Bigbang & 2ne1 เรื่องลับๆฉบับฉันและเธอ (My Secret)

ลำดับตอนที่ #7 : - : Chapter 4 : -

 

     "ตื่นได้แล้ว"

     "อื้ออ ... แม่คะ หนูขอนอนต่ออีกสักหน่อยนะคะ แต่เสียงแม่เปลี่ยนไปนะ"แม่นะแม่ ก็รู้อยู่ว่าเมื่อวานฉันกลับดึกยังจะมาปลุกแต่เช้าอีก อร๊ายยย นอนต่อดีกว่า

     "ป้า ตื่นได้แล้ว"

     "ไอ้เด็กบ้าไปให้พะ พะ เห้ยยยยยยยยยยย ผีหลอกกกกกกกกกกกกกกกก!!"นี่ไอ้เด็กบ้าตายแล้วหรอเนี้ย ถึงมาหลอกมาหลอนฉันถึงบ้าน ไม่นะ ฉันกลัว T^T

     "ผีหลอกบ้าอะไรจะหล่อขนาดนี้"

     "ไม่จริง ถ้านายไม่ใช่ผีแล้วจะมาอยู่บ้านฉันได้ยังไง แถมยังมาอยู่ในห้องฉันอีก ไปให้พ้นเลยนะ ฮือๆๆๆ อยากได้อะไรเดี๋ยวฉันจะเผาไปให้ อยากได้รถ ได้แฟน หรือจะเอาบ้าน เอาอะไรก็ได้ แต่อย่ามาหลอกหลอนกันเลยนะ"ไม่สงไม่สนมันแล้วว่าฉันอยู่ศาสนาอะไร ขอแค่ให้ไอ้เด็กผีนี้ออกจากห้องฉันก็พอ มันต้องเป็นผีแน่ๆ ไม่งั้นไม่สามารถขึ้นห้องฉันได้หรอกเพราะแม่ฉันต้องไม่ยอมแน่ๆ

     - -* แต่ เอ๊ะ แม่กับพ่อของฉันไปฮันนีมูนนิน่า!!

     "เดี๋ยวนะ"

     "เห้ยย ป้าจะทำอะไรผมน่ะ เอามือป้าออกจากหน้าผมได้ไหม เห้ยย แล้วจะตีผมทำไมเนี้ย"

     "นายไม่ใช่ผี"

     "(- -)"

     เนื้อตัวก็จับได้ปกติ แถมตีก็ยังมีความรู้สึก ไอ้เด็กบ้านี่ไม่ใช่ผีนิน่า แล้วเขาเข้ามาในห้องนอนของฉันได้ยังไงกัน!!

     "ไอ้เด็กบ้า นายเข้ามาในห้องฉันได้ยังไง ห๊ะ ออกไปเดี๋ยวนี้นะ ออกปายยยยยยยย!!"

     "จะตะโกนทำไมล่ะป้า เดี๋ยวคนแถวนี้เขาจะเข้าใจผิด คิดว่าผมทำอะไรป้านะ"

     "เอาอือแอออกเอี๋ยวอี้"

     "อะไรนะป้า"โอ๊ยยย ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กเวร แกปิดปากฉันไว้แบบนี้แล้วฉันจะพูดรู้เรื่องไหมมมม

     "เอาอือแอออกเอี๋ยวอี้"

     "อะไรนะป้า อยากกินเป๋าหื้อ"โอ้ ปาร์คบอมจะเป็นลม !!!

