The bad storm boys หนุ่มพายุร้ายพัดหัวใจยัยจอมเพี้ยน

             เช้าวันนี้ที่อากาศแสนสดใสตะวันทอแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า<ทำให้ฉันแสบตา>สายลมเย็นสบาย<ทำให้ประหยัดไฟเพราะไม่ต้องเปิดแอร์และที่แน่นอนที่สุดคือทำให้ฉันได้รู้ว่าฉันลืมเปิดหน้าต่าง>บวกกับเสียงนกที่อยู่บนต้นไม้ส่งเสียงร้องกระต๊ากๆ<แน่ใจนะว่านกบ้านแกร้องแบบนี้:ผู้แต่ง>

ฮ้า!ฉันตื่นขึ้นมาพลางบิดขี้เกียจ2ท่า คือท่าปลาวาฬกินแกลบกับท่ากิ้งกือหาหนอน    แหมวันนี้เป็นวันจันทร์วันเปิดเทอมวันแรกของฉันนี่นา ฉันต้องตื่นแต่เช้า<แน่ใจนะว่าตื่นเช้าตอน 9โมงเนี่ยน่ะ= =>แล้วฉันก็รีบอาบน้ำแต่งตัวและรีบมุ่งหน้าไปโรงเรียน ถึงแม้ว่าตอนนี้จะสิบโมงแล้วก็ตาม

 

โรงเรียนนานาชาติเซนเรนัสหญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามาในโรงเรียนโดยไม่ได้สนใจกับสายตาลุงยามหน้าโรงเรียนสักเท่าไร แต่ลุงยามก็ได้แต่คิดในใจว่า ยุบหนอ พองหนอ เงียบเสีย ดีกว่าโดนไม้หน้าสามฟาดตายหนอเรา 

เพราะก็รู้ๆ กันอยู่ว่าหญิงสาวที่ดูสวยปานนางฟ้าคนนี้ คือคนอันตรายที่สุดในโรงเรียนเพราะมีนิสัยที่ยากจะเข้าใจ

ตอนนี้ฉันกำลังมองหายัยเกรพอยู่ไหนน้าเปิดดูที่ถังขยะก็ไม่มี<แกกำลังหาเพื่อนหรือหาอะไร:ผู้แต่ง>คนนี่ก็เยอะฉิบ

 เอพริลอยู่ทางนี้มานี่เร็วอ่ะ ยัยเกรพหรอ เออใช่เฮอะ แล้วฉันก็เดินเข้าไปหามันทันที

 เอพริลเธอมาช้านะ เอ้าเขียนเร็วเข้า เดี๋ยวก็ลงทะเบียนไม่ทันหรอกฉันไม่ได้สนใจที่ยัยเกรพบ่นแต่รับเอาใบนั่นมาขีดๆเขียนๆแล้วยื่นให้อาจารย์ที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์ไป อ้อลืมไปทุกคนคงสงสัยล่ะสิว่าฉันยื่นใบอะไรก็ใบสมัครเรียนต่อเกรด10หรือม.4ไงล่ะ เอ้อลืมไป ฉันชื่อ เอพริล อริชญา วิริยะพงษ์ไพบรูณ์ ฉันกับยัยเกรพเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล และฉันก็ดันมีมันเป็นเพื่อนคนเดียวจนถึงตอนนี้ ในเซนต์เรนัส

เอพริลทำไมมาสายจังล่ะ วันนี้นี่ถ้าลงทะเบียนไม่ทันจะทำยังไง   ยัยเกรพตั้งหน้าตั้งตาบ่น

ก็ไม่เรียนไงโง่หรอ

เอพริล T0T

เฮ้อออออ--^แล้วฉันก็รีบเดินออกจากโรงเรียนไปทันที เฮ้อ แล้วฉันจะมาเพื่ออะไรว่ะเนี่ย<ก็มาลงทะเบียนเรียนต่อไง:ผู้แต่ง>ที่จริงวันนี้เป็นเปิดเทอมวันแรกทางโรงเรียนให้นักเรียนมาลงทะเบียนเรียนตั้งแต่8.00-10.30น แล้วก็แยกย้ายกันกลับบ้านได้ แล้วค่อยมาดูว่าได้อยู่ห้องไหนและฟังรายละเอียดต่างๆในวันพรุ่งนี้วันมะรืนค่อยเริ่มเรียนเสียเวลาชะมัด

