ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
โรงแรมเวลลิงตัน ฟลอริด้า
แดดยามเช้าในหน้าร้อนริมหาดฟลอริด้าเหมาะกับการอาบแดดที่สุด สเตลล่า เวลลิงตันบิดตัวไล่ความขี้เกียจก่อนจะนอนลงบนเก้าอี้ริมสระว่ายน้ำของโรงแรมหรูที่มีเพียงเธอ (กับบอดีการ์ดอีก 4 คน) ถึงจะชอบกลิ่นทะเลแค่ไหน แต่เพื่อหลีกเลี่ยงความวุ่นวายเธอขออยู่เงียบๆ บนชั้นดาดฟ้านี่ล่ะ สเตลล่ากำลังจะหลับตาลงตอนที่เสียงฝีเท้าเข้ามาใกล้ ร่างผอมของ 'โจลี่' ผู้ติดตามเพียงคนเดียวของเธอกำลังวิ่งทั่กๆ เข้ามาพร้อมนิตยสารในมือ ไม่ต้องเดาก็พอจะรู้ว่าเพราะอะไรพี่เลี้ยงเธอถึงขึ้นมารบกวนเวลาพักผ่อนเธอถึงนี่
"นิตยสารของวันนี้ค่ะ"
พร้อมกับนิตยสารเจ้าปัญหาถูกยื่นมาตรงหน้านายหญิง สเตลล่าถอดแว่นกันแดดออกและชันตัวขึ้นนั่ง กวาดตามองภาพขนาดใหญ่ที่กินพื้นที่กว่าครึ่งของหน้าปก
ฉาวไม่แคร์คู่หมั้น!!
นิโคลัส ชามัวร์ ควงนางแบบชาวกรีซหวานริมหาด
สเตลล่าวางนิตยสารลงบนโต๊ะข้างตัวแล้วเอนตัวนอนตามเดิมโดยไม่ลืมใส่แว่นกันแดดให้เข้าที่ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
...อย่างน้อยก็ยังไม่ใช่ตอนนี้
สเตลล่าหลีกหนีความวุุ่นวายจากนิวยอกร์กมาที่นี่เพราะต้องการพักผ่อนในหน้าร้อน เธอไม่อยากให้ข่าวคาวพวกนี้มาสร้างความวุ่นวายหรือรำคาญใจให้ตัวเอง อีกอย่าง นี่ก็ใช่จะเป็นครั้งแรก เพราะเธอเห็นข่าวแบบนี้บ่อยซะจนเบื่อที่จะอ่าน ก็แค่ข่าวเดิมของผู้ชายคนเดิม ที่เปลี่ยนก็แค่สถานที่และผู้หญิงเท่านั้น
"ฉันจะกลับนิวยอร์กวันศุกร์ จัดการด้วยนะ"
"วันศุกร์นี้..วันที่ 24 ไม่เร็วไปหรือคะ"
"ไม่เลยสัดนิดเวลา 1 อาทิตย์มากพอจะให้เขามีความสุขราวกับล่องลอยอยู่ในสวรรค์" ...ก่อนที่เธอจะไปดับฝันนั้นด้วยตัวเอง
"ได้ค่ะคุณหนู"
โจลี่พูดพร้อมกับโค้งศีรษะรับคำสั่ง เธอยืนมองสเตลล่าครู่หนึ่งก่อนจะถอยออกไป
โจลี่เดินหายไปก่อนจะกดลิฟต์ลงไปยังห้องพักของเธอ สเตลล่าชันตัวนั่งอีกครั้ง เธอถอดแว่นกันแดดออก ก่อนจะหยิบนิตยสารเล่มนั้นมาอ่านข่าวให้ละเอียด มองภาพผู้หญิงที่มาเป็นข่าวกับคู่หมั้นของเธอชัดๆ แล้วลุกขึ้นยืน คว้าเสื้อคลุมสีแดงสดที่พาดบนเก้าอี้ตัวข้างๆ มาสวม เธอส่งสายตาให้บอดีการ์ดที่ยืนคุมประตูเข้ามาใกล้ ก่อนจะยื่นนิตยสารที่เปิดค้างไว้ให้ ใบหน้าสวยปรากฏรอยยิ้มเย็น
"ลอว์เรน สปาร์กเกอร์"
