ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SNSD&EXO] Chaotic !! - "Part 32" - 100% (ครบละจ้า เม้น์ๆ)

    ลำดับตอนที่ #28 : - "Part 18" -

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.58K
      6
      5 มี.ค. 56




     

                    “เอาล่ะๆ ทุกกลุ่มส่งตัวแทนชายหญิงออกมาแข่งขันเกมส์เสียงของอาจารย์ชินดงผู้นำกลุ่มนักเรียนชมรมท่องเที่ยวมายังเกาะเชจูออกคำสั่งให้กลุ่ม 1- 8 ส่งตัวแทนเข้าร่วมการแข่งขัน

     

                    เบื้องหน้าของเหล่านักเรียนคือหาดทรายริมทะเลถูกล้อมรอบด้วยเชือกขนาดใหญ่ พื้นที่ที่ใช้ในการแข่งขันเท่ากับครึ่งสนามวอลเล่ย์บอล แต่ละฝั่งจะมีธงสีขาวกับสีดำปักอยู่คนละข้าง

     

                    สำหรับกติกาในการแข่งขัน แต่ละกลุ่มจะต้องส่งตัวแทนชายหญิงออกมาแข่ง โดยผู้เข้าแข่งขันจะต้องชิงเอาธงของอีกฝ่ายมาให้ได้ถึงจะชนะ ซึ่งหญิงจะแข่งกับหญิง และชายแข่งกับชาย เพื่อเก็บคะแนนไว้สะสมในเกมส์ต่อไป (ส่วนของรางวัลยังไม่ระบุแน่นอน)

     

                    กลุ่มเราจะส่งใครดีเนี้ยเจสสิก้าเอ่ยถามสมาชิกในกลุ่ม

     

                    ผมเอง จุนฮยองชายหนุ่มอีกคนในกลุ่มยกมือขึ้นเพื่อเสนอตัวเองในการแข่งขัน

     

                    เจสสิก้าพยักหน้าก่อนจะหันไปถามแฟนสาวของเขาอย่างคูฮาร่า ที่คิดจะลงแข่งในส่วนของผู้หญิงหรือไม่ แต่คำตอบที่ได้คือการปฏิเสธพร้อมกับเหตุผลที่ว่าร่างกายเธอไม่พร้อมในการแข่งขันเนื่องจากอาการปวดท้องที่ผู้หญิงเท่านั้นถึงจะรับรู้ได้

     

                    กรี๊ดด ฉันเองดาซม ฉันจะแข่งเอง!!”เสียงแหลมปรี๊ดดังมาจากกลุ่ม 6 เรียกสายตาของทุกกลุ่มได้เป็นอย่างดีรวมไปถึงยุนอาที่เริ่มมีความคิดดีๆออกมา

     

                    เธอเสร็จฉันแน่ ยัยลิงอุรังอุตัง!!

     

                    “ฉันลงแข่งเองจ่ะยุนอาเสนอตัวเองก่อนจะเหล่มองไปทางคริสที่มองเธออึ้งๆ

     

                    จะดีหรอยุนอา ฉันว่าเธอคงไม่ไหวมั้งให้ฉันไปแทนดีกว่า

     

                    ไม่เป็นไรหรอกจ่ะ ฉันดูแลตัวเองได้หญิงสาวส่งยิ้มไปให้เพื่อนสาวที่ดูเป็นห่วงเธอเอาการ

     

                    ยุนอาเดินไปรวมกลุ่มกับผู้เข้าแข่งขันกลุ่มอื่นท่ามกลางสายตาของบรรดานักเรียนกลุ่มอื่นๆที่มองเธอด้วยความสมเพชปนดูแคลน คนเหล่านี่คงคิดว่าผู้หญิงรูปร่างผอมบางดูเฉิ่มเชยอย่างเธอออกไปก็มีแต่เจ็บตัวเปล่าๆ คงแพ้ราบคาบตั้งแต่ยกแรก ยกเว้นเสียแต่กลุ่มไวท์เฮลที่คิดต่างออกไปอีก พวกเขาสงสารคู่แข่งที่จะได้แข่งกับเธอเสียเหลือเกิน ไม่รู้จะโดนอะไรบ้าง หวังไว้แต่เพียงเพื่อนรักคนนี้จะเบามือลงหน่อย

     

                    เอาล่ะคู่แรก กลุ่ม 1 และ กลุ่ม 2 เชิญ!!”

     

                    ผู้เข้าแข่งขันทั้งสองกลุ่มก้าวออกมาพร้อมกับแข่งขันกันอย่างดุเดือดและในที่สุดกลุ่ม2ก็เอาชนะไปได้ ต่อไปก็เป็นกลุ่ม 3 และ 4 ผู้ชนะก็คือกลุ่ม 3 จากนั้นก็เป็นกลุ่ม 5 และ 6 ผลสรุปก็ตามคาด ดาซมจอมร้ายกาจเอาชนะไปได้พร้อมกับคู่แข่งขันที่ดูจะเจ็บตัวไม่น้อย

     

                    กลุ่ม 7 และกลุ่ม 8 เชิญ

     

