คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
♣บทนำ♥
Have you ever have an important person in your heart?
(คุณเคยมีคนที่สำคัญที่สุดในหัวใจของคุณมั้ย?)
Have you ever think of someone special?
(คุณเคยคิดถึงคนที่สำคัญสำหรับคุณมั้ย?)
Have you ever love someone who love you too?
(คุณเคยรักใครสักคนที่รักมั้ย?)
The answer is ‘I HAVE’
(คำตอบก็คือ...ฉันเคย)
“สัญญานะ”
เสียงใสระคนตื่นเต้นดังขึ้นกลางสวนสาธารณะประจำหมู่บ้าน
“สัญญากันว่าสักวันพวกเราจะแต่งงานกัน...”
แม้คนที่พูดจะเป็นเพียงเด็กชายวัย 8 ขวบ แต่น้ำเสียงและท่าทีของเขากลับดูจริงใจในสิ่งที่พูดอย่างมาก
เด็กสาวมองหน้าเด็กชายอย่างตกใจ ราวกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยินไปในชั่วครู่ ตอนนี้เธอรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก แต่ลึกๆในใจเธอก็แอบดีใจเหมือนกัน อาจเป็นเพราะความใกล้ชิดที่ทำให้เกิดความผูกพันอันยากจะตัดขาด
“ในอนาคตถึงพวกเราจะต้องจากกัน แต่สักวัน...พวกเราต้องมาอยู่ด้วยกัน...นะ”
เด็กชายส่งยิ้มหวานให้สาวน้อย พร้อมทั้งกุมมือเรียวเล็กที่ร้อนผ่าวไปด้วยความเขินไว้ในมือ
“ฉันชอบเธอที่สุดเลยในบรรดาผู้หญิงทั้งหมดที่ฉันรู้จัก”
“....”
“อย่าลืมสัญญาระหว่างพวกเรานะ...ครีม”
หลังจากเหตุการณ์นี้ผ่านไปไม่นาน...พวกเราก็ไม่เคยได้เจอกันอีกเลย...
และนี่คือความทรงจำที่หลงเหลืออยู่เกี่ยวกับเด็กผู้ชายซึ่งเป็นรักแรกของฉัน....
เสียงเจี้ยวจ้าวดังไปทั่วฮอลล์ใหญ่ยักษ์ซึ่งวันนี้เต็มไปด้วยผู้คนมากมาย ทั้งเหล่าผู้บริหาร เหล่านักการเมือง และเหล่าผองเพื่อนของเจ้าภาพที่มาร่วมฉลองเลี้ยงส่งชายหนุ่มผู้วางแผนจะไปเรียนต่อต่างประเทศในวันพรุ่งนี้
ต่างคนก็ต่างสังสรรค์กันอย่างสนุกสนานจนลืมสังเกตไปว่าเจ้าภาพนั้นไม่ได้อยู่ในงาน แต่ตอนนี้เขาอยู่กับสาวน้อยร่างบางอรชรบนดาดฟ้าชั้นสูงสุดของตึก
“พี่ทิมมีอะไรหรอคะถึงชวนครีมขึ้นมาบนนี้?”
นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนของหญิงสาวจ้องมองลงไปยังภาพทิวทัศน์ที่เต็มไปด้วยแสงไฟอันงดงามภายในเมือง ผมสีน้ำตาลอ่อนที่ถูกดัดเป็นลอนปลิวไสวไปตามสายลม ...เธอช่างเป็นหญิงสาวที่งดงามจริงๆ...
“พี่ทิม...?”
เธอหันกลับมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มผู้มีอายุมากกว่าเธอประมาณ 2 ปีอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของเขาที่เดินเข้ามาประชิด
“ครีม...” ริมฝีปากได้รูปกระซิบเสียงเบา
“.....คะ...?”
“พี่....ฉัน....”
“ทำไมหรอคะ...?”
“ฉันชอบเธอ”
ร่างบางถูกกระชากเข้าไปกอดแน่นจนแทบจะฝังลงไปในร่างใหญ่ สาวน้อยหน้าหวานถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว ใครจะไปรู้ล่ะว่าเขาที่เธอแอบปลื้มจะชอบเธอ...
