[Vanguard] Period end of semester of love [Kai x Aichi]

ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 4

Chapter 4


  ช่วงเวลาสายๆของฤดูร้อน ปิดเทอมฤดูร้อนผ่านมาเกือบ2สัปดาห์แล้ว ไอจินั่งมองลงไปในบ่อน้ำที่เขามานั่งประจำ แล้วถึงคิดเรื่องที่ไคพูดเมื่อตอนไปดูหนัง

  ไคเล่าทุกอย่างให้ไอจิฟัง แต่มันก็ไม่ได้ช่วยให้เขาสบายใจขึ้นมาสักเท่าไหร่ เพราะยังไงเขาก็ยังไม่รู้ความหมายของสิ่งที่มิวะพูดอยู่ดี สีหน้าของไคดูจะกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก จนไอจิอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้

"ไคคุงไม่ต้องไปคิดมากหรอกครับ มิวะคุงเค้าอาจจะล้อเล่นก็ได้"ไอจิพยายามพูดให้ไครู้สึกดีขึ้น

"นั่นสินะหมอนั่นเองก็ชอบล้อเล่นอยู่แล้วด้วย"ไคพูดแล้วยิ้มน้อยๆให้ไอจิ

"ใช่แล้วล่ะครับไว้ไปถามกับมิวะคุงอีกทีว่าเค้าล้อเล่นจริงรึเปล่าก็ได้"ไอจิพอเห็นไคยิ้มออกมาก็เริ่มดีใจ

"นั่นสิ ขอบคุณนะไอจิงั้นวันนี้ชั้นขอกลับก่อนนะ"ไคพูดแล้วก็เดินไป

"ครับ...แล้วเจอกันนะไคคุง"ไอจิโบกมือน้อยๆให้ไคพร้อมรอยยิ้ม ไคไม่ได้พูดอะไรแต่ยิ้มบางๆให้แทนแล้วเดินต่อ...

 

 

                                                 ...................................................

 

 

  แต่ว่าตั้งแต่ตอนนั้นมาไอจิก็ไม่ได้เจอไคอีกเลย ไอจิเคยลองไปหาที่บ้านหลายครั้ง แต่ไคก็ไม่อยู่บ้านเลยสักครั้งเดียว ทำให้ไอจิยิ่งรู้สึกเป็นห่วงมากขึ้นเรื่อยๆ หลายวันมานี้ไอจิแทบจะไม่ได้กินอะไรเลยถึงกินก็กินไปแค่นิดเดียวทำให้คุณแม่กับเอมิก็เริ่มที่จะเป็นห่วงเหมือนกัน

 

 

ไคคุงอยู่ไหนน้า...ลองไปที่บ้านดูดีมั้ยนะ...

 

 

  ในขณะที่ไอจิกำลังครุ่นคิดก็มีมือๆหนึ่งมาแตะที่ไหล่ไอจิเบาๆ ทำให้ไอจิสะดุ้งขึ้นมาจนเกือบตกลงไปในบ่อน้ำ แต่มีคนๆหนึ่งจับแขนไอจิเอาไว้ได้ 

"โทษทีๆ ชั้นทำให้นายตกใจหรอ"ไอจิหันไปมองคนที่จับแขนของเขาไว้ไม่ไห้ตกน้ำ

"มิวะคุง..."

"ชั้นทำให้นายตกใจรึเปล่า"มิวะถาม

"มะ...ไม่หรอกครับ"
"งั้นหรอ แต่เหมือนนายคิดอะไรบางอย่างอยู่นะ กลุ้มใจเรื่องอะไรอยู่รึเปล่าถ้าไม่รังเกียจมาปรึกษาชั้นได้นะ"มิวะยิ้มน้อยๆให้

"......"ไอจินิ่งเงียบไปพักหนึ่ง แล้วบอกมิวะไปว่า

"มะ...ไม่เปนไรหรอกครับ ผมไม่รบกวนดีกว่า"ไอจิพูดแล้วยิ้มบางๆให้พร้อมกับรีบเดินออกไปจากบ่อน้ำทันที ปล่อยให้มิวะยืนมองไอจิที่กำลังเดินออกไปอยู่ตรงนั้น

 

 

-วันรุ่งขึ้น-

 