                    ยุนอาก้าวเข้าไปในสนามตามมาด้วยคู่แข่งขันที่หากมองจากรูปร่างเธอคงจะแพ้ตั้งแต่เริ่มแข่ง ผู้หญิงฝั่งตรงข้ามค่อนข้างจะดูอวบอั๋นแถมยังจ้องเธอเอาเป็นเอาตาย รอบนี้คงงานหนักสำหรับเธอเป็นแน่

     

                    ยุนอา สู้ๆๆเสียงเชียร์จากเจสสิก้าและแทยอนทำให้คนถูกเรียกหันไปยิ้มบางๆ

     

                    เริ่มได้

     

                    สิ้นเสียงของอาจารย์ชินดงผู้หญิงร่างอวบก็พุ่งเข้ามาหายุนอาทันที แต่ด้วยประสบการณ์ที่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาหลายครั้งร่างบางจึงหลบไปด้านข้างพร้อมกับยื่นเท้าไปขัดขาหญิงสาวอีกคนจนล้มตึงลงบนพื้นทราย

     

                    เสร็จฉันยุนอาวิ่งไปคว้าธงของฝั่งตรงข้ามอย่างรวดเร็วสร้างความตกใจให้กับทุกคนที่ชมได้ไม่น้อย แต่ที่ตกใจสุดๆคงจะเป็นอาจารย์ชินดงที่ยังต้องยืนอึ้งไปสิบวิ

     

                    กลุ่ม 8 อิมยุนอาชนะแม้หลายคนจะดูไม่เชื่อก็ตามว่าคนผอมบางอย่างเธอจะ ชนะแต่มันก็เป็นไปแล้ว

     

                    ทุกกลุ่มต่างแข่งกันไปเรื่อยๆจนในที่สุดก็เหลือแค่คู่ชิงเพียงคู่เดียวคือ ยุนอาและดาซม สำหรับดาซมทุกคนไม่แปลกใจที่เอาชนะคู่แข่งกลุ่มอื่นไปได้เพราะคนเหล่านั้นต่างเกรงกลัวต่ออิทธิพลของพ่อเธอ ส่วนคนที่ทำให้ทุกคนอึ้งไปตามๆกันก็คือยุนอาที่สามารถเอาชนะใสๆโดยไม่ใช้กำลังจนมาถึงรอบสุดท้าย

     

                    ยุนอาสู้ๆๆ

     

                    ยุนอาๆ

     

                    เสียงเชียร์จากหนุ่มๆไวท์เฮลและแบล๊คไนท์ตะโกนให้กำลังใจยุนอาซึ่งมันก็สร้างไม่พอใจให้กับอีกคนที่ยืนจิ๊ปาก คนอื่นนะไม่เท่าไหร่แต่ทีมของเธอก็ดันมาเชียร์ยัยจืดชืดดาซมรับไม่ได้

     

                    ฉันไม่ปล่อยเธอไว้แน่ดาซมจ้องเขม็งไปที่ยุนอา

     

                    งั้นเหรอ ฉันคอยดูรอยยิ้มร้ายกาจของยุนอาเผยออกมาให้คนข้างหน้าเห็นเท่านั้น

     

                    เริ่มได้ ปี๊ดดดดด!!”

     

                    สิ้นเสียงนกหวีดทั้งสองก็วิ่งเข้าหากันทันที ดาซมใช้มือทึ่งไปที่ผมท้ายทอยของยุนอาพร้อมกับกระชากแขนและใช้เล็บจิกเข้าที่แขนอย่างไม่กลัวว่าอีกคนจะเจ็บ

     

                    ยุนอาที่ถุกกระทำก็ไม่ยอมน้อยหน้าเช่นกันเธอสลัดคราบสาวเฉิ่มกลับมาเป็นอิมยุนอาจอมร้ายกาจพร้อมกับกระชากเข้าที่ผมของดาซมเช่นกัน ส่วนแขนที่ถูกเล็บจิกเธอก็พลิกกลับก่อนจะกลายมาเป็นคนจับแขนนั้นแทน เท้าซ้ายขัดไปที่ขาของอีกคนจากนั้นก็จับทุ่มลงบนเนินทรายไม่พอแค่นั้นเธอยังลากตัวดาซมไปไว้ข้างสนามและสุดท้ายก็วิ่งมาคว้าธงไปได้สำเร็จ

     

                    ได้ไงเนี้ยพอจัดการกับดาซมและธงเสร็จเธอก็กลับมาแอ๊บเป็นสาวเฉิ่มอีกครั้ง ใบหน้าหวานแสร้งทำไม่รู้พร้อมกับยิ้มหวานให้กับทุกคน

     

                    เมื่อกี๊เธอสุดยอดมากเลยล่ะยุนอาเจสสิก้ากับแทยอนวิ่งเข้ามาเพื่อนสาวที่ยืนยิ้มอายๆอยู่ข้างสนาม

     

                    ฉันยังตกใจตัวเองอยู่เลย แหะๆ

     

                    “ฉันรู้ๆยัยดาซมทำเธอซะขนาดนั้น ไหนดูสิ นี่ไงพอเจอเข้าแบบนี้แรงเฮือกสุดท้ายมันก็มาแทยอนมองดูรอยเล็บบริเวณของเพื่อนสาวก็ทำการเป่ามนต์เสกคาถาอะไรสักอย่างจากนั้นก็บ่นต่อ