 

ณ เวลา 23.45 น

บริเวณใกล้ผับชื่อดังแห่งหนึ่งในซอยเปลี่ยวที่ผู้คนมักจะหลีกเลี่ยงเพราะรู้กันดีอยู่ว่ามันคือแหล่งมั่วสุมของเด็กวัยรุ่นที่เรียกได้ว่ายิ่งกว่านรกถีบหัวAndผลักไสลงมาเกิดเสียด้วยซ้ำ แต่ในทางกลับกันในความมืดมิดยังหญิงสาวร่างเล็กในเครื่องแบบนักเรียนของโรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่ง ใบหน้าขาวใสไร้สิวนั้นตอนนี้ดูจะไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไร เพราะคิ้วสวยทั้งสองกำลังขมวดเข้าหากันอย่างครุ่นคิดอะไรสักอย่าง ดวงตากลมโตสีน้ำตาลสีเดียวกับสีผมนั้นดูเย็นชาจนน่าขนลุกเธอกำลังเดินย้ำตอกเตะถังขยะในซอยนั้นโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

เฮ้! น้องสาวกินข้าวกับอะไรจ๊ะ ถึงได้สวยแบบนี้   ชายร่างถึกคนหนึ่งเอ๋ยขึ้น

กินข้าวกับแกลบไฮโซมั้ง    เธอตอบแบบไร้อารมณ์และมองดูชายร่างถึกคนนั้นเหมือนแมลงวี่แมลงวันที่เข้ามากวนใจ

น้องสาวพูดแบบนี้ก็สวยน่ะดิ  ชายร่างถึกอีก4-5คนที่ไม่รู้ว่าโผล่มาจากนรกขุมไหนพูดขึ้น

สวยอยู่แล้ว ไม่บอกก็รู้พอดีบ้านมีกระจก     หญิงสาวพูดอย่างไร้ความเกรงกลัวและออกจะไปทางท้าทายซะมากกว่าซึ่งเหมือนจะปลุกเล้าอารมณ์ของคนพวกนั้นเป็นอย่างมาก

พูดแบบนี้เดี๋ยวพี่ก็จับมาเป็นเมียซะหรอก

โทษทีพอดีฉันไม่คิดสั้นขนาดคิดจะเอาถังขยะมาทำสามีหรอกนะ

นังนี่! ชายร่างถึกถึงกับฉุนขาด

โอ๊ะโอ้ เปลี่ยนสรรพนามเร็วจังนอกจากจะเป็นถังขยะแล้วยังเป็นกิ่งก่าอีกแต่เปลี่ยนอารมณ์ไม่เปลี่ยนสี555555+

ดูเหมือนว่าคำพูดเหล่านี้ยิ่งกระทบโสตประสาทของคนพวกนั้นมากเท่าไรก็ยิ่งทำให้คนพวกนี้มีอารมณ์เดือดมากขึ้น

พรึ่บ!   ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะไม่ผิดไปจากที่คาดไว้เลยเพราะตอนนี้มือของใครคนใดคนหนึ่งได้จับลงบนแขนอันเนียนนุ่มของหญิงสาวเรียบร้อยแล้ว

โอ้! จับแขนกันแบบไม่ขออนุญาตกันแบบนี้รู้ไหมว่ามันไม่ดี^0^ ถึงแม้ว่าใบหน้าจะถูกแต่งเติมไปด้วยรอยยิ้มแต่สายตาของหญิงหาได้มีรอยยิ้มเหมือนกับใบหน้าไม่

พลั๊วะ

เสียงฝ่าเท้าที่ปะทะเข้าเต็มๆท้องของชายคนนั้นดังสนั่นพร้อมกับมือสากๆที่เคยจับอยู่บนแขนของเธอก็ค่อยๆหลุดออกจากแขนของเธอแล้วร่างนั้นก็ลงไปกองอยู่พื้นด้วยสีหน้าเจ็บป่วย

