คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : - "Part 11" -
“อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”คิมแทยอนบิดขี้เกียจไปมาระหว่างทางเดินเข้ามายังตึกแบล๊คเอเรียโดยมีเจสสิก้าเดินเคียงข้าง ทั้งคู่มาถึงก่อนเวลาเข้าเรียนเนื่องจากได้รับภารกิจจากอาจารย์ชินดงให้มาเช็ครายชื่อผู้เข้าร่วมชมรมท่องเที่ยวพร้อมกับติดประกาศไว้ที่หน้าห้องให้เรียบร้อย
“นี่เธอจะบิดขี้เกียจไปจนถึงห้องสมุดเลยหรอยัยแทแท”หญิงสาวผมทองหันมาถามเพื่อนสาวที่ยังคงบิดตัวไปมา
“ก็คนมันง่วงนิ ดูหน้าฉันสิ”นิ้วเรียวชี้ไปยังใบหน้าที่กึ่งหลับกึ่งตื่นของตนเองทำเอาคนที่มองกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่
“รีบๆเถอะน๊า”เจสสิก้าจัดการลากแม่สาวร่าวเล็กที่แทบจะไม่ลืมตาให้เดินตามมาทันทีและเพียงไม่กี่นาทีทั้งคู่ก็มาหยุดอยู่หน้าห้องชมรมท่องเที่ยว
บนโต๊ะประจำตัวของอาจารย์ชินดงมีเอกสารหลายแผ่นวางอยู่พร้อมกับใบสมัครจำนวนหนึ่งวางอยู่เคียงข้าง เจสสิก้ากับแทยอนจัดการหยิบเอกสารเหล่านี้ขึ้นมาก่อนจะเดินไปยังโต๊ะยาวที่ใช้สำหรับการประชุมของชมรม
แทยอนเลือกที่จะเป็นคนอ่านรายชื่อของคนที่มายื่นใบสมัครของชมรมส่วนเจสสิก้าเป็นคนเช็ครายชื่อในแผ่นรายงานตัว น้ำเสียงเอื่อยๆอ่านรายชื่อของแต่ละคนไปเรื่อยๆโดยไม่สนว่าอีกคนจะเช็คทันหรือเปล่า
“จูน ซู”
“อู ยอง”
“แบคฮยอน”
“ห๊ะ แบคฮยอน!!!”ร่างเล็กตะโกนขึ้นมาจนสุดเสียงทำเอาหญิงสาวอีกคนที่มองหารายชื่อแทบจะยกมือขึ้นมาปิดหู
แทยอนอ่านข้อมูลในใบสมัครของ ‘แบคฮยอน’ อย่างละเอียดยิบก่อนที่จะเผยรอยยิ้มกว้างกับทำท่าเพ้อฝันออกมาทำเอาสาวผมทองต้องดึงใบสมัครออกมาอ่านด้วยคน ตากลมโตราวกับตุ๊กตาเบิกกว้างเมื่อรู้ว่าเจ้าของชื่อเป็นใคร มือบางไล่รายชื่อที่ต่อจากชื่อของแบคฮยอนยิ่งทำให้เธอแทบใจหายเมื่อคนอีกห้าคนก็อยู่ชมรมท่องเที่ยวเช่นเดียวกัน
“ตายแล้วยัยแทแท พวกไวท์เฮลก็อยู่ชมรมนี่ด้วย”น้ำเสียงที่ดูตกใจของเจสสิก้าไม่ได้ทำให้อีกคนสนใจเลยแม้แต่นิดเดียว เธอนั้นยังคงเหม่อลอยพร้อมกับยิ้มอยู่คนเดียว
“ยัยเจส ฉันต้องบ้าตายแน่ๆเลย”แทยอนบอกกับหญิงสาวที่นั่งอยู่เคียงข้าง
“มีหวังชมรมท่องเที่ยวต้องกลายเป็นสังเวียนมวยให้พวกคริสและเซฮุนสู้กันแน่เลย”สาวผมทองยังคงกระวนกระวายไม่เลิกผิดกับแทยอนที่ตอนนี้ใบหน้าขาวนั้นแดงเถือก
“ช่ายยย มีหวังฉันต้องบ้าตายไม่เป็นอันเรียนแน่เลยยัยเจส เฮ่ออออ ชอบจัง!!”