     

                    เป็นอะไรมากไหมหญิงสาวมองหน้าชายหนุ่มร่างสูงที่จับแขนเธอขึ้นมาดูก่อนที่เขาจะหยิบยาทาออกมาจากกระเป๋ากางเกงพร้อมกับทาบริเวณรอยเล็บนั้น

     

                    เซฮุนไม่สนว่าใครจะมองเพราะตอนนี้เขาเป็นห่วงหญิงสาวตรงหน้าเหลือเกินถึงแม้จะรู้ว่ายุนอาเก่งมากแค่ไหนแต่ในตอนนี้เธออยู่คราบของสาวเรียบร้อยไม่มีทางสู้จึงต้องยอมให้ดาซมทำร้าย ยังดีที่เธอแก้สถาการณ์ได้จึงไม่เจ็บตัวมากเท่าไหร่

     

                    ขอบคุณนะฮุน

     

                    “ไม่เป็นไร ดูแลตัวเองดีๆหน่อยสิ ฉันไปเข้ากลุ่มก่อนนะเพราะความเอาใจใส่ของเขาทำให้ยุนอาอดที่จะยิ้มไม่ได้ ขนาดตัวเองต้องรีบไปแข่งก็ยังมาห่วงเธออีก

     

                    ยิ้มอยู่นั่นแหละ

     

                    “ไอ้บ้าคริสด้วยความที่ตกใจมากไปหน่อยจึงทำให้ร่างบางเผลอเรียกชายหนุ่มอีกคนด้วยคำที่ไม่สุภาพ และมันก็ทำให้เจสสิก้ากับแทยอนตกใจกับคำพุดของเธอ

     

                    ...

     

                    “ฉันตกใจนะ เอ่อคริส ฉันรู้สึกเจ็บที่แขนหน่ะช่วยพาไปห้องพยาบาลหน่อยสิ

     

                    ยุนอาดึงแขนคริสให้เดินตามเธอมาจนถึงสถานที่พักผ่อนที่ไม่ไกลกลุ่มเพื่อนมากนัก เมื่อมาถึงเธอก็จ้องเขาพร้อมกับตีเข้าไปที่ต้นแขนหนึ่งทีโทษฐานที่บังอาจทำให้เธอหลุดปากคำไม่สุภาพออกไป

     

                    โอ๊ยยยคริสเองก็แกล้งร้องโอดครวญเพื่อหวังจะเรียกร้องความสนใจของอีกฝ่าย

     

                    อย่ามาแกล้งหน่อยเลย เพราะนายคนเดียวเกือบทำให้เจสและแทยอนสงสัย นี่ถ้าความลับฉันแตกขึ้นมาล่ะก็ น่าดู!!”

     

                    คริสไม่พูดอะไรนอกจากยิ้มให้เธออย่างเดียวส่วนมือก็คว้ามือเรียวนั้นมาจับไว้ แหวนของเขายังคงสวมอยู่ที่นิ้วเธอไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนกับใจของเขาที่ไม่เปลี่ยนไปจากเธอ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามเขาจะต้องทำให้ยุนอาหันมาชอบและตกลงปลงใจเป็นแฟนให้ได้

     

                    เธอน่ารักดีนะ ฟอดดด!!”พูดจบก็โน้มตัวลงมาหอมแก้มเธอ

     

                    นายมาหอมแก้มฉันทำไมห๊ะ ไอ้บ้าเอ้ยยุนอาชี้หน้าจอมฉวยโอกาสที่บังอาจมากระทำชำเรากับแก้มเนียนๆของเธอ

     

                    ยิ่งกว่าหอมแก้มฉันก็ทำมาแล้วนิคริสยกยิ้มกวนๆซึ่งมันก็ทำให้หญิงสาวออกอาการเคืองเล็กน้อย

     

                    นายอย่ามาทำแบบนี้อีก ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนายสักหน่อยคนบ้าร่างบางพูดจบก็วิ่งหนีไปทันที

     

                    จากเดิมที่ยิ้มก็กลับมาตีหน้านิ่งเหมือนที่เคยทำ ถึงเขากับยุนอาจะยังไม่ได้เป็นอะไรกันแต่อีกไม่นานคริสจะทำให้เธอเป็นของเขาให้ได้ จะไม่ยอมปล่อยให้ผู้ชายหน้าไหนมาคว้าหัวใจของเธอไปได้โดยเฉพาะผู้ชายอย่าง โอเซฮุน

     

                    “ฉันจะไม่ยอมแพ้นายเซฮุน ยุนอาต้องเป็นของฉัน ของฉันคนเดียว!!”





