ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ++He's Stalker!!! ตื้อดีนัก...รักซะให้เข็ด!!++

    ลำดับตอนที่ #2 : #2# แม่สื่อ O_O!!!

    • อัปเดตล่าสุด 7 ก.ค. 51


            ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ก็ผ่านพ้นไปพร้อมกับความเบื่อหน่ายของฉันที่ไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด

            ไม่อยากจะบอกว่ามิสคอลโทรเข้าเครื่องฉันเกิน 400 ครั้ง -_-

             ทำไมไม่โทรกันเข้ามาให้โทรศัพท์ระเบิดไปเลยฟะ!!! (อย่านะทำจริงนะ เสียดายของ -.,-)

            ตอนนี้ฉันกำลังนั่งจ้องนาฬิกาอยู่ในห้องประชุม นับเวลาถอยหลังให้จบการประชุมเร็วๆ ไม่แตกต่างจากหลายๆคนที่จ้องนาฬิกาอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่อีตาหน้าหินกรวดมนที่นั่งอยู่ข้างๆฉันเนี่ยสิ กลับมาจ้องฉันแทนๆที่จะจ้องนาฬิกา

    ....เฮ้ย -_- หน้าฉันไม่ได้มีหางงอกออกมานะโว้ย จ้องอยู่ได้!

             ฉันขยับตัวเข้าไปติดยัยดิซซี่เพื่อนซี้ เพราะสัมผัสได้ถึงพลังความหื่นกระหายจากดวงตาที่เล็กยิ่งกว่าเม็ดแมงลักของนายหินกรวดมน

     

    ให้ตายสิ! ขนาดตาตี่จนจะบอดอยู่แล้วยังสามารถส่งกระแสความราคีออกมาได้ถึงขนาดนี้ ถ้าตาโตกว่านี้ฉันไม่โดนข่มขืนทางสายตาไปแล้วรึไงฟะ!!

    เซงง!!!

    อยากออกจากห้องประชุมโว้ยย!! จะแพล่มอีกนานมั้ยยัยอาจารย์หน้าบาน!! >O<^ (พาล)

          นิ! ยัยข้าว! เอาตูดใหญ่ๆของแกออกไปจากรัศมีตูดได้รูปของฉันนะยะ >O<”  ยัยดิซขบเคี้ยวฟันแล้วกระซิบกระซาบมาทางฉัน เมื่อฉันเบียดกระเสียดไปแย่งส่วนบุญของมัน เก้าอี้ที่แกนั่งมีสเปิร์มของคนที่แกชอบติดอยู่รึไงยะT_T ฉันกลัวโดนลวนลามทางสายตานี่หว่า TOT ยัยเพื่อนเลว!

        หึ!!” แล้วฉันก็จิกสายตาไปทางมัน ชิ้งๆๆ - -++

         ดูซิเนี่ย! พี่เชร็คเลยหลุดจากเรด้าจับผู้ชายของฉันเลย!!...งึ้ย!”

        ยัยกะเทยบ้าผู้ชาย –_-” ใช่ฟังไม่ผิดหรอก เพื่อนฉันมันเป็นกะเทย แล้วมันก็ไม่ได้ชื่อดิซซี่ด้วย มันชื่อโดม แต่มันดันกระแดะไปเปลี่ยนเอง มันบอกว่าคนหน้าตาสวยๆต้องคู่กับชื่อที่ไพเราะ -*-

     

          ยัยนี้กรี้ดผู้ชายไม่ซ้ำกันสักวัน แล้ววันนี้ใครอีกล่ะ - -* อีตาพี่เชร็คเนี่ย ไปมีสัมพันธ์สวาทอะไรกับไอ้ยักษ์เขียวนั่นรึไงถึงติดใจจนต้องเอามาตั้งเป็นชื่อ

          ฉันไม่ได้มีผู้ชายวิ่งเข้าหาเหมือนเธอนี่ยะ ยัยใบข้าว สาวลาวเสน่ห์แรง

    ฉันบุ้ยปากไปทางยัยดิซ และไม่ลืมที่จะหยิกต้นขามันอย่างแรงจนมันร้องโอยๆ

     

    สมน้ำหน้า!

    ใครเป็นสาวลาวกันยะ! ฉันออกจะหน้าใส น่ารัก น่าหยิก เหมือนไอดอลญี่ปุ่น!

