คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : 6 : Will You Marry Me? (TOPBOM) Ft. DARAGON 40% ...
การที่มีแฟนสวยนั้นเป็นเรื่อง ที่ดี หรือ ไม่ดี ??
ชเวซึงฮยอน นักธุรกิจระดับโลกที่มีอายุเพียง 25 ปี ไม่ว่าจะเป็นสวนสนุกทีใหญ่ที่สุดในโลก โรงแรมระดับ 10 ดาวทั่วทุกมุมโลก หรือสายการบินHost Line ที่ดีที่สุดในโลกก็เป็นของเขา รวมไปถึงธุรกิจต่างๆอีกมากมายที่เขาบริหารอยู่ ด้วยฐานะ อำนาจ หน้าที่การงานและการวางตัวนั้นมันทำให้เขาเป็นที่เกรงขามของลูกน้องและคนทั่วไป เว้นเสียแต่กับผู้หญิงที่ชื่อ ปาร์คบอม วัย 27 ปี เลขาคนสนิทรวมไปถึงตำแหน่งแฟนอันเป็นที่รักและเทิดทูนของชเวซึงฮยอน เธอคนนี้สวย เซ็กซี่ รวย และดุ ด้วยใบหน้าขาวนวลผ่อง ตากลมโตราวกับถอดแบบมาจากตุ๊กตาบาร์บี้ หุ่นเอสไลน์ที่ใครๆต่างก็อิจฉา ขาวเรียวยาวที่ขาวผุดผ่องเห็นแล้วเป็นต้องสะดุด รวมๆแล้วเพอเฟ๊คไปซะทุกอย่าง ทั้งหมดนี้เป็นสาเหตุที่ทำให้ซึงฮยอนตั้งคำถามอยู่ในใจว่า การที่มีแฟนสวยนั้นดีหรือไม่ดี
“มองหาอะไรหรอซึงฮยอน”ปาร์คบอมวางเมนูอาหารลงอย่างเบามือ เธอมองไปยังชายตรงหน้าที่คิ้วเริ่มขมวดติดกัน
“มองพวกที่ชอบทำตาเยิ้มใส่แฟนชาวบ้านยังไงล่ะ”สองมือปลดเสื้อสูทออกจากตัวพร้อมกับคลุมไปที่เรียวขางามของปาร์คบอม แต่มิวายส่งสายตาไปยังโต๊ะข้างๆ “มองมากระวังจะเจ็บตัว”
รอยยิ้มบางๆประดับบนใบหน้าหวานของปาร์คบอม เธอมองแฟนหนุ่มที่นั่งหัวเสียอยู่ฝั่งตรงข้าม ในใจก็อดสงสารไม่ได้ที่ต้องมานั่งคุมไม่ให้พวกชีกอมาเกาะแกะเธอ อีกใจก็อดขำไม่ได้ที่เขาดูจะห่วงเธอเสียเหลือเกิน
“ยิ้มอะไรยัยบ๊อง สนุกล่ะสิที่เห็นฉันเป็นบ้าเนี้ย”
“เปล่า ก็แค่ตลกที่เห็นคิ้วของนายแทบจะผูกเป็นปมได้แล้ว ฮ่าๆๆ”เสียงหัวเราะของหญิงสาวนั้นทำให้ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก ซึงฮยอนคว้าข้อมือบางเดินออกมาจากร้านโดยไม่ลืมที่จะว่างเงินค่าอาหารไว้ ทั้งสองมุ่งหน้าไปยังบริษัทที่อยู่ไม่ไกลจากร้านอาหารมากนัก ภายในบริษัทพนักงานทุกคนต่างโค้งทำความเคารพให้กับคนทั้งคู่ ซึงฮยอนได้แต่พยักหน้ารับเบาๆด้วยอารมณ์ขุ่นมัว