     

                    กว่าจะแข่งกีฬากระชับมิตรประเภทต่างๆ เสร็จเวลาก็ล่วงเลยจนถึงหกโมงเย็น นักเรียนแต่ละกลุ่มต่างแยกย้ายไปยังบ้านพักของตัวเองเพื่อชำระร่างกาย ภายในเวลา 2 ชั่วโมง และหลังจากนั้นทุกคนก็ต้องมารวมตัวกันอีกที่ลานกว้างของหมู่บ้าน

     

                    ยุนอาเดินควงแขนเจสสิก้าและแทยอนเข้าไปยังบ้านพักของกลุ่มเจ็ดโดยมีคริสเดินตามหลัง ส่วนสมาชิกอีกสองคนที่เหลือก็ขอตัวไปสวีทริมชายหาด พอเข้าไปข้างในสามสาวก็ล้มตัวลงนอนทันทีเพราะความเหนื่อยล้าจากการแข่งขันหลายเกมส์

     

                    ยัยแท ทำไมเธอไม่ไปอยู่กลุ่มของตัวเอง ห๊ะเจสสิก้าเอ่ยปากถามเพื่อนสาวที่ใช้มือปิดหน้าแถมยังนอนบิดไปบิดมาเหมือนคนบ้า

     

                    นั่นสิแทยอน หรือว่าแบคฮยอนทำไรเธอหรือเปล่ายุนอาเองก็สงสัยเช่นเดียวกัน

     

                    เปล่าๆ เพื่อนเธอไม่ได้ทำอะไรฉันเลยยุนอาคนถูกถามรีบบอกปัด

     

                    อ้าว แล้วเธอไม่ไปอาบน้ำที่บ้านพักของกลุ่มเธอหรือไงคริสพูดแต่ตายังปิดสนิท

     

                    กำลังจะไป ยัยเจสพาฉันไปหน่อยสิ นะนะ เธอก็รู้นิว่าทำไม นะนะ เอาเสื้อผ้าเธอไปอาบที่นั่นด้วยเลย นะเจสนะพอได้ยินที่สาวร่างเล็กทำท่าออดอ้อนก็ทำให้เจสสิก้าอดใจอ่อนไม่ได้ยอมเก็บเสื้อผ้าหอบตามเพื่อนสาวไปที่กลุ่ม

                   

                    เมื่อเห็นว่าในห้องเหลือกันเพียงแค่สองคน คริสก็แกล้งนอนกลิ้งเขยิบเข้าไปใกล้หญิงสาวจนเธอเองต้องถอยห่าง และเขาก็ยังเขยิบเข้าไปใกล้เธออย่างนั้น เขายิ้มกริ่มที่ได้เห็นใบหน้าบึ้งตึงดูไม่สบอารมณ์ของเธอ มือหนาเอื้อมไปถอดแว่นหนาเตอะนั้นออกพร้อมกับนำมาใส่ให้กับตัวเอง

     

                    แว่นกรองแสงนิ

     

                    อื้อคำตอบสั้นๆ ออกจากปากของร่างบางที่บัดนี้นั่งทำอะไรบางอย่างกับโทรศัพท์

     

                    ไปเดินเล่น...คริสมองเวลาที่ยังเหลืออีกชั่วโมงกว่าๆ ก่อนจะรวมตัวกัน เขาจึงตัดสินใจที่จะชวนเธอไปเดินเล่น หากแต่ยังพูดไม่ทันจบ หญิงสาวก็พูดขัดขึ้นมาพร้อมกับรีบร้อนวิ่งออกไป

     

                    ไปข้างนอกก่อนนะเขาทำได้เพียงแค่มองตามเธอไปเท่านั้น

     

                    คริสยันตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งก่อนที่จะเห็นแว่นตาหนาเตอะหล่นลงมากับพื้น โชคดีที่มันตกอยู่บริเวณที่นอนจึงทำให้ไม่มีร่องรอยความเสียหาย เขาหยิบมันขึ้นมาพลางนึกขึ้นได้ว่าหญิงสาวนั้นวิ่งออกไปโดยที่ปราศจากแว่นปิดบังใบหน้า

     

                    ยัยเซ่อเอ่ยไม่รอช้า เขารีบวิ่งออกจากห้องเพื่อตามหาเธอทันที

     

                    ชายหนุ่มวิ่งมาถึงชายหาดที่ปราศจากผู้คน มีเพียงแสงสว่างจากโคมไฟตามมุมต่างๆ ที่ใช้ประดับเพื่อความสายงาม เขามองไปรอบๆ รวมไปถึงวิ่งไปตามหาดทรายที่ยาวไกลจนมองไม่เห็นจุดสิ้นสุด ไม่ว่าจะหายังไงก็ไม่เจอเธอ

     

                    กรี๊ดดดดด ไอ้บ้า กรี๊ดๆๆๆคริสหยุดวิ่งเมื่อได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้องอยู่ไม่ไกลนัก

     

                    ยุนอา!!”แค่ได้ยินเสียงกรีดร้องของเธอมันก็ทำให้คริสแทบสติแตกรีบวิ่งไปยังที่มาของเสียง ตอนนี้ในใจของเขากลัวเหลือเกินว่าอาจจะมีอะไรที่ไม่ดีเกิดขึ้น

     

                    ฮุนบ้า หยุดเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่ลงๆ กรี๊ดดดทันทีที่มาถึงสองขาที่เคยมีกำลังถึงกับอ่อนแรงลง เขาหยุดยืนมองภาพของผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาคิดว่าเธอกำลังจะได้รับอันตราย หากแต่เขาคงคิดผิดเมื่อมันไม่ได้เป็นเช่นนั้น

     

