วุ่นรักแปลงโฉมสาวห้าว

ลำดับตอนที่ #6 : ทะเลาะกัน

*- อาร์ม SAY-*

            ตุ๊บ!! ตั๊บ!! ปึ้ง!! ปั้ง!! เพล้ง!! เพลี๊ยะ!!

            โอ้ยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

            หงุดหงิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!   

                นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

                ทำไมผมถึงต้องหงุดหงิดด้วยนะ

                ทำไมผมถึงต้องโกรธพี่อาร์ตด้วย

                ทำไมผมถึง....

ทำไม!!

ทำไม!!!

ทำไม!!!!

ทำไม!!!!!!

ทำไม!!!!!!!!

ทำไม!!!!!!!!!!

ทำไม!!!!!!!!!!!!

ทำไม!!!!!!!!!!!!!!

โอ้ยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!

นี่ผมเป็นอะไรเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!

เอ๊ะ!นี่หรือว่าผมจะหึงไอ้ยีนส์ ไม่จริงน่า!! นี่ผมชอบไอ้ยีนส์หรอเนี่ยOoO!!!

+เช้าวันรุ่งขึ้น+

“ไอ้ยีนส์!!!!!!!!!!!!!ตื่นได้แล้ว!!!!!!!!!!!!สายแล้วนะวะ...”ในขณะที่ผมกำลังปลุกไอ้ยีนส์ให้ตื่นจากการนอนหลับอยู่ ก็มีคนเปิดประตูห้องเข้ามา

“พี่อาร์ต!!!”ผมอุทานขึ้นเมื่อเจอกับพี่อาร์ตที่เปิดประตูเข้ามา

“พี่อาร์ตเข้ามาในนี้ทำไม”ผมพูดด้วยน้ำเสียงแข็งๆ

“เอ่อ...พี่....พี่จะมาดูว่าน้องยีนส์ตื่นรึยัง จะได้ไปกินข้าวน่ะ”

                “ไม่เป็นไรหรอกฮะ แฟนผม เดี๋ยวผมเรียกเองได้พี่อาร์ตไม่ต้องลำบากหรอก”

                “งะ...งั้นพี่ไปก่อนนะ”พี่อาร์ตพูดพลางเดินออกไปจากห้องทันที

            “อืม...หืม....มี...อา...ราย...หรอ...อาร์ม...”เฮ้อ!กว่าจะตื่นได้นะไอ้ยีนส์

                “ตื่นแล้วก็รีบไปแต่งตัวซะ! จะได้รีบไปกินข้าวกัน”ยีนส์เมื่อเข้าใจที่ผมพูด มันจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำด้วยท่าทางงัวเงียสุดๆ เฮ้อ!มันจะ ไปรอดมั้ยเนี่ย

                เมื่อยีนส์อาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้วผมกับยีนส์จึงเดินไปข้างล่างเพื่อที่จะทานข้าว ผมมองไปดูรอบๆห้องเพื่อที่จะดูว่าพี่อาร์ตยังอยู่รึเปล่า แต่ผมก็ไม่เห็นพี่อาร์ตเลย

                “มาทานข้าวกันสิลูก”พ่อเรียก

                “พ่อครับ แล้วพี่อาร์ตล่ะ”ผมถามเพื่อให้แน่ใจ

                “อ๋อพี่เค้าไปมหาลัยแล้วล่ะ ไม่รู้จะรีบอะไรกันนักกันหนา ขนาดข้าวยังไม่กินเลยนะ”พ่อบ่น ซึ่งมันก็ทำให้ผมพอจะเดาออกว่าพี่อาร์ตไม่กินข้าวเช้าเพราะเหตุผลอะไร

                เมื่อผมกับยีนส์กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมจึงขับรถไปโรงเรียน โดยในระหว่างทางผมก็นัดให้ยีนส์มาเจอผมที่โรงรถหลังเลิกเรียนด้วย และมันก็ยอมตกลงเพราะผมบอกมันว่าผมมีของขวัญจะให้ เฮ้อ!!!เห็นแก่ได้จริงๆเลยไอ้เพื่อนคนนี้