นังนี่! อย่าอยู่เลย    ชายร่างถึกคำรามออกมาอย่างเกรี๊ยวกราด

ผลั๊วะ ตุบ    พลัก

ตุบบบบบบบบบบ

พลั๊วะ

ผลัก

ตุ้บบบบบบบบ

เหตุการณ์ต่างๆสิ้นสุดลง โดยเหลือไว้เพียงร่างที่แน่นิ่งของชายร่างถึก5-6คนเพื่อระลึกถึงวันวานว่า   โอ้ เธอช่างถึกและบึกบึนยิ่งกว่าม้าคึกและช้างตกมันเสียอีก และมีเพียงหญิงสาวตัวเล็กที่เดินออกจากซอยเปลี่ยวๆนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มไม่มีแม้แต่รอยขีดขวนจากการต่อสู้มีเพียงเหงื่อเม็ดเล็กๆที่ผุดขึ้นมาบนใบหน้าขาวใสนั้น ถึงแม้กระนั้นใบหน้าของเธอก็ยังชุ่มไปด้วยรอยยิ้มราวกับได้ลาภก้อนโต

 

 

ตอนนี้ฉันกำลังเดินเข้ามาในบ้านอย่างมีความสุข ยะฮู่   มีความสุขจังโว๊ย    วันนี้หลังจากออกจากโรงเรียนมาฉันกะว่าจะไปหาอะไรสนุกๆทำกับพวกไอ้กุ๊ยซ่ายมันซะหน่อยแต่ว่าพ่อเกิดบ้าอะไรขึ้นมาไม่รู้อ่ะอยู่ๆก็ไปยึดลูกน้องฉันหมดเลยอ่ะฉันอุตส่าต่อรองกับพ่อตั้งนานแต่พ่อก็ปฏิเสธอีกขนาดขอแค่ไอ้กุ๊ยซ่ายคนเดียวก็ไม่ได้ พ่อนะพ่อ ในที่สุดฉันก็ต้องมีตัวคนเดียวกระเทียมก็ไม่มี ด้วยเหตุผลอันแสนประเสริฐของพ่อคือ   ที่พ่อต้องทำแบบนี้ก็เพื่อลูกเข้าใจไหมเอพริล ถึงตระกูลเราจะเป็นมาเฟียแต่ลูกก็เป็นผู้หญิงก็ควรทำตัวให้เหมือนหนูเกรพบ้างสิให้ได้สักเศษ1ส่วน10ก็ได้ไม่ใช่มาคบกับไอ้พวกนี้ที่กลัวแกจนหัวหดแม้แต่ตูดยังแทบจะมองไม่เห็นแบบนี้และอย่าพยายามที่จะมาเอาตัวหรือออกคำสั่งกับไอ้พวกนี้อีกเด็ดขาดจนกว่าลูกจะทำอะไรสักอย่างให้พ่อกับภูมิใจไม่งั้น..เตรียมตัวเก็บกระเป๋าไปอยู่กับปู่ของแกได้เลย ม่ายยยยฮื่อๆอยากร้องไห้ให้น้ำท่วมโลกก๊ากๆๆ(มันบ้าไปแล้ว)ให้ตายทำไมพ่อถึงชอบพูดเรื่องที่เป็นไปไม่ได้ให้ตายซิให้ฉันไปอยู่กับปู่เนี่ยนะไม่มีทางเพราะอะไรนะเหรอก็เพราะเจอหน้ากันทีไรปู่ก็เที่ยวจับคู่ฉันกับคนนั้นคนนี่ทีแล้วจะให้ฉันไปอยู่ด้วยได้ยังไงถ้าฉันขัดคำสั่งมีหวังว่าฉันโดนเจื่อนแน่ ว้อยอยากจะบ้าตาย อนิจังโลกไม่สิ้นสังขารจริงๆ(มันบ้าแล้วจริงๆ)แง้ๆๆๆๆๆอยากจะไปฟ้องศาลไคปลงอะจ๊าก(เอ่อ พามันไปศรีธัญญาหน่อย)แต่ยังไงตอนนี้การต่อยคนก็ทำให้คลายเครียด ลงบ้างได้แหละ กิ้วๆ

เอพริลไปก่อเรื่องที่ไหนมาอีกล่ะเนี่ย กุลสตรีเหลือน้อยจริงๆ       หนูว่าไม่หรอกค่ะพ่อมันไม่เหลือเลยต่างหาก

โธ่พ่อ! ก็ตอนแม่เกิดหนูมาทำไมพ่อกับแม่ไม่ไปหาความเป็นกุลสตรีมาให้หนูเยอะๆล่ะ    ฉันต่อล้อต่อเถียงกับพ่อ