ประโยคสุดท้ายของสาวร่างเล็กชวนให้ผู้เป็นเพื่อนอย่างเจสสิก้าหันควับมามองด้วยความงุนงงว่ายัยเพื่อนตัวดีทำไมถึงทำตัวแปลกๆ หน้าแดง เหม่อลอย ยิ้มกว้างจนปากจะถึงหู แถมยังกอดใบสมัครของแบคฮยอนไว้แน่นก่อนจะเอ่ยถามคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัว
“ยัยแทแท เธอคงไม่ได้ชอบแบคฮยอน ใช่ไหม?”
“ไม่ได้ชอบ”แทยอนเอ่ยออกมาเบาๆก่อนจะต่อด้วยประโยคที่ทำให้หญิงสาวอีกคนถึงกับช๊อค!!
“แต่’รัก’เลย!! และฉันก็จะใช้โอกาสนี้แหละเดินหน้าจีบเต็มกำลัง”สิ้นเสี้ยงของร่างเล็กทำเอาคนข้างๆถึงกับพูดไม่ออก
เจสสิก้าแทบลมจับกับคำพูดของเพื่อนสาวที่ทำเอาเธออึ้งจนพูดไม่ออก มือบางตบหน้าผากตัวเองเบาๆเมื่อนึกถึงเหตุการณ์วุ่นวายที่กำลังจะเกิดขึ้น ไหนจะกลุ่มผู้นำขาวดำที่กำลังจะมาเจอกันแถมยังมียัยเพื่อนตัวดีที่ลงทุนจะจีบผู้ชายก่อน ‘แล้วจะมีเรื่องอะไรให้สิก้าปวดหัวอีกไหมเนี้ย!!’
“ฮัดชิ้วววว ฮัดชิ้วววว ฮาดชิ้วววววววว”ยังไม่ทันได้เอาไส้กรอกเข้าปากชายหนุ่มนามว่าแบคฮยอนก็จามออกมาโดยไม่รู้สาเหตุ
“ไอ้หมาแบค”เสียงจามสามครั้งติดของแบคฮยอนทำเอากลุ่มเพื่อนที่นั่งร่วมโต๊ะอาหารถึงกับตะโกนฉายาของเขาออกมาพร้อมกัน
“ใครนินทาวะเนี้ย”ชายหนุ่มบ่นออกมาพลางใช้กระดาษทิชชูที่รับมากจากแม่บ้านเช็ดจมูกตัวเองเบาๆ
“คุณแบคฮยอนค่ะ คนสมัยก่อนเขาบอกมาว่า จาม1ครั้งมีคนบ่นหา จาม2ครั้งมีคนนินทา จาม3ครั้งมีคนคิดถึง นะคะ ป้าว่าต้องมีคนคิดถึงคุณแบคฮยอนแน่ๆเลยคะ”คำพูดของแม่บ้านคนสนิททำเอาทุกคนบนโต๊ะถึงกับร้องเสียงหลง
แบคฮยอนเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมาพร้อมกับจ้องไปยังร่างบางหัวโต๊ะที่หัวเราะคิกคักกับห้าหนุ่มอย่างสนุกสนาน มือหนายันตัวเองลุกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินไปด้านหลังของหญิงสาวที่เพิ่งรู้ว่าตนเองเป็นเป้าหมาย
“ยัยเหม่ง เธอแอบคิดถึงฉันอยู่ในใจใช่ไหม?”
“แบคฮยอน”ยุนอาลุกขึ้นมาเผชิญหน้ากับชายหนุ่มเจ้าของชื่อโดยมีสายตาของทุกคนจับจ้องอยู่
“ช่วยด้วยยยยยยยยย!! ยุนจ๋า หมาแบคไม่ทำอีกแล้ว”เสียงหัวเราะดังลั่นคฤหาสน์ตระกูลอิม เมื่อคุณหนูของบ้านจัดการดึงหูของคนตรงหน้าพร้อมกับเขกหัวไปอีกหลายทีและจบด้วยมือบางที่ขยุ้มผมชายหนุ่มจนเสียทรง
ตามมาด้วยเสียงของเพื่อนรักอีกห้าคนที่ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
ซูโฮ >>>> รนหาที่ชัดๆ
ชานยอล >>>> เล่นผิดคนซะแล้ว
ไค >>>> ท่าทางจะไม่รอด
คยองซู >>>> ต้องเตรียมยาแก้ฟกช้ำไหมหว่า?