                    ยุนอากรีดร้องและหัวเราะไปพร้อมๆกันเมื่อถูกชายหนุ่มร่างสูงวิ่งไล่ ใบหน้ายิ้มแย้มดูมีความสุขของคนทั้งคู่ทำให้คริสได้แต่หยุดยืนมองอยู่หลังต้นไม้ หัวใจที่ไม่เคยมีใครเหยียบย่ำกำลังแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เขานึกไม่ถึงว่าตนเองจะมีช่วงเวลาแบบนี้เหมือนกับคนอื่น จากที่เคยเย็นชา ดูไร้หัวใจ ตอนนี้กลับกำลังเข้าใจคำว่า เสียใจที่ใครต่อหลายคนเป็น

     


     

                    “โอ๊ยยยยย เหนื่อยๆๆๆ ปวดขาๆๆยุนอาทิ้งตัวลงนั่งบนพื้นทรายพลางใช้กำปั่นเล็กทุบขาตัวเองเบาๆ ตอนนี้เธอคงไม่มีแรงวิ่งหนีเพื่อนจอมกวนที่พยายามจะจับเธอโยนลงทะเลโทษฐานที่ยังไม่อาบน้ำ

     

                    ก็เห็นว่ายังไม่อาบน้ำ ก็เลยจะช่วยซะหน่อย มาม่ะๆเซฮุนแกล้งเดินเข้าไปหาร่างบอบบางที่มองเขาตาเขียว

     

                    อย่านะไอ้บ้าฮุน ที่ไม่ได้อาบน้ำก็เป็นเพราะนายนั่นแหละที่เรียกฉันออกมาใบหน้าหวานงอง้ำเล็กน้อย ถ้าไม่เป็นเพราะเซฮุนส่งข้อความเรียกให้เธอมาเจอป่านนี้ก็คงได้อาบน้ำสบายตัวไปนานแล้ว แถมยังรีบจนลืมหยิบแว่นติดมือมาด้วย โชคดีที่ข้างนอกทางสะดวกไม่มีคนจึงทำให้รอดตัวไป

     

                    “เธอนี่มันจริงๆเลย ยัยเหม่ง

     

                    เซฮุนโยกหัวคนตัวเล็กกว่าก่อนที่จะนั่งลงตรงหน้าเธอ มือหนาเอื้อมไปคว้าขาเรียวของยุนอาอย่างถือวิสาสะพร้อมกับวางมันลงตรงตัก จากนั้นก็จัดการบีบนวดตั้งแต่เท้าจนไปถึงหัวเข่าอย่างไม่นึกรังเกียจ เพราะสำหรับผู้หญิงตรงหน้าไม่ว่าอะไรเขาก็สามารถทำให้เธอทุกอย่าง

     

                    ... แม้มันจะไร้ ความหมายก็ตาม

     

                    ขะ ขอบคุณนะหัวใจเต้นถี่ไม่เป็นจังหวะเมื่อสัมผัสอ่อนโยนของชายตรงหน้ามันทำให้ยุนอาทำตัวไม่ถูก

     

                    ไม่เป็นไรยิ่งเซฮุนดีกับเธอมากเท่าไหร่หัวใจเจ้ากรรมยิ่งเต้นรัวมากเท่านั้น

     

                    ยุนอาเผลอยิ้มหวานออกมาเมื่อเห็นใบหน้าขาวๆนั้นมีเหงื่อผุดออกมา ในใจก็นึกขำที่เขาตั้งหน้าตั้งตานวดขาให้เธอจนไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมามองเธอสักนิด แต่ลึกๆก็แอบโล่งใจเพราะถ้าหากเขาเงยหน้าขึ้นมาก็คงต้องรู้ว่าเธอกำลังแอบมองเขาอยู่ และไม่รู้เมื่อไหร่ที่เธอตกอยู่ในภวังค์ของตัวเอง เอาแต่จ้องมองชายหนุ่มตรงหน้าโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้เขาเองได้ละสายตาจากเรียวขาของเธอขึ้นมาจ้องใบหน้าหวานแทน

     

                    ทั้งคู่ต่างเลื่อนใบหน้าของตัวเองให้ใกล้กันมากขึ้น ลมหายใจเป่ารดซึ่งกันและกัน และสุดท้ายเป็นเซฮุนเองที่กดจูบลงบนกลีบปากงามแรงๆหนึ่งทีก่อนจะผละออก ... เขามีสติดีและเจตนาที่จะจูบเธอ

     

                    ยุนอากระพริบตาถี่เพราะตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่ สติของเธอกลับมาตั้งแต่ริมฝีปากของตัวเองถูกคนตรงหน้าจุมพิต เขาจูบเธออีกแล้วประโยคนี้ดังก้องอยู่ในจิตใจพร้อมกับร่างกายของเธอที่เริ่มจะมีปฏิกิริยาตอบสนอ

     

                    “ฮุน ฉันอยากเล่นน้ำยุนอาลุกพรวดพราดเดินลงทะเลโดยไม่สนเสียงห้ามที่ดังอยู่ข้างหลัง

     