อ้าว! ไอ้ลูกคนนี้นี่ วอนพระบาทจริงๆ

แฮะๆ พ่อจ๊ะก็ลูกไม้หล่นใต้ต้นนี่เนอะแม่เนอะ

เฮ้อ !เลิกเถียงกันได้แล้วทั้งพ่อทั้งลูกจะเถียงกันหาพระแสงอะไร

หนูไม่ได้หาพระแสงน่ะ แม่ก็เห็นว่าเรากำลังคุยกันอยู่อ่ะ

ฮึ่ยลูกคนนี้นี่เดี๋ยว

ฉันไม่รอให้แม่พูดจบรีบโกยขึ้นห้องก่อน ก่อนที่จะถูกแม่ฆ่าตาย ก็ดูสิพ่อฉันเป็นมาเฟียตระกูลของพ่อทั้งตระกูลเป็นมาเฟียกันหมดเดิมทีตระกูลของพ่อคุมพื้นที่ส่วนใหญ่ในเกาหลีแต่เพราะอะไรก็ไม่รู้ตระกูลของพ่อจึงวางอำนาจทั้งหมดแล้วย้ายมาอยู่ในประเทศไทยเฉยเลยที่สำคัญแม่ฉันที่เดิมเป็นเจ้าของฉายา ยากูซ่าหน้าสวย   ก็คนทั้งครอบครัวมีแต่ประเภทแบบนี้แล้วฉันจะมีอะไรแตกต่างจากนี้ไปได้อีกแถมฉันก็ยังต้องเผชิญศัตรูของทั้งพ่อและแม่ที่พร้อมใจกันจะตามล่าฉันตั้งแต่เด็กๆทั้งยังคนที่ไม่ชอบฉันอีก เฮ้อพูดแล้วอนาจ แล้วฉันก็ล้มตัวนอนโดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำตามฉบับผู้ดีเขาทำกัน(ยี้ ยัยซกมก) 

    ในเช้าวันนี้ท้องฟ้าแสนใสแต่อากาศออกจะร้อนไปหน่อย ฉันอยู่ในเครื่องแบบนักเรียนกระโปรงจีบรอบสีฟ้าลายสก๊อตที่ยาวถึงหัวเข่าพอดีแป๊ะสวมเสื้อนักเรียนสีขาวมีสูทที่สวมทับด้านนอกอีกทีผูกเนกไทสีเดียวกับกระโปรง ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่ในโรงเรียนค่ะ ตั้งแต่ฉันมาโรงเรียนตอน7โมงยัน8โมงครึ่งซึ่งก็คือตอนนี้ฉันยังไม่เห็นหน้ายัยเพื่อนเลิฟฉันเลย โอ้ ไม่ต้องแปลกใจที่ว่าฉันมาโรงเรียนเช้า เพราะฉันคือเกรพ ค่ะไม่ใช่ยัยเอพริล เมื่อวานนี้ยัยนั้นก็ไม่มาโรงเรียนฉันโทรไปก็ไม่รับตอนนี้ก็ยังไม่มาโรงเรียนอีก แถมเมื่อวันก่อนยังทิ้งฉันแล้วตัวเองซิ่งกลับบ้านก่อน เฮ้อ แต่ฉันชินแล้วล่ะ ถ้าใครไม่ได้รู้จัก หรือได้พูดคุยกับยัยเอพริล ไม่มีใครเชื่อหรอกว่า ผู้หญิงตัวเล็กๆ (เตี้ย)ผิวขาวอย่างคนสุขภาพดี ตา กลมโตสีน้ำตาลปากเล็กๆรูปกระจับสีชมพูที่มองยังไงก็น่าจุ๊บจมูกโด่งนิดๆตามธรรมชาติแก้มสีชมพูระเรื่อรับกับผมที่ยาวเกือบถึงเอวมีสีเดียวกับสีของตารับกับโครงหน้าที่ได้รูปที่มองยังไงก็นางฟ้าตัวน้อยๆชัดๆ แต่ในทางกลับกันจะมีใครรู้บ้างว่านางฟ้าตัวเล็กๆนั้นคือซาตานชัดๆ                                                     ยะฮู้ ยัยเกรพนี่เธอกำลังนั่งทำมิวสิกวิดีโอ้อยู่เหรอ    นั่นมาแล้วไง ไอ้คำทักทายแปลกประหลาดแบบนี้ไม่มีใครทักหรอกนอกจากยัยเอพริล เฮ้อนี่ฉันคิดผิดคิดถูกเนี่ยที่มารอยัยนี่ 