เซฮุน >>>> ถ่ายวิดีโอไว้แบล๊คเมล์ !!
ร่างสูงโปร่งในชุดนักเรียนสีดำทั้งหกคนเดินเข้ามายังตึกแบล๊คเอเรียเหมือนอย่างทุกวันหากแต่วันนี้แปลกไปเมื่อไม่มีสองสาวผมทองตัวเล็กที่จะคอยเดินพูดคุยกันอย่างสนุกสนานเนื่องจากพวกเธอนั้นมาก่อนพวกเขาราวสองชั่วโมง สายตาของนักเรียนหญิงต่างจับจ้องมองพวกเขาไม่วางตา บางคนถึงกับถ่ายรูปเก็บเอาไว้ราวกับพวกหนุ่มๆนั้นเป็นดารา
“เฮ้ คิมแท จองก้า”น้ำเสียงยียวนกวนประสาทเอ่ยทักทายสองสาวที่นั่งอยู่ในห้องก่อนหน้าที่พวกเขานั้นจะมาถึง และเสียงนี้ก็ไม่ใช่ของใครมันคือเสียงของชายหนุ่มผู้มีขอบตาเหมือนหมีแพนด้านั่นเอง
“ย๊าส์ ไอ้แพนด้าเถา กรุณาเรียกชื่อพวกฉันให้มันดีๆหน่อยนะย้ะ”แทยอนชี้หน้าชายหนุ่มทันทีที่เขาเดินมาถึงโต๊ะของตนเอง
“คริส ขอโทษนะที่ไม่ได้บอก”เจสสิก้ามองหน้าชายหนุ่มร่างสูงที่เดินเข้ามาคนสุดท้าย
“ทีหลังไปไหนก็บอกจะได้ไปส่ง เข้าใจไหม?”เสียงทุ่มนุ่มถูกเอ่ยออกมาจากปากชายหนุ่มที่ดูภายนอกแสนเย็นชา หากไม่ใช่เพื่อนหรือคนสนิทคงยากที่จะได้ยิน
คริสเดินไปนั่งยังที่ของตนเองก่อนจะกวาดสายตามองไปรอบห้องราวกับว่ามองหาใครอยู่ จนสายตาหยุดไปยังร่างบางที่เดินเข้ามาในห้อง รอยยิ้มของเธอถูกส่งไปให้หญิงสาวผมทองสองคนก่อนที่จะเดินมานั่งลงข้างๆเขา
“ยุนอา ทำไมไม่ลองถอดแว่นตาใหญ่ๆนี่ออกและเปลี่ยนไปใส่คอนแทคเลนส์แทนล่ะ”ลู่ฮานหันมาถามคนข้างกายที่เพิ่งนั่งบนเก้าอี้เพียงไม่กี่วิ
“ฉันชอบแบบนี้มากกว่า”
“หรอออออออออ!!”
ขวับบบบบบบบ
หญิงสาวรีบหันไปมองเจ้าของเสียงประชดประชันนั้นพร้อมกับส่งสายตาคาดโทษเอาไว้ ชายหนุ่มยิ้มออกมาด้วยความพอใจที่ได้แกล้งยัยแว่นหนาเตอะ(ตัวร้าย) ‘ไม่รู้ทำไมถึงชอบเวลาที่เธอโมโห มันดูน่ารักและทำให้เขาใจเต้นแรง’
“คริสแกล้งยุนอาอีกแล้วนะ นี่ยุนจ๋าอย่าไปยอมเราต้องโต้กลับนะ”เจสสิก้าเดินมาหายุนอาพร้อมกับเชียร์ให้เธอเอาคืนชายหนุ่มข้างกาย
และก่อนที่จะได้ทำอะไรมากไปกว่านี้อาจารย์เกือบหนุ่มอย่างแจซอกก็เดินเข้ามาพร้อมกับหนังสือเล่มโตที่จะใช้ในการเรียนการสอนของวิชาแดนซ์แมทชีน(เน้นทฤษฎี) นักเรียนทุกคนในห้องจากที่เคยเกาะกลุ่มคุยกันก็พากันแยกย้ายกลับไปประจำที่ของตัวเองรวมไปถึงเจสสิก้าที่เดินมานั่งข้างแทยอนทันที จากนั้นการเรียนการสอนก็เริ่มขึ้น
