ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Vanguard] Period end of semester of love [Kai x Aichi]

    ลำดับตอนที่ #5 : Fic พิเศษ [Cardfight Vanguard]Happy New Year!![แก้ไข]

    • อัปเดตล่าสุด 7 ม.ค. 58


    Fic พิเศษ [Cardfight Vanguard] Happy New Year!!💗≧▽≦💗
     
     
      ในเช้าของวันที่สดใสวันนี้เป็นวันที่ 31 ธันวาคม ช่วงเวลาของปีนี้กำลังจะหมดลงและกำลังจะเข้าสู่ช่วงเวลาของปีใหม่ เซ็นโด ไอจิ เด็กหนุ่มร่างเล็กผู้มีดวงตาสีฟ้าทะเลสวยงามกำลังเดินไปที่ๆหนึ่งที่คนสำคัญของเขาอาศัยอยู่ วันนี้เขามีนัดจะออกไปซื้อของกับคนสำคัญของเขา และในระหว่างที่เขากำลังเดินไปเขาก็ไปเจอกับเด็กหนุ่มผมสีเหลืองที่เป็นเพื่อนสนิทของคนสำคัญของเขา คนๆนั้นคือ ไทชิ มิวะ
    "ไง! ไอจิ"มิวะกล่าวทักทายแล้วยิ้มให้
    "สวัสดีครับมิวะคุง"ไอจิตอบแล้วยิ้มให้
    "นายไม่ไปร้านแคปบิตอลหรอ?"มิวะถาม
    "ไม่ล่ะครับ วันนี้ผมมีนัดสำคัญ"ไอจิพูดพร้อมรอยยิ้ม
    "อ่อ งั้นชั้นไปนะแล้วเจอกัน"มิวะโบกมือลา
    "ครับ"
     
      แล้วทั้งสองก็ต่างคนต่างเดินไปทางที่ๆตนจะไป ไอจิในวันนี้ดูอารมณ์ดีเป็นพิเศษ เพราะเมื่อวานไคเป็นคนเอ่ยปากชวนไปซื้อของเองกับปาก ทั้งที่ปกติไคไม่เคยพูดชวนใครไปซื้อของมาก่อนเลย แต่เมื่อวานนี้เขาเป็นคนเอ่ยปากชวนไอจิเอง
     
     
    -หน้าห้องของ ไค โทชิกิ-
     
      ไอจิรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าปกติ เขาเอามือเคาะประตูห้องของไคไม่นานนักก็มีเสียงคนเดินมาเปิดประตูู
    "อ๊ะ! ไอจิคุงนี่นา เข้ามาสิๆ"คนที่เปิดประตูไม่ใช่คนที่ไอจิคิดไว้เพราะคนที่เปิดคือ ซึซึงาโมริ เรน ไม่ใช่ ไค
    "อะ...เอ๋ คะ...คุณเรน ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะครับ"ไอจิเริ่มงง
    "เรื่องนั้นชั่งมันเถอะน่า~ไอจิคุงรีบๆเข้ามาสิ"เรนกวักมือเรียกไอจิให้เข้ามา
    "คะ...ครับ"ไอจิเดินเข้าห้องไปแบบงงๆ
     
      แต่สิ่งที่ไอจิเห็นเมื่อเข้าห้องไปนั้นทำให้ไอจิถึงกับตะลึงจนยืนนิ่ง สิ่งนั้นทำให้ไอจิตะลึงจนแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง...
     
     
                                             .................................................
     
