คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #42 : Special happy birthday Kris :)
Short fic :: Special happy birthday Kris :’)
Story :: Chocolate ~ [ Kris & Yoona ]
November 5, 2013
หอพักโซนยอชิแด
เก้าสาวแห่งโซนยอชิแดที่เว้นว่างจากการทำงานต่างมานั่งรวมตัวกันอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ที่ห้องนั่งเล่นภายในหอพักของพวกเธอ หนังสือสูตรทำขนมหวานหลากหลายชนิดสิบกว่าเล่มวางระเกะระกะเต็มโต๊ะกระจกใสยังไม่นับรวมอีกหลายๆเล่มที่อยู่บนมือของแต่ละคน
‘ยุนอา’ รองมักเน่สุดเกรียนผู้เป็นสาเหตุให้เหล่าพี่เพื่อนน้องต้องมารวมตัวนั่งหน้าเครียดเปิดหาสูตรขนมที่เธอจะลงมือทำในวันนี้แต่ไม่ว่าจะเลือกขนมแบบไหนๆเจ้าตัวกลับเอาแต่ส่ายหน้าอยู่ตลอดเวลาจนทำให้พวกเธอเริ่มจะจนปัญญา
“ไอ้เหม่งน้องรักพวกฉันแปดคนสรรหาสูตรขนมมาให้แกเลือกเป็นสิบๆเล่มยังไม่มีอันไหนถูกใจอีกหรอ”ซูยองเริ่มเหนื่อยกับการหาสูตรขนมให้กับน้องสาวสุดรักจึงเอนตัวลงพิงพนักหลังของโซฟาก่อนที่จะวางหนังสือลงข้างกาย
“ก็ฉันไม่ชอบนิออนนี่แล้วไอ้พวกที่ออนนี่เลือกมามันทำโคตรจะยากเลย นี่ฉันยุนอานะ ยุนอาผู้ที่เคยหุงข้าวไม่สุกใน FO2 เชียวนะ”คนพูดหน้างอง่ำพลางยู่ปากอย่างขัดใจ
วันนี้ยุนอาตั้งใจจะทำขนมหวานด้วยตัวเองเพื่อจะเอาไปให้ ‘คริส’ ในวันพรุ่งนี้ซึ่งมันเป็นวันเกิดของเขา และเธอก็ไม่ต้องการจะซื้อเพราะอยากให้เขาได้กินขนมที่เธอเป็นคนทำ แต่ปัญหาสำคัญในตอนนี้คือเธอไม่เคยเข้าครัวทำขนม อบขนม หรืออะไรก็ตามที่มันมีขั้นตอนยุ่งยากและใช้เวลานานในการทำ
“ยุงกี้ออนนี่ทำไมถึงไม่ทำเค้กไปให้คริสอปป้าล่ะคะซอว่าอันนี้ดีสุดแล้วนะเดี๋ยวซอจะช่วยทำเอง”
“ไม่เอาหรอกซอยังไงซะพรุ่งนี้คริสก็คงได้เค้กอยู่แล้วฉันอยากจะทำอะไรที่ต่างจากนั้น”
แน่ล่ะ .. คริสเกิดทั้งที่ก็ต้องมีเค้กจากบรรดาแฟนคลับ ครอบครัว และไหนจะพวกหนุ่ม exo ที่วางแผนจะจัดบิ๊กเซอร์ไพรซ์ให้กับลีดเดอร์คนเก่งด้วยเค้กยี่สิบปอนด์ซึ่งคงจะได้กินประมาณสามถึงสี่ปอนด์นอกเหนือจากนั้นเอาไว้ละเลงหน้าเจ้าของวันเกิดที่ไม่ว่าหล่อจะดุหรือจะเข้มงวดก็ต้องโดนเพราะมันเป็นโอกาสแก้แค้นที่เหล่ามักเน่ต่างรอคอย (โอเซฮุนเป็นคนบอกกับยุนอาเอง)
“แล้วแกจะทำอะไรให้คริส ห๊ะ ยัยเหม่ง”
“ฉันก็ไม่รู้อ่ะออนนี่ อยากทำขนมที่มันเหมือนกับความรักของฉันกับคริส”ยุนอามองหน้าฮโยยอนผู้ที่กำลังเบื่อหน่ายเตรียมจะขว้างหนังสือใส่เธออยู่รอมร่อ
“ความรักที่เดี๋ยวหวานเดี๋ยวขมของแกสองคนอ่ะหรอ”เจสสิก้าคู่จิ้นของยุนอาที่นั่งเงียบอยู่นานก็เอ่ยขึ้นมาตามความเป็นจริงเกี่ยวกับความรักของยุนอาและคริส
ที่ว่าหวานก็คือถ้าเมื่อไหร่สองคนนี้กำลังสวีทกันอยู่ก็ห้ามไปใกล้โดยเด็ดขาดเพราะมันหวานเลี่ยนจนมือหงิกเท้าหงิกโดยเฉพาะฝ่ายชายที่ภายนอกดูไร้อารมณ์เก็กหน้าขรึมหล่อนิ่งอยู่ตลอดแต่พออยู่กับยุนอาดันกลายเป็นคนติงต๊องชอบเอาอกอาใจแฟนสาวของตัวเองเป็นที่สุด
และที่บอกว่าขมก็คือทั้งคริสทั้งยุนอาต่างก็ขี้หึงกันทั้งคู่ พอต่างฝ่ายต่างมีงานกับเพศตรงข้ามอารมณ์หวงก็มาเต็มเลยเกิดการทะเลาะกันบ่อยซึ่งหนักสุดก็คงจะเป็นฉากจูบอันดูดดื่มของยุนอากับจางกึนซอกที่ทำให้คริสหัวเสียถึงขั้นจูบเธอโชว์ทุกคนในวงโซชิและเอ็กซ์โซ่
เรียกได้ว่าความรักของคู่นี้ทั้งหวานทั้งขมผสมกันไป...
