คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ผู้บุกรุก!
“ร้อนจังเลยแฮะ! นี่มันหน้าหนาวจริงๆเหรอว้ะเนี่ย!!!!”
เพื่อนสาวแสนสวยของฉันมีนามว่า ปาร์คพยอลจิน บ่นทันทีที่ก้าวเท้าพ้นจากอนาเขตบริเวณรั้วโรงเรียนมาได้เพียงแค่ก้าวเดียว แถมยังแหกปากจนชาวบ้านเขาหันมามองกันตรึม พวกนั้นคงจะคิดกันว่า ยัยนี่บ้าแน่ๆ -_-
“เบาๆ หน่อยสิ พยอลจิน... แหกปากซะกว้างแมลงวันบินเข้าแล้วนั่นๆ OoO”
อย่าคิดว่านั่นคือคำพูดของฉันนะ ฉันไม่มีวันพูดแบบนั้นเด็ดขาด นั่นเป็นเสียงของสาวน้อยสุดน่ารักนามว่า ซุงมินจี เธอเป็นกุลสตรีที่บ้าบอที่สุดในบรรดาเพื่อนๆ ของฉัน
“ปัธโธ่! ก็มันร้อนจริงๆนี่...”
“ฉันว่านะ ตอนนี้แมลงวันมันคงออกไข่ในปากยัยนี่แล้วหล่ะ เพราะยัยนี่ชอบแหกปากบ่อยๆ ฉันละเซง! อย่าไปยุ่งกับคนพรรนี้เลยนะ”
เสียงบุรุษผู้หนึ่ดังขึ้นอย่างจงใจให้กระทบใครบางคน บุรุษที่ว่าก็คือ ซอนคูมิน เพื่อนชายของฉันเอง หมอนี่ฮอตที่สุดในโรงเรียนแล้วจะบอกให้! แต่เจ้าชู้เป็นบ้า เป็นไงล่ะ เพื่อนแต่ละคนของฉัน
“คนพรรนี้ที่ว่าน่ะมันพรรไหนห๊ะ! คูมิน -_-^^”
“จะให้พรรไหนล่ะ พันธุ์บลูด๊อกดีมั้ย?”
“แกว่าฉันเป็นหมาเหรอ!”
“แล้ว คน มันมี ‘พันธุ์’ ด้วยเหรอล่ะ?”
“แก๊!!!! ไอ้...”
“หนวกหู เงียบปากซะ...”
ฉันทนไม่ไหวเลยพูดหยุดการทะเลาะของสองคนนั่น ได้ผล สองคนนั่นคงรู้ว่าการที่ฉันพูดเสียงเรียบคือเวลาที่ฉันโมโห หึหึ +_-
“ฉันไม่ได้เป็นคนเริ่มนะเฮริน~ พยอลจินต่างหาก”
“เฮ้ย! อะไรว้ะ ใครเริ่มกันแน่!”
ตอนนี้พยอลจินเดินไปกระชากคอเสื้อของคูมินซะแล้ว ฉันเดินไปที่ร้านค้าที่อยู่ใกล้ๆก่อนจะเดินกลับมาที่เดิมพร้อมกับกระติกใบใหญ่ในมืออันนึง เฮ้อ... อากาศร้อนจริงๆแหละนะ
“ถ้าเธอต่อยฉัน ฉันจะจูบเธอ!”
ฉันก้มลงดื่มน้ำในกระติกลงไป 2 อึก สดชื่น~
“ไอ้... ไอ้ทุเรศ คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ! แกอยากตาย…”
ซ่า!!!!!
ตอนนี้ 2 คนนั่นตัวเปียกเหมือนลูกหมาตกน้ำเลย ช่วยไม่ได้ ไม่ยอมเลิกเอง
ฉันโยนกระติกน้ำซึ่งตอนนี้ว่างเปล่าทิ้งไปที่ถังขยะข้างทาง ก่อนจะออกเดินต่อ จุดหมายก็คือ... บ้านนั่นเอง
“กร๊ากๆๆ พวกแกเหมือนลูกหมาตกน้ำเลยว่ะ ฮ่าๆๆ”
ตอนนี้สีหน้าของมินจีดูสะใจสุดๆ อย่าทำหน้าอย่างนั้นสิวะ น่ากลัวนะ -_-
“โธ่! เฮริน เธอทำเกินไปนะ T_T ฉันชักหนาวแล้วสิ... ฮัดชิ่ว!”
“โดนแบบนี้ก็สมแล้ว! -v-”
ฉันพูดกระแทกเสียงจงใจให้สองคนนั่นได้ยิน
“แต่ว่า...”
