ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    « Vengeance StorieS ™ . เพลิงแค้น »

    ลำดับตอนที่ #6 : :: CHAPTER 1 ::

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 87
      0
      27 เม.ย. 52

    href="file:///C:\DOCUME~1\MICROS~1\LOCALS~1\Temp\msohtml1\01\clip_filelist.xml" />


            ภายในรถคันงามสีดำขลับหรูหรา
    ซึ่งบ่งบอกสถานะของเจ้าของรถได้ดีว่าจะต้องเป็นผู้ดีหรือเศรษฐีอย่างแน่นอน ชายหนุ่มรูปงามอย่าง ปาร์ค จองซู หรือใครต่างก็หันมาเรียกเขาว่า ทึกกี้ แทนชื่อจริงหลังจากที่ผู้คนได้รู้จักกับเขาในฐานะนักแสดงระดับแนวหน้า คิ้วเรียวขมวดเข้าหากันระหว่างฟังผูจัดการส่วนตัวกำลังบรรยายกับข่าวบังเทิงในหนังสือพิมพ์

     

     

    หืม? แค่สี่วันก็กวาดเรทติ้งไป 70% แล้วหรอเนี่ย ทางนั้นคงจะพากันดีใจยกใหญ่สินะ แบบนี้ฉันคิดว่าพวกเขาคงจะเตรียมแผนเปิดตัวนายแบบคนใหม่เร็วๆนี้แน่ มินซองผู้จัดการส่วนตัวของนักแสดงหนุ่มพูดออกมาโดยที่ไม่ได้สังเกตุถึงสีหน้าอาการของศิลปินเลย แถมยังพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นระคนความแปลกประหลาดใจในความสามารถของนายแบบคนใหม่

     

     

    คิ้วเรียวที่ขมวดกันอยู่เมื่อครู่คลายออกแล้วหันมาแสดงสีหน้าอาการบึ้งตึงแทน สายตาโกรธเคืองเล็กน้อยของเขาเหลือบมองผู้จัดการของตัวเองกำลังพูดชื่นชมอีกฝ่าย

     

     

    ฉันบอกให้นายรับงานนี้ตั้งแต่แรกก็ไม่เชื่อ

     

     

    แล้วไงครับ? งานกระจอกแบบนั้นผมไม่สนใจหรอก ลีทึกตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนัก ทำให้มินซองละสายตาออกจากหนังสือพิมพ์แล้วหันมามองลีทึกแทนด้วยความงุนงง

     

     

    ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ

     

     

    ที่ดังได้ก็เพราะเห็นว่าใหม่ต่างหากคนถึงได้พากันเห่อ เดี๋ยวอีกหน่อยเมื่อรู้ความจริงตาสว่างว่าอันไหนเพชรแท้อันไหนของปลอมก็คงจะโดนเตะตกกระป๋อง หึ ความจริงเรื่องแบบนี้พวกเขาต้องยกความดีให้กับผมนะที่ผมไม่รับงานนี้ พวกนั้นคงจะดีใจกันใหญ่ที่ได้งาน น่าสมเพช ทุกคำพูดที่ลอดผ่านออกมาจากชายหนุ่มล้วนแล้วแต่เป็นคำพูดที่ดูถูกเสียดสีอีกฝ่ายเป็นอย่างมากทำเอาผู้จัดการถึงกับหน้าเหลอ นี่กำลังโกรธใช่มั้ยเนี่ย?

     

     

    เฮ้ พูดแบบนั้นไม่ถูกนะ ยังไงทำงานอยู่ในวงการเดียวกันแล้วอย่าใจแคบไปหน่อยเลย

     

    คราวนี้ลีทึกกลับมองมินซองตาขวาง แต่มินซองกลับไม่สนใจและพูดต่อพลางพับเก็บหนังสือพิมพ์เข้าที่เดิมของมัน

     

    ถึงยังไงนายก็ต้องให้เกีรติย์กับคนอื่นด้วยที่สำคัญนายเองจะมาประมาทวางใจแบบนี้ไม่ได้ ถึงแม้ว่าจะเป็นเด็กใหม่แต่ไม่กี่วันเขาก็สามารถทำค่านิยมในตัวเขาเองสูงถึง 70% เชียวนะ

     

     

    เรื่องแบบนี้ดูก็รู้แล้วว่าใครแพ้ใครชนะ อย่ากังวลไปเลยคนอย่าง ปาร์ค จองซู ไม่มีวันแพ้ให้กับเด็กใหม่ที่ไม่รู้หัวนอนปลายเท้าแบบนั้นหรอก แค่กำพืดของหมอนั่นก็สู้ผมไม่ได้แล้ว

     

     

    อย่าคิดอะไรที่มันตื้นๆแบบนี้สิ เรื่องของการบันเทิงใครหน้าไหนก็ถูกเขี่ยทิ้งได้หมดนั่นแหละ

     

     

    แล้วพี่คิดว่ากำพืดหมอนั่นมันจะดีหรอ? ถ้าหากดีจริงจะมานั่งปิดให้มันดูลึกลับกันทำไม? คงจะเป็นพวกที่บริษัทนั้นเก็บได้ตามทางข้างถนนกำพืดไม่ค่อยจะดีถึงได้วิ่งทั่วปิดปากไม่ให้ใครพูดถึงเรื่องกำพืดสกปรกแบบนั้น