แล้วเมื่อถึงโรงเรียน ผมก็พบกับพวกสาวๆที่ยืนคอยอยู่หน้าโรงเรียน ฮึๆๆๆ^^เค้าต้องมาดักคอยผมแน่ๆเลย ก็คนมันหล่อนี่นาช่วยไม่ได้

เมื่อผมจอดรถเสร็จเรียบร้อย พวกสาวๆพวกนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาหาผมทันที

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด!!!! ว้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!”ฮึๆๆๆเข้ามาเลยน้อง พี่คอยอยู่นานแล้ว!!!

พวกสาวๆวิ่งเข้ามาใกล้เข้ามาเรื่อยๆ....

ใกล้เข้ามา....

ใกล้เข้ามาอีก...

แล้วก็...

เลยผ่านไป....

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!! ทำไมเค้าไม่มาหาผม

ทำไมเค้าถึงไปหาไอ้...ไอ้ยีนส์!!!!!!!!!!!

“กรี๊ดดดดดดดด!!!!!พี่ยีนส์ขา เหนื่อมั้ยคะ”

“-_-”ไม่เป็นไร!อดทนไว้!

“พี่ยีนส์ขา ฟ้าเอาคุกกี้มาฝากด้วยนะค้า”

“-_-+”อดทนไว้!ไอ้อาร์ม...

 “พี่ยีนส์ขา ฝนชอบพี่ค่ะ ช่วยรับจดหมายนี่ไว้ทีนะค้า”

 “-_-+++”อดทน

“พี่ยีนส์คะ พี่ยีนส์ขา”ฮึ่ม!!!ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!

“นี่น้อง!!! อย่ามากวนใจยีนส์เค้าให้มากจะได้มั้นห๊ะ!!!”เมื่อทนไม่ไหวก็ไม่ต้องทน ดังนั้นผมจึงพูด(อย่างนี้เค้าเรียกว่าตะคอกต่างหากล่ะ)ใส่พวกชะนี(แหมเปลี่ยนสัพนามเลยนะ)ทั้งหลายที่มาตอมไอ้ยีนส์ทันที

“พี่เป็นพ่อ!!!หนูเหรอถึงได้มาสั่งพวกหนูไม่ให้ยุ่งกับพี่ยีนส์ได้น่ะ”ชะนีตัวหนึ่งพูดขึ้น ฮึ่ม!!!อย่าคิดนะว่าแค่หน้าตาดีอย่างเดียวจะทำให้พี่ใจอ่อนได้ ไม่มีทางซะหรอก!!!

“พี่ไม่ได้เป็นพ่อ!!!น้องหรอก แต่พี่เป็นแฟน!!!ของยีนส์เค้าต่างหากล่ะ”

“OoO!!!”หน้าน้องชะนีทั้งหลาย รวมทั้งไอ้ยีนส์ด้วย

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!”

“อ๋ายยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!”

“ไม่จริงงงงงงงงง!!!!!!!”

“ฉันไม่เชื่ออออออออ!!!!!!!!”น้องชะนีทั้งหลายต่างพากันร้องโวยวาย แล้วก็ทำท่าชักดิ้นชักงอ เหมือนคนกำลังจะตายอย่างไงอย่างงั้น บางคนถึงกับเข้ามากอดยีนส์แล้วก็ร้องห่มร้องไห้ เฮ้อ!ไม่รู้ว่าไอ้ยีนส์มันมีดีอะไรกันนักกันหนา ทำไมพวกนี้ถึงได้ชอบกันขนาดนี้นะ แล้วทำไมคนหล่อๆอย่างเราถึงไม่มีสาวๆมารุมร้อมอย่างนี้บ้างนะ เอ๊ะ!หรือว่า เราจะหล่อเกินไป!!!

