วุ่นรักแปลงโฉมสาวห้าว

ลำดับตอนที่ #5 : HoMeม่าม้า [2]

*-ยีนส์ SAY-*

โอ้โห0o0ที่นี่น่ะเหรอ บ้านอาร์ม ฉันว่ามันน่าจะเรียกว่าคฤหาสน์มากกว่านะเนี่ย ปกติก็เคยเห็นแต่อาพาทเม้นเก่ามัน (อาพาทเม้าเก่ามันก็ยังหรูกว่าฉันหลายเท่าเหมือนกัน)

“เฮ้ยยีนส์ ฉันรู้ว่าแกอาจจะไม่เคยอยู่ในที่แบบนี้ แต่แกก็น่าจะ เก็บอาการไว้บ้างนะ”หืม...จะหาว่าฉันบ้านนอกงั้นสิ เออ...แต่มันก็จริงแฮะ

“=_=”หน้าตาของคนที่เถียงไม่ออก

“เข้าบ้านเหอะ เออ...แล้วก็พอเจอแม่ฉันแกต้องไหว้งามๆด้วยนะอย่าทำท่าทางเป็นม้าดีดกระโหลกล่ะ”

“เออ...สั่งจริง แกไม่มาเป็นพ่อฉันเลยล่ะวะไอ้อาร์ม”ฉันพูดประชด

“อ้อ แล้วก็ห้ามพูดคำหยาบด้วย ต้องพูดคะ ขา ตลอดเวลาเข้าใจมั้ย”

“ดัดจริต ว่างั้น”

“ดัดจริต แต่ก็ต้องเรียบร้อยด้วยนะ”อาร์มย้ำ

“ค่า คุณพ่อ”

“เฮ้อ จะไหวมั้ยเนี่ย...เอาเหอะเข้าบ้านดีกว่า”อาร์มถอนหายใจ ก่อนจะเดินนำฉันเข้าบ้าน

ในบ้านอาร์ม(คฤหาสน์) มีคนรับใช้ที่ดูเหมือนจะเป็นพยาบาลมากกว่าถ้าเขาไม่ได้กำลังทำความสะอาดอยู่

“เออ นี่ยีนส์เดี๋ยวแกนั่งรออยู่แถวนี้ก่อนนะ ฉันจะไปหาแม่”พออาร์มเดินออกไปจากห้องรับแขก ฉันจึงไปนั่งบนโซฟาตัวหนึ่ง และเมื่อฉันสังเกตุเห็นหนังสือที่วางอยู่ข้างๆ   ฉันจึงหยิบมันขึ้นมาดู แต่พอเปิดดูก็พบว่ามันเป็นหนังสือแพทย์ ซึ่งมันมีสาระเกินที่หัวสมองของฉันจะรับมันได้ ฉันจึงว่ามันลงที่เดิม แล้วคนรับใช้(หรือว่าจะเป็นนางพยาบาลก็ไม่รู้)มาเช็ดหนังสือที่ฉันพึ่งจะจับเมื่อกี้ พร้อมส่งสายตามาทางชั้นแบบรังเกียจสุดๆ กูไม่ใช่เชื้อโรคนะเว้ย

“เอ่อ...คือว่า ทำไมถึงต้องทำความสะอาดอยู่ตลอดเวลาด้วยล่ะคะ”

“ปกติก็ไม่ได้ทำเยอะอย่างนี้หรอกค่ะ แต่เพราะว่าวันนี้รู้สึกเหมือนบ้านมันสกปรกกว่าทุกวันน่ะ”หนอย!!ยัยป้านี่แกจะมาว่า ชั้นว่าสกปรกงั้นดิ หึหึ!! รู้จักไอยีนส์น้อยไปซะแล้ว อย่างนี่ต้องแกล้งหน่อยเหอะๆๆๆ

“หรอฮคะ คุณป้า งั้นเดี๋ยวยีนส์ ช่วยคุณป้าทำดีไม๊คะ” ชั้นพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหายัยป้านั่นด้วยหน้าตาแบบหื่นนิสสสสสสสสสสสสนึง หึหึหึหึหึ  ทำเอายัยป้านั่นถอยหลังไปจนหลังติดข้างฝา ชั้นค่อยๆยกมือขึ้นไปจับผมยัยป้าขึ้นมาดม ทำเอาป้านั่นหน้าเหวอไปเลย

“ผมคุณป้านี่หอมจังเลยนะคะ ใช้แชมพูอะไรฮะเนี่ย”

“อะ...อะ...เอ่อ ใช้ ซู่ซ่า จ๊ะ”ยัยป้าตอบกลับมา พร้อมอาการอายแบบสุดๆ แถมยังเอามือมาจับแขนชั้นไว้ด้วย   แหวะ!!! อยากจะอ้วกปล่อยช้านน้า>0< >0<   คัยก้อด้ายช่วยด้วย

“ทำอะไรกันอยู่หรอ”เสียงไออาร์มดังมาจากข้างหลัง โอ้! ขอบคุณพระเจ้า

“อ่อ! ไม่มีอะไรหรอกค่ะคุณหนู คือเพื่อนคุณหนูเค้า.....”