                    “ยุนอย่าไป เฮ้ !! ยัยเหม่งร่างบางลงไปในน้ำทะเลระดับที่สามารถยืนได้ พร้อมกับมุดลงไปในน้ำเพื่อระงับสติอารมณ์ที่มันอาจจะกระเจิงหายไป

     

                    แต่ยังไม่ทันที่จะได้ทำสมาธิร่างของยุนอาก็ถูกแขนของใครบางคนกอดรัดแน่นที่เอวคอดก่อนที่เขาจะช้อนตัวเธอไว้ในอ้อมแขนพร้อมยกร่างของเธอขึ้นจนพ้นน้ำทะเล และใครคนนั้นก็คือ เซฮุน

     

                    ยุนอายังคงหลับตาอยู่อย่างนั้นเพราะถ้าหากลืมตาขึ้นมาก็คงจะทำตัวไม่ถูก สู้แกล้งทำเหมือนกับว่าหมดสติไป สักพักเดี๋ยวเซฮุนก็คงพาตัวเธอกลับไปที่พักจากนั้นก็ค่อยแกล้งฟื้นขึ้นมา

     

                    “ยุนอา ยุนอา ยุนอา ลืมตาสิ ลืมตา!!”เสียงของเซฮุนที่พยายามจะปลุกให้หญิงสาวในอ้อมแขนฟื้นดังขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่แรงเขย่าร่างของเธอก็มากขึ้นตามไปด้วย ร่างบอบบางยังคนนอนนิ่งไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ ยิ่งทำให้เขากังวลมากขึ้น ... ซะเมื่อไหร่!!

     

                    เขารู้ว่ายุนอาแกล้งหมดสติเพื่อหนีการเผชิญหน้า เธอคงทำตัวไม่ถูกหากต้องเจอหน้ากับเขาทั้งที่เพิ่งจูบกันไปเมื่อครู่นี้ และที่สำคัญคนหมดสติที่ไหนนอนหน้าแดงอย่างกับลูกมะเขือ แค่นี้ก็พอรู้ได้เลยว่าไม่เป็นอะไร

     

                    แบบนี้มันน่าแกล้งชะมัดเซฮุนคิดในใจก่อนที่จะเอ่ยแกล้งเอ่ยเสียงคร่ำครวญพลางเขย่าร่างบางแรงขึ้นกว่าเดิม

     

                    ยุนอา!! อย่าทำแบบนี้ได้โปรด ได้โปรด อย่าทิ้งฉันไป ขอร้องดึงร่างของยุนอาขึ้นมากอดพร้อมกับหอมไปที่แก้มซ้ายเธอหนึ่งที และก็เปลี่ยนเป็นข้างขวาอีกหนึ่งที จากนั้นก็วางร่างของเธอให้นอนบนพื้นทราย

     

                    ยุนอาหน้าร้อนผ่าวเมื่อรู้สึกถึงสัมผัสนุ่มบนพวงแก้มทั้งสองข้าง เธออยากจะลืมตาขึ้นมาดูว่าตอนนี้เซฮุนกำลังทำอะไรเธออยู่กันแน่ จะช่วยทำให้ฟื้นหรือจะทำให้เธอยิ่งอาการหนักกว่าเดิม ทั้งแรงเขย่า อ้อมกอดที่รัดแน่น ไหนยังจะ ... ถ้าเดาไม่ผิดเขาต้องหอมแก้มเธออยู่แน่ๆ

     

                    นี่มันช่วยคนประสาอะไร !!!

     

                    “ต้องผายปอด!!”ยุนอาสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้ว่าเซฮุนกำลังจะเม้าทูเม้าเธอ ถ้าขืนทำแบบนั้นมันก็กลายเป็นจูบอีกรอบ แค่คิดใจก็ยิ่งเต้นแรงเหมือนกับเพิ่งวิ่งรอบหาดสามถึงสี่รอบ

     

                    โทษนะยุนอา มันจำเป็นสิ้นเสียงของเซฮุน ดวงตากวางถึงกับเบิกกว้างพร้อมกับใช้มือดันใบหน้าหล่อเหลาของเขาให้ออกห่างจากเธอ

     

                    “ไอ้บ้าฮุน นายจะทำอะไรฉัน ห๊ะ !!”

     

                    “ฟื้นแล้วเหรอ ฉันตกใจแทบแย่ที่เห็นเธอนอนนิ่งก็เลยจะผายปอดให้เซฮุนแกล้งตีหน้าเศร้า

     

                    ทะ ทำไมต้องผายปอดด้วยเล่า ฮึ้ยย ไอ้บ้า ไอ้คนบ้า บ้า บ้า บ้ายุนอาเมินหน้าหนีเพื่อไม่ให้เขาเห็นว่าตอนนี้หน้าของเธอแดงเสียยิ่งกว่าอะไร

     

                    อ้าวว ก็เวลาคนจมน้ำหมดสติเขาก็ผายปอดให้กันทั้งนั่นแหละ ฮ่าๆๆ

     

                    นายรู้อยู่แล้วใช่ไหม ไอ้บ้าฮุน ไม่คุยด้วยแล้วเธอหันไปมองค้อนเขาแว๊บนึงก่อนจะรีบเดินหนี จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นวิ่งเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะและคำพูดที่ทำให้เธอร้อนไปทั้งตัว

