ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Chapter : 4 "การพบเจอที่(ไม่)น่าประทับใจ" {ต่อ} 100%
ตอนนี้ฉันกับดาร่านั่งอยู่ที่ห้องธุรการหลังจากกินข้าวเสร๊จ เพราะอาจารย์โทรเรียกให้พวกฉันมาหา ฉันนั่งรออาจารย์ที่กำลังเตรียมหนังสือเพื่อเข้าสอน ถ้าฉันเดาไม่ผิด อาจารย์คนนี้คงเป็นครูประจำชั้นของห้องที่พวกฉันเรียนอยู่แน่ๆ
"เอาล่ะ ไปกันได้แล้วจ๊ะ"อาจารย์บอกฉันกับดาร่าพร้อมเดินนำออกไปจากห้องธุรการ ระหว่างเดินไปที่ห้องเรียนของฉัน อาจารย์ก็บรรยายห้องแต่ละห้องที่เราเดินผ่าน อาจารย์นี่พูดมากจริงๆ
"อาจารย์คะ อาจารย์ชื่ออะไรหรอคะ"ดาร่าถามขึ้น นั่นสิ ฉันกับอาจารย์ก็คุยกันนานละ ฉันยังไม่รู้จักชื่ออาจารย์เลย
"ฉันชื่อ อาจารย์ฮโยริ เป็นครูประจำชั้นห้อง B/2 ห้องที่พวกเธอจะต้องอยู่ยังไงล่ะ"อ๋อ อาจารย์ฮโยริ เอ๊ะ ฉันกับดาร่าจะต้องอยู่ห้อง B/2 หรอ ทำไมไม่ /1 ไปเลยล่ะ - -*
"ถึงละ พวกเธอรออยู่ที่นี่น่ะ พออาจารย์เรียกค่อยเดินเข้าไป"อาจารย์หันมาบอกฉันกับดาร่า ฉันหันหน้าไปหาดาร่า พวกเราสองคนมองหน้าก่อน แล้วต่างพยักหน้าให้กัน ที่ฉันกับดาร่าพยักหน้าให้กันนั้นหมายถึง ทำอย่างที่เคยทำ สวย เริ่ด เชิ่ด หยิ่ง !!!!
Park bom : End Talk
Jiyong : Talk
สวัสดีครับท่านผู้อ่าน ผมมีนามว่า ควอน จียง หรือ จียง นั้นเอง (มีบทพูดสักที)ผมเป็นหัวหน้าแก๊งค์ V.I.P ที่มีหน้าตาหล่อที่สุด สุภาพบุรุษที่สุด นิสัยดีที่สุด ตอนนี้ผม ซึงฮยอน ซึงรี และ ไอ้แดซอง นั่งอยู่บริเวณหน้าตึกเรียน พวกผมนั่งรอไอ้แทยัง มันก็ไปนานสะเหลือเกิน แค่ไปบอกเลิกผู้หญิงทำไมไปนานแบบนี้ ถ้าเป็นผมนะ 'เลิกกันเถอะนะ และอย่ามายุ่งกับฉันอีก' ง่ายๆแค่นี้
"เห้ย ไอ้แทยัง ทำไมไปนานจัง พวกฉันนั่งรอจนรากงอกจะติดเก้าอี้แล้วนะ"ไอ้แดซองพูดขึ้นเมื่อเห็นไอ้แทยังมานั่งข้างๆผม มันก็ถูกของไอ้แดซอง ไปนานจนผมนั่งจนปวดก้นละ
"โทษทีๆ พอดีฉันไปทักคนผิด เลยเสียเวลานิดหน่อย"ไอ้แทยังพูดขึ้น ทักคนผิด หรือไปหว่านเสน่ห์ให้หญิงกันแน่เนี้ย
"ไปทักหรือไปจีบ"น่านไอ้ ไอ้คุณชายชเวพูดขึ้น ใจตรงกับผมเลยนะเนี้ย ฮ่าๆๆ
"ทักเว้ยยยยย"ไอ้แทยังร้องขึ้น เหมือนร้อนตัวนะครับเนี้ย ตอนนี้พวกผมกำลังจะไปที่ห้อง V.I.P.Room เพื่อไปหาของกินที่นั้น
"จียงๆ นั้นน้อง ไอยู ที่ขอเลิกกัยแกนี่หว่า เดินควงผู้ชายมานู๊นนนนน"ไอ้ซึงรีลากเสียงยาวเลยครับ อ่ะจริงด้วย นั้น ไอยู !!!