ปัง!! กริ๊ก
เสียงปิดประตูพร้อมกับเสียงระบบปิดประตูของห้องทำให้ปาร์คบอมตกใจ
“อะไรของนะ...”ริมฝีปากบางของปาร์คบอมถูกครอบครองโดยชายตรงหน้า สองมือประคองใบหน้านวลเอาไว้พร้อมกับมอบจูบอันร้อนแรงให้กับเธอ ซึงฮยอนผละมือข้างหนึ่งออกจากใบหน้าของเธอก่อนจะลูบไล้ไปตามต้นขาอย่างเบามือนั้นทำให้ร่างบางตรงหน้าถึงกับโอนอ่อน ก่อนที่บทเพลงรักจะเริ่มบรรเลงอย่างเร่าร้อน
“คุณบอมมี่คะ วันนี้ใส่ชุดแปลกๆนะคะ”
ปาร์คบอมหันกลับไปมองพนักงานที่นั่งประจำแผนกประชาสัมพันธ์พร้อมกับส่งยิ้มไปให้ เธอก้มมองดูชุดตัวเองก่อนจะรีบเดินไปยังห้องของประธานบริษัท
“อิตาบ้าซึงฮยอน ถ้าไม่ใช่เพราะนายฉันคงไม่ใส่เสื้อสูทแขนยาว กางเกงขายาว แถมยังต้องปล่อยผมปกปิดรอยบ้าๆของนายอีก ถ้าเจอล่ะน่าดู”หญิงสาวบ่นไปตลอดตามทางเดินจนมาหยุดอยู่หน้าห้องชเวซึงฮยอน สองมือผลักประตูเข้าไปพร้อมกับเขวี้ยงกระเป๋าใบโปรดใส่ผู้ชายที่นั่งหันหลังมองทัศนียภาพของกรุงโซล
“โอ๊ยยย”
“ชเวซึงฮยอนไอ้คนบ้า นี่แนะๆ”ปาร์คบอมปรี่เข้าไปดึงหูของซึงฮยอนทันทีโดยไม่รอให้เขาได้บ่นสักนิด ถ้าพนักงานคนไหนเข้ามาเห็นสภาพแบบนี้ของคุณชายชเวซึงฮยอนคงอับอายไปทั่วโลกอย่างแน่นอน
ซึงฮยอนมองหน้าหญิงสาวพร้อมกับจับหูที่แดงระเรือ เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา แบบนี้แหละที่เขาต้องการ คุ้มจริงๆที่ทำแบบนั้น
“ยัยบ๊อง ชุดแบบนี้เหมาะกับเธอดีนะ”
ปาร์คบอมมองหน้าคนพูดก่อนจะมอบฝ่ามือเรียวลงบนบ่าของเขาทันที “เพราะใครกันล่ะ”
“ไม่เสียแรงที่วันนั้นเรา ...”ซึงฮยอนเว้นประโยคหลังไว้ มือหนาดันร่างบางให้ติดกำแพง ใบหน้าหล่อเหลาค่อยๆยื่นเข้าไปจนใบหน้าทั้งสองห่างกันไม่ถึงคืบ
จุ๊บบบ!!
ผั๊วะ!!
ซึงฮยอนขโมยจูบคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตามมาด้วยเข่าของเธอที่บัดนี้มันกระแทกกล่องดวงใจเข้าเต็มเปา สองมือหนากุมเป้าตัวเองไว้พร้อมกับร้องโอดครวญ แค่นี้ถึงทำไมถึงต้องทำร้ายลูกชายสุดรักด้วยว่ะเนี้ย
“เจ๊บไหมคะท่านประธาน ทีหลังอย่ามาฉวยโอกาสนะ ไปทำงานได้แล้ว ฉันจะออกไปข้างนอกกับดาร่า”พูดจบหญิงสาวก็เดินออกไปทันที แต่มิวายหันมายักคิ้วกวนๆส่งไปให้ชายหนุ่มที่หน้าแดงหูแดงเพราะความเจ็บ
“ฝากไว้ก่อนนะยัยคุณแฟนตัวดี วันหลังจะจัดเต็ม 3 วัน 2 คืนเลย”
“รู้นะว่าบ่นอะไร ฉันลืมทำหน้าที่เลขาเลยกลับเข้ามา วันนี้จะมีเด็กฝึกงานเข้ามาที่บริษัทบอกให้คุณคิมรอรับด้วยนะ”พูดจบปาร์คบอมก็เดินออกไปอย่างเดิม จนทำให้ชายหนุ่มที่เธอสั่งงานไว้ถึงกับส่ายหัว ใครกันแน่ที่เป็นประธานบริษัท
ภายในร้านกาแฟที่ตกแต่งสไตล์วินเทจ ปาร์คบอมนั่งจิบกาแฟรอเพื่อนสาวที่นัดเธอออกมาวันนี้ เห็นบอกว่าจะมีเรื่องสำคัญจะมาพูด คงไม่พ้นเรื่องของแฟนไอดอลสุดล้ำของยัยดาร่าเป็นแน่
“ยัยบอม”เสียงใสๆของซานดาร่าเพื่อนสนิทสุดซี้ของปาร์คบอมตะโกนมาตั้งแต่เปิดประตู ทุกสายตาหันไปจ้องมองเจ้าของเสียง แต่เธอก็ไม่สนใจ สองขาเดินดุ่มๆมาหาเพื่อนรักทันที
“ตะโกนมาตั้งแต่หน้าประตูแบบนี้ไม่อายเหรอ ยัยดาร่า”
“ก็คนมันตื่นเต้นนี่น๊า ว่าแต่แกทำไมใส่ชุดนี้ เอาใจซึงฮยอนหรอ”ดาร่าหรี่ตามองเพื่อนสาวที่ยิ้มแหย่ๆ ก่อนที่คนตรงหน้าจะพยักหน้าหน่อยๆ
“ว่าแต่แกเหอะ อะไรทำให้ดีใจขนาดนี้ อย่าบอกนะว่าอิตาจียงนอกใจแก”
มือบางพลักหัวของหญิงสาวตรงหน้าก่อนจะทำหน้าบึ้ง ปาร์คบอมที่เห็นดังนั้นจึงหัวเราะออกมา ก็แหม๋ ใครจะไปรู้ล่ะ วันๆหนังสือพิมพ์หรือพวกข่าวก็อตซิบดาราจะลงแต่ข่าวของนักร้องหนุ่มควอนจียง ที่มีแต่ข่าวกับผู้หญิงคนนั้นที คนนี้ที ถึงแม้มันจะไม่เป็นความจริงก็เถอะ แต่ก็อดแขวะไม่ได้
“แกจะบ้าหรือไง แฟนนอกใจใครจะไปดีใจ ที่ฉันมาวันนี้ก็เพราะว่า เพราะว่า”ดาร่าทำน้ำเสียงให้ดูตื่นเต้นเผื่อคนตรงหน้าจะได้อยากรู้ขึ้น แต่ไม่เลยปาร์คบอมจิบกาแฟช้าๆพร้อมกับหยิบคุกกี้รสข้าวโพดเข้าปาก
“นี่แกไม่คิดจะตื่นเต้นกับฉันเลยหรอ ฉันจะบอกว่า จียงขอฉันแต่งงาน”
“ห๊ะ จริงหรอ”สีหน้าตกใจของปาร์คบอมทำให้ดาร่าอดที่จะหัวเราะไม่ได้
“จริงสิ ฉันเองก็ตกใจเหมือนกันนะตอนที่เขาขอฉันแต่งงาน แล้วฉันก็ตอบตกลงไปแล้วด้วยอะแก กรี๊ดๆๆๆ”
ปาร์คบอมมองเพื่อนสาวที่ตอนนี้หน้าแดงหูแดงตัวแดงไปหมด ก่อนจะหยิกแก้มใส่ๆของคนตรงหน้าให้หายบ้า ดาร่าทำหยิกแก้มของเธอคืนก่อนที่ทั้งสองจะนั่งคุยเรื่องเรื่อยเปื่อยตามประสาผู้หญิง
40% ไปก่อนนะคะ อีก 60 จะตามมาเร็วๆนี้
อยากอ่านไวก็เม้นเยอะๆ เพื่อเป็นแรงกระตุ้นให้มาอัพต่อ (ไลงี้ !!)
ปล. ฟิคนี้ไม่มี NC นะจ้ะ
ความคิดเห็น