  วันนี้ไอจิมาที่ร้านการ์ดแคปบิตอลกับเอมิตลอดทางที่เดินมาไอจิไม่พูดไม่จาเลยสักคำ ขนาดเอมิชวนคุยแล้วแต่ไอจิก็เอาแต่เงียบอย่างเดียว จนตอนนี้ทุกคนเป็นห่วงไอจิกันหมดแล้ว

"ทำไงดีล่ะค่ะ ผู้จัดการไอจิเขาเป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนะค่ะ"เอมิกระซิบบอกคุณชิน

"ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน"คุณชินกระซิบตอบ

"ผู้จัดการครับให้ผมลองชวนคุณพี่แข่งแวนการ์ดดูมั้ยบางทีอาจจะช่วยได้ก็ได้นะครับ"คามุยกระซิบบอกคุณชิน

"เป็นความคิดที่ดีมากเลยคามุยคุง"คุณชินกระซิบตอบ คามุยค่อยๆเดินไปหาไอจิที่โต๊ะแล้วเริ่มชวนไอจิเล่นแวนการ์ด

"แหะๆ คุณพี่ครับมาแข่งแวนการ์ดกับผมหน่อยได้รึเปล่าครับ"

"เอ่อ...ขอโทษนะคามุยคุงตอนนี้ชั้นอยากอยู่เงียบๆมากกว่าน่ะ"ไอจิตอบ

"เอ...งั้นหรอครับคุณพี่งั้นก็ไม่เปนไรครับ"คามุยพูดแล้วเดินไปหาพวกคุณชิน

"ไม่ไหวครับคุณพี่ไม่ยอมแข่งด้วย"คามุยกระซิบ

"งั้นจะทำยังไงกันดีล่ะทีนี้"ในตอนที่พวกคุณชินกำลังปรึกษากันอยู่ มิวะก็เดินเข้ามาในร้านแล้วพูดอย่างอารมณ์ดีว่า

"นี่ๆ ทุกคนไปเที่ยวทะเลกันมั้ย!!!"

"ทะเลหรอ?"คามุย เอมิและคุณชินพูดพร้อมกัน

"ใช่แล้วๆ แถมค้างคืนด้วยนะ"มิวะยิ้มอย่างร่าเริง

"แล้วคุณมิวะไปเอาเงินที่ไหนมาจองห้องพักหรอค่ะ"เอมิถาม

"เปล่าหรอก เรนชวนมาน่ะแล้วบอกให้ทุกคนไปด้วยก็ได้เห็นบอกว่าไปกันเยอะๆสนุกกว่า"มิวะตอบ

"แหมเรนคุงใจดีจัง งั้นก็ขอรับคำเชิญไว้นะ"คุณชินตอบตกลง
"แล้วมิซากิไปรึเปล่า"คุณชินหันมาถามมิซากิที่นั่งอ่านหนังสืออยู่

"อือ...งั้นชั้นขอไปด้วยล่ะกัน"มิซากิตอบเสียงเรียบ 

"เห...พี่สาวไปด้วยหรอเนี่ย"มิวะพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ

"แค่อยากเปลี่ยนบรรยากาศเท่านั้นแหละ"

"เย้ๆทะเล ชักอยากไปเร็วๆซะแล้วสิ"คามุยพูดอย่างตื่นเต้น

"แล้วไอจิจะไปมั้ย"เอมิหันมาถามไอจิ

"เอ่อ...ชั้นไม่..."ไอจิยังพูดไม่ทันจบมิวะก็พูดแทรกขึ้นมา

"ไปเถอะไอจิ ไปเปลี่ยนบรรยากาศบ้างสิ"มิวะพูดแล้วยิ้มน้อยๆให้

"แต่...ผม..."

"ถ้าไปอาจจะได้เจอกับไคก็ได้นะ..."มิวะกระซิบไอจิ

"จะ...จริงหรอครับ!?!"ไอจิลุกขึ้นมาจากเก้าอี้

"อื้อ"มิวะยิ้มให้

"งะ...งั้นผมไปด้วยครับ!?!"ไอจิพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

 

 

ไคคุง...

 

 

-ทะเล-

 

"ว้าว!?! ทะเลๆ!?!"คามุยกระโดดลงจากรถแล้วพูดอย่างดีใจ

"ว้าว สวยจังเลยเนอะไอจิ"เอมิหันมาถามไอจิ

"อื้ม..."ไอจิตอบพร้อมยิ้มน้อยๆให้แล้วหันไปกระซิบมิวะ

"มิวะคุงไคคุงอยู่ไหนหรอครับ..."