     
    -ร้านการ์ดแคปบิตอล-

      ในวันนี้ทุกคนมาอยู่ที่ร้านกันครบหมดแล้วยกเว้นแค่ไคกับไอจิเท่านั้น
    "วันนี้ไอจิคุงกับไคคุงไม่มาหรอเนี่ย"คุณชินพูดขึ้น
    "เห็นไอจิบอกว่ามีนัดสำคัญอะไรสักอย่างเนี่ยล่ะ"มิวะพูด
    "ไอจิก็บอกหนูแบบนั้นเหมือนกันค่ะ"เอมิพูดเสริม
    "คุณพี่มีนัดอะไรกับเจ้าไครึเปล่าน้า วันนี้ไม่มากันทั้งคู่เลยนี่นา"คามุยพูดขึ้นมา
    "อาจนัดกับเพื่อนไว้ก็ได้นี่"มิซากิพูดแทรกขึ้นมา
    "เอาเถอะไอจิคุงก็คงมีนัดไปซื้อของหรืออะฃรกับเพื่อนบ้างล่ะนะ ตอนนี้มาช่วยกันแต่งร้านดีกว่านะ~"คุณชินพูดแทรกขึ้นมา
    "แต่งร้านหรอ? จะแต่งไปทำไม"มิซากิถาม
    "ก็แหมแต่งต้อนรับปีใหม่ไงล่ะ มิซากิก็มาช่วยด้วยสิ"
    "ไม่เอาหรอก"มิซากิตอบปฏิเสธแล้วเปิดหนังสือมาอ่าน
    "ฮ่ะๆ งั้นขอผมช่วยด้วยนะ"มิวะเสนอตัว
    "งั้นหนูด้วยค่ะ"
    "ถ้าคุณเอมิทำผมก็จะด้วยนะคร้าบ~"
    "โอ้ ขอบคุณนะทุกคน"คุณชินหันไปบอกขอบคุณกับพวกมิวะ
    "เฮ้อ!"มิซากิถอนหายใจ
     
     
                                              .................................................
     
     
    -ห้องของไค โทชิกิ-
     
      ภาพตรงหน้าที่ทำให้ไอจิตะลึงจนยืนนิ่ง มันคือสิ่งที่ไอจิไม่เคยคิดว่าจะเห็น สิ่งนั้นมันคือ ไค โทชิกิ คนที่สำคัญที่สุดของเขานั่งอารมณ์เสียใส่ที่คาดผมหูแมว ที่มือใส่ถุงมือที่เหมือนกับเท้าของแมว พร้อมกับหางปลอมที่ส่ายไปส่ายมาอยู่ข้างหลัง สิ่งที่ไอจิไม่เคยคิดจะได้เห็น ภาพที่ไอจิไม่เคยคิดจะได้เห็น ไคที่ใส่หูแมวอยู่นั้นดูน่ารักมากๆจนไอจิอดที่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปเก็บไว้ไม่ได้
    "คุณเรนครับทำไมไคคุงถึง..."ไอจิหลังกดถ่ายรูปเสร็จก็หันมาถามเรน
    "ฮ่าๆ ไคน่ารักใช่มั้ยล่ะ เหมาะมากจนผมเองยังไม่อยากเชื่อเลยล่ะ"เรนขำนิดๆ
    "เรนนาย..."ไคพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
    "ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยไคเหมาะกับนายดีออก"เท็ตสึพูดขึ้น
    "ไม่เปนไรที่ไหน นายลองใส่ดูมั่งมั้ยล่ะเท็ตสึ แถมนายยังช่วยเรนจับชั้นใส่ไอของบ้าๆนี่อีก"ไคยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น
    "ก็ชั้นอยากเห็นนายตอนใส่นี่นะ"เท็ตสึแอบขำนิดๆ
    "ฮึ่ย!"ไคยิ่งหงุดหงิดเข้าไปอีก
    "ท่านเรนค่ะ น้ำค่ะ"อาซากะยกน้ำมาให้
    "ขอบคุณนะอาซากะ"เรนรับแก้วน้ำแล้วยิ้มให้
    "ค่ะ"อาซากะยิ้มตอบ
    "อ๊ะ! จริงสิ"เรนนึกบางอย่างออกมาได้
     