     

                    ฮ่าๆๆ หว๊า!! เกือบจะได้ผายปอดยัยเหม่งซะแล้ว ไม่น่ารีบตื่นเลยเซฮุนตะโกนตามร่างบางที่รีบวิ่งห่างออกไปก่อนจะหัวเราะกับตัวเองเบาๆ

     

                    เซฮุนกำลังดีใจที่ได้ยินเสียงหัวใจของยุนอากำลังเต้นแรงเวลาที่เขาและเธออยู่ด้วยกันซึ่งมันก็เหมือนกับหัวใจของเขาที่มักจะเต้นผิดจังหวะทุกครั้งที่ได้ใกล้กับเธอ ถ้าหากจะคิดว่าเธอเองก็เริ่มมีใจให้กับเขาเหมือนกันมันจะผิดไหม? และมันจะเป็นไปได้ไหมถ้าเกิดว่า ...

     

                    ยุนอาเองก็ชอบเขาเข้าแล้ว!!

     



     

     

                    ด้านยุนอาที่เดินหนีเพื่อนจอมกวนอย่างเซฮุนมายังบ้านพักก็ต้องพบกับการผจญภัยครั้งใหญ่ เมื่อมีนักเรียนกลุ่มใหญ่ยืนรวมตัวกันตรงทางเข้าบ้านพัก ที่สำคัญยังมีพวกยัยดาซมยืนอยู่ด้วยทำให้เธอไม่สามารถเข้าไปได้ สภาพของเธอก็ดูไม่ดีนักและยิ่งไม่มีแว่นอันใหญ่บดบังใบหน้าสวยใสของเธอแล้วยิ่งทำให้เป็นเรื่องยากในการฝ่าฝูงคนเข้าไปยังบ้านพัก

     

                    เอาไงดีเนี้ยยัยยุนเอ้ย ถ้าเกิดมีคนเห็นขึ้นมาต้องแย่แน่ๆร่างบางเดินวนเวียนอยู่บริเวณกำแพงทางเข้า เธอกำลังใช้ความคิดเพื่อจะหาวิธีที่จะเข้าไปข้างในโดยไม่ให้คนอื่นจับได้

     

                    - ปิ๊ง!! –

     

                    ในที่สุดความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมา มันอาจจะเป็นวิธีการที่ผู้หญิงรูปร่างบอบบางน่าทะนุถนอม ใส่ซื่อบริสุทธิ์ไม่ทำกัน แต่ตอนนี้เธอกำลังเป็นอิมยุนอาที่แสนร้ายกาจมันคงไม่ยากไปสำหรับคนอย่างเธอแน่นอน

     

                    ไม่นานนักยุนอาก็มาหยุดยืนอยู่บริเวณกำแพงที่ติดกับบ้านพักของตัวเอง จากการสำรวจโดยการกระโดดเกาะกำแพงเพื่อสอดแนมสถานการณ์ภายในปรากฏว่าทางสะดวก ปราศจากผู้คน และเวลานี้ก็ถึงช่วงสำคัญที่จะโชว์ให้เหล่าต้นไม้ได้เห็นว่าอิมยุนอาก็ปีนเก่งไม่แพ้ลิงเหมือนกัน

     

                    “ฮึบบ!!”มือบางทั้งสองข้างยึดจับขอบด้านบนของกำแพงเอาไว้พร้อมกับใช้แรงที่มีดึงตัวเองให้ขึ้นไปนั่งบนกำแพงได้สำเร็จ แต่พอดวงตากวางมองไปข้างยังพื้นข้างล่างก็ต้องตกใจเพราะความสูงของพื้นดินมีระดับที่ต่างกันมาก ข้างนอกเพียงเธอยืดตัวขึ้นเล็กน้อยก็สามารถจับขอบกำแพงได้แล้ว แต่ด้านในต่อให้เอาเก้าอี้สักตัวมาวางไว้ให้ยืนก็ยังจับไม่ถึง

     

                    ทำไมมันสูงยังงี้เนี้ย ใครกันที่เป็นคนออกแบบ ถ้าเจอนะอิมยุนคนนี้จะกระชากคอแล้วชกๆๆๆหลายๆทีเล๊ยยุนอาเตรียมจะลงกลับทางเดิมเพราะไม่อาจเสี่ยงกระโดดลงไปได้ สู่แบกหน้าไปหาเซฮุนแล้วให้เขาพากลับยังจะง่ายกว่านี้

     

                    ขึ้นไปทำอะไรบนนั้นยัยเหม่งและก่อนที่จะโดดลงที่เดิมเสียงสวรรค์ของคนที่คุ้นเคยเป็นอย่างดีก็ดังอยู่ด้านหลัง

     

                    นายคริส ช่วยฉันด้วย ฉันไม่กล้าลงไปยุนอาเบ่ะปากเล็กน้อยเรียกความสงสาร

     

                    ก็แค่กระโดดลงมา ทีตอนปีนขึ้นยังทำได้แค่เห็นใบหน้ากวนๆที่ไม่เข้ากับคนอย่างคริสยิ่งทำให้ยุนอาอยากจะกระโดดลงไปบีบคอแทนคนออกแบบแปลนนี้ เขาไม่คิดบ้างหรือไงถ้ากระโดดได้เธอคงทำไปนานแล้ว คงไม่ยอมนั่งติดแหงกอยู่นี้ไม่ไปไหนหรอก