------------------------------ 30%----------------------------
"เห้ยยย พวกแก มานี่ๆๆ"ไอ้แดซองที่ยืนอยู่มุมตึกเรียกพวกผมให้ไปหามัน สงสัยมันจะไปแอบดูไอยูกับไอ้หน้าปลาดุกแน่ๆ แต่พวกผมก็เดินไปหามันอย่างว่าง่าย
"ทำไมต้องมายืนตรงนี้ด้วยวะ"ไอ้คุณชายชเวถามไอ้แดซอง ผมก็ว่าจะถามเหมือนกัน ทำไมต้องมาหลบ มาแอบ ด้วย เดินเข้าไปถามตรงๆเลยดีกว่า
"เธอไม่น่าใจร้อน บอกเลิกไอ้จียงเลย น่าจะทนอีกสักหน่อย เดี๋ยวมันก็ให้เงินเธอใช้เองแหละ บ้านมันรวยจะตาย"ห๊ะ อะไรนะ ไอ้หน้าปลาดุกมันกำลังบอกเป็นนัยๆว่า ที่ไอยูคบกับผมเพราะมาหลอกเอาเงินกับผมงั้นหรอ มันจะมากเกินไปแล้ว
"มันหยามเกินไปแล้ว พวกแกปล่อยฉันนะเว้ยยย"ตอนนี้ไอ้แดซองกับไอ้แทยังจับผมไว้อยู่ จะจับฉันไว้ทำไม ฉันจะไปสั่งสอนมัน มันกล้าหยามฉันมากเกินไปแล้ว
"แกเป็นสุภาพบุรุษไม่ใช่หรอ ไม่ทำร้ายผู้หญิงไม่ใช่หรอ"ไอ้คุณชายชเวบอกผม โอ๊ยย จะหญิงหรือชายถ้ามาหยามผมแบบนี้ ผมไม่สนแล้วว
"ไอยูเบื่อ วันๆชวนแต่ไปโน้นไปนี้ ไปนามแข่งรถ ไปกินข้าว แค่นี้ เงินก็ไม่ให้ งกชะมัดเลย"อะไรนะ ไอยูว่าผมงกงั้นหรอ มันจะมากเกินไปแล้ว ตอนนี้ไอ้แทยังกับไอ้แดซองเผลอ ผมสลัดมันสองคนหลุดไปแล้ว ตอนนี้ผมกำลังเดินไปหาไอยูกับไอ้หน้าปลาดุก
"ไง ไอยู ที่เธอบอกเลิกฉัน เพราะแบบนี้เองหรอ แล้วก็มาคบกับไอหน้าปลาดุกนี่นะหรอ"ไอยูหน้าเหว่อทันทีที่ได้ยินเสียงของผม ไอ้หน้าปลาดุกพอเห็นหน้าผมก็รีบหลบสายตาอาฆาตของผมทันที ต่อหน้าละหัวหด พอลับหลัง ทำเป็นเก่ง
"อะ อะ ไอยู ขอโทษนะ พี่จียง พะ พะ พี่จียงอย่าทำอะไรไอยูเลยนะ"ละทีงี้ทำเป็นกลัว มะกี๊ยังว่าผมอยู่เลย ตอนนี้ผมเดินเข้าไปใกล้ไอยู เธอก็เดินถอยห่างผมไป
"อย่าทำอะไรไอยูนะ"ช่างกล้า ไอ้หน้าปลาดุกเอาตัวมาขวางผมกับไอ้ยูทันที ก็ได้ ผมเป็นสุภาพบุรุษ ผมไม่ทำอะไรผู้หญิงอยู่แล้ว
"ฉันไม่ทำแฟนแกก็ได้ พลั่กกก!!!"ใช่ ผมไม่ทำทางตรง แต่ผมทำทางอ้อม ผมถีบไอ้หน้าปลาดุกซึ่งมันเอาตัวมาขวางไอยูไว้ พอมันล้ม มันก็ล้มทับไอยูไปด้วย
"พวกเธออย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก จะไปไหนก็ไป"ผมใช้นิ้วชี้ไปยังไอ้หน้าปลาดุก อย่ามาให้ผมเห็นหน้าอีก ไม่งั้น ผม เอาพวกนี้ตายแน่
"นายใช่ไหม มาแต๊ะอั๋งเพื่อนฉัน ... ตุ๊บบ!!"
