คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : บทที่ 2 ลองรัก 4
า่อยๆ ลืมาึ้นมา เมื่อเห็นแววาร้อนแรอเา็หลุบลมอ แล้ว็พบว่ายิ่แล้วให่เพราะเรือนร่าอเธอเือบเปลือย เสื้อผ้าหลุลุ่ย บราเียออยู่เหนือเนินอที่แเถือ้วยรสูบูึอเา ส่วนท่อนล่านั้น แพนี้อเธอออยู่บน้อเท้านั่น ระโปรเลิึ้นนเห็นภายในรำไร
น่าอายมา!
าแ้มแแปร๊ึ้นมาทันที
“ปะ...ปล่อย่ะ าะแ่ัว”
“ปล่อยไ้ไล่ะ เธอยัไม่อบพี่เลยว่าอบแบบนี้หรือเปล่า ถึใไหม” ายหนุ่มถามเสียพร่าิริมหู ทำเอาหิสาว้อย่นอหนี
“ไม่อบ อย่าทำอีนะะ”
“แ่ร่าายเธออบนะ”
“พี่อาร์ม!” หิสาวเอ็เสียเียว แ้มแ่ำ เอื้อมมือทุบลบนอเปลือยอเา อิระไม่ไ้ถอเสื้อแ่ปลระุมอวอหนั่นแน่นอย่านสุภาพี
“ไปเถอะ”
“พี่อาร์ม!” าร้อเสียหลอีรั้ เมื่อายหนุ่ม้อนร่าเล็ึ้นอุ้มแล้วพาเินไปยัห้อนอน
เธอเบิาโ หัวใเ้นไม่เป็นระส่ำ เรื่อแบบืนนั้นะเิึ้นอีหรือ รา่อนสิสัมปัะไม่รบถ้วน เธอเร่าร้อนามที่ยาสั่ให้เป็นไป แ่รั้นี้ะทำยัไถูเล่า
“ไม่้อัวลนะ พี่ะ่อยๆ สอนาเอ” อิระปลุปลอบหลัวาร่าามบนเียนอน เาปลเสื้อสีาวออแล้วเลื่อนายึ้นทาบทับร่าึ่เปลือยนั้น
นใ้ร่าื่นเ้น เธอหายใหอบสะท้านนทรวอสะท้อนึ้นล ไม่าิว่าเรื่ออย่านี้ะเิึ้นับัวเอเร็วนั เธออายุเพียสิบแปปี็มีเ็์ับผู้ายเสียแล้ว และำลัะถลำลึนยาะถอนาย
“าไม่้อทำอะไร แ่ปล่อยใไปามอารม์ที่เิึ้นแล้วาะมีวามสุเหมือนอย่าที่พี่มี”
อิระยิ้มอบอุ่น ่อนะ่อยๆ ไล้ริมฝีปาหนาหยัไปามพวแ้มนุ่ม นไล่เลยมาถึลำอาวผ่อ หิสาวึหลับาพริ้มล แหนเยหน้าึ้น ปล่อยใไปับเา
อารม์ที่พุ่ทะยานึ้นสูามารปลุเร้าออิระทำให้แนเรียวเอื้อมโอบแผ่นหลัว้าเอาไว้ เธอลั้นเสียราสะท้านแทบไม่ไหวเมื่อเาูึปลายยอปทุมามไปพร้อมๆ ับที่แท่ร้อนถูไถบริเวเนื้อนุ่ม้านล่า เาใเย็นๆ เลื่อนายนระทั่หยาน้ำหวาน่ำุ่มนไหลึม้าอา าสัมผัสไ้แล้ว็เอียหน้าเินอาย
“าอพี่พร้อมแล้ว”
“าลัว...”
“ไม่เลย มันะสนุเหมือนวันนั้นแหละ แ่เราะรับรู้ไ้รๆ แล้วาะอบมันนเรียร้อให้พี่ทำบ่อยๆ แน่นอน” อิระุยโอ่อย่ามั่นใในัวเอ เาอบท่าทาไร้เียสาอหิสาวมานแทบะลั่ นึอยาสอใส่แล้วระแทระทั้นให้สมับวามอยาแสนท่วมท้น แ่าทำให้เาอยาทะนุถนอม
“า...ร้อนไปหมทั้ัวเลย”
“เธอพร้อมแล้ว แยาว้าๆ” เาบอเสียิบๆ ่อนสวมใส่เรื่อป้อัน
น่าแปลที่ารีบทำามอย่าว่า่าย ้วยเพราะวาม้อารรึ่ลาายปะทุนปวหนึบไปหม เรียวาามแยว้า โอบรับเาะเี่ยวอยู่บนสะโพสอบ
อิระถูไถอยู่ไม่นานนั็สอแทรวามแ็แร่เ้าไปอย่าเื่อ้า พร้อมับทีู่เลียยอถันเพื่อเบี่ยเบนวามสนใ ายัสใหม่ับเรื่อนี้ เธออาะเ็บบ้า และ็ริ หิสาวร้อโอ๊ยออมาเบาๆ เาพยายามปลอบประโลมเธอ นในที่สุ็สอลึเ้าไปนสุ
“อื้อ! พี่อาร์ม” าเสียเสียวนร้อเรียเา เธอเร็นิ้วมือบนแผ่นหลัอเานเผลอรูเล็บิเบาๆ
“พี่ะยับแล้วนะ อแรหน่อยไ้ไหม”
าพยัหน้าทันที อนนี้เธอไม่้อารอะไรนอาหลุพ้นาวามทรมานนี้ และยัไม่ทันที่เาะยับ ลับเป็นหิสาวที่สวนระแทสะโพเ้าหา่อนอย่าทนไม่ไหว
“ร้อนแรมาสาวน้อยอพี่” อิระลึที่มุมปาอย่าพึพอใ
เาระแทระทั้นเริ่มาเบา แล้วหนัึ้นเรื่อยๆ ท่ามลาเสียร้อรวราหาัน นระทั่ับูมือาไปนถึฝั่ฝันไ้
เาทิ้ร่าหนาลไปทาบทับนเธอหนั แ่แนเรียวโอบอเอาไว้ อิระไม่บหน้าลับออวบเปล่า แ่ยัวัลิ้นบนปลายยอ เรียเสียร้อาเธอไ้ัลั่น
“พี่อบัเลย เธออบรับพี่ีมา” เาพร่ำม ่อนะเอื้อมมือลไป้านล่า ยี้ปลายนิ้วบนเสราม หิสาวที่ำลัอ่อนไหวีิ้นออมานสุแร
“พี่อาร์ม!”
“ายัมีอารม์อยู่เลย อีรอบแล้วันนะนี”
เาูบบนหน้าผาื้นเหื่อ แล้วลมือสอแทรเ้าไปหาเธออีรั้และอีรั้...
ความคิดเห็น