ฉันก็กำลังนั่งรอเธออยู่ไงเล่า   พูดกับยัยนี่แล้วอยากร้องไห้ซะมัด

เมนไม่มาหรือหาพ่อเด็กไม่เจอหรือไงถึงได้ทำหน้ายังกะคนปวดขี้นะ     เอ่อช่วยเลือกมาสักอย่างได้ไหมว่าจะให้ฉันเป็นอะไรดีน่ะ    เฮ้อตอนนั้นอะไรทำให้ฉันหลงผิดขนาดที่คว้ายัยนี้มาเป็นเพื่อนได้เนี่ย โอ๊ย คิดแล้วจะเป็นบ้า    ทำไมสวรรค์ถึงสร้างคนสวยอย่างยัยนี้มาในแนวประหลาดๆด้วยละค่ะ แง้ๆๆ     อยากร้องไห้เป็นภาษาบาลีสันกฤต อะโฮ่ ๆ

T0T เอพริลลล

ช่ายฉันชื่อเอพริลเรียกทำมะ

T0T

ใครตัดลิ้นเธอเหรอ ถึงไม่พูดกับฉันน่ะห๋า         ทำไมต้องตะโกนเล่า เหนื่อยใจจริงๆ   แง้ๆ

 

 

ณ สนามฟุตบอลชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังจ้องมอง หญิงสาวที่น่ารักคนหนึ่ง   เธอกำลังหยอกล้ออยู่กับเพื่อนซึ่งดูแล้วเธอกำลังแกล้งเพื่อนอย่างเอาเป็นเอาตายนั่นเองและด้วยท่าทางที่ร่าเริงยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลายิ่งทำให้เธอมีเสน่ห์มากขึ้น ดวงตากลมโตคู่สวยนั้นดูเปล่งประกายและยิ้มด้วยกับเจ้าของเมื่อริมฝีปากเล็กๆซีกยิ้ม แก้มสีชมพูระเรื่อเวลายิ้มแก้มที่ป่องนิดๆแถมมีลักยิ้มที่แก้มทั้งสองข้างยิ่งทำให้น่าหลงใหล ชายหนุ่มไม่รู้วามองเธอมานานแค่ไหนแล้ว รู้เพียงแค่ว่าเขาหยุดมองเธอไม่ได้จริงๆ

  เฮ้! นายมองอะไรนักหนาถ้าจะมองกันแบบนี้ไม่มาต่อยกันตัวต่อตัวเลยล่ะ    

เอ่อ คือว่า พ..พี่ เอ่อ      เฮ้อหน้าอนาจใจจริงๆยัยเอพริลเอ๋ย นี่เธอคิดได้ยังไงว่าที่พี่เขามองหน้าเพราะหาเรื่องต่อยน่ะต่อให้เป็นคนบ้ายังดูออกเลยว่าพี่เขาน่ะมองดูเธอด้วยสายตาหวานหยดย้อยขนาดไหนอ่ะ 

เอ่อ อะไร นายเป็นเออเหรอ โถ่ไม่หน้าเลย   โอ๊ยคนสวยล่ะเครียดค่ะเป็นเพื่อนกับยัยนี่แล้วเครียดค่ะ

เปล่านะครับน้องเอพริลพี่ไม่ได้เป็นเออนะครับ

อ้อ ไม่เป็นเออ แต่จิตไม่ปกติสินะ    ยัยเอพริลว่าพลางเอามือจับคางพลางทำหน้าครุ่นคิดอย่างนัก

ไม่ใช่นะครับ คือที่พี่มองน้องเพราะพี่ชอบน้องเอพริลนะครับ  เฮอะๆ สารภาพกันโต่งๆเลยคิดแล้วสยิวแทนยัยเอพริลชะมัด

 ชอบฉันก็ไปบอกให้แม่มาขอสิ ห๊ะ! ยัยเอพริล เธอเป็นบ้าอะไรเนี่ยถึงบอกให้เขาไปเอาแม่มาสู่ขอน่ะ นี่อย่าบอกนะว่าเธอชอบคนที่หน้าตาเหมือนถังขยะน่ะ โอ้ไม่นะเพื่อนฉัน