    ชิ! -3-^

    และแล้วอีก 10 นาทีต่อมากระประชุมก็จบลงพร้มกับเสียงสาปแช่งของนักเรียนทั้งหอประชุม...หวังว่าอาจารย์คงไม่โดนคำพูดบาดตายนะ...สาธุ –o-

     

        มื้อกลางวันผ่านพ้นไปเหมือนทุกๆวัน ...ทุกคนในโรงเรียนก็ยังคงถือคำขวัญที่รุ่นพี่รุ่นแรกๆของโรงเรียนได้ทิ้งไว้เป็นอนุสรณ์

                    เหม็นหืน กลืนไม่ลง แต่อย่าบ่น ยัดเข้าไป

    อาหารโรงเรียนฉันรสชาติห่วยยิ่งกว่าขี้หมูซะอีก แต่ฉันไม่แปลกใจนะว่าทำไมรสชาติมันถึงได้เป็นแบบนี้ ฉันเคยได้ยินมาว่าคนทำกับข้าวต้องมีความสุขกับการทำ อาหารถึงจะออกมารสชาติดี แต่พอฉันเห็นพี่คนงานทำอาหาร...หน้าตาพี่แกนี่แบบ...อย่างกับจะไปล้มกูปรีมาเป็นข้าวเย็น น่ากลัวจับจิตใจจริงๆ T_T

          พวกเราทยอยกันเข้ามานั่งในห้องแล็ปเคมีสีฟ้าที่มีคราบตะใคร่และใยแมงมุมเป็นหย่อมๆ รวมถึงรอยร้าวตามกำแพงอันเกิดจากความโบราณ พนันได้เลยว่าอีกไม่เกืน 5 ปีไอ้ห้องนี่ต้องถล่มแน่นอน เอาลูกกระเดือกเป็นประกันเลย(ได้ข่าวว่าไม่มี - -)

                 เอาล่ะนักเรียน! ครูมาแล้วมัวทำอะไรกันอยู่คะ!? เด็กสมัยนี้ไม่มีมารยาทจริงๆ เห็นผู้ใหญ่แล้วไม่ยกมือไหว้อีก เห็นครูเป็นตัวอะไรคะ!!! พารามีเซียมรึไง!!!

    นี่นะ!ครูจะบอกให้ สมัยก่อน...บลาๆๆๆๆแล้วในที่สุดเจ๊ศรีสมรครูสอนเคมีก็โผล่เข้ามา และเริ่มวีนเหมือนทุกๆวัน

    ขอโทษเถอะค่ะ ก้าวเข้ามาไม่ถึงสองก้าวก็บ่นล่ะ จะให้เอาเวลาไหนบอกทำไปบอกทำความเคารพไม่ทราบ -_-^

           เจ๊ศรีสมรยังคงร่ายยาวเกี่ยวกับมารยาทของเด็กไทยไปเรื่อยๆ อย่างไม่รู้จักเหนื่อย เฮ้อ...เป็นแบบนี้ทุกวัน น่าเบื่อจริงๆ อยากมีอะไรใหม่ๆให้ทำจัง

               เฮ้ย! ข้าว...แกรู้เป่าวะ ว่าไอ้มุกกำลังจะมีคู่ใจ กิ๊วๆๆ >_<” ไอ้ดิซสะกิดฉันแล้วเริ่มหันมาเม้าท์เพื่อฆ่าเวลารอพี่แกเทศน์

               ยัยกะเทยไร้สมอง ฉันไม่ได้ชอบนายนั่นเลยสักติ้ดไม่อยากจะเซด (said) -_-” ยัยมุกเพื่อนผู้โดนกล่าวหาแย้ง

               ยัยโง่ >o< หมอนั่นหล่อจะตายไป!!! อยู่ชมรมฟุตบอลด้วยใช่มะ...

    กรี้ด!!สเป็กดิซเลยฮ้า >O<// ว่าแต่เขาชื่ออะไรนะ!?”

            ไกท์

              ใช่ๆๆกรี้ด!!! ไกท์สุดหล่อของดิซ >w<//” 

    อืม...นายไกท์หรอ อ้อ..! จำได้แล้วๆ ฉันเคยทักเขาผิดครั้งนึงสมัยม.ต้น ฉันเผลอเดินเข้าไปตบกบาลหมอนั่น เพราะนึกว่าหมอนั่นคือนังดิซ =*=

         เท่าที่จำได้หมอนั่นหล่อ และรวยมากกกก แล้วก็เนื้อหอมในหมู่ผู้หญิงมากด้วย นิสัยก็ใช้ได้...ถึงจะมีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับความเจ้าชู้ก็เถอะ...แต่คงช่วยไม่ได้...ก็คนมันหล่อนี่หว่า (เหมือนฉันไง สวยเลือกได้ =w= )

    อืม...เพราะฉะนั้น...ไม่ผิดใช่มั้ยถ้าฉันจะเป็นแม่สื่อให้ยัยมุกเนี่ย =w= ฮิๆ ดีเหมือนกัน จะได้มีอะไรทำ

              มุก....ฉันยิ้มแล้วหันไปมองหน้าเพื่อนสาว ในหัวเริ่มคิดแผนการณ์

              ว่าไง?

           ฉันจะช่วยแกเอง ^^”

           ช่วยอะไรของแก...อย่าบอกนะว่า =O=!!”

           ใช่~ ฉันจะช่วยให้นายไกท์เป็นแฟนกับแกเอง ^^”

     

    เริ่มแผนการมัดใจหนุ่มหล่อร้ายให้เพื่อนสาวสุดที่เลิฟ ณ บัด นาวววว!~

               

                  

     

    ____________________________________________________________________

    ~ตอนที่ 2 ^^" ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ >_< 

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×