      เรนฝากแก้วน้ำให้อาซากะถือไว้ก่อนแล้วเดินไปที่ถุงที่ใส่ชุดหูแมวของไคมา แล้วเรนก็หยิบชุดๆหนึ่งขึ้นมา
    "นี่ไอจิคุง ลองใส่ชุดนี้ให้ดูหน่อยสิ"เรนหยิบชุดเมทหูแมวมาให้ไอจิ พอไอจิเห็นชุดเมทแล้วไอจิแทบจะช็อกจนยืนนิ่งเหมือนเป็นหิน ไคพอเห็นชุดแล้วก็นึกถึงภาพตอนไอจิแต่งชุดนั้นขึ้นมาแต่คงจะยอมให้ไอจิแต่งชุดน่าอายแบบนั้นไม่ได้ ถึงไคจะอยากเห็นก็ตาม
    "นะ...นะ...ไอจิคุงใส่ให้ดูหน่อยนะ น้า~"เรนเริ่มอ้อน
    "คะ...คือว่า..."ไอจิเหงื่อตก
     
      ไคลุกยืนขึ้น แล้วค่อยเดินไปข้างหลังเรนเบาๆ ก่อนที่จะแอบหยิบชุดเมทมาฉีกทิ้ง 
    "ไค ทำอะไรเนี่ย! ชุดของผม!"เรนมองชุดที่โดนฉีกด้วยใบหน้าเศร้าสร้อย
    "นี่นายทำอะไรของนายน่ะ ไค โทชิกิ!!"อาซากะเริ่มโมโห เท็ตสึยืนมองอยู่เงียบๆไม่พูดอะไร
    "ชั้นไม่ยอมให้นายเอาชุดบ้าๆนั่นมาให้ไอจิใส่หรอกเรน"ไควางชุดที่ฉีกไว้ แล้วเดินไปกอดไอจิ ทำให้ไอจิเริ่มเขิน
    "หึๆไคอย่าดูถูกผมสิ"เรนหัวเราะเบาๆ
    "คิดว่าผมเอาชุดมาแค่นี้หรอ ผมยังมีชุดอยู่อีกนะ"เรนพูดพร้อมรอยยิ้มแล้วหยิบอีกชุดนึงที่เอามาให้ไคกับไอจิดู
    "นี่ไงล่ะ ชุดเมทหูกระต่ายที่ผมหามานอกนั้นก็ยังมีอีกเยอะนะชุด Bunny Girl ก็มี ไอจิคุง~มาใส่เร็วเข้า"เรนพูดพร้อมฉีกยิ้ม ชุดที่เรนเอาให้ดูกับชื่อของอีกชุดที่พูดออกมาทำให้ไคกับไอจิแทบจะช็อก 
    "ไอจิ..."ไคพูด
    "คะ...ครับ"
    "หนีกันเถอะ!!"ไคถอดชุดหูแมวออก แล้วหันมาจับมือไอจิแล้วพาวิ่งออกจากห้องไป
    "เอ๋! เดี๋ยวสิไค ไอจิคุง"เรนตะโกนเรียกแล้วทำท่าเหมือนจะวิ่งตามไป แต่เท็ตสึจับไว้
    "พอเถอะเรน นายน่าจะสนุกพอแล้วนี่"เท็ตสึพูดขึ้น
    "เอ๋ ผมยังอยากสนุกต่ออีกหน่อยแท้ๆ"เรนสลด
     
     
                                              .................................................
     
     
      ไคพาไอจิวิ่งมาจนถึงสวนสาธารณะ เขากับไอจินั่งลงตรงเก้าอี้ที่ไคใช้นอนประจำด้วยความเหน็ดเหนื่อย
    "วันนี้เป็นวันที่แย่ๆจริงๆเลย"ไคยังหงุดหงิดอยู่
    "แต่ก็ขอบคุณนะครับไคคุงที่ช่วนให้ผมไม่ต้องใส่ชุดน่าอายแบบนั้น"ไอจิยิ้มน้อยๆให้
    "ใครจะไปยอมให้นายใส่ของแบบนั้นกันล่ะ"
    "ขอบคุณจริงๆครับ แต่ไคคุงไม่หนาวหรอครับเสื้อกันหนาวกับผ้าพันคอก็ไม่ใส่มา"ไอจิถาม
    "ไม่หรอกแค่นี้เอง"ไคยิ้มบางๆให้ 
     