จะจริงหรอครับให้แม่มาขอได้เลยจริงๆหรอครับ

ชอบก็ให้แม่มาขอ อย่ารอให้ถึงปีหน้า อยู่ๆยัยเอพริลก็ร้องเพลงขึ้นมาเฉยเลย ยัยบ้า

ช่าย ให้แม่นายมาขอเลยเราจะไปฉลองกันที่หอเอนเมืองปีซา ไปชั้นบนสุดเลยจัดงานใหญ่ๆเลยน่ะเอาคนมารวมงานทั้งประเทศเลยตระกูลนายจะได้โด่งดังไง เอาเมนูอาหารซักสามสี่รัอยอย่างก็คงพอของว่างอีกแค่ร้อยกว่าอย่างพวกเครื่องดื่มอีกนิดหน่อยฉลองที่นั้นซักสิบวันแล้วไปต่อที่ฝรั่งเศส อินเดีย จีนลาว พม่าต่ออีกเนอะฯลฯ บอกให้แม่นายมาขอเร็วๆนะ ยัยนั้นฉีกยิ้มกว้างนี่เธอไม่ดูหน้าพี่เขาเลยว่าเลือดบนหน้าพี่เขานะหายไปไหนหมดนะ 

เอ่อ คือว่า พี่   แล้วพี่เขาก็วิ่งหนีไปเลยสงสัยพี่เขาคงอย่างบอกยัยเอพริลว่ารอให้พี่ถูกหวยรางวัลที่หนึ่งสักยี่สิบใบก่อนนะแล้วพี่จะมาขอฮ่าๆ เฮ้ยนี่มันเลยเวลาเรียนมาเกือบยี่สิบนาทีแล้วนะเนี่ยไม่ได้การล่ะคาบเรียนนี้เป็นคาบของอาจารย์ประภาพรอีกด้วยตายแน่ๆเลย แล้วฉันก็ลากยัยเอพริลขึ้นห้องโดยด่วน

 

 

ณ ห้องเรียนม.5/Aอาจารย์กำลังตั้งใจสอนนักเรียนอย่างเอาเป็นเอาตายนักเรียนทั้งห้องไม่มีใครกล้าปริปากแม้แต่เสียงหายใจยังพยายามหายใจให้มีเสียงน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ไม่ใช่เพราะว่าห้องนี้เป็นห้องคัดแต่อย่างไรแต่ผู้คนในโรงเรียนแห่งนี้ต่างรับรู้ดีว่าอาจารย์ท่านนี้เป็นคนยังไงแม้แต่หมาในโรงเรียนตอนเดินผ่านยังก้มหัวให้เพียงเพราะได้ยืนชื่อเท่านั้นนักเรียนทุกคนต่างขวัญผวายิ่งกว่าโดนผีหลอกเพราะ ว่าอาจารย์ท่านนี้มีชื่อว่า อาจารย์ประภาพรนั้นเอง และทันใดนั้นเอง

ปัง!

แอ๊ด!

 

เสียงถีบประตูดังขึ้งพร้อมเผยให้เห็นนักเรียนหญิงน่าตาน่ารักสองคนซึ่งคนหนึ่งคือนักเรียนดีเด่นของโรงเรียนกำลังยืนก้มหน้าก้มตาและขาสั่นด้วยความกลัวส่วนอีกคนหนึ่งซึ่งเป็นผู้ถีบประตูนั้นไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคือใครเพราะนอกจากเธอคนนี้คงไม่มีใครที่กล้าทำแบบนี้อีกแล้วและตอนนี้เธอกำลังยิ้มยิงฟันส่งมาให้อาจารย์อย่างไร้ความเกรงกลัวส่วนอาจารย์ก็ได้แต่ส่ายหัวเพราะไม่รู้จะแก้ไขนิสัยที่แสนจะกวนประสาทของเธอยังไงดี

กฤษญารินทร์ ไปนั่งที่ได้แล้ว อาจารย์เอ๋ยขึ้นเพราะรู้ว่าที่เธอต้องขึ้นห้องช้าก็คงไม่พ้นเพราะยัยตัวแสบที่ยืนอยู่ข้างๆแน่ๆ     แล้วอาจารย์จึงหันมาให้ความสนใจกับยัยตัวแสบนั้นแทน ถึงในความจริงแล้วเธอก็น่ารักน่าเอ็นดูอยู่มากแต่ด้วยนิสัยที่แปลกประหลาดผิดมนุษย์มนานั้นทำให้ความน่ารักน่าเอ็นดูนั้นหมดลงในพริบตา