     "โว๊ยยยยย ฉันบอกว่าเอามือแกออกเดี๋ยวนี้"

     และแล้วฉันก็ทน(ในความเค็มของมือไอ้เด็กบ้า)ไม่ไหว รีบกระชากมือของไอ้เด็กบ้านี่ออกจากปากฉัน

     "อ๋อ ไอ้เราก็นึกว่าอยากกินเป๋าหื้อ"

     "มีแต่คนบ้านั่นแหละอยากกินตอนนี้ แล้วนายเข้ามาได้ยังไง ห๊า!!"ยังมีหน้ามากวนโอ๊ยอีก มันน่าจะจูบด้วยหมัดแรงๆ

     "ป้าไม่ปิดหน้าต่าง"

     "ห๊ะ"

     "ป้าจะวิ่งไปไหน"

ตึก ตึก ตึก ~~(เสียงวิ่งของฉันเองคะ ^^)

     ไม่จริง!! ฉันคิดว่าฉันปิดบ้านเรียบร้อยแล้วนะ ทั้งหน้าต่าง ประตู ไม่มีทางที่ฉันจะลืมปิดแน่นอน

     "O-O"เต็มๆ หน้าต่างทั้งสามบานพร้อมใจกันเปิดรับแสงแดดที่สาดส่องเข้ามาในบ้านฉัน

     นี่เมื่อคืนฉันเพลียจนฝันว่าปิดหน้าต่างหรอเนี้ย แถมยังลืมอีกว่าพ่อกับแม่ไม่อยู่บ้าน เกือบไปแล้วไหมล่ะ ขืนมีโจรเข้ามาแล้วมาขโมยของจะทำยังไง แล้วถ้าหากมันไม่แค่ขโมยของล่ะ มันอาจจะมาพรากความสาวความสวยของฉันก็ได้ อ๊า ไม่น๊า ม่ายยยยยยยยยยยยย!!!

     "นี่ยืนฝันก็ได้หรอป้า"

     "- -"

     "^^"

     ยิ้มหากล้วยหรือไง =_=

     "ออกไปจากบ้านฉันเลย ไปไป๊"

     "จะไล่ผมทำไมล่ะป้า นี่ผมมารับป้าไปที่บริษัทนะ"

     "ฉันไปเองได้ ไปๆๆๆๆ ออกปายยยยยยยยย"

     "แต่ซึงฮยอนฮยองให้ผมมารับป้านี่น๊า"O_o ซึงฮยอนให้ไอ้เด็กบ้านี่มารับฉันงั้นหรอ กรี๊ดดดดดดดดดดดดด!! ไม่จริงใช่ไหม นี่ฉันฝันไปหรือเปล่า กรี๊ดๆๆๆ

     "งั้นนั่งรอตรงนี้ก่อนนะ อยากกินอะไรก็ไปหาเอาในตู้เย็นแล้วกันนะ ฉันจะไปอาบน้ำ"

     ฉันไม่พูดปล่าวรีบดึงมือไอ้เด็กบ้ามายังห้องรับแขกของบ้านฉัน แล้วผลักให้เขานั่งรอที่โซฟาพร้อมกับบอกให้เขาสามารถหยิบอะไรกินก็ได้ในตู้เย็น(ถ้ามันมีนะ)

     หุหุ ลั้ลล๊า ลั้ลล๊า ซึงฮยอนเขาคิดถึงฉันด้วยหรอเนี้ย กลัวฉันไม่มีรถไปที่บริษัทก็เลยให้ไอ้เด็กบ้านี่มารับ กรี๊ดดดด!! ทำไมนายเป็นคนดีอย่างงี้นะ ว่าที่แฟนสุดที่รักของฉัน อิอิ >///<~~~~

------------------------------------- 50 %---------------------------------------

     "นึกว่าหลับอยู่ในห้องน้ำสะแล้ว"ไอ้เด็กบ้าปากเสีย พอลงมาก็แขวะเลยนะ ฉันอุตส่าแต่งสวยขนาดนี้ ไม่คิดจะชมกันบ้างเลยหรือไง - -

     "ถ้าฉันหลับอยู่ในห้องน้ำ นายจะได้คุยกับฉันแบบนี้หรอ ไอ้เด็กบ้า ไป ออกจากบ้านฉันได้แล้ว เร็วๆ รีบๆ"

     "ทีงี้แหละรีบนะป้า"

     - -* ไอ้เด็กบ้านี่ขี้บ่นจริงๆ

     "ให้ไว ฉันจะปิดบ้าน"

     "รู้แล้วๆ"