      ถึงไคจะพูดแบบนั้นแต่ดูเหมือนไอจิจะไม่เชื่อไอจิเลยลองเอามือของเขาไปจับมือของไคดู
    "ไคคุงโกหก..."ไอจิพูดขึ้น
    "เอ๋..."
    "มือเย็นขนาดนี้แท้ๆ ถ้าเป็นหวัดขึ้นมามันไม่ดีนะครับ ไหนๆวันนี้ไคคุงก็จะพาผมไปซื้อของอยู่แล้วนี่ งั้นก็ซื้อเสื้อกับผ้าพันคอด้วยเลยล่ะกันนะครับ"ไอจิปล่อยมือไค แล้วยืนขึ้น
    "ไม่ต้องก็ได้น่า ชั้นไม่เปนไรหรอก"ไคลุกขึ้นตามไอจิ
    "ไม่ได้ครับไม่ได้ งั้นไปกันเถอะครับ"ไอจิจับมือไคอีกครั้งแล้วพาเดินออกไปจากสวนสาธารณะ
     
     
                                             ...................................................
     
     
      ไอจิพาไคเดินไปหาซื้อเสื้อหลายร้านจนไคเริ่มเหนื่อย
    "ไอจิ นายพาชั้นไปดูตั้งหลายร้านแล้วนะ"
    "ก็มันไม่มีที่เหมาะกับไคคุงเลยนี่นา"ไอจิพูดขึ้น คำพูดของไอจิทำให้ไคถอนหายใจ แล้วเขาก็ไปสังเกตเห็นชุดของร้านหนึ่งเข้า
    "ไอจิ...ชั้นเจอเสื้อแล้วล่ะ..."ไคหยุดเดินแล้วมองไปที่ร้าน
    "เอ๋..."ไอจิหันไปมองตามไค


    -หลังจากนั้น-
     
      หลังจากที่ไคได้ชุดแล้ว ไคกับไอจิก็เดินไปซื้อของกันต่อ ไอจิมองไปที่ชุดของไคที่เป็นเสื้อกันหนาวสีดำปกเสื้อเหมือนกับปกของเสื้อนักเรียนตัวเสื้อยาวลงมาเลยจนเกือบจะถึงเข่า มีผ้าพันคอสีขาวพันคอไคอยู่
    "ชุดนี้เหมาะกับไคคุงจริงๆด้วย"ไอจิมองตาโต
    "งั้นหรอ..."ไคตอบเสียงเรียบ
     
     
    ไคคุงเท่จังเลย...
     
     
      ในระหว่างที่เดินไปซื้อของไอจิแอบมองไคแทบจะตลอดทางที่เดินไป ไคกับไอจิซื้อของกันจนใกล้จะครบแล้วเหลือแต่ของขวัญปีใหม่ของแต่ละคนเท่านั้น 
    "งั้นแยกกันไปซื้อล่ะกันนะไอจิ แล้วค่อยไปเจอกันอีกทีที่สวนสาธารณะ"ไคหันมาบอกไอจิ แต่ไอจิไม่ตอบอะไร
    "ไอจิได้ยินรึเปล่า?"ไคพูดอีกครั้ง
    "เอ๋...คะ...ครับ"
    "นายเหม่ออะไรน่ะ?"
    "ปะ..เปล่าครับ จะแยกกันไปซื้อของขวัญสินะครับ งั้นผมไปนะครับ"ไอจิยิ้มบางๆให้ แล้วรีบวิ่งไปซื้อของ ปล่อยให้ไคยืนมองแบบงงๆ
     