“ก็แหม๋สิก้าออนนี่อ่ะ เป็นแฟนกันมันก็ต้องมีหวานมีขมกัน ฮัลลลล!!! ”จู่ๆใบหน้าหวานที่เคยบึ่งตึงก็เปลี่ยนมาเป็นยิ้มหวาน ดวงตากวางฉายแววความดีใจออกมา ก่อนที่เจ้าตัวจะกระโดดโลดไปมาจนสาวๆอีกแปดคนถึงกับมองหน้ากัน
“ดีใจอะไรนักหนายัยยุนฉันประชดแกนะย้ะ”
“ก็ฉันคิดออกแล้วว่าจะทำอะไรให้คริสดี ขนมที่มันมีรสชาติทั้งหวานและขมเหมือนกับความรักของเรา”ยุนอายกมือทั้งสองข้างขึ้นมากุมกันไว้ตรงหน้าอกก่อนจะแสดงสีหน้าแห่งความสุขเมื่อนึกถึงตอนที่คริสเห็นของขวัญของเธอพร้อมกับกินมันอย่างเอร็ดอร่อย
“ทำอะไร”ทุกคนเอ่ยถามเป็นเสียงเดียวกัน
ยุนอายิ้มกว้างพร้อมกับทำตาปริบๆ สิ่งที่เธอจะทำให้คริสมันไม่ได้พิเศษอะไรไม่มีขั้นตอนที่ยากไม่มีส่วนผสมมากมายแต่มันเป็นสิ่งที่เธอตั้งใจทำให้เขาด้วยหัวใจ และมันก็สามารถสื่อถึงความรักของเธอกับเขาอีกด้วย
“อิมยุนอาคนนี้จะทำช๊อคโกแล็ตให้กับคริสเป็นของขวัญวันเกิด ฮี่ๆๆๆๆ”เสียงแอ๊บแบ๊วที่ไม่มีใครหวังจะให้เธอทำดังก้องไปทั่วห้อง
พวกสาวๆที่ไม่ชอบเสียงของยุนอาก็พากันวิ่งกลับเข้าห้องของตัวเองกันหมดปล่อยให้ยัยเด็กประถมยุนเป็นบ้าไปคนเดียวสักพักเพราะพวกเธอทนฟังเสียงนี้ไม่ได้จริงๆ ได้ยินแล้วอยากจะเตะให้คว่ำหรือไม่ก็เอาเทปกาวมาปิดไว้
หอพักเอ็กซ์โซ่
เสียงเพลง My Oh My ของวงโซนยอชิแดที่เพิ่งจะถูกปล่อยออกมาในวันนี้ถูกรีเพลย์เป็นสิบๆรอบเพราะฝีมือของชานยอลหนุ่มแฮปปี้ไวรัสที่เดินทางมาถึงเกาหลีเมื่อเช้านี้ ข้างกันมีแบคฮยอน เฉิน ดีโอ ซูโฮ เทา เลย์ ซิวหมิ่น ไค เซฮุนและลู่ฮาน ทั้งหมดต่างยืนดูมิวสิควิดีโอของรุ่นพี่สาวด้วยความชื่นชมในผลงานเพลงรวมไปถึงความสวยระดับนางฟ้าที่น่าหลงใหลยกเว้นลีดเดอร์ฝั่งเอ็มที่ปลีกตัวออกมานั่งบนโซฟาเพียงลำพังแต่ยังอยู่ในห้องนั่งเล่นเดียวกัน
‘คริส’ คว้าเอาไอแพดของตัวเองขึ้นเปิดเพลงเดียวกันกับพวกน้องๆ สายตาจับจ้องไปยังสาว ‘คนรัก’ ที่ไม่ว่าจะเป็นมิวสิควิดีโอไหนเธอก็สวยสะพรั่งไปหมด สำหรับแฟนคลับโซชิอาจจะต่อว่าเขาก็เป็นได้ถ้าหากรู้ว่าทั้งเอ็มวีเขามองอยู่แค่คนเดียว ไม่ว่าจะอยู่ด้านหลังหรือเห็นแค่เสียวหน้าก็ไม่เคยคลาดสายตาเขาแม้แต่วินาทีเดียว
เธอคนนั้นก็คือเซ็นเตอร์ของวงโซนยอชิแด ‘ยุนอา’
“ฮยองจะสิงร่างยุนอานูน่าหรอฮะถึงได้มองซะใกล้เชียว”มักเน่ปีศาจของวงอย่างเซฮุนเดินมาตบบ่าพี่ชายที่เคารพ(?)พร้อมกับนั่งลงแล้วชะโงกหน้าเข้ามาร่วมวงหน้าไอแพด
“ยุ่งน่า”หน้าจอไอแพดถูกปิดลงก่อนที่เจ้าของจะวางลงบนโต๊ะด้านหน้า
