คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 จนตรอก 2
“เป็นยัไเ็ี”
“อิ...อิไม่ไหวแล้ว่ะ”
วาลุ่มลึหลุบมอเรียวาที่ไว้เ้าหาันแล้ว็ระุยิ้ม ่อนะผละออาร่าามมารูิประโปรสอบผ่านเรียวาลไป แพนี้สีาวเรียให้ายหนุ่มลืนน้ำลายลอ เาาพร่า มือไม้สั่นะ้มลไปัอบแพนี้แล้วรูปลมา
“อ๊า!” แ่นั้นเอ อิาว็ร้อรวราอย่าสาวอ่อนประสบาร์
“น้ออิ ยัไม่เยหรือ” าลารถามเสียระเส่า
เธอพยัหน้า ทั้ๆ ที่ยัหลับาพริ้ม นเมื่อเาฝัใบหน้าลบนุลาาย พร้อมุ่ม้วเรียวลิ้นเ้าไปละเลบนส่วนอ่อนไหว ร่าสาว็ีิ้น พร้อมรีร้อออมาัลั่นห้อ
“อ๊า! พี่ไฟ อะ...อิไม่ไหว”
“หึ!” ายหนุ่มเพียเยหน้าึ้นมามออาารทรมานอเธอ ยิ่อิาวทรมานเท่าไร วามสุ็เ้นระริไหวในใอเา
“่วยอิ้วย”
“อิอยาไ้อะไร หืม...” เาถาม แล้วลมือปลุปั่นอารม์เธออย่า่อเนื่อ เรือนร่าามบิเร่า แอ่นหยั มือเล็ยุ้มผมสีเทาอาลารนยุ่เหยิเพื่อระบายวามรู้สึหฤหรรษ์ระหว่าายหิที่เยรู้ัเป็นรั้แร
“อะ...อิอยาไ้...พี่ไฟ่ะ”
“แน่ในะว่าอิะไม่เสียใที่ลมาอยู่ับพี่”
าลารเลื่อนายึ้นไประิบิริมหูเสียระเส่า หิสาวปรทอามอเา แล้วอบรับำอนั้น้วยารปรับริมฝีปาบนปาหยัหนา
ายหนุ่มราลึในลำอ อลั้นวามปรารถนานเส้นเลือบริเวลำอปูนโปนเห็นเป็นสีเียวา ะ่อยๆ เิมเ็มวามแ็แร่เ้าสู่วามอ่อนนุ่ม อิาวทำหน้าเหยเ้วยวามเ็บระนเสียว่าน เาบีบยำทรวามเพื่อระุ้นให้เธอมีอารม์ร่วม และในที่สุาลาร็สามารถแทรผ่านเยื่อบาๆ นั้นไ้
ริมฝีปาหยัหนาระุเป็นรอยยิ้มที่นใ้ร่าไม่มีวันเห็น...
เาูบเธอ ่อนะยับอย่าเื่อ้า ใเย็น ่อยๆ ินเหยื่อนอิ่มหนำ
อิาวหลับาพริ้ม แอ่นร่า เปล่เสียรวอ่อนหวาน ะาลารยับเยื้อนหนัหน่วมาึ้นทุที นระทั่อารม์พุ่ทะยานึ้นสู เาระโนใส่เธออย่าบ้าลั่ ่อนพลุะพุ่ึ้นแระายบนท้อฟ้า
ความคิดเห็น