คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1 ไวน์ 3
“แม่...” วันวิวาห์มอแม่บัเิเล้า้วยสายาว่าเปล่า แล้วล้ำลืน้อนมๆ ลอ “มาทำไมเหรอ”
“ัน็ิถึแน่ะสิไวน์”
วันทออบเสียสูแล้วเินับๆ เี่ยวหัวไหล่ลูสาวเ้าไปในห้อหน้าาเย วันวิวาห์ลอบถอนหายใแผ่วเบา ทำอะไรไม่ไ้นอาปิประูลแล้วเินอามไป
“แม่มีอะไรเหรอ” วันวิวาห์ถามอีรั้ สีหน้าูอึอั่อนะลระับลไปมอที่มือ พบว่าแม่ถือระเป๋าใบลาๆ มาหนึ่ใบ
“แหม! ันะมาหาลู้อมีอะไร้วยเหรอ” มาราแหวใส่ เยหน้าึ้นมอาเียว
“เห็นแม่ถือระเป๋ามา้วย”
“็ว่าะมานอนับลูสัืน”
“อะไรนะะ!”
“ทำไม แอบเอาผู้ายมา้า้วยหรือไ ันถึมานอนับแไม่ไ้”
วันวิวาห์ถอนหายใยาว แม่ไม่เยมอเธอในแ่ี ระทบระทั่หัวใทุรั้ที่พบหน้า โีแ่ไหนที่เธอสอบไ้ที่มหาวิทยาลัยในรุเทพ หาไม่แล้วหัวใบอบ้ำไปมาว่านี้
“ไม่มีหรอ่ะ ไวน์ยัเรียนไม่บนะ”
“สมัยนี้เา็มีผัวอนเรียนันทั้นั้นแหละ แ็ไม่ไ้ทำานพิเศษีเ่อะไรนี่ ไ้่าวว่าเ้าไปทำานในผับ ไ้เสี่ยรวยๆ สันหรือยั” วันทอถามพลายิ้มรอ วาเปล่ประายวาหวัว่าำอบอลูสาวะรใ
“ไวน์ไม่ไ้ายัวนะแม่ ไวน์ทำานเสิร์ฟ”
“พับผ่าสิ! เล่นัวทำไม เราน่ะมีีที่หน้าา อเอวแม่็ให้มาเยอะ ี้ร้านะทรัพย์ไ้เป็นแสนๆ” ผู้เป็นแม่ี้แนะแนวทาร่ำรวย
“แม่ เอาเป็นว่าแม่ะมาอเินไวน์เหรอ”
ความคิดเห็น