อย่ามาพูดเลยพยอลจิน เธอกำลังทำให้ฉันใจอ่อนนะ
“อ้อ! อย่าลืมจ่ายค่าน้ำให้ด้วยนะ! พอดีเห็นมันวางอยู่เลยหยิบมาเฉยๆ สงสัยจะเป็นของเจ้าของร้านที่เขาใช้ดื่มแก้กระหาย ใช้ขายรึเปล่าก็ไม่รู้นะ แต่ก็เอาของเขามาแล้วอ่ะ เพราะฉะนั้น ราคาก็ไปถามคนขายเอาเองละกัน!!”
“ O_O ”
ฉันหันมาตะโกนบอกก่อนจะเดินตรงไปที่บ้าน รู้สึกว่าพวกนั้นจะตกใจเหมือนกันนะ ไม่รู้จะโดนด่ารึปล่าว หึหึ~ น่าสงสาร
“กลับมาแล้ว…”
เงียบ... ไม่อยู่รึไงนะ อาหารก็วางอยู่บนโต๊ะเรียบร้อย แต่คนทำกลับไม่มี อ๊ะ มีโน๊ตแปะไว้ที่ตู้เย็นด้วยนี่
‘วันนี้กลับดึกนะ อาหารแม่ทำไว้ให้แล้ว จะกินก่อนก็ได้’
อีกแล้ว... เมื่อไหร่นะที่ครอบครัวของเราจะได้กินข้าวพร้อมหน้ากันซักที แม่ก็ต้องทำงานหนักจนไม่สนใจลูกเลย พ่อก็ไปทำงานต่างประเทศ พี่ชายก็หนีออกจากบ้านตั้งแต่เด็กๆแล้ว นี่หล่ะครอบครัวฉัน รวยก็จริง แต่ไม่มีความอบอุ่นเลย...
ฉันเดินขึ้นบันไดไปยังห้องนอนตัวเอง แต่สิ่งที่ประจักต่อสายตาทำให้ฉันแทบช๊อค ผู้ชายที่ไหนมันมานอนบนเตียงฉันเนี่ย!
ผมสีน้ำตาลเข้มแซมทองของเขาพลิ้วไหวไปตามแรงลม ใบหน้าของเขาในเวลาหลับดูอ่อนโยน ฉันอยากรู้จัง ว่าดวงตาที่อยู่ภายใต้เปลือกตาที่ปิดสนิทนั่นจะเป็นยังไงนะ... แต่! ผู้ชายคนนี้เป็นใครกันเนี่ย! หรือว่า โรคจิต O_O
“อ๊ากกกกกก ไอ้บ้า ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะ ไอ้เลว ไอ้โรคจิต!”
“เฮ้ยๆๆ อะไรกัน เขย่าอยู่ได้ คนจะหลับจะนอน!”
แฮ่กๆ เหนื่อย
ฉันปล่อยมันให้เป็นอิสระพร้อมออกมายืนห่างๆอย่างระวังตัว ตอนนี้ฉันสามารถเห็นดวงตาของเขาแล้ว นัยน์ตาของเขาเป็นสีทองดูเจ้าเล่ห์ ดวงตาคู่นี้สามารถทำให้ใครหลายๆคนถึงกับตกหลุมรักเลยทีเดียว แต่ไม่ใช่ฉัน!
“อะไรกัน ฉันไม่ใช่โจรโรคจิตสักหน่อย ไม่เห็นต้องรังเกียจขนาดนั้นเลย”
แกนั่นแหละ โจรโรคจิต!
“เฮริน.. ชองเฮรินใช่มั้ย?”
“OoO แก.. แกรู้ชื่อฉันได้ยังไง”
“-_- ไม่เอน่า อย่าเรียกฉันว่า ‘แก’ สิ มันไม่ดีเลย ให้ตาย!”
“แกไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน! ไอ้โรคจิต!”
แกมาออกคำสั่งอยู่กับใครไม่รู้ตัวเหรอ แกดวงซวยมาก ที่เลือกมาโรคจิตใส่ฉัน!
“อยากตายเหรอ! บอกแล้วไงว่าอย่าเรียก แก! แล้วเมื่อกี๊ว่าไงนะ ไอ้โรคจิตเหรอ! อย่างงี้ต้องโดนทำโทษ!”
มันวิ่งเข้ามาแล้ว ทำไงดี ฉันตั้งท่าเตรียมพร้อมสู้ทันที อะไรกันเนี่ย เร็วจนมองไม่เห็นเลย อยู่ไหน อยู่ไหนกัน
จุ๊บ
เหมือนกับทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหวอยู่เป็นเวลานาน พอมารู้สึกตัวอีกที หมอนั่นก็มายืนแนบชิดกับฉัน แถมค่อยๆยื่นปากบางๆ นั่นเข้ามาด้วย และแล้ว ปากนั่นก็ไปประทับอยู่ที่แก้มของฉัน ไม่จริง! OoO
“กรี๊ดดดดดดดดด~”
ความคิดเห็น