     

                    ไม่ช่วยก็อย่ามายุ่งไอ้บ้าคริส แล้วนี่แหวนนาย ฉันก็จะถอดโยนลงไปแทนว่าแล้วก็ถอดแหวนนิ้วนางข้างขวาออกเตรียมจะโยนลงพื้นโชคดีที่คริสห้ามไว้ได้ทัน

     

                    อย่าโยนมันคริสมีสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันใดจนร่างบางเองก็แอบกลัวหน่อยๆ

     

                    แล้วจะช่วยไหม ตอนนี้ฉันหนาวมากแล้วนะยุนอากำแหวนไว้ในมือพร้อมกับมองคริสที่พยักหน้าเป็นการตกลง

     

                    แค่กระโดดลงมา แล้วฉันจะรอรับเธอเองร่างบางมองคนตัวสูงที่ยื่นแขนออกมารอรับเธอ

     

                    ยุนอาหลับตาปี๋ก่อนที่จะตัดสินใจกระโดดลงไปยังเบื้องล่าง ในใจสวดมนต์เพื่อให้ตัวเองรอดพ้นจากอันตรายที่แม้จะมีคนรอรับอยู่ แต่อะไรมันก็เกิดขึ้นได้ ถ้าหากเขารับพลาดอย่างน้อยพระผู้เป็นเจ้าก็ช่วยสวดส่งให้เธอเจ็บตัวไม่มาก

     

                    อ๊ะเธอกำลังรู้สึกเหมือนลอยได้พร้อมกับมีบางอย่างกอดรัดอยู่ที่ตัวเธอ ดวงตาทั้งสองข้างค่อยๆลืมขึ้นก่อนที่เธอจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เมื่อคริสสามารถรับตัวเธอไว้ได้

     

                    เห็นผอมๆอย่างนี้หนักไม่ใช่เล่นนะคริสปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระพลางเอ่ยแซวเรื่องที่ผู้หญิงเกลียดมากที่สุด

     

                    “คนบ้า!!”ยุนอาชี้หน่าคริสอย่างคาดโทษก่อนจะก้าวฉับๆเข้าบ้านพักไป

     

                    อ้าวยุนอา ทำไมเปียกอย่างนั้นล่ะทันทีที่ก้าวเข้าไปในห้องเสียงใสของเจสสิก้าก็เอ่ยทักขึ้น

     

                    ยุนไปเล่นน้ำมาจ้ะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะร่างบางรีบดึงผ้าเช็ดตัวพร้อมกับเสื้อผ้าที่เตรียมไว้แต่แรกเดินเข้าห้องน้ำ

     

                    พอเข้ามาถึงในห้องน้ำยุนอาก็ใช้มือจับที่น่าอกตัวเองด้วยความแปลกใจ ทั้งที่ปกติเวลาที่อยู่ใกล้กับคริสหัวใจมันจะเต้นถี่รั่วจนน่ากลัว แต่พอมาตอนนี้กลับไม่เป็นแบบนั้น หัวใจของเธอกลับเต้นถี่เวลาที่อยู่กับเซฮุนเท่านั้น

     

                    ระ หรือว่าฉันกำลังชอบเซฮุนเข้าแล้วยุนอาพูดกับตัวเองในกระจกพลางทำหน้าตกใจอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้า

     

                    แล้วคริสล่ะ หรือว่ามันเหมือนกับพี่ยุนโฮบอกบ่นออกมาเบาๆพลางนึกไปถึงคำพูดของพี่ชายสุดที่รัก ณ อียิปห์ มันอาจจะเป็นแค่เพียงการที่อยู่ใกล้กันมากเกินไปจนทำให้เกิดความรู้สึกดีๆ

     

                    “คริส ... ฉันก็แค่หวั่นไหวเพียงเพราะเราใกล้ชิดกัน เท่านั้นเองยุนอานิ่งไปก่อนจะถอนหายใจออกมาแรงๆ

     

                    ในที่สุดปมหัวใจก็คลี่คลายซักที เหลือแค่รอดูต่อไปว่าหัวใจมันจะยังเต้นแรงกับแซฮุนเหมือนเดิมอยู่หรือเปล่า ... อาจจะเป็นเหมือนคริสก็ได้ที่มันเกิดจากความใกล้ชิดทำให้เรารู้สึกดีไปกับมัน

     




    ครบ 100 % แล้วจ๊า ... ดีใจจังเลยที่มาอัพทัน 1 มีนาคม 2556
    ทุกท่านที่รออ่านก็ขอขอบคุณที่ยังติดตามเรื่องนี้อยู่
    ยังไงก็จะพยายามอัพเรื่อยๆ (ทุกเรื่อง)
    กรุณาช่วยติดตามฟิคทุกเรื่องของเราด้วยน๊า >"<

    สำหรับอินโทร คริส X เจสสิก้า ขอโยนไปพาร์ทหน้านะจ๊ะ
    ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วย

     
    Light Purple Pointer(c)cake!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×