ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Vanguard] Period end of semester of love [Kai x Aichi]

    ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 8

    • อัปเดตล่าสุด 16 ม.ค. 58


    Chapter 8
     
     
    -ห้องของไค โทชิกิ-
     
    "ไคคุงนี่ครับ"ไอจิยกน้ำชามาให้ไคพร้อมยิ้ม
    "อา...ขอบใจนะ"ไครับน้ำชามาพร้อมยิ้มให้
    "ไม่เปนไรครับ"ไอจินั่งลงข้างๆไค ไคยกน้ำชาขึ้นมาดื่มทีนึงแล้วพูดว่า
    "พรุ่งนี้แล้วสินะ"ไคพูดพร้อมยิ้มบางๆออกมา
    "จริงด้วยนะครับเวลาผ่านไปเร็วจริงๆเลยนะครับไคคุง"ไอจิเองก็ยิ้มออกมาเช่นกัน
    "นั่นสินะ"ไควางแก้วน้ำชาลง แล้วจุ๊ฟแก้มไอจิหนึ่งที
    "หลังกลับมาจากทะเลก็กี่วันแล้วไม่รู้เนอะ"ไคเงยหน้ามองเพดาน
    "จริงด้วยนะครับเลออนคุงก็ไม่ติดต่อมาเลย"ไอจิหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
    "อืม...เรนเองก็ไม่ได้โทรมาหรอกนะแต่ก็ส่งเมล์มา2-3ครั้ง"ไคพูดแล้วเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
    "บ่าย2แล้วล่ะไอจิ นายมาอยู่ห้องชั้นตั้งแต่กี่โมงนะ"ไคหันไปถามไอจิ
    "อะ...เอ่อน่าจะประมาณ10โมงได้มั่งครับ"
    "หรอ...งั้นออกไปข้างนอกกันเถอะ"ไคลุกขึ้นยืน
    "จะไปไหนหรอครับ?"ไอจิลุกขึ้นยืนตามไค
    "อืม...จริงสิไหนๆก็วันสุดท้ายก่อนเปิดเทอมแล้ว"ไคเปิดประตูแล้วหันไปยิ้มให้ไอจิ
    "เอ๋..."ไอจิมองไคตาไม่กระพริบ
    "งั้นไปสวนสนุกกันมั้ย?"ไคยิ้มบางๆให้ ไอจินิ่งเงียบไปพักหนึ่งก่อนที่ตาจะเริ่มเป็นประกายแล้วพูดอย่างเริงร่าว่า
    "สะ...สวนสนุกหรอ จะ...จริงหรอครับ"ไอจิพูดเหมือนไม่อยากเชื่อเท่าไหร่
    "อื้ม...ก็จริงนะสิ เพราะงั้นรีบๆไปกันเถอะขืนไปช้าสวนสนุกปิดก่อนไม่รู้ด้วยนะ"ไคพูดแล้วเดินออกจากห้องไป
    "ระ...รอด้วยครับไคคุง!!"ไอจิรีบวิ่งตามไคออกไปทันที
     
     
    -สวนสนุก-
     
      ไอจิมองไปที่เครื่องเล่นต่างๆในสวนสนุกด้วยดวงตาเป็นประกายเหมือนเด็กน้อยที่พึ่งได้มาเล่นเครื่องเล่นแบบนี้ครั้งแรกไม่มีผิด
    "ว้าว..."ไอจิตาเป็นประกาย
    "นี่นายเป็นเด็กรึไงเนี่ยอายุตั้ง16แล้วไม่ใช่หรอ"ไคพูดแล้วเอามือลูบหัวไอจิเบาๆ
    "ก็ผมไม่ค่อยได้มาสวนสนุกนี่นาแถมได้มากับไคคุงด้วย ผมก็เลย..."ไอจิหยุดพูดแล้วก้มหน้า
    "หือ?"ไครู้สึกสงสัยขึ้นมานิดหน่อย
    "ปะ...เปล่าไม่มีอะไรหรอกครับ"ไอจิเงยหน้าขึ้นแล้วยิ้มน้อยๆให้ไค
    "ผมว่าเรารีบไปเล่นเครื่องเล่นกันดีกว่านะครับ"แล้วไอจิก็จับมือของไควิ่งไปตรงรถไฟเหาะอย่างรวดเร็ว
    "อะ...เอ่อไอจินายจะเล่นรถไฟเหาะหรอ..."ไคถามพร้อมเหงื่อตก
    "ก็ใช่น่ะสิครับ ทำไมหรอครับ?"ไอจิหันมามองไคด้วยแววตาเป็นประกายอีกครั้ง
    "เอ่อ...นายแน่ใจนะว่านายเล่นได้"ไคพูดอย่างห่วงๆ
    "ทะ...ทำไมไคคุงพูดแบบนี้ล่ะแค่นี้เองผมต้องเล่นได้อยู่แล้ว"ไอจิพูดอย่างมั่นใจ
    "แน่ใจนะ..."ดูเหมือนไคไม่ค่อยจะเชื่อเท่าไหร่
    "แน่ใจครับ!?!"แต่พอเห็นไอจิอยากเล่นขนาดนี้ไคก็คงจะขัดใจไอจิไม่ลง(แถมตัวเองดันเป็นคนชวนด้วยคงต้องยอมๆไป)
     