อริชญา ทำไมถึงมาช้าไม่มาซะพรุ่งนี้เลยล่ะ อาจารย์เอ๋ยขึ้น แต่ถึงแม้จะรู้ว่ามันเป็นเรื่องปกติแต่อาจารย์ท่านก็ยังอยากได้คำตอบจากยัยตัวแสบที่ยืนอยู่ตรงหน้าอยู่ดี

ก็เพราะมาไม่ไวไงค่ะแล้วอีกอย่างถ้ามาพรุ่งนี้ได้หนูคงไม่มาวันนี้หรอก      ขนาดเป็นคำพูดที่ใช้พูดกับอาจารย์ก็ยังไม่ลดความกวนประสาทลงเธอช่างมีความเสมอต้นเสมอปลายซะจริงๆ

เฮ้อ ! แล้วเธอน่ะเปิดประตูด้วยมือไม่เป็นหรือไงห๋า!!! ถึงได้ใช้เท้าถีบน่ะ ทำอะไรทำไมไม่เห็นหัวครูบ้างเห็นครูป็นผีกระสือหรือไง

เปล่าน่ะเจ๊เข้าใจผิดแล้ว ไม่จริงๆหนูไม่ได้เห็นเจ๊เป็นกระสือมีแต่ไส้ซักหน่อยแต่หนูเห็นเจ๊เป็นผีหัวขาด อาดๆๆๆ ต่างหากล่ะ เพราะมันไม่มีหัวให้เห็นอ่ะ แล้วอีกอย่างการที่มือไม่ว่างแล้วใช้เท้าถีบประตูเนี่ยมันผิดมากหรือไงค่ะ     อาจารย์ถึงกับหมดคำพูด คิดจะลงโทษโดยการใช้ให้ไปล้างห้องน้ำหลังโรงเรียนก็เกรงว่าจะได้กฤษใหม่ในการของบสร้างห้องน้ำใหม่

เฮ้อ พอเถอะ วันนี้ฉันจะปล่อยเธอไปแล้วกัน ไปๆๆ ไปเรียนเหอะ

Thank you เน้อค่ะ หญิงสาวตอบแบบสบายอารมณ์ ส่วนอาจารย์ก็ได้แต่คิดว่าจะเอายังไงกับเด็กคนนี้ดี

 

ฉันเดินมานั่งข้างๆยัยเกรพหลังจากที่โดนเจ๊ปรมาณู ทารุณกรรม(มั่ง)เพื่อที่จะมาฟังเจ๊แกสวดร่ายวิชาคณิตศาสตร์ต่อไป

เอพริลทำไมถึงพูดกับอาจารย์ไม่ดีอย่างนั้นล่ะ    ยัยเกรพบ่นอีกแล้วนี่เธอเป็นแม่ฉันรึไงว่ะ

แล้วฉันพูดหยาบคายตรงไหน  ฉันไม่ได้พูดไม่ดีกับครูเลยน้า สาบานให้ยัยเกรพเป็นริดสีดวงที่ก้น 5 อันเลยอ่ะ

TT^TT ฉันไม่สนใจยัยเกรพแล้วฟุบหน้าลงกับโต๊ะขอตัวไปเข้าเฝ้พระอินทร์ก่อนน้า

 

เฮ้อ กว่าฉันจะปลูกยัยเอพริลให้ตื่นจากการไปเฝ้าพระอินทร์ของมันได้ ไม่รู้ว่ายัยนี่มาโรงเรียนเพื่อนอนหลับหรือยังไง พอฉันปลุกก็ด่า แต่พอบอกว่าถึงเวลาพักแล้วก็บอกว่าทำไมไม่ปลุกให้ไวกว่านี้ นี่อะไรๆฉันก็ผิดหมดยัยนี่ไม่เคยผิดสักกะที ไอ้คุณเพื่อนประเสริฐเอ๋ย

เอพริล เราจะกินอะไรดี ฉันถามยัยเอพริลขณะที่ตอนนี้เราหาที่นั่งได้เรียบร้อยแล้ว พอพักเที่ยงทีไรโรงอาหารก็จะอัดแน่นไปด้วยผู้คนทั้งที่โรงอาหารที่นี้ก็ใหญ่มหึมาขนาดนี้ 