“อะไรนะป้า ยัยนี่ไม่ใช่เพื่อนผมหรอก นี่อ่ะแฟนผมเอง เออไอยีนส์นี่ป้า สมสวย เป็นพยาบาลรับใช้ที่บ้านชั้นเอง”

“อ่อ สวัสดีค่ะคุณป้า” ชั้นสวัสดีป้า สมสวย พร้อมยิ้มแบบน่าร้ากกกกกกกมั่กๆนิสนึง พอยัยป้านั่นรู้ว่าชั้นเป็นแฟนไออาร์ม ก็ทำหน้าแบบผิดหวังสุดๆ แล้ววิ่ง แบบslowเหมือนนางเอกหนังที่กำลังสติแตกข้าไปในครัว

“เออ! นี่แม่ชั้นอยู่ในห้องฟิตเนตอ่ะ ไปหาท่านกัน เออแล้วเมิงอย่าลืม ดัดจริตด้วยเข้าจัยไม๊”

“เออ!! กูเข้าจัยแล้วน่า ย้ำอยู่นั่นแหละ กูไม่ได้โง่นะเว้ย!!ไอบ้านี่ เดี๋ยวเมิงได้โดนอีกหรอก”ชั้นพูดพร้อมกับเงื้อมือขึ้น

“คร๊าบๆๆ เข้าจัยแล้วคับว่าพี่เก่ง พี่ฉลาด อย่าทำผมเลยนะคร๊าบ ผมกัวแล้ว”ไออาร์มทำท่าเหมือนกลัว แบบตอแหลสุดๆ ชั้นเลยฟาดหลังมันไปทีนึงก็ไม่เจ็บมากอ่ะนะ แค่ทำเอามันหน้าเบี้ยวเป็นลิงขี้ไม่ออกเลยทีเดียว

“ทำอะไรกันอยู่หรอ”ตาแก่คนนึงเดินออกมาจากอ่า...รู้สึกจะเป็นคอร์ดเทนนิสนะ แล้วแกเป็นใครเนี่ยมาถามชั้นกับไออาร์มเนี่ย

“ลุง เป็นคัยอ่ะคะเป็น คนสะ...”พอชั้นพูดยังไม่ทันจบไออาร์มก็เอามือมาปิดปากชั้นไว้

“คุณพ่อเล่นเทนนิสเสร็จแล้วหรอครับ”0-0 คุณพ่อ!!!!!ง่ะ เกือบไปแล้วกรู

“อื้อ เสร็จแล้วล่ะไม่ได้ออกกำลังกายซะนานเลย เหนื่อยเหมือนกันแฮะ อ๊ะ แล้วนั่นใครน่ะ”พ่ออาร์มพูดพลางมองที่ฉัน

“อ๋อ แฟนผมเองฮะ ชื่อยีนส์”อาร์มพูดพลางโอบชั้นเค้าไปใกล้ๆ ชั้นเลยหยิกเข้าที่เอวของมันทีนึง

“สวัสดีค่ะคุณพ่อ”ชั้นพูดพร้อมกับไหว้อย่างงามที่สุดในชีวิต

“สวัดดีจ๊ะ เออทานอะไรมารึยังล่ะ เดี๋ยวมาทานพร้อมพ่อเลยไม๊แม่เค้ากำลังทำของว่างอยู่ในครัวน่ะ”

“ค่ะ/ครับ”ชั้นกับไออาร์มตอบพร้อมกับ แหม! นี่ชั้นไม่ได้เห็นแก่กินนะเนี่ย แล้วคุณพ่อไออาร์มก็พาชั้นกับไออาร์มไปที่ห้องรับรอง

*ห้องรับรอง*

ฉัน อาร์ม แล้วก็พ่ออาร์ม เราสามคนจึงนั่งคุยกันไปพลางๆก่อนในระหว่างที่รออาหาร

“เออ นี่อาร์มเมื่อคืนลูกได้ดูบอลรึเปล่า”พ่ออาร์มพูดขึ้น

“ไม่ได้ดูครับ มันดึกก็เลยนอนก่อนน่ะครับ”