“ตั้งแต่จบคอนที่ญี่ปุ่นก็ยังไม่ได้เจอหน้ายุนอานูน่าเลยนิฮยองไม่คิดจะไปหาบ้างหรอ”เทาที่เริ่มอยากจะมีส่วนร่วมในบทสนทนาครั้งนี้ก็รีบชิ่งจากหน้าจอคอมมานั่งประกบคริสอีกข้าง
คริสนั่งนิ่งพลางโน้มตัวลงมาข้างหน้าสองแขนวางลงขนต้นขาทั้งสองข้างก่อนที่มือทั้งสองจะประสานกันไว้ ใบหน้าหล่อไร้ที่ติฉายแววความกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด ช่วงนี้เขาไม่ได้เจอกับยุนอาเลยตั้งแต่จบคอนที่ญี่ปุ่นด้านเขาเองก็มีตารางานบินไปต่างประเทศบ่อยส่วนยุนอาก็รับงานละครเรื่องใหม่ซึ่งเรื่องนี้เขาสนับสนุนเธอเต็มที่เพราะพระเอกอายุก็มากและยังแต่งงานแล้วทำให้ไม่ต้องกังวลเรื่องที่จะเข้ามาจีบ แต่ตอนนี้เขากำลังกลัวว่ายุนอาจะทำแต่งานจนลืมเรื่องวันพรุ่งนี้เพราะถ้าเธอลืมจริงเขาคงจะต้องเสียใจมากที่คนรักลืมวันสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา
วันเกิดทั้งที่ก็อยากจะฉลองกับคนที่ตัวเองรัก!!
“คริสเว้ยยยย!!”ซูโอลีดเดอร์ของฝั่งเควิ่งเข้ามาหน้าตาตื่นก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอีกตัว
“ว่าไง มีงานเข้ามา?”
“ไม่ใช่ แต่งานวันเกิดแกพรุ่งนี้รุ่นพี่โซชิจะมางานแกด้วย ทิฟบอกมา”คำพูดของซูโฮทำให้เจ้าของวันเกิดในวันพรุ่งนี้ยิ้มหน้าบานจนออกหน้าด้วยความดีใจเพราะถ้ารุ่นพี่โซชิมาแสดงว่ายุนอาก็ต้องมา
ว่าแล้วคริสก็จัดการล่วงโทรศัพท์ไอโฟนที่แฟนคลับเป็นคนให้ออกมาจากกระเป๋ากางเกงก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์ของคนรักที่เขาจำได้แม่นจากนั้นก็จัดการโทรออก ไม่นานนักเสียงรอสายก็เริ่มบรรเลงให้เขาฟังและถ้าจำไม่ผิดเพลงนี้คงเป็นเพลงใหม่ที่ยุนอาเพิ่งจะโหลดมาไว้
(โอ๊ะ ... คริสอ่า คิดถึงจัง) เสียงหวานออดอ้อนดังมาจากปลายสายทำให้คริสอดที่จะยิ้มไม่ได้
“แปปนะยุน”มือหนายกขึ้นปิดโทรศัพท์ของตัวเองก่อนจะเดินเลี่ยงออกมาจากสายตาของไอ้พวกเด็กจอมแซวที่เริ่มยิ้มล้อเลียนต่างๆนาๆ
คริสตรงดิ่งเข้าไปในห้องนอนของตนพร้อมกับไม่ลืมที่จะปิดประตูเพราะถ้าขืนเปิดไว้มิวายไอ้พวกมักเน่จอมกวนอาจจะแว๊บเข้ามาก่อกวนเวลาคุยโทรศัพท์ มือหนายกโทรศัพท์ขึ้นแนบหูพลางทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงของตัวเองที่อยู่ด้านซ้ายมือเพราะทางขวาคือเตียงของเลย์
“ไม่ได้เจอกันนานคริสคิดถึงยุนที่สุด”เริ่มคุยก็ทำเสียงอ้อนใส่แฟนสาวสุดสวยทันที
(ยุนก็คิดถึงคริส คิคิ ช่วงนี้ติดถ่ายละครไปไหนไม่ได้เลย)
“อย่าลืมดูแลตัวเองด้วยหล่ะ เข้าใจไหมคะ?”