     บ้านนี้ก็ล๊อคยากจริงๆ กว่าจะล๊อคได้แทบแย่

     "เฮ้ย ป้าเอากุญแจไว้ในกระถ่างทำไมอะ"

     "จะแหกปากทำไมเล่า คนเขาได้ยินหมด ได้เด็กบ้าเอ้ย นายมันตัวป่วนจริงๆเลยนะ"

     "ก็แค่อยากแกล้ง ฮ่าๆๆ"คนอะไรกวนได้อีก ถ้าไม่ติดว่าซึงฮยอน(ที่รัก)ให้มารับฉันนะ นายตายแน่

     ฉันเดินตามไอ้เด็กบ้ามาขึ้นรถ ไม่รู้จะจอดอะไรไกลนักหนา หน้าบ้านฉันก็มีให้จอดดันไม่จอด มาจอดหน้าบ้านคนอื่น - -

     "นี่ๆ ไม่ต้องเปิดประตูให้ฉันก็ได้"ไอ้เด็กบ้านี่เกิดบ้าอะไรจะมาเปิดประตูให้ฉัน หรือว่ากินยาลืมเขย่าขวด

     "ใครจะเปิดให้ป้า ผมแค่จะเอาของไปไว้หลังรถ ^^"อับอายได้อีก - - ไม่น่าเลยเรา ไม่น่าคิดเลยว่าไอ้เด็กบ้านี่จะเป็นสุภาพบุรุษ T^T


ปังงง !! 

     ทำกับคนไม่ได้ก็ทำกับประตูรถนี่แหละ เอาให้มันพังไปเลย หมั่นไส้จริ๊งจริง ผู้ชายแบบนี้ ปาร์คบอม คนสวยอย่างฉัน ชาตินี้จะไม่เอาทำแฟนเด็ดขาด เพราะแฟนของฉันต้องเป็น ซึงฮยอน เท่านั้น โห๊ะๆ

     "ทำหน้าเพ้ออีกแล้วนะป้า"

     " - -"ให้ตาย ใครก็ได้เอาไอ้เด็กบ้านี้ไปทิ้งข้างทางด้วยเถอะ

     "ทำหน้ายู่แบบนี้ ยิ่งไม่สวย"

     "- -^"ยิ่งไม่สวย มันตะหงิดๆ ยังไงก็ไม่รู้แห๊ะ เหมือนกับไอ้เด็กบ้านี่ว่าเราไม่สวย แล้วยิ่งทำหน้ายู่ก็ยิ่ง . . . O_O กรี๊ดดดดดดดดดด!!!

     "นายว่าฉันไม่สวยงั้นหรอ ห๊ะ ไอ้เด็กบ้า ไอ้เด็กปากเสีย แกตายสะเถอะ"ฉันใช้มือตีไอ้เด็กบ้านี้ไม่ยั้ง ถึงแม้ว่าเขาจะขับรถอยู่ หึ แตฉันไม่สน กล้ามาว่าฉันไม่สวย อย่างน้อยก็เอาให้ตายไปข้างหนึ่ง

     "หยุดได้แล้วป้า หยุดตีได้แล้ว"

     "ไม่หยุด นายกล้าว่าฉัน นายตายสะเถอะ"ใครจะหยุด โอกาสดีๆแบบนี้ไม่มีบ่อยนัก ที่จะได้ตีไอ้เด็กบ้านี่ ฮ่าๆๆ

     "ถ้าป้าไม่หยุด ผมจูบนะ"

     "O_o"สงบเสงี่ยมแล้วคะ ใครจะกล้าตีอีกล่ะ เล่นขู่สะขนาดนี้ >//<

     "ดี"

     "ทำหน้าบูดเป็นตูดลิงอีกแล้ว"ปากแบบนี้ไง ฉันถึงอยากจะฆ่าไอ้เด็กบ้านี้

     "..."