“แล้ว...”พ่ออาร์มหันมามองทางฉัน

“ดูค่ะ คู่โปรตุเกสกับอังกฤษใช่มั้นคะ”ยังไม่ทันที่พ่ออาร์มจะพูดอะไรฉันก็พูดแทรกซะก่อน

“อ้าว หนูยีนส์ก็ชอบดูบอลด้วยเหรอจ๊ะ”

“ค่ะชอบมากเลยด้วย”

“แล้วเป็นไงจ๊ะคู่เมื่อคืนสนุกมั้ยจ๊ะ”

“หวาดเสียวมากเลยค่ะ ยิ่งตอนยิงลูกโทษนะคะสุดยอดเลยค่ะ”

“เหมือนกันเลยจ๊ะ แล้วหนูยีนส์เชียร์ทีมไหนเหรอจ๊ะ”

“เชียร์ทั้งสองทีมเลยค่ะ ใจนึงก็อยากให้อังกฤษชนะแต่อีกใจนึงก็อยากให้โปรตุเกสชนะเหมือนกันน่ะค่ะ แล้วคุณพ่อล่ะคะเชียร์ทีมไหน”

“เชียร์ทั้งสองทีมเลยเหมือนกันจ๊ะ เพราะอังกฤษมีแบ็คแฮม ปีเตอร์เค้าแล้วก็เจอร์ราจอยู่ ส่วนโปรตุเกสก็มีทั้งโรนัลโด แล้วก็หลุยส์ ฟิกโก้อยู่ด้วยก็เลยไม่รู้จะเชียร์ทีมไหนดี”

“ใช่ค่ะๆ แล้วก็ตอนยิงลูกโทษน่ะนะ หนูดีใจมากเลยค่ะที่โรนัลโดยิงประตูเข้าแล้วก็ทำให้ทีมชนะ แต่อีกใจนึงหนูก็เสียดายเหมือนกันที่อังกฤษแพ้ไปน่ะค่ะ”ในขณะที่ชั้นและพ่อไออาร์มกำลังเม้าธ์กระจายเรื่องบอลกันอยู่นั้นก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

“ทำอะไรกันอยู่จ๊ะ” ผู้หญิงกลางคนคนหนึ่งซึ่งฉันคาดว่าจะเป็นแม่ไออาร์มเดินออกมาพร้อมของว่าง  อ๊า^0^ ของว่างจ๋า ของว่าง ของว่าง

“อ๋อ! กำลังคุยเรื่องฟุตบอลอยู่น่ะจ๊ะ นี่ หนูยีนส์เค้าสนใจเรื่องบอลด้วยนะ”

“เออ ยีนส์ นี่แม่เราเอง”ไออาร์มแนะนำชั้นกับแม่มัน

“สวัสดีค่ะคุณแม่”

“ไหว้พระเถอะจ๊ะ” แม่ไออาร์มมองหน้าชั้นแวบนึง แล้วส่งสายตาแบบว่า นี่หรอคนที่จะมาเป็นลูกสะใภ้ชั้น จิ๊ๆๆ ทำไมคนบ้านนี้ชอบพูดด้วยสายตากันจังเลยว้า

“เอ่อ คุณแม่ทำขนมเก่งจังเลยนะคะ หน้าตาน่าทานมากเลย ยีนส์น่ะปิ้งขนมปังยังไม่ค่อยเป็นเลยค่ะ”

“หรอจ๊ะ ขอบใจมากจ๊ะ  เป็นผู้หญิงเราก็ต้องทำให้เป็นสิจ๊ะ แค่เรื่องปิ้งขนมปังนี่ใครๆก็ต้องทำได้มันง่ายมากนี่จ๊ะทำไมหนูทำไม่ได้ล่ะ” ฉึก 1:0 ชั้นรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่กำลังกดดันชั้นอยู่ รู้สึกมันจะมาจากแม่ไออาร์มนะเนี่ย

“เอ่อ...คือหนูไม่ค่อยถนัดเรื่องอย่างนี้สักเท่าไหร่น่ะค่ะ”

“ผู้หญิงถ้าไม่สนใจเรื่องเข้าครัวเข้าไว้แล้วจะไปเป็นภรรยาที่ดีได้อย่างไงล่ะจ๊ะ”ฉึก 2:0

“แต่ผู้หญิงสมัยนี้เค้าไม่จำเป็นต้องขลุกอยู่แต่ในครัวเหมือนพวกคนหัวโบราณหรอกค่ะ แต่ต้องทันต่อโลกต่างหากถึงจะถูกนะคะ”เมื่อแม่อาร์มได้ฟังที่ฉันพูดก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออก เย้! 2:1 แล้ว ^0^