     
    หวา~มัวแต่คิดเรื่องไคคุงจนลืมไปเลยว่ามาซื้อของ เรานี่แย่จริงๆ
     
     
      ไอจิวิ่งมาจนถึงร้านๆหนึ่ง ไอจิเดินเข้าไปหาของขวัญในร้านจนแทบจะทั่วร้านแล้วแต่ก็ยังหาของขวัญไม่ได้
     
     
    เฮ้อ! เรานี่เลือกของขวัญไม่เก่งจริงๆด้วย
     
     
    "จะเอาอะไรให้ไคคุงดีล่ะเนี่ย"ไอจิพูดพรางเดินดูของไปเรื่อยๆ แล้วเขาก็เดินไปเจอของบางอย่างเข้า
     
     
    งั้นลองทำของขวัญเองดีกว่า...
     
     
      ไอจิหยิบของสิ่งนั้นไปจ่ายเงินแล้วรีบวิ่งกลับไปทำของขวัญที่บ้านอย่างเร่งรีบ 
     
     
    ถ้าเราตั้งใจทำล่ะก็ต้องออกมาดีแน่ๆ
     
     
    -ทางด้านของไค-
     
      ไคหาของขวัญให้ไอจิได้แล้ว และเขากำลังจะเดินไปที่สวนสาธารณะ พรางดูเวลาที่นาฬิกา
    "จะ3ทุ่มแล้วหรอสงสัยจะซื้อของนานไปสินะ คงต้องรีบหน่อยแล้วล่ะนะ"
    "เฮ้! ไค"ในตอนที่ไคกำลังจะรีบเดินไปที่สวนสาธารณะเสียงที่เขาคุ้นเคยก็ดังขึ้น
    "มิวะหรอ..."ไคหันหลังไปดู
    "นายจะไปไหนน่ะ"มิวะถาม
    "ไม่เกี่ยวกับนาย..."ไคตอบหน้านิ่ง
    "อะไรกันบอกหน่อยไม่ได้หรอ"มิวะตื้อถาม
    "หึ..."ไคไม่สนใจมิวะแล้วเดินต่อ
    "เดี๋ยวสิ"มิวะจับแขนไค
    "อะไรของนาย"
    "ไปหาอะไรกินเป็นเพื่อนหน่อยสิ"มิวะยิ้มทะเล้นให้
    "ไม่"ไคตอบอย่างรวดเร็ว
    "เอ๋! น่าๆไปเป็นเพื่อนกันหน่อยไม่เห็นเป็นอะไรเลยนี่"มิวะพูดแล้วลากไคไปหาของกิน
    "บอกว่าไม่ไปไงเล่า"ไคเริ่มหงุดหงิด
    "คร้าบๆ"มิวะยอมปล่อยแขนไค
    "น่าๆอย่างน้อยก็อยู่คุยกันหน่อยสิ จะสิ้นปีแล้วนี่นะ พอผ่านเที่ยงคืนไปก็จะหมดปีนี้แล้วเข้าสู่ปีใหม่ มาคุยกันหน่อยเถอะน่า"มิวะพูดแล้วยิ้มทะเล้นให้
    "....."ไคยืนเงียบไปพักหนึ่ง 
    "ก็ได้..."ไคตอบตกลงเบาๆ
    "ฮิ มันต้องอย่างนี้สิ"มิวะยิ้มแย้มอย่างดีใจ
    "งั้นไปหาที่คุยกันเถอะ"
    "อ่า..."
     
     
                                             ..................................................
     
     
    -ทางด้านของไอจิ-
     
    "ในที่สุดก็ทำเสร็จแล้ว"ไอจิที่พึ่งทำของขวัญให้ไคเสร็จได้พูดขึ้นด้วยความดีใจ
    "กว่าจะทำได้เสียเวลาไปตั้งนานแหนะกี่โมงแล้วล่ะเนี่ย"ไอจิพูดแล้วหันไปดูนาฬิกา
    "หวา!! ดึกขนาดนี้แล้วหรอแย่จังเลยเรานี่ไคคุงจะโกรธมั้ยนะ ต้องรีบแล้ว!!!"ไอจิรีบเก็บของอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งออกจากห้องไป
     
     
    ต้องรีบแล้ว!!!ต้องรีบแล้ว!!!
     