“ยัยเจส เมื่อไหร่อาจารย์แจซอกจะไปดัดฟันซะที”แทยอนกระซิบเพื่อนสาวข้างกายเพื่อให้ได้ยินกันแค่สองคน
“ถ้าอาจารย์อยากดัดคงทำไปนานแล้ว ไม่ปล่อยให้เหยินอยู่แบบนี้หรอก คิคิ”
“ก็จริงของเธอ ลองจินตนาการดูสิว่าถ้าอาจารย์เลิกฟันเหยินจะหน้าตาเป็นยังไง ฮ่าๆๆ”
สองสาวคู่ซี้ยังคงคุยกันอย่างสนุกสนานโดยไม่รู้ว่าคนที่อยู่ในหัวข้อสนทนานั้นได้ยืนอยู่ด้านหลังเป็นที่เรียบร้อย ยูแจซอกหันไปหานักเรียนทุกคนพลางทำมือบอกให้เงียบไว้ไม่ให้ลูกศิษย์ตัวดีนั้นรู้ตัว
“ทำไมทั้งห้องเงียบกันล่ะ”เจสสิก้าเอ่ยออกมาด้วยความสงสัยก่อนที่จะหันไปมองรอบๆพร้อมกับแทยอนและก็ต้องสะดุ้งเมื่อพบกับอาจารย์ยูแจซอกที่กำลังยิ้มหวานโชว์ฟันเหยิน
“จองเจสสิก้า คิมแทยอน!!”
“ซวยแล้วไง!!”
สองสาวสบถออกมาพร้อมกันก่อนจะหันไปขอความช่วยเหลือจากหกหนุ่มกับอีกหนึ่งสาวเพื่อนซี้ แต่คำตอบที่ได้มานั้นทำให้พวกเธอแทบดีใจจนอกแทบจะระเบิด ทั้งหมดพร้อมใจกันส่ายหัวเป็นเชิงปฎิเสธ ถึงแม้จะเป็นผู้นำแบล๊คเอเรียก็ไม่สามารถช่วยได้เพราะถ้าหากอาจารย์ยูแจซอกคนนี้โกรธล่ะก็คะแนนติดลบทันที
แทยอนกับเจสสิก้ามองหน้ากันเมื่อรู้ว่าสถานที่ลงโทษนั้นคือที่ไหน
‘White Area’
นักเรียนชายหญิงในชุดสีขาวที่เดินไปยังทางขึ้นตึกไวท์เอเรียต่างก็หยุดมองหญิงสาวสองคนในชุดนักเรียนสีดำที่ยืนนิ่งทำหน้าเซงตรงมุมทางเข้าคนละมุมโดยมีป้ายที่เขียนว่า ‘หนูจะไม่ทำอีกแล้ว’ คล้องคออยู่
“เฮ้ยย เธอสองคน”เสียงตกใจของกลุ่มชายหนุ่มผู้มีอิทธิพลในไวท์เอเรียตะโกนขึ้นมาพร้อมกันเมื่อเดินออกมาก็พบสองสาวถูกทำโทษอยู่คนละมุม
“สิก้า แทยอน อย่าบอกนะว่าโดนอาจารย์แจซอกทำโทษ”เซฮุนเรียกชื่อของสองสาวอย่างสนิทสนมเพราะทำงานร่วมกันบ่อยครั้งเนื่องจากทั้งสองมาแทนพวกกลุ่มแบล๊คไนท์ที่ไม่ค่อยจะลงรอยกับไวท์เฮลทุกครั้งที่ต้องประชุมเรื่องงานโรงเรียน
“อ๋อ!!”แบคฮยอนร้องออกมาเมื่อสองสาวพยักหน้าแทนการตอบ
แทยอนเริ่มใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเมื่อชายหนุ่มที่เธอหลงรักกำลังยื่นหน้าเข้ามาอ่านป้ายที่คล้องคอเธอ สองขาเริ่มอ่อนแรงแทบอยากจะแกล้งทรุดตัวลงไปให้คนตรงหน้าช่วยพยุงแต่ก็กลัวว่าจะโดนกลุ่มนักเรียนหญิงในไวท์เอเรียรุมทึ่ง ‘รอเข้าชมรมก่อนเถอะ แทยอนคนนี้จะจัดเต็มให้ดู’