"โอ๊ยยยยยยย!!"ตอนนี้ผมลงไปนอนกองกับพื้นแล้วครับ เจ็บเป็นบ้าเลย ใคร มันเป็นใคร กล้ามาต่อยหน้าผม แถมยังมาว่าผมไปแต๊ะอั๋งเพื่อนเธออีก ผมหันหน้าไปมองหน้าเธอ สวยเป็นบ้า แต่ เธอต่อยผม ใครจะไปยอม เห้ยยๆๆ เธอกำลังจะมาต่อยผมซ้ำ แต่ เพื่อนเธอดึงเธอไว้ก่อน แล้วเธอก็มองผมด้วยสายตาเหยียดๆ
"กลับมานี้เดี๋ยวนี้นะ เธอมาต่อยฉันแล้ววิ่งหนีไปแบบนี้ไม่ได้นะเว้ย"ผมตะโกนไปแต่เธอคงไม่ได้ยิน เพราะ เธอวิ่งไปแล้ว ยัยนี้เป็นใคร กล้าดียังไงมาต่อยหน้าผม ทำเอาผมลงไปกองกับพื้นเลย เจ๊บใจหนัก!!
"เห้ยย!! ยัยบ้านี้เป็นใคร จู่ๆก็มาต่อยหน้าฉันเนี้ย แถมยังวิ่งหนีอีก (หมดหล่อไหมเนี้ย - -" "ผมสบถออกมา ตอนนี้ไอ้แทยัง ไอแดซอง ไอ้ซึงรี และไอ้คุณชายชเว และคนที่มองมา ต่างหัวเราะ อะไรกัน จะหัวเราะทำไม
"ยัยคนสวยเมื่อกี๊ เจ๋งชะมัดเลยวะ สามารถต่อยท่านจียงหัวหน้าแก๊งค์ V.I.P ลงไปนอนกองกับพื้น สวดยอดจิงๆๆ"ไอ้แทยังพูดแล้วก็หัวเราะ ทำให้สาวๆแถวนั้นกรี๊ด แต่ผมไม่ขำกับมันหรอกนะ อย่าให้เจอหน้านะ ผมจะจับโยนลงน้ำเลย ต่อยผมยังไม่พอ ยังมามองผมด้วยสายตาเหยียดๆ ไม่มีใครกล้ามองผมด้วยสายตาแบบนี้เลย อย่าให้ฉันเจอเธอนะ!!!
Jiyong : End Talk
-----------------------------------------------------------------------------------
Taeyang : Talk
ฮ่าๆๆๆ ตอนนี้ผมกำลังขำไอ้จียง ที่มันโดนผู้หญิงต่อยสะลงไปนอนกองกับพื้น ไม่มีใครกล้าทำกับมันแบบนี้เลย อันที่จริงผมรู้ว่าทำไมผู้หญิงคนนั้นมาต่อยไอ้จียง เพราะเธอคงต่อยผิดคน เธอบอกว่าไอ้จียงไปแต๊ะอั๋งเพื่อนของเธอ ผมมองหน้าเพื่อนเธอ ผมก็รู้ทันทีว่า คนที่เธอต้องต่อย นั้นเป็นผมเอง เพราะผมเป็นคนที่ไปจับแขนเพื่อนเธอ แต่ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะแต๊ะอั๋งสักหน่อย ผมแค่คิดว่าเธอเป็นเฮเลน แต่เธอดูสวยมาก ขาว ปากนิด จมูกโด่ง แต่เธอดูหยิ่ง เพราะปกติผมจับมือใครก็กรี๊ดกันจบผมแสบแก้วหู แต่ เธอกลับจ้องหน้าผมอย่างเอาเรื่อง เหอะผมก็เลยวิ่งหนีสะเลย ผมคิดว่า ผมอยากจะจีบเธอขึ้นมาซะแล้ว ส่วนคนที่ต่อยหน้าไอ้จียง เธอก็สวยมาก มากจริงๆ ทั้งขาว ทั้งสวย ใบหน้าเรียวได้รูป แต่ผมไม่จีบเธอหรอก ผมเห็นตอนที่เธอต่อยไอ้จียงแล้วกำลังจะซ้ำ ผมคิดเลยว่า ถ้าผมจีบเธอ มีหวัง เละแน่ๆ