"น่าๆเดี๋ยวก็ได้เจอแล้วล่ะ"มิวะกระซิบตอบแล้วยิ้มบางๆให้

"อ้าว! ทุกคนมาขนของๆตัวเองก่อนนะ"คุณชินตะโกนเรียก

"ครับ/ค่ะ"ทุกคนเดินไปยกของๆตัวเอง

"มิวะคุงแล้วเราจะไปพักกันที่ไหนหรอ"คุณชินถาม

"อ่อนั้นครับที่บ้านตากอากาศตรงนั้น"มิวะชี้ไปที่บ้านตากอากาศที่อยู่ใกล้ๆ

"เรนจองบ้านพักไว้ให้พวกเราทุกคนแล้วล่ะครับ"มิวะยิ้มร่า

"แล้วพวกคุณเรนล่ะครับ"ไอจิถาม

"น่าจะมาถึงกันก่อนแล้วน้าอยู่ไหนก็ไม่รู้สิ"มิวะมองหาไปรอบๆ

"มิวะ!?!"มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้นมาจากข้างหลังของทุกคน ทำให้ทุกๆคนหันไปดูตามเสียงนั้น

"อ้าว! เรน"มิวะเรียกตอบ พวกเรนวิ่งเข้ามาหาพวกมิวะทันที

"ไม่เอาของไปไว้ที่บ้านกันหรอ?"เท็ตสึถาม

"แหะๆพวกผมมองหาพวกคุณกันอยู่น่ะครับ"คุณชินตอบ

"งั้นก็ไปกันเถอะนะ"เรนยิ้มอย่างเริงร่า แล้ววิ่งอารมณ์ดีนำไปที่บ้านพัก
"ระ...รอด้วยสิค่ะท่านเรน"อาซากะรีบวิ่งตามเรนไป

 

 

-บ้านพักตากอากาศ-

 

  ทุกคนวางของไว้ที่หน้าบ้านพักหลังแรก แล้วเรนก็เอากล่องจับฉลากออกมา

"เราจะมาจับฉลากว่าใครจะได้นอนบ้านพักหลังไหนกันนะครับ"เรนยิ้มอย่างเริงร่า

"นี่ๆแล้วหลังนึงเนี่ยพักได้กี่คนหรอ?"คามุยถาม เรนชูนิ้วขึ้นมา3นิ้วแล้วพูดว่า

"3คนครับ"

 

 

ว้าว~ถ้าเราได้อยู่หลังเดียวกับคุณเอมิล่ะก็...คงจะดีมากแน่ๆเลย

 

 

  ในขณะที่คามุยกำลังมโนอยู่นั้นทุกคนก็เริ่มจับฉลากกันไปแล้ว แล้วจู่ๆเรนก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้

"อ่อจริงสิจะมึอยู่2หลังที่ต้องนอนแค่2คนนะครับ"เรนยิ้ม

"อะ..เอ๋ทำไมล่ะ"คามุยถาม

"ก็แหมถ้ารวมๆเราทุกคนแล้วมีกัน10คนนะครับมันแบ่งไม่ลงตัวน่ะผมเลยจองแบบ2คนไว้ให้2หลังไง"เรนอธิบายสั้นๆ

 

 

งะ...งั้นโอกาสที่จะได้อยู่ห้องเดียวกับคุณเอมิก็จะน้อยลงแต่ก็มีโอกาสที่จะได้อยู่ห้องแบบ2คนด้วยกันมันสุดยอดไปเลย!?!