“เอ่อพ่อว่าเรามาทานของว่างกันดีกว่านะ”พ่ออาร์มพูดขึ้นเพื่อขัดจังหวะชั้นและแม่อาร์มก่อนที่โต๊ะของว่างจะกลายเป็นสนามรบไป

“เออ...แล้วนี่อาร์มกับหนูยีนส์คบกันมานานเท่าไหร่แล้วจ๊ะ”พ่ออาร์มถามขึ้น

“สามปีค่ะ/ห้าปีครับ”อาร์มกับฉันตอบพร้อมกัน แต่ดันตอบไม่เหมือนกัน จึงทำให้ทั้งพ่อและแม่อาร์มทำหน้างงๆ

“แล้วตกลงมันกี่ปีล่ะจ๊ะ”

“ห้าปีค่ะ/สามปีครับ”ฉันหันไปมองหน้าอาร์มประมาณว่า “แกจะพูดเหมือนฉันหน่อยไม่ได้รึไงกัน”

“อ้าว ตกลงนี่เธอคบกันรึเปล่าเนี่ย”พ่ออาร์มเริ่มทำท่าทางสงสัยพวกเรา

“เอ่อ...คือ...คือว่า พวกเราคบกันแบบเพื่อนมาห้าปี แล้วก็ค่อยมาคบกันเป็นแฟนอีกสามปีน่ะค่ะ”ฉันโกหกพ่ออาร์มไป เพื่อที่จะได้ไม่ทำให้พ่ออาร์มรู้ความจริง

“อ๋อ อย่างนี้นี่เอง”พ่ออาร์มทำท่าเข้าใจ

“แต่เอ๊ะ คบกันมานานขนาดนี้แล้ว แต่ทำไมไม่พามาให้แม่รู้จักเลยล่ะ”แม่อาร์มถามอย่างจับผิด โอ้ยยยยย ไม่รู้จะถามอะไรกันนักกันหนา

“เอ่อ...คือ...คือว่า...”ฉันพยายามจะคิดหาทางเอาตัวลอดแต่ก็คิดไม่ออกซะที

“คุยอะไรกันอยู่เหรอครับทุกคน^^”โอ้...พระเจ้าช่วย อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินเข้ามา ซึ่งมันทำให้ฉันกับอาร์มรอดตัวไปอย่างหวุดหวิด

“อ้าวอาร์ต กลับมาแล้วเหรอลูก”เอ๊ะ!ลูกเหรอ งั้นแสดงว่าไอ้หมอนี่ก็เป็นพี่อาร์มงั้นสิ

“ครับพ่อ เอ๊ะแล้วนั้นใคร เหรอครับ”พี่ไอ้อาร์มพูดพลางมองที่ฉัน

“อ๋อ นี่แฟนผมเองครับพี่อาร์ต ชื่อยีนส์”อาร์มพูด

“สวัสดีค่ะ”ฉันพูดพร้อมกับไหว้งามๆให้พี่อาร์ต

“สวัสดีจ๊ะ”

“อาร์ตมานั่งกินขนมด้วยกันสิลูก”พ่ออาร์มชวน

“ครับพ่อ”พี่อาร์ตรับคำแล้วนั่งลงข้างๆแม่อาร์มซึ่งอยู่ตรงข้ามกับฉัน ดูดีๆแล้วพี่อาร์ตก็หล่อไม่ใช่เล่นเลยนะเนี่ย

“พี่อาร์ต นี่เรียนอยู่ปีอะไรแล้วเหรอคะ”ฉันเริ่มชวนพี่อาร์ตคุยทันที แหม!! ก็โอกาศที่จะได้คุยกับคนหล่อๆอย่างนี้มันหายากนี่นา^^

“อ๋อ!เพิ่งขึ้นปี 1 ปีนี้ครับ”

“แล้วอยู่คณะอะไรเหรอคะ”

“ศิลปกรรมครับ”

“แสดงว่าพี่อาร์ตชอบวาดรูปเหรอคะ^^”

“ใช่ครับ ทำไมเหรอ ยีนส์ก็ชอบวาดรูปเหมือนกันเหรอ”

“ใช่ค่ะ ยีนส์ชอบงานออกแบบน่ะค่ะ”

“งั้น ถ้าไม่รังเกียจ ว่างๆน้องยีนส์ก็ไปที่มหาลัยพี่สิ พี่จะได้พาไปดูงานของคณะพี่เอามั้ยครับ”

“ดีเลยค่ะ ยีนส์จะได้มีประสบการณ์เพิ่มขึ้นด้วย”