"ไอ้จียง แกไปแต๊ะอั๋งผู้หญิงที่ไหนหรือปล่าว"ไอ้ซึงรีถามไอ้จียง ตอนนี้ไอ้จียงมันกำลังจับหน้าของมันเบาๆ ท่าทางจะเจ๊บหน้าดู
"ไม่นี่หว่า ฉันยังไม่ได้ไปไหนเลยนะเว้ย วันนี้ ฉันก็อยู่กับพวกแกตลอด หรือว่า..."ตอนนี้ไอ้จียงหันหน้ามามองผม ใช่ ผมรู้ว่ามันจะพูดอะไร แต่มันก็จริง
"เออออ ที่จริงคนสวยนั้นต้องมาต่อยหน้าฉัน แต่ดันไปต่อยหน้าแก"ผมพูดพร้อมกับทำหน้ากวนส้นเท้าใส่มัน มันมองหน้าผมแต่มันก็ไม่ทำอะไรหรอก เพราะผมก็ทำหน้าแบบนี้อยู่แล้ว
"ฉันว่าแล้ว ฉันจำได้ ตอนที่แกบอกว่าที่แกมาช้า เพราะแกดันไปทักคนผิด หึหึ"ไอ้จียงพูดพร้อมกับทำหน้าจริงจัง
"ถ้าฉันเจอยัยนั้นเมื่อไหร่นะ ฉันจะจับยัยนั้นเหวี่ยงลงสระน้ำเลย เหอะ"ไอ้จียงทำสีหน้าหาเรื่องทันที คงจะแค้นมาก แต่ก็ดีนะที่เธอคนนั้นต่อยผิดคน หน้าผมจะได้ไม่มีรอยฟกช้ำ เดี๋ยวผมหมดหล่อกันพอดี
"ขึ้นห้องเหอะ เข้าเรียนสะบ้าง"ไอ้คุณชายชเวพูดขึ้น มันก็จริง วันนี้พวกผมยังไม่ได้เข้าเรียนเลย ว่าแล้วพวกผมก็เดินขึ้นตึกเรียนทันที
Taeyang : End Talk
-----------------------------------------------------------------------------------
Park Bom : Talk
ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้อง รอให้อาจารย์ฮโยริเรียกฉันกับดาร่าเข้าห้อง ฉันละไม่อยากเข้าไปเลย ฉันเดาได้เลยว่าถ้าฉันกับดาร่าเข้าไปต้องมีเสียงแซวแล้วก็เสียงซุบซิบนินทาแน่นอน ชัวร์!!!
"นักเรียนทุกคนเงียบได้แล้ว วันนี้ห้องของเราจะมีนักเรียนเข้ามาใหม่"อาจารย์ฮโยริพูดทำมห้พวกนักเรียนเงียบไป แหม๋ ห้องนี้ว่านอนสอนง่ายเชียว
"นักเรียนหญิงหรือชายครับอาจารย์ ถ้าเป็นหญิงก็ดีสิ เจริญหูเจริญตาดี"ฉันได้ยินนักเรียนชายพูดกับอาจารย์ฮโยริ เหอะ ไอ้พวกน่าม่อ