“ยีนส์มานี่เร็ว!!!”ผมเริ่มทนกับสภาพที่เป็นอยู่ไม่ได้ จึงรีบดึงยีนส์ออกมาจาพวกน้องชะนีทั้งหลาย แล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนด่านฟ้าทันที

เมื่อผมกับยีนส์วิ่งมาถึงด่านฟ้าเรียบร้อย ผมจึงรีบล็อคประตูด่านฟ้าทันที เพื่อที่จะได้ไม่ให้น้องชะนีทั้งหลายที่กำลังวิ่งตามพวกเราอยู่เข้ามาบนนี้ได้

*-ยีนส์ SAY-*

“แฮ่กๆๆๆๆๆ”

“แฮ่กๆๆๆ ไอ้อาร์มทำไมแกถึงไปพูดกับน้องเค้าอย่างนั้นวะ”เมื่ออาร์มกับฉันวิ่งมาถึงบนด่านฟ้า ฉันจึงเอ่ยถามอาร์มทันที เพราะฉันไม่คิดว่าอาร์มจะมาประกาศอย่างนี้

“ทำไมอ่ะ ก็ในเมื่อเราเป็นแฟนกันนี่นา”

“ก็ใช่แต่ว่า...”นั้นแกจ้างฉันมาไม่ใช่เราะ

“ไม่เป็นไร ถ้าแกไม่อยากจะให้คนอื่นเค้ารู้ว่าฉันกับแกเป็นแฟนกัน ก็ได้เดี๋ยวฉันจะไปบอกทุกคนให้ว่าที่ฉันพูดไปทั้งหมดน่ะ มันเป็นเรื่องโกหก ฉันแค่คิดไปเองคนเดียว”เฮ้ย!!ฉันไม่ได้คิดอย่างนั้นสักหน่อย

“ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น ฉันแค่...”ในขณะที่ฉันกำลังอธิบายให้อาร์มฟังอยู่ๆก็มีคนเปิดประตูเข้ามา

“พี่เชอร์รี่!!!”ฉันอุธานขึ้นด้วยความตกใจ พี่เชอร์รี่เข้ามาได้อย่างไงนะ เออ!จริงสิ พี่เค้าเป็นกรรมการนักเรียนนี่นา เค้าก็ต้องมีกุญแจอยู่แล้ว แต่...เค้าจะได้ยินที่เราพูดรึเปล่านะ

“พี่ได้ข่าวมาว่าน้องยีนส์กันน้องอาร์มเป็นแฟนกัน จริงเหรอจ๊ะ”เวณ เล่นถามกันตรงๆเลยเหรอเนี่ยแล้วฉันจะตอบอย่างไงดีล่ะเนี่ย

“เอ่อ...คือ...”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตระกุตระกระพลางมองไปที่อาร์มว่ามันจะว่าอย่างไง

“ไม่จริงหรอกครับพี่เชอร์รี่ ที่ผมพูดไปทั้งหมดน่ะ มันเป็นเรื่องโกหกครับ ผมแค่คิดไปเองคนเดียวเท่านั้นเอง เราไม่ได้เป็นแฟนกันหรอกครับ”จู่ๆอาร์มก็พูดแซกขึ้นมา ซึ่งน้ำเสียงของมัน ทำให้ฉันรู้ว่ามันพูดไปเพราะประชดฉัน

“จริงเหรอจ๊ะน้องยีนส์”พี่เชอร์รี่หันมาถามฉันบ้าง เวณ!แค่นี้ยังทำให้ฉันกับอาร์มทะเลาะกันไม่พออีกเหรอ พี่เชอร์รี่นะพี่เชอร์รี่

“จะ...จริงค่ะพี่เชอร์รี่”ฉันต้องจำใจที่จะพูดคำนี้ไปTT_TT ซึ่งมันก็ทำให้อาร์มโกรธ แล้วมันก็เดินออกไปจากด่านฟ้าทันที โอ้ยยยยยยยย!!!ทำไมไม่เข้าใจกันบ้างนะY_Y

