คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ จุดเริ่มต้นร้าวสมรส 2
านแ่านถูัึ้นอย่ายิ่ให่สมานะเ้าสัวธนาร ผูุ้มบัเหียนารผลิเรื่อื่มอันับหนึ่ในประเทศไทย โยิรินทร์ บุรายเ้ามาบริหารานไ้ไม่เท่าไร ธุริ็พวยพุ่รุ่เรือนร่ำรวยมหาศาล ทว่าในระหว่าทีู่่บ่าวสาววู่ันึ้นบนเวทีลับไม่เห็นแม้แ่เาอบิาเ้าสาว
“พ่อน้อพลอยหายไปไหน” ิรินทร์ระิบริมหูเ้าสาว หลัทรเพรหายัวไปอย่าไร้ร่อรอย ิ่อไม่ไ้ และเมื่อพิธีรประาศเิามสริป์ แเหรื่อ้านล่าึุบิบนินทาให้แว่วมาไ้ยิน
“พลอยไม่รู้” น้ำเสียอบสั่นเรือ วาไหวระริพร้อมับหัวใที่เ้นผิัหวะไปหลายรั้
พัาพลอยหันไปมอเสี้ยวหน้าม็ใหายวาบนอยาะร้อไห้ สันรามบันแน่นนเส้นเลือปูโปน เารู้แล้ว ิรินทร์เป็นผู้ายที่ลามาทำไมเาะเาไม่ออว่าพ่ออเธอทำอะไรลไป
เ้าสาวนสวยยิ้มไม่ออ หูอื้อาลาย ไม่ไ้ยินเสียใรอวยพรให้ทั้นั้น เธอยืนนิ่บื้อใบ้ระทั่สิ้นสุาน มารู้ัวอีที็นั่รถมานถึบ้านหลัให่อเาแล้ว ลารถไ้็ถูมือให่ไร้วามอบอุ่นึไปยัห้อๆ หนึ่ ที่นั่น...บิามาราอเายืนออรออยู่แล้ว
พัาพลอยลืนน้ำลายลออย่ายาเย็น ร่าเพรียวบาทรุลไปนั่บนโฟาอย่ายอมำนน วหน้าหวานีเผือไร้สีเลือ วาลอเล้าหยาน้ำใสลอเวลา
“เรื่อมันเป็นยัไหนูพลอย” น้ำเสียาุหิอันนาไม่ไ้เอ็นูเธออีแล้ว มันระทบในฟัอย่ารุนแรน้อหลั่น้ำาหยแร
“พลอยไม่รู้ ไม่รู้่ะ” หิสาวส่ายหน้าไปมา ัวสั่น้วยวามรู้สึลัวำลัวิ่พล่านในใ
“ที่ป้ายอมให้หนูพลอยแ่านับาโอมเพราะเราเห็นใเรื่อหนี้สินอุทรเพร ือถ้าไม่มีริๆ ็้อายหุ้นบริษัททั้หมึ่น่าเสียายมา ป้าเห็นแ่ที่รอบรัวอเราทั้สอนสนิทันึหวั่วยเรื่อนี้ แ่ที่พ่ออหนูพลอยทำเท่าับหัหลัวามหวัีอรอบรัวป้ามา”
“พลอยไม่ิว่าุพ่อะทำแบบนี้” พัาพลอยบอเสียเบาหวิว เธอร้อไห้นใบหน้าที่แ่มาเป็นอย่าีเปรอะเปื้อนไปหม เธอทั้เสียใ ผิหวั และหวาลัวในราเียวัน ไม่ิเลยว่าพ่อผู้ามใลูสาวนนี้มาลอลับหัหลัโมยเินสินสอร้อยล้านที่วระเอาไปใ้หนี้พนัน หาให้เาท่านหนีออนอประเทศไปแล้ว ท่านทิ้ลูสาวนนี้ให้เผอิับสายาเลียัลอไ้ยัไ และหาโร้ายที่สุ พวเ้าหนี้อาะหันมาัารเธอแทนพ่อ็เป็นไ้