"เอาไว้ดูเองละกัน เอ้า สองคนนั้น เชิญเข้ามาเลยจ๊ะ"อาจารย์ฮโยริเรียกฉันกับดาร่าเข้าไปในห้อง ตอนนี้ฉันกับดาร่าเดินเข้ามาในห้องเรียน แล้วฉันก็เดาไม่ผิด ทั้งห้องอึ้ง ไม่พูดอะไร นักเรียนชายมองฉันสองคนด้วยสีหน้า หื่น ขอบอกว่า หื่นมาก
"โค ตะ ระ สวยเลยวะ"นักเรียนชายหัวล้านพูดขึ้น สงสัยบ้านรวยเป็นล้าน คนมันเลยหัวล้าน เหอะๆ
"วิ๊ดวิ๊วว สวยชะมัด มีแฟนยังครับ วุ้ววว"น่าน ว่าแล้วไม่มีผิด แซวกันเข้าไป ฉันเลยมองพวกนั้นด้วยหางตา ฉันไม่สนพวกแกหรอก
"เงียบไปเลย พวกเธอ อาจารย์จะให้สองคนนี้แนะนำตัว"อาจารย์พูดพร้อมหันหน้ามาที่ฉันกับดาร่า
"สวัสดี ฉัน ซานดาร่า ปาร์ค ย้ายมาจากญี่ปุ่น"ดาร่าพูดพร้อมกับทำหน้าเชิ่ดๆ สวดยอดเลยเพื่อนฉัน
"สวัสดี ฉัน ปาร์ค บอม ลี ย้ายมาจากญี่ปุ่น"ฉันพูดพร้อมกับมองไปหลังห้อง เอ๊ะ ทำไมเขามองหน้าฉันเหมือนกับจะหาเรื่องเลยล่ะ แต่ว่าหน้าคุ้นๆนะ แต่ฉันคิดไม่ออก ช่างเถอะ มาหาเรื่องฉันสิ ฉันจะจัดให้หงายไปเลย
"ปาร์คบอม กับ ดาร่า เธอสองคนไปนั่งตรงมุม หน้าต่างนะจ๊ะ อาจารย์จัดที่ไว้ให้เรียบร้อย ยังไงนักเรียนทุกคนก็ดูแลนักเรียนใหม่ด้วยนะจ๊ะ อาจารย์ไปก่อนนะจ๊ะ"อาจารย์ฮโยริพูดพร้อมกับเดินออกไป ตอนนี้ฉันกับดาร่าเกินไปนั่งที่ริมหน้าต่าง
"สวัสดีจ้ะดาร่ากับปาร์คบอม ฉันชื่อมินจีนะ ส่วนนี่ก็แชริน ยินดีที่ได้รู้จักนะ"ผู้หญิงน่าตาน่ารักทักฉันกับดาร่า เธอน่ารักมาก ผมสั้นสีดำ น่าตาเธอดูสดใสมาก ส่วนคนที่ชื่อแชริน เธอก็น่ารักเหมือนกัน น่าตาดูเป็นมิตรดี ฉันก็ควรเป็นมิตรด้วย
"สวัสดี ฉันปาร์คบอม เรียกบอมมี่ก็ได้"ฉันพูดออกไปทำให้มินจียิ้มออกมา
"ฉันชื่อดาร่า ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน"ดาร่าพูดออกมา เธอคงคิดเหมือนกันกับฉันสินะ อิอิ
"คนสวยคร๊าบ ไม่แนะนำให้ผมรู้จักบ้างหรอครับ"เสียงผู้ชายในห้องกลุ่มหนึ่งหันมาถามฉันกับดาร่า คิดหร่อว่าฉันจะสนใจนะ
"เรื่องของฉัน"ฉันตอบไปพร้อมกับส่งสายตาเหยียดไปให้ ฉันว่าในห้องผู้หญิงคงไม่ชอบฉันกับดาร่าหรอกนะ ไม่มีใครมาทักเลย นอกจากมินจีกับแชรินที่ยิ้มให้ฉัน แต่ฉันไม่แคร์
"อุ้ววว แรงงง แต่ก็ยังสวยยยย"ไอ้พวกหน้าด้าน แต่ก็นะ ผู้ชาย!!
ปังงงง!!!