     
    -หลังจากนั้น-
     
      ไอจินั่งขาสั่นอยู่ที่ม้านั่ง ไคเห็นแล้วก็ถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่แล้วพูดว่า
    "ไหนบอกเล่นได้ไง สั่นใหญ่เลยนะ..."ไคมองขาไอจิที่ยังสั่นอยู่ไม่หาย
    "ผะ...ผมไม่ได้กลัวนะที่สั่นเนี่ยเพราะตื่นเต้นต่างหากล่ะครับ!!"ไอจิพูดเสียงแข็ง
    "ยังจะมาพูดอีก..."ไคเอานิ้วดีดที่หน้าผากของไอจิเบาๆ
    "จะ...จริงๆนะครับ..."ไอจิเอามือลูบที่หน้าผาก
    "หนอย...ปากแข็งซะจริงเชียว"ไคเอามือดึแก้มไอจิหนึ่งข้าง
    "จะ...เจ็บนะไค..."ไอจิหยุดพูดแล้วมองไปที่คน2คนที่คุ้นตาเขามาก แล้ว2คนนั้นก็หันมาหาไอจิแล้วตะโกนเรียก
    "เฮ้!ไค ไอจิคุง!"เรนตะโกนเรียกไคกับไอจิทำให้ไคปล่อยมือออกจากแก้มของไอจิแล้วหันไปมองพวกเรนแทน
    "มาเที่ยวสวนสนุกเหมือนกันหรอครับ~"เรนถามอย่างเริงร่า
    "อืม...ก็นะพรุ่งนี้ก็เปิดเทอมแล้วนี่เลยพาไอจิมาสนุกให้เต็มที่ก่อนเปิดเทอม"ไคตอบ
    "ดีเลยไคงั้นพวกเราไปเล่นด้วยกันเถอะ"มิวะพูดพร้อมยิ้ม
    "ก็ได้นะไม่มีปัญหาหรอกใช่มั้ยไอจิ?"ไคหันมาถามไอจิ
    "ครับเล่นกันหลายๆคนสนุกดีออก"ไอจิตอบพร้อมยิ้ม
    "เย้~งั้นก็ไปกันเถอะไค"เรนเกาะแขนไคแน่นแล้วพาเดินไป
    "เดี๋ยวสิเรนนายมาเกาะแขนชั้นทำไมเนี่ย"ไคพูดแล้วพยายามสลัดแขนออกแต่เรนไม่ปล่อย
    "ทำไมล่ะแค่นี้เองไม่ได้หรอ"เรนทำตาแบ้ว
    "อะ...เอ่อ..."พอไคเห็นเรนทำหน้าแบบนี้ไคก็พูดอะไรไม่ออกเลย
    "นั่นสิครับไคคุง คุณเรนแค่เกาะแขนนิดหน่อยเองไม่เป็นไรหรอกครับ"ไอจิพูดพร้อมยิ้มน้อยๆ
    "ดะ...เดี๋ยวสิไอจินาย..."ไคยังพูดไม่ทันจบเรนก็พูดแทรกขึ้นมา
    "เห็นมั้ยไอจิคุงยังโอเคเลย"เรนพูดอย่างยิ้มแย้มแล้วลากไคไปที่เครื่องเล่นอย่างรวดเร็ว
    "ดะ...เดี๋ยวปล่อยชั้นก่อนเซ่!!"
    "เฮ้จะดีหรอไอจิ"มิวะพูดเบาๆ
    "อือ...คงไม่เป็นไรหรอกมั่งครับ"ไอจิตอบ
    "ฮ่ะๆ งั้นหรอ.."มิวะหัวเราะเบาๆ
     