สเตลล่ารู้ดีว่าโชคดีแค่ไหนที่เกิดมาบนกองเงินกองทองที่ใหญ่ราวกับเทือกเขาแอลป์อย่างตระกูลเวลลิงตัน ตั้งแต่เด็กเธอได้รับการเลี้ยงดูและปรนนิบัติราวกับเจ้าหญิง ได้ทุกอย่างที่ต้องการ เพียงแค่เอ่ยปากคุณและคุณนายเวลลิงตันจะหารีบมาประเคนให้ทันที เสตลล่ามีความสุขกับชีวิตแบบที่ผู้หญิงทั้งโลกใฝ่ฝัน จนกระทั่งวันเกิดอายุครบ 18 ปี
เป็นธรรมดาที่ทายาทนักธุรกิจจะถูกจับแต่งงานโดยปราศจากความรัก การแต่งงานมักเกิดขึ้นเพื่อผลประโยชน์ เช่นเดียวกับสเตลล่า เวลลิงตันและนิโคลัส ชามัวร์ที่ถูกวางตัวให้เป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก ทั้งนี้ก็เพื่อการฐานธุรกิจและเพื่อความมั่นคงของทั้งสองตระกูล
ผ่านไป 18 ปีกับการทำความรู้จักว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวที่แม้จะไม่มีใครพูดแต่ทั้งสองฝ่ายก็รับรู้ความนัยนี้มาตลอด เท่าที่จำความได้ทั้งคู่ก็อยู่ในชีวิตของกันและกัน แม้ไม่สนิทถึงขั้นนับเป็นเพื่อน แต่ก็มากพอสำหรับการหมั้นหมายที่จะเกิดขึ้นในไม่ช้า เป้าหมายสำคัญจึงถูกยกมาพูดอย่างจริงจังเป็นครั้งแรกในงานเลี้ยงฉลองครบ 18 ปีของสเตลล่า
ไม่มีการปฏิเสธใดๆ จากฝ่ายหญิง สเตลล่าเพียงพยักหน้ารับขณะที่กำมือแน่นจนปวดไปหมด ใบหน้าสวยซ่อนความโกรธไว้ภายใต้ความนิ่งเฉย แม้จะหงุดหงิดที่ถูกบังคับให้ทำอะไรที่ไม่เต็มใจแต่เธอก็ไม่โวยวายใดๆ ขณะที่นิโคลัสทำท่าจะคว่ำโต๊ะอาหารเสียให้ได้
'ผมไม่หมั้น ยังไงก็ไม่หมั้น ผมไม่ยอม' นิโคลัสลุกขึ้นยืนพร้อมกับตะโกนลั่นห้องอาหารในคฤหาสน์เวลลิงตันหักหน้าคุณนายมาเรียอย่างจัง โชคดีที่ห้องนี้อยู่ในตัวบ้านซึ่งห่างจากงานเลี้ยงข้างนอกจึงไม่มีใครได้ยิน
'งานหมั้นระหว่างลูกกับหนูสเตลล่าจะเกิดขึ้นในเร็วๆ'
'ผมไม่หมั้น แม่จะมาบังคับผมแบบนี้ไม่ได้'
สเตลล่าลอบมองนิโคลัสในวัย 20 ปี สำหรับเธอเขาก็แค่เด็กหนุ่มเลือดร้อนที่ถือเหตุผลและความต้องการของตัวเองเป็นใหญ่ พูดในสิ่งที่คิดโดยไม่สนใจความรู้สึกผู้ฟังและทำแต่สิ่งที่อยากทำ ...อวดเก่งสิ้นดี
'ไม่ใช่ตอนนี้แต่เป็นคนนี้ได้ใช่ไหม' คุณนายชามัวร์สวนกลับทันควัน และมันทำให้สเตลล่าจ้องมองนิโคลัสอย่างสนใจในคำตอบ
'แม่!' นิโคลัสตะโกนแค่นั้นก่อนจะวิ่งออกไปข้างนอก คุณนายชามัวร์สถบออกมาอย่างหงุดหงิดก่อนจะเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานให้ว่าที่คู่หมั้นของลูกชาย
'อย่าไปสนใจนิโคลัสเลยจ้ะ ผู้ชายก็แบบนี้แหละ เขาไม่รู้หรอกว่าตัวเองโชคดีแค่ไหนที่จะได้หนูมาเป็นคู่ชีวิต'
สเตลล่ายิ้มรับ แต่แม่ของเธอพูดขึ้นอย่างถ่อมตัว
'ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะคุณพี่ แม่ว่าสเตลล่าไปดูนิคหน่อยดีกว่านะลูก ทางนี้ผู้ใหญ่จะคุยกัน'