 

 

  คามุยมโนอีกครั้งแล้วเอามือล้วงลงไปในกล่องจับฉลาก แล้วเปิดใบฉลากอย่างตื่นเต้น

"เบอร์4"คามุยพูดขึ้นอยู่

"อยู่ห้องเดียวกันสินะคัตสึรากิ คามุย"เท็ตสึพูดขึ้นพร้อมชูใบฉลากขึ้นมา คามุยที่ทั้งเห็นและได้ยินแบบนั้นถึงกับช็อกจนตัวแข็งทื่อ

 

 

มะ...ไม่จริงใช่มั้ยเนี่ยยยย(เสียงในใจลากยาว~ช็อกจัดไงล่ะเคอะ55)

 

 

"หนูได้เบอร์1ค่ะ"เอมิพูดขึ้น

"ว้าวดีจังเลยเอมิผมก็อยู่เบอร์1นะ"

"ชั้นด้วยๆ"คุณชินกับมิวะพูดขึ้น

"ว้าวดีจังเลย"เอมิยิ้มน้อยๆให้ทั้งสองคน

"ขอให้ได้อยู่ห้องเดียวกับท่านเรนเถอะ"อาซากะพูดเบาๆแล้วเปิดใบฉลาก

"เบอร์3หรอห้องแบบ2คนนี่นา"อาซากะพูดแล้วเดินไปหาเรน

"ทะ...ท่านเรนได้เลขอะไรค่ะ"อาซากะถามด้วยดวงตาเป็นประกาย

"ผมหรออืม...."เรนค่อยๆเปิดใบฉลากออก

"เบอร์2ครับ"เรนพูดแล้วยิ้ม

"มะ...ไม่จริงเบอร์2หรอ"อาซากะพูดด้วยน้ำเสียงช็อก
"เธอคงได้เบอร์1งั้นสิ"มิซากิพูดด้วยท่าทางเหมือนหงุดหงิด

"ได้เบอร์1แล้วจะทำไม ห้ะ!!รึว่าเธอ!!"อาซากะหยิบใบฉลากในมือมิซากิมาดู พออาซากะเห็นเบอร์ในฉลากถึงกับแสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

"หึ! งั้นก็ขอฝากตัวด้วยนะ"มิซากิยิ้มอย่างหงุดหงิด

"แน่นอน...ทางนี้ก็ขอฝากตัวด้วยนะ"อาซากะจ้องมิซากิพร้อมยิ้มอย่างไม่สบอารมณ์

 

  ในขณะที่ทุกคนกำลังคุยกันอยู่เรนก็เดินมาหาไอจิแล้วพูดว่า

"งั้นผมก็อยู่ห้องเดียวกับไอจิคุงสินะ"เรนยิ้มน้อยๆ

"คะ...ครับแล้วอีกคนนึงล่ะครับห้องพวกเรามี3คนไม่ใช่หรอครับ?"ไอจิถาม

"อื้ม...อีกคนนึงก็..."เรนเอามือหยิบฉลากมบสุดท้ายที่อยู่ในกล่องออกมาแล้วค่อยๆเปิดใบฉลากออก

"ไคไงล่ะ"เรนยิ้มร่า

"อะ...เอ๋ไคคุงหรอ ตะ...แต่ผมไม่เห็นไคคุงเลยนะครับ"ไอจิแอบดีใจ

"ไคน่ะมากับพวกผมตอนแรกที่ผมชวนมาแล้วยอมมาด้วยเนี่ยผมน่ะตกใจเลยล่ะ"เรนยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ

 

 

นั่นสินะ...ถ้าเป็นไคคุงคงไม่ยอมมาแน่ๆ

 

 

"พอมาถึงหายตัวไปไหนก็ไม่รู้โทรไปก็ไม่รับแล้วจู่ๆก็เมล์มาบอกว่า"ชั้นออกไปเดินดูรอบๆ หยุดโทรมาได้แล้ว"บอกเงี่ย"เรนเปิดเมล์ในมือถือให้ไอจิดู

"อ่อครับ"ไอจิยิ้มน้อยๆ

"งั้นทุกคนเรามาแยกย้ายกันไปจัดของแล้วออกไปเดินเที่ยวกันดีกว่านะ"คุณชินพูดขึ้น

"อื้ม!ดีเหมือนกันนะ"มิวะพูดขึ้น

"ตกลงตามนั้น!?!"มิซากิกับอาซากะพูดพร้อมกัน และคนอื่นก็พยักหน้าแล้วแยกย้ายกันไปจัดของ

 

 

-หลังจากนั้น-

 

"เอ้างั้นก็ไว้เจอกันอีกทีตอนเวลาอาหารเย็นนะครับแยกย้ายได้"คุณชินพูดขึ้น 

"ท่านเรนค่ะท่านเรนชั้นขอไปกับท่านเรนนะค่ะ"อาซากะพูดขึ้น

"ขอโทษนะอาซากะ ผมน่ะมีคนที่อยากไปเดินด้วยอยู่น่ะอาซากะไปเดินกับเท็ตสึแค่2คนได้มั้ย"เรนพูดแล้วยิ้มให้