พ่อใร้ายมา ท่านทำแบบนี้เท่าับ่าเธอให้ายทั้เป็น
ทุนถอนหายใพร้อมัน เ้าสาวหมาๆ ัสินใเยหน้ามอเ้าบ่าวอเธออย่าล้าๆ ลัวๆ แล้วมัน็เป็นอย่านั้น ิรินทร์ำลัทำหน้าเรีย มอเธอ้วยสายาผิหวั นั่นเป็นสิ่ที่เธอยอมไม่ไ้ สมอทำหน้าที่สั่ารให้เธออทะเบียนสมรสที่เ็นไปหมาๆ เมื่อเ้าให้แน่นที่สุ เาเท่านั้นที่ะุ้รอเธอไ้ ทว่าำพู่อไปลับับฝันราวเาส่เธอลไปสู่หุบเหวเว้ว้า
“ุแม่รับ ถ้าอย่านั้นผมับน้อพลอยลับไปเป็นเหมือนเิมีไหมรับ”
“มะ...ไม่ไ้นะะพี่โอม” พัาพลอยรีบอุทธร์ น้ำาหลั่ริน เมื่อิรินทร์มีเพียวามเมินเยให้ เธอึหันหน้าไปพึ่ผู้ให่ทั้สอนอย่าอวามเห็นใ
ธนารและอันนาหันมาสบาัน สีหน้าไม่่อยสู้ี ท่านถอนหายใออมาเฮือให่พร้อมัน ทำให้พัาพลอย้อยมือึ้นมาทาบอ หมสิ้นแล้ว...ที่พึ่เียวอเธอ
“ทนเอาหน่อยาโอม แ่สัสอสามเือน่อยหย่า” ุหิอันนาว่า้วยน้ำเสียเรียบ ทว่านั่นลับเป็นแส้อาบเลือฟาลไปเนื้อัวอพัาพลอยนเ็บแทบิ้นพล่าน
“ุ...หนูพลอยไม่เหลือใรแล้วนะ ถ้าเราให้หย่า พวเ้าหนี้เอาัวหนูพลอยไปแน่” ธนารัภรรยา้วยน้ำเสียหนัใ แ่แ่นั้น็เป็นวามหวัสุท้ายบนเส้นใยบาๆ อลูนปีหัอย่าเธอ
“แ่สอสามเือนที่หนูพลอยอยู่ที่นี่ ันยัไม่รู้เลยว่านพวนั้นะทำอะไรบ้านระทบถึพวเรา ทั้วามปลอภัย ทั้บริษัท ันลัวริๆ ว่าเราะเือร้อนไปับวามเห็นแ่ัวอเพื่อนุ!”
“ุป้าา อพลอยอยู่ที่นี่้วยนนะะ พลอยลัว...” หิสาวหมทาไปึพนมมือไหว้อร้ออ้อนวอนเป็นรั้แรนับาลืมาูโลมาเธอไม่เย้อ้ออนใรสัรั้
“หนูไม่ิบ้าหรือว่าพวเรา็ลัว ทรเพรใเ็มานะถึไ้หอบเินหนีไปแทนที่ะใ้หนี้ให้หม เธอเป็นลูสาวอนพรร์นั้น็้อรับรรมไป อย่าหาว่าป้าใร้ายเลยนะ ป้าเอ็ลัว” อันนาถอนหายใเฮือให่
พัาพลอยนำพูะอ้อนวอน ใบหน้าาม้มล หยน้ำาร่ว้อมือาวที่มีแหวนเพรราาหลายล้านประับ ะที่ภายในห้อมอยู่ับวามเียบันไร้ึ่ำอบ หรือริๆ แล้วมันเป็นำอบที่ัเนเพียแ่เธอไม่อายอมรับวามริไ้ และแล้วิรินทร์็ัสินใเอ่ยออมาให้เ้าใรันนหัวใวน้อยรวร้าวในารสมรสอีวิลูผู้หิ
“แ่สามเือนเท่านั้นน้อพลอย หลัานั้นเราะหย่าัน!”
++++++++++++
เป็นยัไันบ้าะ เปิมา็ราม่าสมใอยาันไหม อแรใในารปั่นหน่อยน้าาา
ความคิดเห็น