(รับทราบคะที่รัก เอ่อ ยุนต้องวางแล้วนะพอดีกำลังจะเข้าฉากต่อไป ตู๊ดๆๆ)
ยังไม่ทันที่จะเขาได้ถามเรื่องในวันพรุ่งนี้ยุนอาก็ชิงตัดสายไปเสียก่อนทำให้โทรศัพท์มันหมดหน้าที่ถูกโยนลงบนเตียงนุ่มก่อนที่ร่างของคริสจะทิ้งลงตัวนอนพลางหลับตาลงช้าๆ
ถึงเขาจะเป็นผู้ชายแต่ก็มีหัวใจมีความรู้สึก
มีบ้างที่เขาเกิดอาการน้อยใจคนรักของตัวเองที่ไม่ค่อยมีเวลาให้แต่ก็เลือกที่จะเก็บมันเอาไว้ในใจเพราะไม่อยากจะทะเลาะกับยุนอา เขาทนไม่ได้ที่จะต้องโดนเธอเมินเฉยใส่ ดังนั้นทางที่ดีเลือกที่จะนิ่งและทำใจให้ชิน
อย่างน้อยยุนอาก็ย้ำทุกครั้งว่า ‘รัก’ แค่เขาคนเดียว
November 6, 2013
ยุนอามองกล่องของขวัญที่ข้างในมีช๊อคโกแลตรูปหัวใจซึ่งได้ทำเสร็จไว้ตั้งแต่เมื่อวาน เธอตั้งใจทำมันจนสุดฝีมือตั้งแต่การละลายช๊อคโกแลตที่มันยุ่งยากมิใช่น้อย และยังต้องกระเสือกกระสนหาแม่พิมพ์รูปหัวใจดวงใหญ่ซึ่งเธอลงทุนบึ่งรถแอบไปห้างสรรพสินค้าด้วยตัวเองคนเดียว
อุตส่าห์ทำให้อย่างนี้ถ้าคริสไม่ชอบล่ะก็จะงอลเจ็ดวันเจ๊ดคืนเลย ... คอยดู!!
“วันนี้ทำงานได้เยี่ยมมากเลยยุน”อีบอมซูพระเอกละครที่อายุห่างจากเธอถึงยี่สิบปีเดินเข้ามาหายุนอาซึ่งกำลังเตรียมเก็บของเพื่อกลับหอ
“อปป้าก็สุดยอดมากเลยคะ”ยุนอาโค้งตัวให้รุ่นพี่ที่เคารพก่อนที่บอมซูจะขอตัวเดินกลับไปหาภรรยาของตนที่วันนี้มานั่งให้กำลังใจถึงกองถ่าย
วันนี้เลิกกองเร็วกว่าทุกวันเพราะแต่ละซีนที่ถ่ายคู่พระนางแสดงอารมณ์ได้ดีทำให้ไม่ต้องคัทหลายรอบ ยุนอาเองก็ดีใจจนเนื้อเต้นรีบเก็บของทุกอย่างลงกระเป๋าอย่างลวกๆไม่นานผู้จัดการส่วนตัวก็ขับรถมารับเธอไปยังหอพักของเอ็กซ์โซ่ที่ป่านนี้คงทุกคนกำลังสนุกสนานกับงานวันเกิดของคริสอยู่แน่ๆตอนนี้ก็เกือบจะสี่ทุ่มอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะผ่านพ้นวันเกิดของคริสแล้วเธอต้องรีบไปให้ทันไม่งั้นได้โดนงอลยันชาติหน้าแน่
Miss call - 34 :: Kris ~ My dear
“โทรมาขนาดนี้เลยหรอตายแน่ยัยยุนเอ้ยยย”ยุนอาใช้มือตบหน้าผากตัวเองเบาๆที่ดันลืมบอกเขาไปว่าวันนี้ติดถ่ายละครอาจจะไปช้าหน่อย
ยิ่งตอนนี้เขาคงจะอยู่กับพวกออนนี่ทั้งหลายที่ชอบแกล้งชอบเซอร์ไพรซ์คงจะไม่มีใครบอกว่าเธอมีงาน คริสถึงได้ติดต่อหาเธอกระหน่ำถึง34สาย มันเกินความอดทนของผู้ชายเสียด้วยซ้ำที่ต้องมานั่งฟังเสียงตูดได้นานขนาดนี้
ยุนอาเตรียมจะกดโทรหาคริสแต่แล้วก็กลับเปลี่ยนใจไม่โทรจะดีกว่าเพราะอีกไม่นานก็จะถึงหอพักของเอ็กซ์โซ่แล้วคงไม่จำเป็นต้องต้องโทรเอาไว้ง้อทีเดียวให้เสร็จรอบเดียว
ไม่กี่นาทีต่อมารถตู้ของยุนอาก็เคลื่อนตัวเข้ามาจอดอยู่หน้าทางเข้าหอพัก ร่างบองบางรีบเปิดประตูรถก่อนรีบร้อนกระโดดลงจากรถพร้อมกับหันไปหยิบกล่องของขวัญที่ห้ามลืมเป็นอันขาดใส่เข้าไปในกระเป๋าใบโต ขาเรียวยาวรีบเดินเข้าไปในลิฟท์ที่เปิดอยู่พอดีก่อนจะกดชั้นที่หนุ่มๆพักอยู่
เมื่อเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องมือเล็กก็กดกริ่งเพื่อเรียกให้คนที่อยู่ข้างในมาเปิดประตูให้ ไม่นานนักมักเน่ผู้ใสซื่ออย่างเทาก็เปิดประตูให้กับเธอ ชายหนุ่มส่งยิ้มมาให้พี่สาวพร้อมกับรีบเชิญให้เธอเข้ามาในห้องเพราะงานปาร์ตี้เริ่มจะหมดสนุก
“นู่นามาช้าจังเลยฮะงานตอนนี้ดูท่าจะกร่อยเพราะคริสฮยองไม่สนุกด้วยซักนิด”
“วันนี้เลิกกองช้าไปหน่อย อ่า แล้วนี่เป่าเค้กวันเกิดกันหรือยัง”
“ยังเลยฮะ นู่นาดูโน้น”