     
      ไอจิรีบวิ่งไปที่สวนสาธารณะอย่างเร่งรีบ แต่เพราะรีบมากไปทำให้ไอจิไปสะดุดกับก้อนหินเข้า
     
     
    โครม!!
     
     
    "อะ...อู้ย...เจ็บจัง"ไอจิสะดุดล้มระหว่างทางไป
    "ไม่ได้ๆ ต้องรีบไปสวนสาธารณะ"ไอจิลุกขึ้นยืนแล้วรีบวิ่งไปต่อทันที ไอจิรีบวิ่งจนมาถึงสวนสาธารณะด้วยความเหน็ดเหนื่อย แต่เขายังไม่เห็นว่าจะมีใครมาเลยสักคน เขามองไปรอบๆสวนสาธารณะแต่ไม่เห็นใครเลย
    "ไคคุง...ยังไม่มาหรอ..."ไอจิเดินไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วจู่ๆก็รู้สึกง่วงขึ้นมา
    "เอ๋...ทำไมจู่ๆก็รู้สึกง่วงแบบนี้นะ..."อากาศที่เย็นสบายและความเหน็ดเหนื่อยทำให้ไอจิเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว
     
     
                                                ...................................................
     
     
    -ทางด้านของไค-
     
      ไคที่โดนมิวะพาเดินไปที่ต่างๆและโดนชวนคุยเพลินจนลืมเวลาเองก็กำลังรีบมาที่สวนสาธารณะเช่นกัน 
     
     
    ดันโดนมิวะชวนไปนู้นนี่จนลืมเวลาไปเลย ไอจิคงรอนานแล้วแน่เลยต้องรีบแล้วสิ...
     
