชอบแทบทุกเรื่องเล้ย
แต่เรื่องนี้ มันให้อารมณ์ที่แตกต่าง
โดยเฉพาะ ไอ้ถุยลุกชิ้น ออกมาให้อีกคนกิน เพื่อพิสูจน์ความรักนี่
น่าจะไม่มีใครที่ไหนกล้าทำเนอะ 55 5


ป.ล. กำลังรออยู่เลยค่ะ มาอัพต่อไวๆๆน้าาา

: ))

คิดถึงค่ะ ^^
รอเมอยู่นะคะ
พี่รู้ไหม? เรื่องนี้เป็นนิยายอันดับหนึ่งในใจเค้าเลย
เค้าชอบเรื่องนี้มากที่สุด
รองลงมาก็ สายลับป่วนออนไลน์ ของพี่เอก อ่ะค่ะ ^^

เมื่อไหร่จะมาต่อคะ หายไปนานแล้วอ่ะ
เค้ารออยู่นะคะ : ))

หกเดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก ไรเตอร์ก็เหมือนควันไฟ ที่สลายหายไปไม่เห็นเงา ฮือออ TOT

55+
สนุกดีอ่ะ
เขียนดี น่าติดตามมากๆๆ
โดยเฉพาะเฌอแตมป์
อิอิ

เรื่องนี้ ต้องอ่านให้จบค่ะ
ให้อะไรดีๆ เยอะมาก แนะนำเลยค่ะ

ขณะที่อ่านๆ ไป ทำให้เราได้คิด ได้รู้สึกตัว
ว่าอะไรควรปรับ อะไรที่ดีอยู่แล้ว ควรเก็บเอาไว้
เพราะจริงๆ ไม่มีใครดีไหมดทุกอย่างหรอกค่ะ จริงไหมคะ?
นอกจากนั้น ยังได้ลุ้น สนุกไปกับเนื้อเรื่องด้วย

ไรเตอร์ดำเนินเรื่องดีมากค่ะ อ่านๆ ไป ทำให้อ่านเพลินเลย ^^