'ฝากด้วยนะสเตลล่า'
'ค่ะ' สเตลล่ายิ้มบางๆ ก่อนจะเดินออกจากโต๊ะอย่างว่องไว
นิโคลัส ชามัวร์กำลังนั่งแช่เท้าอยู่ริมสระว่ายน้ำตอนที่สเตลล่ามาเจอ ดูเหมือนเขาจะกำลังเหม่อ ขณะที่เท้ายังแกว่งไปมาในน้ำ สเตลล่ากระแอมไอเรียกสติอีกฝ่าย เขาสะดุ้งแล้วหันมามองแต่เมื่อเห็นว่าเป็นใครก็หันกลับไปตามเดิม สเตลล่าเดินเข้าไปใกล้แล้วย่อตัวนั่งข้างๆ
'แต่งงานกับฉันมันแย่ขนาดที่นายต้องโวยวายแบบนั้นเลยเหรอ' เธอยอมรับว่าเสียความมั่นใจนิดหน่อยที่ถูกปฏิเสธต่อหน้าแบบนั้น
'แล้วเธออยากแต่งงานกับฉันงั้นเหรอ' นิโคลัสพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท ทำให้สเตลล่าหน้าตึงทันที
'คิดว่าฉันอยากมั้ยล่ะ' นิโคลัสมองหน้าคนพูดแล้วร้อง
'เฮอะ' ก่อนจะเบือนหน้ากลับไป
'ทำใจซะเถอะ ครอบครัวเราทั้งคู่ตกลงกันแล้ว' สเตลล่าพูดพร้อมยักไหล่
'ทำใจซะเถอะ ครอบครัวเราทั้งคู่ตกลงกันแล้ว' สเตลล่าพูดพร้อมยักไหล่
'ฉันไม่มีวันยอมแต่งงานเเพราะแม่บังคับ' นิโคลัสกระซิบลอดไรฟัน
'แล้วนายมีวิธีจัดการกับเรื่องนี้งั้นเหรอ'
นิโคลัสกลับเงียบ
'แต่ฉันเข้าใจนะ ผู้ชายที่เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างนายให้ทำแบบนี้คงยาก'
'ใช่! ทำไมชีวิตฉันจะต้องมาจมปลักกับยัยบาร์บี้จอมหยิ่งที่แสนจะจืดชืดแบบเธอ'
นิโคลัสหงุดหงิดกับท่าทางถือตัวและหยิ่งยะโสของสเตลล่า พอๆ กับที่เธอเกลียดนิสัยเจ้าชู้หน้าม่อของเขา ช่างเป็นว่าที่คู่หมั้นที่มองเห็นกันทะลุปรุโปร่งจริงๆ
'ในเมื่อยังไงก็หนีมันไม่ได้ ทำไมนายไม่เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันล่ะ' สเตลล่าสบตานิโคลัสอย่างตรงไปตรงมา นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนสว่างที่มีเสน่ห์
สเตลล่าอมยิ้มเมื่อเห็นความสนใจในตาของอีกฝ่าย สิ่งที่ยากที่สุดคือทำให้เขาสนใจ และเธอทำมันสำเร็จแล้ว สเตลล่ารู้ว่าเขาจะไม่มีวันปฏิเสธสิ่งที่เธอกำลังจะเสนอ
'นายมีชีวิตของนาย ฉันก็มีชีวิตของฉัน ฉันจะไม่เข้าไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของนาย นายก็เหมือนกัน'
'ก็ได้ ตกลงตามนี้' เขาไม่เสียเวลาคิดด้วยซ้ำ บอกแล้วว่าเขาไม่มีวันปฏิเสธ
'แต่นายต้องรู้ไว้ว่าฉันไม่ชอบเป็นข่าว โดยเฉพาะการถูกพูดถึงในฐานะบุคคลที่สาม...' สเตลล่ายืดตัวขึ้นยืน 'พรุ่งนี้ข่าวการหมั้นของเราคงถูกปล่อย เตรียมตัวตอบคำถามสาวๆ ของนายให้ดีล่ะ'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น