ยุนอามองตามสายตาของเทาไปยังระเบียงนอกห้องซึ่งมีชายหนุ่มร่างสูงเจ้าของวันเกิดยืนจิบไวน์อยู่คนเดียวแล้วปล่อยให้แขกที่มางานสนุกสุดเหวี่ยงกันเอง เสียงเพลงจังหวะมันส์กับแดนซ์แมชชีนของเอสเจ เอ็กซ์โซ่ และชายนี่ย์สร้างความสนุกให้กับทุกคนที่อยู่ในห้อง ณ ตอนนี้ และดูเหมือนทุกคนจะลืมเจ้าของวันเกิดไปแล้วมั้ง
“ฉันจัดการเอง”ยุนอายิ้มหวานก่อนจะพาตัวเองออกมานอกระเบียงพลางสูดลมหายใจเข้าปอด
“นึกว่าจะลืม”เสียงเย็นของคริสชวนให้ใจของยุนอามันหวิวๆ
“วันสำคัญของคนสำคัญทั้งทีจะลืมได้ยังไง”พูดจบร่างบอบบางก็ยืนซ้อนที่ด้านหลังก่อนที่เรียวแขนเล็กทั้งสองข้างจะโอบรอบเอวของคนตรงหน้าพลางซบหน้าลงกับแผ่นหลังกว้าง
คริสยิ้มเบาๆเมื่อนึกไม่ถึงว่ายุนอาจะง้อเขาด้วยวิธีนี้(อีกแล้ว)แต่เพราะเธอมางานวันเกิดของเขาเป็นคนสุดท้ายทั้งที่ตามความเป็นจริงเธอน่าจะมาก่อนคนอื่นเสียด้วยซ้ำทำให้เขาต้องแสร้งตีหน้านิ่งพร้อมกับแกะมือเล็กนั้นออกจากเอวของตัวเอง
ข้อความอวยพรก็ไม่มี จะมาช้าก็ไม่บอก อย่างนี้ต้องโดนลงโทษ !!
“เข้าไปในงานเถอะอยากเป่าเค้กแล้ว”คริสเดินเลี่ยงเข้ามาในงานก่อนยุนอา
“รอยุนด้วย”
เค้กขนาดสิบปอนด์ที่มีแสงเทียนตามจำนวนอายุของคริสถูกไค เลย์ และเซฮุนยกเข้ามาในห้องจัดการวางมันไว้บนโต๊ะทานอาหารตรงหน้าเจ้าของวันเกิดก่อนที่ทุกคนจะเริ่มร้องเพลงไว้เกิดให้กับคริส โดยเฉพาะยุนอาที่ดูกระตือรือร้นเป็นพิเศษทั้งปรบมือ ยิ้ม และร้องเพลงเสียงดังกว่าเพื่อน
เมื่อจบเพลงคริสก็จัดการอธิฐานในใจพลางใช้สายตามองไปที่ยุนอาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวจากนั้นเขาก็โน้มตัวลงเป่าแสงเทียนให้ดับ แต่ด้วยประเพณีที่ใครสักคนเป็นคนตั้งเมื่อเทียนดับมักเน่ทั้งสองคือเซฮุนกับเทาก็จัดการจับหัวของคริสกดลงบนหน้าเค้กสร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคน และก็เป็นเกือบทุกงานเมื่อสาวๆโซชิกับหนุ่มเริ่มใช้มือหยิบเค้กเอามาป่ายที่หน้าของกันและกันบ้างโยนใส่กันบ้างด้วยความสนุกสนาน ยุนอาซึ่งเป็นเจ้าของฉายาจอมเกรียนก็ไม่พลาดโอกาสนี้หยิบเค้กขึ้นมาก่อนจะเอามันป่ายที่แก้มของเขาเบาๆจากนั้นก็วิ่งเอาไปใส่คนอื่นไปทั่ว
สงครามเค้กอันดุเดือดเริ่มจะอ่อนลงเมื่อเค้กขนาดสิบปอนด์หายไปในพริบตาไม่มีใครได้กินอย่างเป็นชิ้นเป็นอันเลยสักคนอย่างมากก็แค่ได้ชิมตอนโดนป่ายเข้าปาก ทงเฮพ่อหนุ่มปลาน้อยแห่งเอสเจที่เล็งเห็นว่าสภาพของห้องไม่น่าจะจัดปาร์ตี้ได้อีกจึงชักชวนให้ทุกคนไปต่อกันที่ร้านอาหารของเขาซึ่งก็เป็นไปตามคาดเมื่อเสียงตอบรับนั้นดีมาก ทุกคนตกลงไปฉลองต่อที่ร้านของดงเฮ
“พวกเราไปที่ร้านไอ้เฮกันเถอะส่วนยุนกับคริสฉันว่าอยู่เก็บห้องจะดีกว่าเพราะเดี๋ยวพี่ผู้จัดการจะว่าเอาได้”ชินดงผู้เข้าใจในสถาการณ์ของคู่รักรุ่นน้องก็รีบหาข้ออ้างอันสมเหตุสมผลเพื่อจะให้ทั้งคู่ได้ปรับความเข้าใจกัน(ทั้งคืน)
“ใช่ๆ อปป้าพูดถูก ยัยยุน คริส ฝากด้วยน๊า”
หลังจากที่ทุกคนเริ่มทยอยออกจากห้องไปที่ร้านของทงเฮกันหมดยุนอาก็ก้มมองดูนาฬิกาบนข้อมือของตัวเอง ตอนนี้เป็นเวลา 23.30 น. ของวันที่ 6 พฤศจิกายน 2013 ซึ่งยังอยู่ในวันเกิดของคริส ดวงตากวางจ้องไปยังร่างสูงที่กำลังก้มเก็บจานชามที่วางอยู่บนโต๊ะอาหาร สองมือหยิบกล่องของขวัญที่ได้เตรียมไว้ให้เอาออกมาพลางซ้อนมันไว้ที่หลังของตัวเองจากนั้นก็ก้าวช้าๆเข้าไปยืนอยู่เคียงข้างเขา
“คริสคะ ทุกคนเขาให้ของขวัญกันหมดแล้วใช่ป่าว??”
