เพียงเศษรักที่พัดผ่าน

 เพียงเศษรักที่พัดผ่าน

ธัญปัณณ์

“รินอยากขายตัวให้คุณค่ะ”

อิงครัตยิ้มเยาะ ก่อนจะเอื้อมมือไปบีบปลายคางสวย สัมผัสนั้นยังนุ่มนวลราวกับผ้าแพรไหมที่เคยแตะต้องในวันวาน ทำเอาหัวใจโคลงไหว

“เกรดต่ำลงเยอะนะ” เขาเหยียดยิ้ม “ห้าปีก่อนปลอกลอกในฐานะเมีย มาตอนนี้...” อิงครัตใช้สายตาไล่มองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า บอกชัดถึงการดูถูกเหยียดหยามจนคนมองสะท้านไปทั้งกาย

“รินคงไม่ต้องอธิบายเพราะในสายตาคุณอิง รินเป็นแค่โสเภณีมาตลอดอยู่แล้ว” หญิงสาวพยายามบังคับเสียงที่เริ่มสั่นให้มั่นคง ดวงตาคลอเคล้าหยาดน้ำใสสะท้อนกับแสงไฟ เขาไม่คิดบ้างหรือ...ว่าการทำแบบนี้ก็ทำให้เธอเจ็บปวดไม่น้อยเหมือนกัน

“ขายเท่าไรล่ะผู้หญิงอย่างเธอ” อิงตรัตเอ่ยถามพลางกวาดตามองเรือนร่างของเธออย่างจงใจจาบจ้วง

“หนึ่งล้านค่ะ”

“คิดว่าตัวเองมีค่ามากถึงขนาดนั้นเชียว” ชายหนุ่มแค่นหัวเราะ ดวงตาวับวามโรจน์ขึ้นมา ขบกรามขึ้นจนเป็นสันนูน

“รินต้องใช้เงิน คุณอิงคิดว่าจุดคุ้มทุนอยู่ที่ตรงไหนก็บอกมาได้เลยค่ะ จะแบบผูกปิ่นโตก็ได้ รินไม่เรื่องมาก” อย่างน้อยก็มีแค่เขาที่ได้แตะต้องเรือนร่างนี้ ทุกอย่างที่เคยเป็นของเขาก็ยังคงเป็นเช่นเดิม แม้กระทั่งหัวใจดวงน้อย

“หน้าด้านกว่าที่คิด”

“ตกลงนะคะ ถ้าคุณตกลงรินจะไปนอนกับคุณตอนนี้” 

“ไม่ละ ฉันไม่กินของที่คายทิ้งแล้ว” พูดออกไปแล้วชายหนุ่มก็รู้สึกโกรธตัวเองแปลก ๆ หากก็ช่างเถอะ เธอทำให้เขาเป็นแบบนี้เอง เขาเบ้ปากก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำไป

“รินต้องใช้เงินด่วนค่ะ” น้ำรินจงใจไม่บอกถึงเหตุผล แล้วรีบรนหาข้ออ้างใหม่ที่มันจะทำให้เขาตกลง “อยากแก้แค้นรินไม่ใช่หรือคะ นี่ไงคะ เป็นโอกาสของคุณอิงแล้ว อยากให้รินเจ็บปวดแค่ไหนก็ทำเลยสิคะ”

“หนึ่งล้านแลกกับร่างกายของเธอหนึ่งปี!” 

“คะ...”

“มือสองอย่างเธอ หนึ่งปียังไม่รู้ว่าฉันจะใช้คุ้มหรือเปล่าด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มหลุบตาลงมองเรือนร่างบอบบางแล้วแสยะยิ้ม

“รินตกลงค่ะ”

“ดี งั้นเริ่มตอนนี้เลย เธอจะได้รู้ว่าไอ้ที่เธอท้าให้ฉันแก้แค้น มันไม่ใช่เรื่องที่ควรท้า!”

แฟนเพจนิยาย คลิกลิ้งค์กดติดตามเพจที่นี่ได้เลยค่ะ  ธัญปัณณ์ - จรดปลายรุ้ง

ขอฝาก E-BOOK เรื่องต่างๆ ของธัญปัณณ์ด้วยนะคะ คลิกลิ้งก์ได้เลยค่ะ

https://bit.ly/2A7WtLN

​