     
      พอไคมาถึงสวนสาธารณะเขาก็เห็นไอจินั่งหลับอยู่ที่เก้าอี้ เขาเดินเข้าหาไอจิใกล้ๆแล้วเอาจิ้มแก้มไอจิเบาๆ
    "รอนานจนหลับเลยหรอเนี่ย..."ไคเลิกเอานิ้วไปจิ้มแก้มแล้วเขย่าตัวไอจิเบาๆ
    "ไอจิตื่นได้แล้ว..."
    "งือ..."ไอจิค่อยๆลืมตาขึ้น
    "งือ...ไคคุงหรอ นี่ผมเผลอหลับไปหรอเนี่ย"ไอจิพูดด้วยน้ำเสียงงัวเงีย
    "ขอโทษนะที่มาช้า"ไคนั่งลงข้างๆไอจิ
    "ไม่เปนไรหรอกครับ"ไอจิยิ้มน้อยๆให้
    "หือ..."ไคมองไปที่มือของไอจิ
    "อะ...อะไรหรอครับ"
    "มือไปโดนอะไรมาน่ะแปะพลาสเตอร์ยาซะเยอะเชียว"ไคจับมือไอจิขึ้นมาดู
    "มะ...ไม่อะไรหรอกครับ แหะๆ"ไอจิยิ้มบางๆให้แล้วเอามือออกมาจากมือของไค
    "งั้นหรอ..."ไคมองไอจิด้วยสายตาสงสัย
    "อื้อๆ"ไอจิพยักหน้า
    "อืม...งั้นไปเถอะจะเที่ยงคืนแล้วนะ"ไคลุกขึ้นยืน
    "อ่อ...ครับ..."ไอจิยืนขึ้น
    "อ่อจริงสิ วันนี้ชั้นขอไปนอนบ้านนายได้รึเปล่า"ไคหันไปถามไอจิ
    "อะ...เอ๋...ทำไมล่ะครับ"ไม่รู้ทำไมไอจิถึงหน้าแดงขึ้นมานิดๆ
    "ก็เรนคงทำห้องชั้นเละเทะหมดแล้วล่ะนะ แค่คืนนี้คืนเดียวแหละได้รึเปล่า"ไคถามอีกครั้ง
    "อะ...อื้อ...ได้สิครับ"ไอจิตอบตกลงแบบอายๆ
    "ขอบคุณนะ"ไคยิ้มน้อยๆให้
    "มะ...ไมเปนไรหรอกครับเรื่องแค่นี้เอง"ไอจิหน้าแดงขึ้นกว่าเดิม ในตอนนั้นเสียงโทรศัพท์ของไอจิก็ดังขึ้นบอกเวลาเที่ยงคืน ไอจิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
    "เที่ยงคืนแล้วหรอ..."ทันใดนั้นก็มีหิมะสีขาวตกลงมาที่หน้าจอโทรศัพท์ของไอจิ ทำให้ไอจิเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ค่อยๆมีหิมะตกลงมาเรื่อยๆ
    "ว้าว...หิมะตกแล้วล่ะไคคุง"ไอจิเลิกมองท้องฟ้าแล้วหันมามองไค
    "อ่า...นั่นสินะสวยมากเลย"ไคมองแล้วยิ้มให้ไอจิ
    "งั้นก็กลับกัน..."ไอจิยังพูดไม่ทันจบริมฝีปากของเขาก็โดนไคเอาไปซะแล้ว ไอจิเบิกตากว้างแล้วหน้าก็ค่อยๆแดงขึ้นเรื่อยๆ
    "จะไปกันรึยัง..."ไคหลับตาข้างนึงแล้วยิ้มให้
    "คะ...คะ..."ไอจิอายจนพูดติดๆขัดๆ
    "หือ?"
    "คะ...คะ...ไคคุง เอาอีกแล้วนะครับ!!"ไอจิตะโกนออกมาด้วยความอาย
    "อะไรหรอ"ไคยิ้มแบบไม่รู้ไม่ชี้
    "ทำไมถึงชอบจูบผมแบบนี้ทุกทีเลยมันน่าอายสุดๆเลยนะครับ"ไอจิพูดด้วยหน้าที่แดงยิ่งกว่ามะเขือเทศ ทำให้ไคแอบขำเบาๆกับท่าทางน่ารักๆของไอจิ
    "ก็แหม...นายตอนเขินน่ะน่ารักจะตายไป"ไคพูดแล้วลูบหัวไอจิเบาๆ
    "ท่าทำอีกผมโกรธจริงๆด้วยนะ!!"
    "รู้แล้วๆ"ไคยิ้มแล้วอุ้มไอจิแบบท่าเจ้าหญิง
    "คะ...ไคคุงทำอะไรครับเนี่ย"ไอจิที่โดนอุ้มยิ่งหน้าแดงหนักกว่าเดิม
    "ชั้นจะอุ้มนายไปถึงบ้านเป็นการขอโทษไง"ไคยิ้มให้
    "อะ...เอ๋!?!"
    "งั้นก็ไปกันเถอะ"ไคอุ้มไอจิแล้วพาเดินไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มผิดกับไอจิที่หน้าแจ๋ยิ่งกว่ามะเขือเทศ
     
     
    ไคคุงคนบ้า...
     
     
                                                 ..................................................
     
