love me ขอรักทีเจ้าชายกาแฟ

ลำดับตอนที่ #1 : นับ1เขาผู้นั้น

'ประทุมโรยไร้พานรองเม็ดฝนแล้ว คิมหันต์แคร้วเครือนพ้นเริ่มลมหนาว  เบญจมาศเฉาไปยังกิ่งราว อวดน้ำค้างแกะพราวกลางแรงลม'
ซ่าาาาาาาาาาา เสียงเสียงสายฝนเทลงมาเพื่อเชื่อมฟ้ากับดิน ภายใต้หลังคาแข็งแรงปรากฏชายร่างไหญ่ตัวบางในชุดจีนนั่งจิบน้ำชาชมสายฝนพร้อมน้ำตา ใบหน้าเรีบยนิ่งนั้นมียดน้ำใสที่ออกมาจากดวงตาคู่สวยที่เหง่นเหม่อมองฟ้าอย่างอาลัย'ฟง กลอนนี้น่ะ มันยังมีต่ออีกน่ะแต่แม่จะให้เทอหาเอง หาเจอล้วมาท่องให้แม่ฟังน่ะ'ชายผู้นี้หวนคิดถึงมารดาที่จากเขาไปในวัยเด็ก ผมหาเจอแล้วน่ะครับ