“อือ ให้ตั้งแต่อยู่ที่หน้าประตู”คริสเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะให้ความสนใจกับการเก็บของที่ทุกคนสละหน้าที่นี่ให้กับเขา
“งั้นหรอ แล้วคำอวยพรล่ะ?”
“ทุกคนอวยพรให้กันหมดแล้วโดยเฉพาะเลย์ที่อวยพรเป็นคนแรก”
คริสตั้งใจจะบอกให้ยุนอาเข้าใจว่า ‘เหลือแค่เธอเท่านั้นแหละที่ไม่ทำอะไรเลย’
ข้อความก็ไม่ส่งมา
ของขวัญวันเกิดก็ไม่มีให้
ที่จริงเขาไม่อยากได้อะไรทั้งสิ้นนอกจากความสนใจ อยากให้เธอเป็นคนแรกที่อวยพรไว้เกิดให้กับเขาแต่นี่อะไร? เธอกลับอยู่เฉยๆไม่ทำอะไรเลยสักอย่างนอกจากจะมายืนถามแล้วยังทำหน้าตาใสซื่อเหมือนกับไม่รู้อะไรเลยว่าในตอนนี้เขาต้องการอะไรมากที่สุด
“พูดงี้ตั้งใจประชดยุนใช่ไหม”
“เปล่า รีบเก็บของเถอะจะได้กลับไปพักผ่อน”
ยุนอายิ้มหวานมองคนรักที่ตอนนี้กำลังงอลเธอใหญ่ถึงได้ประชดประชันเก่งนัก ดังนั้นนี่คงถึงเวลาที่เธอจะต้องมอบของขวัญสุดพิเศษให้กับคริสเพื่อเป็นของขวัญวันเกิดและเป็นการง้อไปในตัว เรียกได้ว่ามาให้หนึ่งแต่ได้กลับมาถึงสอง
“สุขสันต์วันเกิดคะ ‘ที่รัก’ ของยุน”กล่องของขวัญขนาดไม่ใหญ่มากถูกยื่นไปตรงหน้าของคริส
“ยุน”และก็ได้ผลเมื่อคริสวางของทุกอย่างลงที่เดิมก่อนจะมองหน้าเธอพลางยื่นมือมารับกล่องของขวัญจากเธอ
“ขอโทษนะที่ไม่ได้ของขวัญเป็นคนแรกและก็ไม่ได้อวยพรวันเกิดเป็นคนแรก คิคิ แต่อย่างน้อยก็ขอเป็นคนสุดท้ายจะได้ไหม?”ยุนอาเอียงคอถามคนรักพร้อมกับแสดงท่าทางน่ารักๆ
คริสที่เห็นดังนั้นก็ใช้มือโยกหัวเธอด้วยความเอ็นดูก่อนจะระบายยิ้มออกมาด้วยความดีใจความน้อยใจที่มีอยู่หายไปในพริบตามีเพียงความสุขที่เข้ามาแทน
กล่องของขวัญถูกยกขึ้นให้อยู่ในระดับสายตาก่อนที่ดวงตาคมจะพิจารณารอบกล่องที่ถูกห่อมาอย่างดีแล้วถ้าให้เดาว่าใครเป็นคนห่อก็คงต้องเป็นยุนอาอย่างแน่นอนเพราะร่องรอยของเทปใสยังโผล่พ้นมาให้เห็นอยู่หลายจุด
“เปิดเลยๆ”ยุนอาเริ่มคะยั้นคะยอให้คริสรีบเปิดห่อของขวัญ
“ในนี้มีอะไรน่า...”มือหนาเริ่มแกะกระดาษอย่างเบามือด้วยเกรงว่าจะทำมันขาดส่วนคนให้ก็ยืนลุ้นจนตัวโก่งว่าเมื่อไหร่จะแกะเสร็จซักที
คริสแกะกระดาษลวดลายสวยงามออกจนหมดเผยให้เห็นกล่องกระดาษสีขาวที่ตอนนี้เขากำลังเปิดปากของมันออก เขามองหน้ายุนอาพร้อมกับนับหนึ่งถึงสามในใจจากนั้นก็หลับตาพลางใช้มือเปิดฝ่าของกล่องกระดาษออก
“ช๊อคโกแล๊ต!!”ทันทีที่ลืมตาสิ่งที่เขาเห็นในกล่องก็คือช๊อคโกแล๊ตรูปหัวใจสองชิ้นถูกวางคู่กันโดยบนตัวช๊อคโกแล๊ตมีชื่อ ‘Kris’ และ ‘Yoona’ สลักไว้