     
    -บ้านของไอจิ-
     
      ไควางไอจิลง ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มต่างกับไอจิที่ตลอดทางหน้าแดงตลอดจนมาถึงบ้าน ไอจิเปิดประตูบ้านออกเดินเข้าไปพร้อมกับไค
    "ดูเหมือนคุณแม่กับเอมิจะหลับแล้วล่ะครับ"ไอจิถอดรองเท้าแล้วเดินไปที่ห้องโดยที่มีไคเดินตามมาข้างหลัง
      ไอจิเปิดประตูห้องแล้วเดินเข้าไปพร้อมกับถอดเสื้อกันหนาวกับผ้าพันคอออกแล้วแอบหยิบของขวัญไปซ่อนไว้ข้างหลัง ไคที่ถอดเสื้อกันหนาวกับผ้าพันคออยู่ไม่ได้สังเกตอะไร ไคหยิบของขวัญออกมาให้ไอจิ
    "นี่ของขวัญของนายนะ"ไคยื่นของขวัญให้พร้อมรอยยิ้ม
    "ขะ...ขอบคุณครับ"ไอจิรับของขวัญแล้วเอาวางไว้บนเตียง
    "ไม่แกะหรอ?"ไคถาม
    "เอ่อ...เดี๋ยวค่อยแกะทีหลังครับ"ไอจิพูดแบบเขินๆ ท่าทางของไอจิทำให้ไคเริ่มอยากรู้ว่าของขวัญที่ไอจิจะให้เขามันคืออะไร
    "นะ...นี่ของไคคุงครับ"ไอจิยื่นของขวัญให้ด้วยท่าทางเขินอาย ไครับของขวัญมาโดยที่ไม่พูดอะไรแล้วยิ้มน้อยๆอย่างดีใจ ที่ไอจิให้ตุ๊กตาที่ทำเองเป็นของขวัญถึงแม้จะไม่สวยมากแต่ก็น่ารักพอสมควร ตุ๊กตาตัวนึงเป็นตุ๊กตาไอจิส่วนอีกตัวนึงเป็นตัวของไคเอง ดูแล้วเหมือนกับเขาและไอจิอยู่ในไซส์มินิยังไงยังงั้น
    "เป็นตุ๊กตาที่น่ารักดีนะ"ไคพูดพร้อมยิ้มน้อยๆให้ 
    "จะ...จริงหรอครับ!!"
    "อื้อน่ารักมากๆเลยล่ะงั้นแผลที่มือนั้นก็เพราะเย็บ2ตัวนี้หรอ"ไคถาม
    "คะ...ครับ"
    "งั้นตานายแกะของขวัญชั้นบ้างแล้วนะ"ไคยิ้มให้
    "ครับ..."ไอจิหยิบของขวัญของไคขึ้นกล่องของไคก็ดูเล็กๆน่ารักดี ไอจิเปิดกล่องของขวัญออกแล้วมองของขวัญตาเป็นประกาย
    "ว้าว จี้ห้อยโทรศัพท์ตุ๊กตาบลาสเตอร์เบลด น่ารักจังเลย"ไอจิยิ้ม
    "ว่าแล้วว่านายต้องชอบ"ไคยิ้มน้อยๆที่มุมปาก
    "ขอบคุณนะครับไคคุง"ไอจิเข้าไปกอดไคไว้ด้วยความดีใจ
    "เห...นายเป็นฝ่ายเข้ามากอดชั้นเองหรอเนี่ย"ไคดีใจนิดๆ
    "หวา!! ขะ...ขอโทษครับ"ไอจิเลิกกอดไคทันที
    "ขอโทษทำไมชั้นดีใจนะนานๆนายจะเป็นคนเข้ามากอดชั้นสักที"ไคลูบหัวไอจิเบาๆพร้อมกับยิ้มไปด้วย
    "ผะ...ผมไปอาบน้ำก่อนนะครับ!!"ไอจิวางจี้ห้อยโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะแล้วรีบเดินออกจากห้องไปด้วยความเขินอายในทันที ทำให้ไคยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ


    ทำตัวน่ารักๆอีกแล้ว...ฮิๆ
     
     
    -จบ- 
     
    #ขอบคุณผู้อ่านทุกคนที่ติดตามอ่านมาตลอดนะฮะปีใหม่นี้ก็ขอให้ทุกๆคนมีความสุขสุขภาพแข็งแรงกันนะฮะ และขอให้ช่วยกันติดตามต่อไปเรื่อยๆด้วยนะฮะ Happy New Year!!ฮะ≧▽≦
    #ลงรูปไม่ได้เครื่องมีปัญหาาาาาา

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×