     
    -หลังจากนั้น-
     
    "วันนี้สนุกมากเลยล่ะงั้นไปนะไค ไอจิคุงแล้วเจอกันน้าาา"เรนโบกมือให้ไคกับไอจิก่อนที่จะเดินออกไปจากสวนสนุก
    "ไคเจอกันพรุ่งนี้นะ"มิวะตะโกนบอกแล้วเดินตามเรนไป
    "อา..."ไคตอบกลับด้วยท่าทางเหน็ดเหนื่อย
    "ไว้เจอกันนะครับ"ไอจิโบกมือให้น้อยๆ แล้วหันไปมองไค
    "ไคคุงเป็นอะไรรึเปล่าครับ?"ไอจิถามเพราะเห็นท่าทางไคจะเหนื่อยอยู่ไม่น้อย
    "เป็นสิเป็นมากๆเลยด้วยล่ะ โดนเรนลากไปเล่นนู้นเล่นนี่ไม่ได้หยุดพักเลย เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว"ไคพูดด้วยสีหน้าและน้ำเสียงเหน็ดเหนื่อย
    "งั้นกลับกันเลยมั้ย พรุ่งนี้ต้องตื่นไปโรงเรียนด้วย"ไอจิพูดพลางยิ้มให้
    "ก็ดีเหมือนกันตอนนี้อยากนอนสบายๆแล้วด้วย"ไคพูดแล้วเดินออกจากสวนสนุกไปพร้อมๆกับไอจิ
    "ชั้นจะไปส่งนายที่บ้านก่อนนะ"ไคพูดเบาๆ
    "มะ..ไม่ต้องก็ได้ครับไคคุง ไคคุงกลับไปพักที่บ้านเถอะ"ไอจิพูดด้วยท่าทางเกรงใจ
    "ไม่เป็นไรหรอกชั้นอยากไปส่งนายน่ะให้ชั้นไปส่งนะ"ไคพูดพร้อมยิ้มน้อยๆให้ไอจิ
    "ตะ...แต่ว่า..."
    "เถอะน่า..."ไคจับมือไอจิแล้วรีบพาเดินตรงไปที่บ้านของไอจิทันที
     
     
    -หน้าบ้านของไอจิ-
     
    "ขะ...ขอบคุณที่อุตส่าห์มาส่งนะครับ"ไอจิพูดด้วยท่าทางเขินนิดๆ
    "ไม่เป็นไรหรอก งั้นชั้นกลับก่อนนะไว้เจอกันพรุ่งนี้"ไคยิ้มบางๆให้
    "ครับ"ไอจิยิ้มน้อยๆให้ แล้วเปิดประตูบ้านออก
    "อ๊ะ...เดี๋ยวไอจิ"ไคเรียกไอจิเอาไว้ก่อนที่ไอจิจะเดินเข้าบ้าน
    "มีอะไร..."ในตอนที่ไอจิกำลังจะถามออกไปริมฝีปากของเขาก็โดนริมฝีปากของไคเข้ามาประกบไว้อย่างไม่ทันตั้งตัว หน้าไอจิแดงแจ๋ยิ่งกว่ามะเขือเทศ หัวใจไอจิเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ
    "ของขวัญก่อนเปิดเทอมนะ"ไคเอานิ้วไปแตะที่ริมฝีปากไอจิเบาๆพร้อมยิ้มน้อยๆให้
    "......"ไอจินิ่งเงียบไม่พูดอะไรแต่หน้าที่แดงก่ำนั้นยังคงอยู่บนใบหน้าของเขา
    "งั้นไปนะ ไว้เจอกัน"ไคยิ้มให้ไอจิอีกครั้งแล้วเดินไป
    "คะ...ไคคุง...คนบ้า"ไอจิพูดออกมาเบาๆแล้วค่อยๆเดินเข้าไปในบ้าน
     
     
    -วันรุ่งขึ้น-
     
    "คุณมิซากิ!!"ไอจิรีบวิ่งไปหามิซากิที่กำลังเดินไปโรงเรียน
    "อ้าว..ไอจิอรุณสวัสดิ์"มิซากิกล่าวทักทายพร้อมยิ้มให้
    "อรุณสวัสดิ์ครับ"ไอจิยิ้มตอบ
    "ปิดเทอมเป็นยังไงมั่งล่ะสนุกมั้ย"มิซากิถาม
    "ครับ เป็นปิดเทอมที่สนุกที่สุดเลยล่ะครับ"ไอจิตอบอย่างยิ้มแย้ม
    "งั้นหรอ...ก็ดีแล้วล่ะนะ"มิซากิยิ้มบางๆ
    "ครับ"
     