“ตกใจใช่ไหมล่ะ”แม้จะเห็นปฏิกิริยาของคนรักที่จะตกใจไม่น้อยแต่ยุนอาก็ยิ้มเพราะคิดไว้แล้วว่าคริสจะต้องตกใจ
“นิดหน่อย แต่ก็ชอบเพราะสุดที่รักเป็นคนให้”
เพราะคำพูดของคริสทำให้ยุนอายิ้มหน้าบานพร้อมกับเขย่งปลายเท้ายื่นหน้าไปจุ๊บที่แก้มเนียนของเขาทีนึง มือบางคล้องที่แขนของคนตัวสูงก่อนจะดึงให้เขาเดินตามไปที่ที่บรรยากาศดีกว่านี้เพราะตรงนี้มีแต่ครีมของเค้กเลอะเปรอะเปื้อนไปหมด คริสเองก็คิดว่าที่ตรงนี้ก็ไม่เหมาะที่จะมาสวีทตามประสาคนรักจึงขืนตัวเองไว้พร้อมกับพยักเพยิดหน้าให้เข้าไปคุยที่ห้องของเขาดีกว่า
“ห้องนอน? โอเคๆ”เห็นว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเขาก็เลยยอมทำตามใจซักวันยุนอาตัดสินใจเดินเข้าห้องไปพร้อมกับคริสก่อนจะนั่งบนเตียงฝั่งของเขา
“ทำเองหรอ?”คริสหยิบช๊อคโกแล๊ตที่มีชื่อของยุนอาสลักไว้ขึ้นมาถือพร้อมกับสูดเอากลิ่นหอมของมันเข้าจมูก
ช๊อคโกแลตนี่หอมหวานเหมือนกับยุนอา!!
“ก็ใช่หน่ะสิ ยุนทำสุดฝีมือเลยนะ”ยุนอาภาคภูมิใจในฝีของตัวเองสุดๆแม้ว่าในตอนทำจะยังไม่ได้ชิมรสชาติของมันเลยก็ตาม
“งั้นคริสกินเลยนะอยากรู้ว่าฝีมือของยุนจะเยี่ยมยอดแค่ไหน”คริสนำช๊อคโกแล๊ตรูปหัวใจที่เขาหยิบขึ้นมาในตอนแรกเข้าปากพลางใช้ฟันกัดเข้าที่ส่วนโค้งนิดนึง
ยุนอาที่เห็นคริสกำลังนำช๊อคโกแลตของตัวเองเข้าปากคำแล้วคำเล่าก็อดที่จะยิ้มตามไม่ได้ก่อนจะคิดขึ้นมาได้ว่าเธอยังไม่บอกเหตุผลที่ทำไมถึงต้องทำช๊อคโกแล๊ตมาให้เขาในวันเกิด
นึกว่าจะถามแต่เอาเถอะ ... ยังไงก็จะบอก!!
“ช๊อคโกแล๊ตที่ยุนทำมาให้คริสมันก็เหมือนกับความรักของเราสองคนที่มันมีทั้งความหอมหวานที่ต่างจากสีสันของมันซึ่งเหมือนกับภาพลักษณ์ของเราทั้งคู่และรสชาติของช๊อคโกแล๊ตมันก็ขมอยู่บ้างเช่นเดียวกับความรักของเราที่ไม่ได้หวานตลอดเวลาเป็นคนรักกันมันก็ต้องมีทะเลาะกันกันบ้างถือว่าเป็นสีสันของชีวิตดี คิคิ จริงไหม?”พูดจบก็หันไปมองคริสซึ่งเข้าก็จ้องเธออยู่ก่อนแล้ว
คริสเลือกที่จะหยุดลิ้มลองช๊อคโกแลตในมือแล้วตั้งใจฟังหญิงสาวข้างกายที่กำลังพูดถึงความรักของเขาและเธอซึ่งเปรียบเสมือนกับช๊อคโกแลตนี้ ในยามที่เธอพูดใบหน้าหวานดูมีความสุข ดวงตากวางสุขไสวราวกับแสงแห่งดวงดาว เรียวปากบางฉีกยิ้มกว้างเผยถึงความสดใสที่อยู่ในตัว
เขาอยากจะเข้าไปประทับริมฝีปากลงบนเรียวปากงามสีชมพูอ่อนว่าจะหวานเหมือนกับคำพูดของเธอและช๊อคโกแลตในมือหรือไหม แต่สุดท้ายเขาก็ยับยั้งชั่งใจเอาไว้ก่อนเพราะอีกไม่นานเขาอาจจะได้ชิมความหอมหวานทั้งตัวของคนรัก
วันเกิดทั้งที่มันต้องมีอะไรพิเศ๊ษพิเศษ!!
