คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : #2# แม่สื่อ O_O!!!
ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ผ่านพ้นไปพร้อมกับความเบื่อหน่ายของฉันที่ไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด
ไม่อยากจะบอกว่ามิสคอลโทรเข้าเครื่องฉันเกิน 400 ครั้ง -_-
ทำไมไม่โทรกันเข้ามาให้โทรศัพท์ระเบิดไปเลยฟะ!!! (อย่านะทำจริงนะ เสียดายของ -.,-)
ตอนนี้ฉันกำลังนั่งจ้องนาฬิกาอยู่ในห้องประชุม นับเวลาถอยหลังให้จบการประชุมเร็วๆ ไม่แตกต่างจากหลายๆคนที่จ้องนาฬิกาอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่อีตาหน้าหินกรวดมนที่นั่งอยู่ข้างๆฉันเนี่ยสิ กลับมาจ้องฉันแทนๆที่จะจ้องนาฬิกา
....เฮ้ย -_- หน้าฉันไม่ได้มีหางงอกออกมานะโว้ย จ้องอยู่ได้!
ฉันขยับตัวเข้าไปติดยัยดิซซี่เพื่อนซี้ เพราะสัมผัสได้ถึงพลังความหื่นกระหายจากดวงตาที่เล็กยิ่งกว่าเม็ดแมงลักของนายหินกรวดมน
ให้ตายสิ! ขนาดตาตี่จนจะบอดอยู่แล้วยังสามารถส่งกระแสความราคีออกมาได้ถึงขนาดนี้ ถ้าตาโตกว่านี้ฉันไม่โดนข่มขืนทางสายตาไปแล้วรึไงฟะ!!
เซงง!!!
อยากออกจากห้องประชุมโว้ยย!! จะแพล่มอีกนานมั้ยยัยอาจารย์หน้าบาน!! >O<^ (พาล)
“นิ! ยัยข้าว! เอาตูดใหญ่ๆของแกออกไปจากรัศมีตูดได้รูปของฉันนะยะ >O<” ยัยดิซขบเคี้ยวฟันแล้วกระซิบกระซาบมาทางฉัน เมื่อฉันเบียดกระเสียดไปแย่งส่วนบุญของมัน เก้าอี้ที่แกนั่งมีสเปิร์มของคนที่แกชอบติดอยู่รึไงยะT_T ฉันกลัวโดนลวนลามทางสายตานี่หว่า TOT ยัยเพื่อนเลว!
“หึ!!” แล้วฉันก็จิกสายตาไปทางมัน ชิ้งๆๆ - -++
“ดูซิเนี่ย! พี่เชร็คเลยหลุดจากเรด้าจับผู้ชายของฉันเลย!!...งึ้ย!”
“ยัยกะเทยบ้าผู้ชาย _-” ใช่ฟังไม่ผิดหรอก เพื่อนฉันมันเป็นกะเทย แล้วมันก็ไม่ได้ชื่อดิซซี่ด้วย มันชื่อโดม แต่มันดันกระแดะไปเปลี่ยนเอง มันบอกว่าคนหน้าตาสวยๆต้องคู่กับชื่อที่ไพเราะ -*-
ยัยนี้กรี้ดผู้ชายไม่ซ้ำกันสักวัน แล้ววันนี้ใครอีกล่ะ - -* อีตาพี่เชร็คเนี่ย ไปมีสัมพันธ์สวาทอะไรกับไอ้ยักษ์เขียวนั่นรึไงถึงติดใจจนต้องเอามาตั้งเป็นชื่อ
“ฉันไม่ได้มีผู้ชายวิ่งเข้าหาเหมือนเธอนี่ยะ ยัยใบข้าว สาวลาวเสน่ห์แรง”
ฉันบุ้ยปากไปทางยัยดิซ และไม่ลืมที่จะหยิกต้นขามันอย่างแรงจนมันร้องโอยๆ
สมน้ำหน้า!
ใครเป็นสาวลาวกันยะ! ฉันออกจะหน้าใส น่ารัก น่าหยิก เหมือนไอดอลญี่ปุ่น!