     "เอางี้ ผมมีอะไรจะให้ฟัง"

     "ไม่"จะให้ฟังอะไรอีก ฟังที่เกี่ยวกับกวนอวัยวะเบื้องล่างหรือยังไง แค่เห็นหน้าก็กวนแล้ว ชิส์

     "ถ้าป้าฟังแล้ว ป้าคงจะดีใจมาก เอาล่ะนะ"

     "- -*"

เน นุน นึล บวา โย Oh กึ เด มัน นึล มิด ดอ โบล เร โย
เม อิล ฮน จา ซอ อุล กิ มัน ฮา เน โย นอ มู นา โก มา อุน กอล โย Oh baby baby
นา รัน นา จวอ โย อิ เด โร ยอง วอน ฮี ฮัม เก เฮ โย
จิ ชิน กึ เด เน เด กิ เด โด ดเว โย
ออน เจ นา กึ แดล ซา รัง ฮัล เร โย Baby

     "นะ นะ นี้มันเสียงฉันนี่"

     "ใช่ไง ผมก็เลยเอามาให้ป้าฟัง ^^"

     "กรี๊ดดด ฉันดีใจจังเลย"

     กรี๊ดดดดดดดดดดดด . . . นี่เป็นเพลงที่ฉันร้องฟิทเจอร์ริ่งกับไอ้เด็กบ้าแล้วก็ซึงฮยอนนี่น๊า โอ๊ยยย ฉันอยากจะกรี๊ดดังๆ ทำไมเสียงฉันเพราะแบบนี้ ให้ตายสิ ชักอยากเห็นมิวสิควิดิโอแล้วสิ อร๊ายยย แล้วเมื่อไหร่จะถึงบริษัทสักที อยากจะกอดซึงฮยอนสักสองสามทีสิบทีเลย หุหุ

     "เฮ้ยๆๆ ป้า จะมากอดผมทำไม ผมขับรถอยู่น่ะ เดี๋ยวก็ได้ชนหรอก"อุ๊ยตายละ!! ฉันดีใจมากไปหน่อย เลยเผลอลืมตัวไปกอดได้เด็กบ้า แต่ไม่เป็นไร เพราะฉันอารมณ์ดี

     "โทษที ดีใจไปหน่อย ^___^"

     "%@#$^&*("

     "นายว่าไรน่ะ ฉันไม่ได้ยิน"ไอ้เด็กบ้านี่บ่นพึมพำอะไรของเขา

     "ปล่าวนิ นูนา"

     "อืม แล้วไป หะ เห้ยย นายเรียกฉันว่าอะไรนะ"ฉันหูฝาดหรือไอ้เด็กบ้านี่พูดจริงๆ เขาเรียกฉันว่านูนา ทั้งที่ปกติจะเรียกว่าป้าตลอด กินยาไม่เขย่าขวดชัดๆเลยวันนี้

     "อะไรล่ะป้า นั่งเฉยๆไปน๊า ผมขับรถอยู่"

     "- - รู้แล้ว ไอ้เด็กบ้าเอ้ย"ไอ้เด็กบ้านี่อารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายจัง แต่ฉันได้ยินจริงๆนะว่าเขาเรียกฉันว่า นูนา = =

     ระหว่างทางฉันก็นั่งฟังเพลงที่ฉันร้อง(ถึงแม้จะแค่ฟิทเจอร์ริ่ง)ไปตลอดทาง ถึงแม้ว่ามันจะจบฉันก็จัดการรีเพลย์อีกรอบ และอีกรอบ และอีกรอบ ไปเรื่อยๆ ส่วนไอ้คนขับ ถึงจะบ่นไปบ้างแต่เขาก็ยังฟัง จะว่าไปแล้วไอ้เด็กบ้านี่ก็เก่งมากเลยล่ะ ทั้งร้อง ทั้งแร๊พ ทั้งแต่งเพลงเอง แต่ติดอยู่สองอย่าง ปากเสีย กวนบาทา ก็เท่านั้นเอง
 

-------------------------------------------------------------------------------------

to be continue :')

เรื่องลับๆฉบับฉันและเธอ

My Secret

Bigbang & 2ne1