"เธอ กล้าดียังไงมาต่อยหน้าฉัน ห๊ะ"อยู่ดีๆก็มีผู้ชายมาตบโต๊ะฉัน ไอ้คนที่จ้องหน้าฉันตอนแนะนำตัวนี่น่า โอ๊ะ จำได้แล้ว คนที่ฉันต่อยหน้านิน่า
"ฉันต่อยผิดคน"ฉันตอบด้วยเสียงเรียบๆ ก็ฉันต่อยผิดคนนี่น่ะ จะให้ฉันพูดอะไร แค่โดนฉันต่อย ไม่ดีใจไง ได้สัมผัสมือนุ่มๆของ สาวสวย อย่างฉัน
"เธอ ต่อยผิดคน แล้วทำไมเธอไม่ขอโทษฉัน"หมอนี้ตะคอกใส่หน้าฉันงั้นหรอ กล้ามาก ใครจะยอมให้นายทำแบบนี้ใส่ฉัน
"แล้วยังไง นายไม่ดีใจหรอ ที่ได้สัมผัสมือนุ่มๆ สวยๆ ของฉัน"ฉันลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับไอ้ผู้ชายที่ฉันไปต่อยหน้า แต่สูงแห่ะ วันนี้ฉันใส่ผ้าใบ เลยเตี้ยไปหน่อย(มั้ง)
"ยัยหลงตัวเอง เธอต่อหน้าฉัน แล้วฉันหมดหล่อขึ้นมาจะทำยังไง"โอ้วว หล่องั้นเหรอ แต่มันก็หล่อนะ แต่ว่าไงนะ ว่าฉันหลงตัวเองงั้นหรอ มากไปแล้ว
"ใครหลงตัวเอง หึ นี่นายหล่อแล้วหรอ น่านายยังไม่หล่อเท่าหมาพันธ์ปั๊กเลยนะ"ฉันพูดใส่ไอ้ผู้ชายบ้านี่ ตอนนี้หน้าหมอนั้นโกรธมาก แต่ช่างสิ เรื่องของนาย
"ยัยหลงตัวเอง ปากดีนักหรือไง ห๊ะ"โอ๊ยย ไอ้บ้านี่ใช้มือมาจับไหล่ฉันแล้วบีบสะแรงเชียว ไอ้บ้าเอ้ย อยากลองดีกับฉันนักใช่ไหม
"ปล่อยเพื่อนฉันเดี๋ยวนี้นะ"ดาร่าลุกขึ้นมองหน้าไอ้ผู้ชายเฮงซวยที่จับไหล่ฉันไว้ ไอ้คนบ้า เมื่อไหร่แกจะปล่อยฉัน
"ปล่อยฉัน"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยๆ เหมือนไม่รู้สึกอะไรเลย ตอนนี้คนทั้งห้องมองฉัน ดาร่า และไอ้ผู้ชายเฮงซวยนี่กันหมด
"ก็ได้ พลั่กก!!"ไอ้บ้านี่พลักฉันไปกระแทกกับกำแพง หน๊อยยย แกกล้าทำฉัน มันจะมากไปแล้วนะไอ้หน้ามังคุด
"นี่นายพลักเพื่อนฉันทำไม"ดาร่ามาประคองฉันลุกขึ้น หน๊อยยย แค้นนี้ต้องชำระ ว่าแล้วฉันก็เดินไปประชันหน้ากับไอ้หน้ามังคุดทันที
"หึ"ฉันมองหน้าไอ้หน้ามังคุดนี้ ก่อนจะแสยะยิ้มออกมา ทุกคนทราบไหมคะ ฉันจะทำอะไร
"อุ๊บบบบบบ!!"เหมือนเสียงคนจุ๊บกันใช่ไหมคะ แต่คุณคิดผิด ฉันใช้เรียวขาอันขาวเนียนและสวยของฉันกระแทกแรงๆกับจุดยุทธศาสตร์ของไอ้หน้ามังคุด ฉันอยากจะขำดังๆ คงเจ๊บมากสินะ ล้มลงไปนอนกับพื้นเลย
"เห้ย ไอ้จียง เป็นไงบ้างวะ เจ๊บหรือปล่าว"ไอ้ตาแพนด้าถามไอ้หน้ามังคุด ชื่อจียงงั้นหรอ ชื่อจีหยอง ดีกว่าไหม มาเล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับคนอย่างปาร์ค บอม ลี
"ฝะ ฝาก วะ ไว้ ก่อนน"ไอ้หน้ามังคุดพูดทิ้งท้ายก่อนเพื่อนๆของเขาจะแบกหมอนั้นไปห้องพยาบาล สมน้ำหน้า กล้ามาทำฉันเจ๊บ โอ๊ยย คิดแล้วขำ แต่ไม่ได้ ต้องเก๊กไว้