แต่ทว่า...ความสุขนั้นสั้นนัก...วันรุ่งขึ้นชายหนุ่มได้จากไปยังประเทศที่ไกลแสนไกล...พร้อมกับความสุขของเธอ....
และนี่เป็นอีกความทรงจำหนึ่งซึ่งเป็นรักอันแสนเศร้าของฉัน
.....ถึงเด็กผู้ชายในหมู่บ้านจะจากฉันไปตั้ง 9 ปีแล้วแต่ฉันก็ยังคงฝันเห็นรอยยิ้มอ่อนโยนนั้นเสมอ....
.....ถึงแม้ฉันจะไม่ได้เจอรุ่นพี่ที่ฉันแอบปลื้มมาเป็นเวลาเกือบ 5 ปีแล้ว แต่คำพูดและเสียงของเขาในวันนั้นก็ยังคงก้องกังวานอยู่ในใจฉันตลอดมา...
ทั้งหมดนี้...คือความทรงจำอันมีค่าของฉัน...
“เฮ้ย!!!ครีม!!!!!!!!”
“หะ...ห๊า??”
เสียงดังผสมน้ำลายปะทะหน้าขาวใสเต็มๆ คนถูกกระทำมองผู้กระทำอย่างคาดโทษ เธอทำอะไรผิด ถึงต้องมาตะโกนใส่กัน? (แถมน้ำลายมาอีกหลายฝอย)
“ยัยบ้าเธอเป็นอะไรเนี่ย!? อยู่ดีๆก็เหม่อไปตั้งเกือบห้านาที เรียกเท่าไรก็ไม่ตอบ เอ๊ะ! ระ...รึว่า....เธอจะโดนผีสิง!!!!” ให้ตายเถอะ สาบานได้เลยว่านี่เป็นคำถามที่ปัญญาอ่อนที่สุดตั้งแต่ที่เธอเคยได้ยินมา
“อะไรของเธอ ยัยธูปหอม” ริมฝีปากได้รูปเอ่ยถามเพื่อนอย่างเอือมระอา ชักเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ายัยเพื่อนคนนี้เต็มรึเปล่า แต่จริงๆก็ไม่เต็มตั้งแต่ชื่อละล่ะ คนไรกันชื่อธูปหอม (แถมยังบ้าเรื่องผีๆอีก - -)
“ตกลงเธอเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย?? ฉันเป็นห่วงนะ” เพื่อนสาวทำท่าโศการาวกับหญิงสาวได้ตายจากโลกนี้ไปแล้ว ...ได้ข่าวว่ายังหัวโด่อยู่ตรงนี้
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร...แค่คิดเรื่องสมัยเด็กๆน่ะ...” เธอตอบเบาๆ
“ทำตัวเป็นคนแก่ไปได้ =_= ว่าแต่มันเรื่องอะไรของเธอล่ะ??”
“....”
ไม่มีคำตอบใดๆทั้งสิ้นจากหญิงสาว เธอทอดสายตาออกไปทางนอกหน้าต่างห้องเรียน พลางคลี่ยิ้มบางให้กับสายลมที่พัดผ่านหน้าไปเบาๆ เพราะบรรยากาศในวันนี้ ... เหมือนกับบรรยากาศในวันที่ฟากฟ้าพรากหัวใจจากเธอไป...จึงทำให้ความทรงจำเก่าๆย้อนกลับมาในห้วงความคิดอีกครั้ง
.....ผู้ชายสองคนที่ไม่เคยเลือนหายไปจากความทรงจำของเธอ.....
.........ผู้ชายสองคนที่ไม่เคยเลือนหายไปจากความคิดของเธอ........
.............ผู้ชายสองคนที่ไม่เคยเลือนหายไปจากหัวใจของเธอ........
.......พวกเราจะได้เจอกันอีกมั้ยนะ.......?
_________________________________________________________________
สู้ๆ ช่ายกันอ่านช่วยกันเม้น เป็นกำลังใจด้วยนะจ้า >_<
ขอบคุณมักๆ รักทุกคนค่า
**เดี๋ยวบารามอสมาต่อให้นะ หุหุ***
from...น้ำแข็งจากขั้วโลกเหนือ
ความคิดเห็น