ชิ! -3-^
และแล้วอีก 10 นาทีต่อมากระประชุมก็จบลงพร้มกับเสียงสาปแช่งของนักเรียนทั้งหอประชุม...หวังว่าอาจารย์คงไม่โดนคำพูดบาดตายนะ...สาธุ o-
มื้อกลางวันผ่านพ้นไปเหมือนทุกๆวัน ...ทุกคนในโรงเรียนก็ยังคงถือคำขวัญที่รุ่นพี่รุ่นแรกๆของโรงเรียนได้ทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์
‘เหม็นหืน กลืนไม่ลง แต่อย่าบ่น ยัดเข้าไป’
อาหารโรงเรียนฉันรสชาติห่วยยิ่งกว่าขี้หมูซะอีก แต่ฉันไม่แปลกใจนะว่าทำไมรสชาติมันถึงได้เป็นแบบนี้ ฉันเคยได้ยินมาว่าคนทำกับข้าวต้องมีความสุขกับการทำ อาหารถึงจะออกมารสชาติดี แต่พอฉันเห็นพี่คนงานทำอาหาร...หน้าตาพี่แกนี่แบบ...อย่างกับจะไปล้มกูปรีมาเป็นข้าวเย็น น่ากลัวจับจิตใจจริงๆ T_T
พวกเราทยอยกันเข้ามานั่งในห้องแล็ปเคมีสีฟ้าที่มีคราบตะใคร่และใยแมงมุมเป็นหย่อมๆ รวมถึงรอยร้าวตามกำแพงอันเกิดจากความโบราณ พนันได้เลยว่าอีกไม่เกืน 5 ปีไอ้ห้องนี่ต้องถล่มแน่นอน เอาลูกกระเดือกเป็นประกันเลย(ได้ข่าวว่าไม่มี - -)
“เอาล่ะนักเรียน! ครูมาแล้วมัวทำอะไรกันอยู่คะ!? เด็กสมัยนี้ไม่มีมารยาทจริงๆ เห็นผู้ใหญ่แล้วไม่ยกมือไหว้อีก เห็นครูเป็นตัวอะไรคะ!!! พารามีเซียมรึไง!!!
นี่นะ!ครูจะบอกให้ สมัยก่อน...บลาๆๆๆๆ” แล้วในที่สุดเจ๊ศรีสมรครูสอนเคมีก็โผล่เข้ามา และเริ่มวีนเหมือนทุกๆวัน
ขอโทษเถอะค่ะ ก้าวเข้ามาไม่ถึงสองก้าวก็บ่นล่ะ จะให้เอาเวลาไหนบอกทำไปบอกทำความเคารพไม่ทราบ -_-^
เจ๊ศรีสมรยังคงร่ายยาวเกี่ยวกับมารยาทของเด็กไทยไปเรื่อยๆ อย่างไม่รู้จักเหนื่อย เฮ้อ...เป็นแบบนี้ทุกวัน น่าเบื่อจริงๆ อยากมีอะไรใหม่ๆให้ทำจัง
“เฮ้ย! ข้าว...แกรู้เป่าวะ ว่าไอ้มุกกำลังจะมีคู่ใจ กิ๊วๆๆ >_<” ไอ้ดิซสะกิดฉันแล้วเริ่มหันมาเม้าท์เพื่อฆ่าเวลารอพี่แกเทศน์
“ยัยกะเทยไร้สมอง ฉันไม่ได้ชอบนายนั่นเลยสักติ้ดไม่อยากจะเซด (said) -_-” ยัยมุกเพื่อนผู้โดนกล่าวหาแย้ง
“ยัยโง่ >o< หมอนั่นหล่อจะตายไป!!! อยู่ชมรมฟุตบอลด้วยใช่มะ...
กรี้ด!!สเป็กดิซเลยฮ้า >O<// ว่าแต่เขาชื่ออะไรนะ!?”
“ไกท์”
“ใช่ๆๆกรี้ด!!! ไกท์สุดหล่อของดิซ >w<//”
อืม...นายไกท์หรอ อ้อ..! จำได้แล้วๆ ฉันเคยทักเขาผิดครั้งนึงสมัยม.ต้น ฉันเผลอเดินเข้าไปตบกบาลหมอนั่น เพราะนึกว่าหมอนั่นคือนังดิซ =*=
เท่าที่จำได้หมอนั่นหล่อ และรวยมากกกก แล้วก็เนื้อหอมในหมู่ผู้หญิงมากด้วย นิสัยก็ใช้ได้...ถึงจะมีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับความเจ้าชู้ก็เถอะ...แต่คงช่วยไม่ได้...ก็คนมันหล่อนี่หว่า (เหมือนฉันไง สวยเลือกได้ =w= )
อืม...เพราะฉะนั้น...ไม่ผิดใช่มั้ยถ้าฉันจะเป็นแม่สื่อให้ยัยมุกเนี่ย =w= ฮิๆ ดีเหมือนกัน จะได้มีอะไรทำ
“มุก....” ฉันยิ้มแล้วหันไปมองหน้าเพื่อนสาว ในหัวเริ่มคิดแผนการณ์
“ว่าไง?”
“ฉันจะช่วยแกเอง ^^”
“ช่วยอะไรของแก...อย่าบอกนะว่า =O=!!”
“ใช่~ ฉันจะช่วยให้นายไกท์เป็นแฟนกับแกเอง ^^”
เริ่มแผนการมัดใจหนุ่มหล่อร้ายให้เพื่อนสาวสุดที่เลิฟ ณ บัด นาวววว!~
~ตอนที่ 2 ^^" ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ >_<
ความคิดเห็น