“เอ่อ...น้องยีนส์จ๊ะ”โอ้ยยยย!!!ยัยป้านี่ก็พูดมากจริงๆเลย

“พี่เชอร์รี่คะ ยีนส์ขออยู่เงียบๆจะได้มั้ยคะ”ฉันรีบตัดบทพี่เชอร์รี่ทันที

“ได้จ๊ะ เดี๋ยวพี่จะนั่งข้างๆน้องยีนส์อย่างเงียบๆ ไม่ทำให้น้องยีนส์รำคาญแน่นอนจะ”โอ้ยยยยยยยยย แค่ฉันเห็นหน้าป้านี่ก็รำคาญลูกตาจะตายอยู่แล้ว ไม่รู้อะไรบ้างเล้ย

“เอ่อ...ยีนส์หมายถึงอยู่เงียบๆ คนเดียวน่ะค่ะ”ฉันพูดโดยเน้นคำว่าคนเดียวให้ชัดเจน

“ก็ได้จ๊ะ งั้นพี่ไม่กวนแล้วนะ”พี่เชอร์รี่เมื่อรู้ตัวว่าฉันกำลังไล่ จึงรีบออกไปทันที ฉันจึงรีบเดินไปล็อคประตูทันที เพื่อคนอื่นจะได้ไม่ขึ้นมารบกวนฉันอีก

ทำไมกันนะ...

ทำไมอาร์มถึงต้องทำท่าทางหงุดหงิด

ทำไมมันถึงต้องงอนฉันขนาดนี้ด้วยนะ

มันเป็นอะไรกันแน่เนี่ย…

กิ๊ง!!!ก๋อง!!!กาง!!!ก๋อง!!!ก๋าง!!!กอง!!!กิ๊ง!!!ก๋อง!!!

“ยีนส์...น้องยีนส์...”โอ๊ยยยยย!!!รู้แล้วน่า จะเรียกอะไรกันนักกันหนานะ ไอ้อาร์มนี่!!!

“มีอา...ราย...เหรอ...อาร์ม”ฉันพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงียสุดๆ

“เอ่อ...ไม่ใช่อาร์มหรอกจะ นี่พี่เอง”เมื่อฉันลืมตาขึ้นฉันก็พบกับพี่เชอร์รี่แทนที่จะเป็นอาร์ม

“พี่เชอร์รี่!!!”ฉันร้องขึ้นด้วยความตกใจ

“เอ่อ...พี่จะมาบอกว่าโรงเรียนเลิกแล้วน่ะจะ”

“อ๋อ!เหรอคะ ขอบคุณมากค่ะพี่เชอร์รี่”

“งั้นวันนี้เรากลับบ้านด้วยกันนะจ๊ะ เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่บ้านให้”อี๋!!!ให้ฉันกลับบ้านกับป้าเนี่ยนะ ถ้าอย่างนั้นฉันขอเดินกลับบ้านเองเลยดีกว่า><

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เพราะว่าวันนี้ยีนส์นัดอาร์มเอาไว้แล้วน่ะค่ะ”

“เอ๊ะ!แต่พี่ว่าพี่เห็นอาร์มขับรถออกไปกับน้องดาวที่อยู่ม.4แล้วนี่จ๊ะ”

“ห๊ะ!!!ว่าไงนะ...คะ”ได้ไงอ่ะ อาร์มนัดฉันไว้แล้วมั้ยใช่เหรอ แล้วทำไมมันถึงไปกับน้องดาวได้ล่ะ หรือว่ามันจะลืมนัดเราแล้ว แต่อาร์มไม่ได้เป็นคนขี้ลืมนี่นา หรือว่ามันยังโกรธเราเรื่องนั้นอยู่...ต้องใช่แน่ๆเลย ทำไมน้า ทำไมมันถึงไม่เข้าใจกันบ้างเลย

“ระ...เหรอคะ งั้นยีนส์กลับกับพี่เชอร์รี่ก็ได้ค่ะ”

ไม่รู้เพราะความโกรธ ความงอน ความน้อยใจ หรือเพราะความหึงก็ไม่รู้ ที่ทำให้ฉันตอบตกลงพี่เชอร์รี่ไปอย่างง่ายๆ โดยที่ฉันก็ไม่ได้ไปพิศวาสอะไรกับพี่เชอร์รี่เลยแม้แต่น้อย