“จะ จ้องทำไม ช๊อคโกแล๊ตมันไม่อร่อยหรอ”เมื่อถูกจ้องนานๆยุนอารู้สึกรอบวูบวาบไปทั้งตัวสายตาของเขามันดูออกเลยว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“ใช่ มันขม ขมมาก”คริสว่าพลางส่งช๊อคโกแล๊ตที่มีชื่อของตัวเองยื่นไปจ่อที่ปากบางของเธอ
ยุนอากัดช๊อคโกแล๊ตคำเล็กเข้าปากพลางลิ้มลองรสชาติฝีของตัวที่คริสบอกว่าขมแต่ทำไมพอกินเข้าไปแล้วมันกลับหวานพอดีไม่ขมอย่างที่เขาบอกเลยสักนิด คิดได้อย่างนั้นก็ถลึงตาใส่ชายหนุ่มที่กำลังยกยิ้มพอใจเมื่อแกล้งให้เธอตกใจเล่นได้สำเร็จ
“หลอกกันนี่น่าไม่เห็นว่ามันจะขมตรงไหนเลย หวานอร่อยไม่มีที่ติ”
“หวานจริงหรองั้นคริสขอชิมอีกคำแล้วกัน”ที่บอกว่าชิมในที่นี้ไม่ได้หมายถึงช๊อคโกแล๊ตในมือของเขาหรือว่ามือของยุนอาแต่เป็นช๊อคโกแลตที่ติดอยู่ตรงมุมปากของเธอ
คริสเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ยุนอาก่อนจะประทับริมฝีปากของตนลงบนปากเรียวปากที่เริ่มเผยอออกมาเล็กน้อยก่อนจะเริ่มดูดเม้มกลีบปากเพื่อลิ้มลองความหอมหวานซึ่งมีช๊อคโกแลตติดอยู่ ส่วนยุนอาเองก็ไม่ได้ขัดขืนหรือปฏิเสธแต่ตรงกันข้ามเธอกลับใช้แขนของตัวเองโอบรอบคอของคริสพลางส่งลิ้นเล็กเกี้ยวพันลิ้นร้อนชื้นอย่างคล่องแคล่ว
“คะ คริส ไหนว่า อื้อ...”ยุนอาที่ผละจากริมฝีปากของคริสก็เตรียมที่จะต่อว่าเมื่อเขาดันตัวของเธอให้นอนราบลงบนเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมร่างของเอาไว้แต่ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยคำใดๆริมฝีปากร้อนก็ทาบทับลงบนปากเธออีกครั้ง
“ตรงนี้ก็หวาน”เมื่อละจากริมฝีปากบางคริสก็จูบเม้มที่ต้นคอขาวก่อนจะลากจูบลงมาจนถึงเนินอกที่โผล่พ้นออกมาจากเสื้อเชิ้ต
“อื้อ คะ คนบ้ายังกินช๊อคโกแลตไม่หมดเลยนะ”ยุนอาว่าใช้มือดันอกแกร่งของคริสไว้พร้อมกับบอกให้เขาไปกินช๊อคโกแลตที่เธอทำให้หมดก่อน
แต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาหยุด ... เลย !!
“ก็กำลังกินอยู่นี่ไง ช๊อคโกแล๊ตที่สลักว่ายุนอา”มือหนาเริ่มซุกไซร้เข้าไปในเสื้อผ่านหน้าท้องแบนราบส่วนปากก็วนเวียนอยู่ต้นคอระหงษ์ที่มีรอยแดงเป็นจ้ำๆ
“อื้อ”เสียงครางดังออกมาเป็นระยะพร้อมกับมือที่ลูบไล้ตามแผ่นหลังของคนบนร่าง
“ยุนเองก็กำลังกินอยู่เหมือนกัน ช๊อคโกแล๊ตที่สลักไว้ว่าคริส”กระซิบที่ใบหูของคนใต้ร่างก่อนจะเลื่อนริมฝีปากของตัวเองมากดจูบบนปากเล็กนั้นแรงๆ
คริสจัดการปลดเปลื้องเสื้อผ้าของคนใต้ร่างพร้อมกับของตัวเองก่อนจะหันไปมองนาฬิกาผนังเรือนใหญ่ที่อีกไม่กี่นาทีก็จะถึงเที่ยงคืนซึ่งเป็นเวลาที่ได้ผ่านพ้นวันเกิดของเขาไปแล้ว มือหนาลูบไล้ใบหน้าหวานของยุนอาแผ่วเบาพร้อมกับเอ่ยประโยคที่ทำให้คนใต้ร่างหน้าหน้าขึ้นสีแดงจัด
“ของขวัญชิ้นสุดท้ายในวันนี้มันเยี่ยมที่สุดเท่าที่เคยได้รับมาเลย”
ในเมื่อบอกเองว่าอยากจะให้ของขวัญวันเกิดและคำอวยพรเป็นคนสุดท้าย
เขาก็พร้อมจำทำให้สิ่งที่เธอพูดเป็นจริง แต่ ...
มันอาจจะทั้งคืนจนถึงเช้าของอีกวัน !!
Yoona Note ::: แล้วช๊อคโกแล๊ตของอิมยุนล๊า !!!
ไรท์เตอร์มีความผิดอีกแล้ว ... ลง SPC เบิร์ทเดย์เฮียคริสช้าไป 1 วัน T^T
ตั้งใจแต่งเรื่องนี้มากๆ ใช้เวลาถึงสามวันกว่าจะแต่งจบ
มารู้ตัวอีกทีก็พ้นวันเกิดของเฮียคริส(ที่รักของเหม่งยุน)ซะแล้ว
แต่ก็ดีกว่าไม่แต่ง+ไม่อัพลงเน่อะ (ได้ข่าวว่าค้างเรื่อง Chaotic + Remember) อิอิ ...
ช่วยเป็นกำลังใจให้ร์เตอร์ด้วยนะ >”< รักคนอ่านมากมาย ม๊วฟๆๆ
ความคิดเห็น