    "นี่ไคปิดเทอมปีนี้สนุกสุดๆไปเลยเนอะ"มิวะพูดพร้อมยิ้มทะเล้นให้
    "หรอ...ชั้นว่าก็งั้นๆนะ"ไคตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย
    "แหมทำเป็นไม่สนุกไปได้ ที่จริงก็สนุกใช่มั้ยล่ะ"มิวะพูดด้วยน้ำเสียงกวนประสาท
    "หนวกหูน่า"ไคพูดเสียงเข้ม
    "คร้าบๆเข้าใจแล้วคร้าบ~"
     
     
    -เวลาเรียนคาบแรกของโรงเรียนมิยาจิ-
     
    "เอ้า นักเรียนวันนี้มีนักเรียนใหม่นะ"อาจารย์พูดแบบนั้นแล้วคนในห้องก็เริ่มเจี้ยวจ้าวกันใหญ่
    "ว้าว...มีนักเรียนใหม่ล่ะ"
    "ผู้ชายหรือผู้หญิงนะ"
    "ชั้นอยากให้เป็นผู้หญิงมากกว่านะ"
    "เอ้าเงียบๆกันหน่อย"อาจารย์พูดให้นักเรียนเสียงเบาลง
     
     
    นักเรียนใหม่หรอจะเป็นคนแบบไหนนะ...
     
     
    ไอจิคิดในใจ แล้วอาจารย์ก็พูดต่อ
    "เข้ามาได้แล้วล่ะ"อาจารย์พูดพร้อมหันไปทางนักเรียนใหม่ที่ยืนอยู่ที่หน้าประตูห้อง นักเรียนใหม่ค่อยๆเข้ามาในห้องแล้วเขียนชื่อลงบนกระดาน พอผมเห็นนักเรียนคนนั้นผมก็ตกใจขึ้นมา
    "โซริว เลออนครับยินดี่ที่ได้รู้จัก"เด็กหนุ่มกล่าวทักทายพร้อมรอยยิ้ม
     
     
    ละ...เลออนคุง!?!
     
     
    "ว้าวหนุ่มหล่อล่ะเธอ"
    "จริงๆด้วยเท่จังเลย"ผู้หญิงในห้องเริ่มเจี้ยวจ้าวกันเสียงดัง
    "เอ้า!!นี่พวกเธอเงียบๆกันหน่อยสิ"อาจารย์พูดให้นักเรียนเบาเสียงลงอีกครั้ง
    "อาจารย์ครับ"เลออนหันไปหาอาจารย์
    "มีอะไรหรอโซริวคุง"
    "ผมที่นั่งของผมอยู่ไหนหรอครับ"เลออนถามพร้อมรอยยิ้ม
    "อะ...อ่อนั่นสินะเอ่อ..."อาจารย์มองหาที่นั่งที่ว่างๆอยู่ทั่วห้อง
    "ผมนั่งตรงนั้นได้มั้ยครับ"เลออนชี้ไปที่ที่นั่งข้างๆไอจิ มันชั่งบังเอิญดีจริงๆที่ที่นั่งข้างๆไอจิว่างอยู่พอดี(โห อะไรจะบังเอิญได้ขนาดนี้-w-)
    "อ่อ...โอเคนั่งตรงนั้นแหละ"
    "ครับ"เลออนเดินไปนั่งข้างๆไอจิ พร้อมยิ้มให้
    "ฝากตัวด้วยนะเซ็นโดคุง"เลออนยิ้มบางๆให้
    "ฝะ...ฝากตัวด้วยนะครับเลออนคุง"ไอจิยิ้มเจื่อนๆ
     
     
    ท่าทางเปิดเทอมของผมคงจะสนุกขึ้นอีกแล้วสิ...
     
     
    ไอจิคิดในใจ
     
    #เอิ่ม...ไรท์รู้เลยว่าตอนนี้มันโคตะระสั้นน่ะนะแถมนี้ก็เป็นตอนจบแล้วล่ะก็ชื่อเรื่องไรท์แปลว่าช่วงปิดเทอมแห่งรักนี่นะหมดช่วงปิดเทอมแล้วด้วย เอาเป็นว่าเรื่องต่อไปของไรท์เป็นฟิคแวนการ์ดไคกับไอจิ แต่มันคงจะออกแนวแฟนซีนิดหน่อย(มั่ง)ก็แบบนี้เหมือนให้ไคคุงเป็นปิศาจหรืออะไรทำนองนี้แต่ก็ยังเป็นวายอยู่แน่ๆล่ะ ชอบแวนการ์ดแนวแฟนตาซีกันมั้ยเอ่ยท่านผู้อ่านทุกท่านถ้าชอบล่ะก็ไรท์จะพยายามเขียนออกมาอย่างเต็มที่นะค่ะติดตามอ่านด้วยนะ  อ่า...พอและบ่นมาซะยาวเลยอ่อย~คอแห้ง 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×