"สุดยอดเลยเพื่อน"ดาร่ากระซิบกับฉัน ของมันแน่อยู่แล้ว ฮ่าๆๆๆ พรุ่งนี้ไอ้หน้ามังคุดก็คงจะต้องหาเรื่องฉันอีกแน่ๆ แต่ไม่เป็นไร บอมมี่สบายหายห่วง
"มองอะไรกัน จะทำอะไรก็ไปทำสิ"เสียงของแชรินตวาดพวกคนที่อยุ่ในห้องที่ต่างมองการกระทำของฉัน
"เธอเก่งมากเลยบอมมี่ ไม่มีใครกล้าทำกับจียงเหมือนเธอเลยนะ"มินจีบอกกับฉัน ไม่มีใครกล้าทำไอ้หน้ามังคุดงั้นหรอ คงจะใหญ่มากสินะ แต่ก็เอาสิ ใครมันจะแน่กว่ากัน
"^^"ฉันยิ้มให้มินจีกับแชรินแล้วฉันก็นั่งอ่านหนังสือต่อไป อาจารย์เข้ามาสอนอะไรไม่รู้มากมาย จนหมดชั่วโมงเรียน วุ้ววว จะได้กลับบ้าน ไปช๊อปปิ้งแล้วสิเนี้ย
"พวกฉันไปก่อนนะ ดาร่า บอมมี่"มินจีกับแชรินบอกกับฉันและดาร่าแล้วพวกเธอก็เดินออกจากห้องไป ตอนนี้ฉันกับดาร่าเดินมาที่รถแล้วพวกเราก็มุ่งหน้ากลับบ้านทันที
22.00 น. - ห้อง A909 -
"ปังบอม ฉันเห็นไอ้คนที่แต๊ะอั๋งฉันด้วย เรียนที่ห้องเราด้วย"ดาร่าพูดกับฉัน ทำไมไม่บอกฉันล่ะดาร่า มาบอกไลตอนนี้
"ทำไมไม่บอกละดาร่า ฉันจะได้ไปซัดสักทีสองที"ฉันทำท่าชกออกไปทำให้ดาร่าหัวเราะขึ้นมา
"ไม่หรอก ไม่อยากมีเรื่อง พรุ่งนี้คงต้องไปเผชิญหน้ากับพวกนั้นอีกสินะ สักวันพวกเราคงต้องออกแรงละมั้ง"ดาร่าพูดพร้อมกับทำท่าชกมวยไปมา มันก็จริง ถ้าพวกนั้นมาหาเรื่องฉันกับดาร่าล่ะก็ ฉันเอาจริงแน่ๆ หึหึ ฉันเดินเข้าห้องของฉัน เฮ่อออ นอนเอาแรงดีกว่า พรุ่งนี้จะได้มีแรงรับมือ ว่าแล้วฉันก็ล้มตัวลงนอนทันที โดยที่ไม่ลืมปิดไฟ
"ฝันดีนะ ดาร่า"ฉันตะโกนข้ามห้องไป เพื่อให้ดาร่าได้ยิน
"ฝันดีเช่นกัน ปังบอม"ดาร่าตะโกนตอบกลับฉันมา ฉันหลับตาลงก้อพบกับความมืดมิดทันที
'ปล่อยนะ ไอ้งูบ้า อยากลองดีนักใช่ไหมได้ แกตายสะเถอะ'
"เห้ยยยยยยย"ฉันสะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วพบว่าตอนนี้เป็นเวลา ตีสี่กว่าๆ ที่ฉันสะดุ้งเพราะฉันฝันว่าฉันเจองูยักษ์กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงฉันอยู่ ฉันเลยฉันการบีบคอไอ้งูยักษ์ทันที พอมันปล่อยฉัน ฉันก็กระทืบซ้ำ โหดจริงๆ ในฝัน ถ้าจริงๆ ฉันเก่งแค่ไหนก็ขอเป็นลมก่อนแล้วกัน
"นอนต่อดีกว่า"แล้วฉันก็ล้มตัวลงไปนอนอีกครั้ง หวังว่าคงจะฝันดีน๊ะ ^^"
------------------------------------ End -----------------------------------
อ่านแล้วเป็นยังไงบ้างคะ
ไม่สนุกยังไงก็ต้องขอโทษด้วยนะคะ
เรื่องแรกนะคะ
แต่ยังไงก็จะพยายามแต่งให้สุดฝีมือเลยนะคะ
แล้วก็จะมาขยันอัพบ่อยๆ(คิดสดเลยนะคะ คิดออกเราก็พิมพ์เลย)
เรื่องนี้คงยาวหน่อยนะคะ
หวังว่าทุกท่านจะติดตามผลงานของเรานะคะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น