     

     

    มินซองไม่โต้ตอบ เขาไม่อยากต่อความยาวสาวความยืดถึงพูดอะไรไปลีทึกก็จะยิ่งอารมณ์เสีย สู้เขาเงียบปากไว้เพื่อให้อีกฝ่ายใจเย็นดีกว่าเดี๋ยวจะพาลไม่ไปทำงานอีก

     

    ------------------------------------------------------------------------------

     

    หลังจากที่ฮีชอลออกมาจากคอนโดหรูของเฮียวริ เขาก็ได้เรียกรถแท็กซี่กลับมายังอพาร์ทเม้นต์เก่าทรุดโทรมและจู่ๆเขาก็ต้องรู้สึกถึงดวงตาที่สาม..เหมือนมีใครบางคนจับจ้องมองเขาอยู่ตลอดเวลาที่เขาก้าวลงจากรถ แม่บ้านที่ทำความสะอาดอยู่ตึกอาคารเดียวกับเขา หลังจากที่เดินเข้าไปแม่บ้านก็เอ่ยถามอย่างเป็นมิตร

     

    สวัสดีจ๊ะพ่อหนุ่มฮีชอล เมื่อวานนี้มีเพื่อนมาหาได้เจอกันหรือยังจ๊ะ?? แต่เขากลับเดินผ่านไปไม่ค่อยจะสนใจเท่าไหร่นัก แต่เมื่อแม่บ้านคนนั้นยิงคำถามใส่เขาถึงกับสะงักแล้วหันไปเผชิญหน้ากับแม่บ้านด้วยท่าทางสงสัย

     

    เพื่อน?? หืม..จะมีเพื่อนมาหาเขาได้ยังไงกัน เขาไม่มีเพื่อนที่ไหนไม่ใช่หรอไง..ถ้าจะเป็นพวกกลุ่มแก๊งซ์อัธพาลก็ถูกเฮียวริให้เงินปิดปากไม่ให้มายุ่งเกี่ยวกับเขาแล้วนี่นา..

     

    หืม ไม่รู้หรอกหรอ เธอบอกว่าเธอเป็นเพื่อนกับหนู แต่เธอมาตอนที่หนูฮีชอลออกไปข้างนอกพอดีก็เลยทำให้ไม่ได้เจอกัน

     

    ความสงสัยประทุขึ้นมาทันที เขาจ้องมองแม่บ้านอย่างเคลือบแคลงก่อนที่จะละความสนใจแล้วเดินจากไปโดยที่ไม่ขอบคุณสักนิด สิ่งที่เขาสนใจมากกว่าก็คงจะเป็นบุคคลนิรนามที่แอบอ้างว่าเป็นเพื่อนของเขามากกว่า

     

    ตลอดจนทางเดินเขาคิดมาตลอดทางว่าเป็นใครพอมารู้ตัวอีกทีก็พบว่าตัวเองได้มาถึงห้องเรียบร้อย เขาคว้าเอาหนังสือพิมพ์ที่เสียบไว้อยู่ในกล่องรับจดหมายออกมาพลางเปิดประตูเข้าไป รอยยิ้มผุดขึ้นประดับบนใบหน้าหล่อทันทีเมื่อเห็นข่าวของเขาและการวิพากษ์วิจารณ์ก็ดูเหมือนจะมีคนชื่นชอบเขาไม่ได้

     

    คราวนี้แหละ...ฉันจะได้มีฐานะเท่าเทียมกับนาย เราจะมาสู้กันเพื่อให้ใครเสียเปรียบใคร ตอนนี้ฉันก้าวขึ้นไปหานายแล้วนะเจ้าพวกปาร์ค

     

    ------------------------------------------------------------------------------

     

    เรียวต้องขอโทษจริงๆที่หายไปนานโดยไม่บอกไม่กล่าว TT’

    เรียวมีธุระที่ต้องทำเยอะแยะ เลยไม่มีเวลามาลง..

    ในตอนแรกเรียวลงให้แค่นี้ก่อนนะ

    ตอนที่สองเรียวจะพยายามลงให้เยอะกว่านี้

    ขอโทษสำหรับการใช้ภาษา

    อาจจะมีบ้างบางคำที่ดูรุนแรง แต่ถ้าไม่พอใจก็บอกเรียวได้นะ

    คึ แต่เรียวไม่เปลี่ยนหรอก มันไม่ได้อารมณ์นะ :))

    เจอกันตอนที่สองค่ะ!!!

    + เพิ่มเติม
    เรียวจะเพิ่มตัวละครไปอีกหนึ่งตัวนั่นก็คือเพื่อนสนิทของนางเอกฮีชอล
    หรือคังฮีเจงนั่นเอง รีเควชมาโดยส่วนตัวคนคนนั้นเป็นคยูฮยอน
    อาจจะให้มีคู่? ใครอยากเป็นแฟนกับคยูฮยอนบ้าง?
    หรือเรียวจะทำให้คยูโสดดี คึ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×