"อะ...เอ๋"อาซากะทำหน้าผิดหวัง

"ขอโทษนะอาซากะ"เรนยิ้มน้อยๆให้ก่อนที่จะเดินไปหาพวกไอจิ

"ไอจิคุง"เรนเรียกไอจิ
"คะ...ครับมีอะไรหรอครับคุณเรน"ไอจิหันไปตามเสียงเรียก

"ไอจิคุงไปเดินกับผมได้รึเปล่า?"เรนถามพร้อมยิ้มน้อยๆ

"อ่อได้สิครับ"ไอจิยิ้มให้

"อะไรหรอไอจิ"เอมิถาม

"คุณเรนเค้าอยากให้ผมไปเดินด้วยน่ะ"ไอจิตอบ

"งั้นไอจิก็ไม่ไปกับพวกเราหรอ"

"อื้อ..."

"หรอ...เข้าใจแล้วงั้นพวกเราไปนะ"เอมิพูดแล้วเดินไปกับพวกคุณชิน

 

  เรนยิ้มอย่างดีใจแล้วจับมือไอจิพาวิ่งไปตรงที่มีร้านขายของ

"ดะ...เดี๋ยวก่อนสิครับคุณเรนไม่เห็นต้องรีบเลย"ไอจิพูดขึ้น

"น่าๆรีบๆไปดูของกันเถอะแถวนี้น่ะมีของขายเยอะมากๆเลยนะ"เรนพูดขึ้น 

 

  เรนพาไอจิวิ่งจนพาถึงร้านขายของร้านหนึ่ง เรนพาไอจิเข้าไปในร้านแล้วพูดว่า

"ดูสิไอจิคุงร้านนี้มีของเยอะแยะเลยล่ะ"เรนพูดอย่างเริงร่า

"เอ่อ...คุณเรนครับ"

"อะไรหรอไอจิคุง"

"ดะ..ดูเหมือนผมจะลืมกระเป๋าตังค์น่ะครับ ผมขอกลับไปเอาก่อนได้ม้้ยครับ"ไอจิพูดขึ้น

"อื้อ ได้สิ"เรนยิ้ม

"งั้นผมไปนะครับ"ไอจิพูดจบแล้วก็วิ่งไปที่ประตูร้าน

"รีบไปรีบมาน้า~"เรนพูดพร้อมยิ้ม ไอจิรีบเปิดประตูร้านแล้ววิ่งออกไปทันที

 

 

ขี้ลืมจริงๆเลยเราเนี่ย...

 

 

  ไอจิรีบมากจนไม่ทันมองทาง ทำให้ไอจิวิ่งไปชนคนๆนึงเข้าอย่างจัง

 

 

โครม!!!

 

 

  ทั้งไอจิและคนที่โดนไอจิชนล้มลงไปนั่งกับพื้นทั้งคู่ ไอจิเมื่อเห็นว่าเขาวิ่งไปชนคนๆนึงจนล้มก็รีบขอโทษทันที

"ขะ...ขอโทษครับ ปะ...เป็นอะไรรึเปล่าครับ"ไอจิลุกยืนขึ้นขอโทษแล้วยื่นมือไปให้คนที่เขาชนจนล้ม

"ไม่เป็นไรหรอก ขอบใจนะ"เด็กหนุ่มจับมือของไอจิแล้วยืนขึ้น

"ตะ...ต้องขอโทษจริงๆนะครับ ผมรีบไปหน่อย"ไอจิกล่าวขอโทษอีกครั้ง

"ไม่เป็นไรหรอกทีหลังก็ระวังหน่อยนะ"เด็กหนุ่มตอบแล้วยิ้มน้อยๆให้

"คะ...ครับ งั้นผมไปก่อนนะครับ"

"อื้ม..."แล้วไอจิก็รีบวิ่งไปในทันทีโดยที่มีเด็กหนุ่มคนนั้นยืนมองอยู่...

 

To be continued...
อื้ม-w-คราวนี้มันสั้นไปรึเปล่านะฮะสั้นไปก็ขออภัยนะฮะ