ในที่สุด ฉันก็กลับมาถึงบ้านได้อย่างปลอดภัย เฮ้อ!นึกว่าจะไม่รอดพ้นเนื้อมือของพี่เชอร์รี่ซะแล้ว-_-++เฮ้อ!แล้วป่านนี้อาร์มกับน้องดาวจะเป็นอย่างไงบ้างน้า แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะไปหึงหวงอะไรอาร์มนี่นา เพราะฉันมันก็เป็นแค่แฟนกำมะลออยู่แล้วนิ เฮ้อ!อย่าคิดมาก อย่าคิดมากเข้าบ้านนอนดีกว่าเรา...

*- อาร์ม SAY-*

เฮ้อ!นี่ไอ้ยีนส์มันไปไหนของมันเนี่ย ทั้งๆที่นัดกันเอาไว้แล้วแท้ๆ แต่มำไมมันยังไม่มาอีก หรือว่ายังโกรธเราเรื่องนั้นอีก...แต่ผมก็ไม่ได้เป็นฝ่ายผิดนี่นา ยีนส์ต่างหากที่ผิด ทั้งๆที่เราก็เป็นแฟนกันแล้วแท้ๆ ถึงแม้จะแกล้งเป็นแฟนกันก็ตาม แต่ก็น่าจะบอกให้คนอื่นเค้ารู้กันไปเลย แต่นี่ทำไมมันถึงไม่ยอมให้ผมบอกคนอื่นนะ เอ๊ะ!จริงสิ ยีนส์มันเป็นทอมนี่นา มันก็ต้องอยากให้สาวๆมารุมร้อมเป็นธรรมดาอยู่แล้ว ไม่เห็นจะแปลกอะไรเลย แล้วนี่ทำไมผมถึงต้องหงุดหงิดด้วยนะ!!!

เฮ้อ!นี่มันก็จะ6โมงอยู่แล้วทำไมมันยังไม่มาอีก วันนี้มันเลิก4โมงไม่ใช่เหรอ? มือถือก็ไม่เปิด!....ลองโทรไปที่อาพาทเม้นท์มันดูดีกว่า

“ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...ฮัลโหล”นั่นไง!ว่าแล้วเชียว มันกลับบ้านไปแล้วจริงๆด้วย

“ฮัลโหลยีนส์ ทำไมแกถึงไม่มาตามที่ฉันนัดห๊ะ!”

“ก็ถ้าไม่มีใครลืมนัดก่อน แล้วออกไปกับคนอื่นก่อน ฉันก็คงไปตามนัดแล้วแหละ”

“ห๊ะ!หมายความว่าไง!ใครลืมนัด!ใครออกไปกับคนอื่น! นี่เธอหมายถึงใครน่ะยีนส์!...ฮัลโหล! ฮัลโหลยีนส์!...”ใช่!มันหมายถึงใครกัน พอเลิกเรียนเสร็จผมก็มาที่โรงรถเลยนะ ไม่ได้ไปไหนกับใครเลยสักนิด แต่ทำไมยีนส์มันถึงพูดอย่างนั้นนะ

“ทั้งๆที่จะเอาไอ้นี่ให้มันแท้ๆ แต่ทำไมมันถึงไม่มีโอกาศได้ให้สักที ทำไมกันว่ะ!!!”ผมพูดพลางมองไปที่สร้อยคอรูปไม้กางเขนที่อยู่ในมือ...

*-อลิส SaY-*
*D*ค่ะทุกคน เจอกานอีกเเล้วนะคะ
เเต่ต่อจากนี้อลิสก้ออาจจะเเต่งช้าหน่อยนะคะ
เเละถ้ามีอะไรอยากปรึกษาล่ะก้อ ติดต่อมาได้ที่นี่ได้เลยนะค้าาาา!!!

 kilua_narak@hotmail.com
(ถึงเเม้ว่าจะไม่ค่อยออนMก้อเถอะนะ)