“แล้วนี่น้องยีนส์ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกล่ะจ๊ะ นี่มันตั้ง5ทุ่มแล้วนะเนี่ย”พี่อาร์ตพูดพลางก้มลงมองดูนาฬิกา

“อ๋อ!วันนี้ยีนส์เค้าจะนอนที่นี่น่ะครับ”ในขณะที่จะกำลังจะตอบพี่อาร์ต อยู่ๆอาร์มก็พูดแซกขึ้นมา

“แล้วนี่ยีนส์กับอาร์มคบกันได้อย่างไงหรอ”เวร!แล้วจะตอบอย่างไงล่ะเนี่ย

“อ๋อ! พวกเราเป็นเพื่อนกันมาก่อนอยู่แล้วน่ะครับ แล้วค่อยมาเป็นแฟนกัน”อาร์มพูดช่วยชีวิตฉัน

“ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ย ว่าเพลย์บอยอย่างอาร์มจะมาลงเอยกับยีนส์ได้ เนี่ย”

“ใช่ค่ะ อาร์มทั้งเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ ขี้โม้ ปากหวาน ไม่มีอะไรดีเลย แต่สาวๆนี่ติดตรึมเลยนะคะ”ฉันพูด

“แล้วทำไมยีนส์ถึงยังคบอยู่กับอาร์มล่ะ”อ้าวเวร!ทำไมฉันถึงไปพูดอย่างนั้นเนี่ย

“เอ่อ...คือ...แล้วพี่อาร์ตล่ะคะมีแฟนรึยัง แต่หน้าตาดีๆอย่างพี่อาร์ตนี่น่าจะมีแล้วนะคะ”ด้วยความที่ไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไงฉันจึงเปลี่ยนไปพูดเรื่องอื่นทันที

“ยังหรอกครับ แต่ถ้าน้องยีนส์ทนกับนิสัยอย่างไอ้อาร์มไม่ได้ พี่ก็ยังว่างอยู่นะครับ”กริ๊ดดดดดดด!!! พี่อาร์ตเค้าขอคบกับฉันด้วยแหละ^^

“แฮะๆๆๆ”ฉันได้แต่หัวเราะแก้เขินไปพลางๆ นี่ถ้าฉันไม่ได้คบอยู่กับไอ้อาร์มล่ะก็ ฉันตกลงไปแล้วนะเนี่ย

“ฉันไปนอนก่อนนะ!!”ไอ้อาร์มพูดแค่นั้น แล้วก็ลุกจากเก้าอีกไปอย่างแรง แล้วจึงเดินขึ้นห้องของมันไปเฉยเลย

                “เป็นอะไรของมันเนี่ยไอ้น้องคนนี้”พี่อาร์ตบ่นเมื่อเห็นท่าทีของอาร์ม

                “แล้วหนูยีนส์ล่ะจ๊ะง่วงรึยัง”พ่ออาร์มถาม

          “ง่วงแล้วค่ะ”

“งั้นอาร์ต พาน้องไปที่ห้องหน่อยสิลูก”

“ครับพ่อ ตามพี่มาสิครับน้องยีนส์”พี่อาร์ตพูดพลางเดินนำฉันไป ที่ห้องๆหนึ่ง

“ขอบคุณค่ะพี่อาร์ต”เมื่อถึงห้องนอนฉันก็ขอบคุณพี่อาร์ตเค้า นี่ถ้าฉันยังโสดนะ ฉันจะชวนพี่อาร์ตเค้าเข้ามาในห้องด้วยเลย อิๆๆ^^

“ราตรีสวัดิ์นะครับน้องยีนส์”พี่อาร์ตพูด

“ค่ะราตรีสวัสดิ์”ฉันพูดก่อนที่จะเดินเข้าไปในห้อง
[*--*]ซา-หวัด-ดี-ค่า[*--*] ~อลิส Say
     ต้องขออภัยทู้ๆคนเปงอย่างสูงค่ะ
ที่ข้าน้อนไม่ได้เเต่งเรื่องนี้ต่อ ทั้งนี้ก้อเปงเพราะว่า
ข้าน้อยไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่ติดตามผลงานของข้าน้อยเลย
ดังนั้นข้าน้อยจึงหมดสิ้นเเรงเเละกำลังใจที่จะเเต่งต่อ
  เเต่บังเอิญว่า เมื่อไม่นานนี้ ข้าพเจ้าก้อคิดได้ เเละนึกอยากจะเเต่งต่อ
ข้าน้องจึงรีบเเต่งเเละนำมาให้ทู้ๆท่านอ่านในตอนนี้ค่ะ