“พวกเธอ ไปกินข้าวกันได้แล้ว”เสียงสวรรค์ของเจสสิก้ากับแทยอนดังขึ้นมา ทำเอาพวกเธอแทบอยากจะกระโดดกอดกันแต่ก็อายกลุ่มไวท์เฮลที่ยังคงยืนอยู่ตรงหน้า
“ดีใจด้วยนะ”หนุ่มผิวเข้มแสดงความดีใจกับสองสาวก่อนจะเดินนำออกไปและตามไปด้วยชายหนุ่มอีกห้าคน ทิ้งไว้เพียงสองสาวที่ก้มหน้าก้มตาทุบขาตัวเองเบาๆ
“ยัยเจส แบคฮยอนเขามาอ่านป้ายบนคอฉันด้วย กรี๊ดๆๆๆ”แทยอนหันไปพูดกับเจสสิก้าระหว่างทางที่เดินไปยังห้องอาหาร
“ทำไมเธอไม่แกล้งเป็นลมให้เขาอุ้มไปห้องพยาบาลเลยล่ะแทแท ไหนบอกจะเดินหน้าจีบเต็มกำลังไง”
“บ้า”มือบางตีไปที่แขนเพื่อนสาวเบาๆก่อนจะเดินบิดไปมา
เจสสิก้ายิ้มออกมากับอาการของเพื่อนก่อนที่สายตาจะจับจ้องไปยังห้องอาหารตรงหน้าที่มีนักเรียนมากผิดปกติกว่าทุกวัน และเป็นที่รู้ดีว่าถ้าคนเต็มอย่างนี้คงไม่พ้นกลุ่มแบล๊คไนท์กับกลุ่มไวท์เฮลที่มากินข้าวในห้องอาหารพร้อมกัน
“รีบไปเร็วเข้ายัยเจส แบคฮยอนของฉันอยู่ที่นั้น”นิ้วเรียวชี้ไปข้างหน้าก่อนจะออกแรงฉุดอีกคนให้วิ่งไปพร้อมกัน
เมื่อเข้ามาภายในห้องอาหารกลับยิ่งทำให้สองสาวเริ่มเป็นกังวลเมื่อทุกคนต่างพากันมุ่งดูอะไรบ้างอย่างตรงกลางห้องอาหาร เจสสิก้ากับแทยอนรู้ดีเลยว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับกลุ่มแบล๊คไนท์และกลุ่มไวท์เฮลอย่างแน่นอน
“โทษนะคะ ขอทางด้วยคะ”เจสสิก้าฝ่าวงล้อมเข้ามาพร้อมกับแทยอน ในใจได้แต่ภาวนาไม่ให้ทั้งสองกลุ่มมีเรื่องกัน
ทันทีที่ฝ่าวงล้อมเข้ามาได้สองสาวถึงกับตกใจกับภาพที่เห็นเมื่อกลุ่มแบล๊คไนท์กำลังเผชิญหน้ากันกับกลุ่มไวท์เฮลอย่างไม่มีใครยอมใคร แต่ก็ยังไม่ตกใจมากเท่ากับร่างบางของหญิงสาวใส่แว่นหนาเตอะที่ยืนคั่นกลางผู้นำทั้งสองกลุ่ม หญิงสาวถูกจับแขนเอาไว้โดยมีคริสผู้นำแบล๊คไวท์จับแขนซ้ายไว้แน่นและเซฮุนที่จับแขนขวาของเธอไม่ยอมปล่อย ก่อนที่เสียงของชายหนุ่มทั้งสิบสองคนจะดังก้องไปทั่วห้องอาหาร
“อย่ามายุ่งกับยุนอา!!”
รีดเดอร์ทุกคนคะ ... ยังคงสนุกและติดตามเรื่องนี้กันอยู่ใช่ไหมเอ่ย??
อย่าเพิ่งเบื่อเรื่องนี้น๊า >”< !! (จุ๊บๆๆๆ !!!)
เม้นท์เข้ามาเยอะๆนะจ๊า ที่ร๊ากทุกท่านนนนนน ^_^
ปล. ว่างๆก็ไปอ่านเรื่อง “OH’ lunla Couple” ด้วยน๊า ^^”
ความคิดเห็น