ฉันกินข้าวแล้วกัน แล้วเดี๋ยวฉันจะพาเธอไปหาอะไรกินที่ห้องน้ำนะ 

T0T เอพริลลลล!    ทำไมยัยนี่ถึงเป็นคนแบบนี้นะ ม้ายทำไมฉันถึงได้มีเพื่อนแบบเน้   พระเจ้าช่วย กล้วยทอดไม่มี

เธอเป็นญาติกับโทรโขงตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ยัยเกรพหา

T0T     อยากบ้าตายทำม้ายฉันต้องเกิดมาเจอคนแบบเธอด้วยเนี่ยยัยเอพริล ฮือๆ

 เฮ้อแล้วเวลากินข้าวอันแสนสุขของยัยเอพริลแต่มันเป็นเวลาที่แสนจะอัปยศของฉันก็หมดลง ทำไมฉันถึงคิดว่าเวลากินเป็นเวลาอัปยศของฉันน่ะเหรอ เหตุผลง่ายๆก็คือถ้าใครได้มานั่งกินข้าวกับยัยเอพริลก็จะรู้เอง ถึงแม้ว่าเวลากินข้าวแล้วมันจะไม่สนใจอะไรเลย แต่มันไม่ได้เป็นกับฉัน พอฉันกินเสร็จยัยเอพริลก็จะพูดทันที       ไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวฉันกินเสร็จแล้วจะพาไปหาอะไรกินในห้องน้ำต่อนะ แถมเวลาพูดยังเสียงดังมากไม่สิมันตะโกนเลยต่างหากทั้งที่จริงแล้วที่ฉันกินเสร็จก่อนมันเพราะฉันเป็นคนกินน้อยไม่เหมือนยัยเอพริลและคงจะไม่มีใครเหมือนมันหรอกเชื่อสิค่ะ ใครว่าคนตัวเล็กเพราะกินอะไรน้อยไงล่ะ แต่ฉันกลับได้ค้นพบความจริงของโลกที่ว่าคนตัวเล็กไม่ใช่เพราะว่ากินน้อยหรอก แต่คงเอาอาหารที่กินเข้าไปแล้วสลายไปเป็นสารอาหารที่สร้างความกวนประสาทให้แก่คนรอบข้างต่างหากล่ะ ก็ดูอย่างยัยเอพริลสิตัวก็เล็กกว่าฉันซะอีกยัยนี่สูงแค่156เองมั้ง กินแต่ละครั้งอย่างกับคนตายอดตายอยากมาเป็น10ๆชาติ แต่เชื่อฉันสิว่ามันไม่ได้อดอยากหรอกเพราะบ้านมันรวย ปานนี้มันคงจนไปแล้วล่ะถ้ามันไม่รวย (เขียนเองงงเองนะเนี่ย)มื้อเที่ยงนี้ยัยเอพริลฟาดก๋วยเตี๋ยวไป3ชามซูซิอีก3ชุดนมอีก2กล่องขนมลูกอมต่างๆบลาๆ ตบท้ายด้วยไอติมอีก1ถ้วยใหญ่   จนฉันสักไม่แน่ใจว่ายัยนี่ซื้อมากินหรือว่าซื้อมาขายและเมื่อยัยเอพริลยัดของทั้งหมดลงกระเพาะเรียบร้อยแล้วเราก็กลับขึ้นห้องเรียนทันทีแน่นอนว่าหนังท้องตึงหนังตาก็หย่อนแล้วยัยเอพริลก็ทำการไปเข้าเฝ้าพระอินทร์ทันที

 

              อีกด้านหนึ่งในเซนต์ธีซิสซึ่งประธารนักเรียนและคณะกรรมการต่างวุ่นอยู่กับการจัดการเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยนที่กำลังจะมีในอาทิตย์หน้า แต่ที่พวกเขาต้องรีบร้อนกันอยู่ในตอนนี้ก็เพราะว่าในอีก2วันที่จะถึงนี้จะมีตัวแทน1คนมาตรวจสอบสถานที่ก่อนและพวกเขาก็จะต้องดูแลเป็นอย่างดีเพราะว่านักเรียนแลกเปลี่ยนที่ว่านี้เป็นนักเรียนฝ่ายของเซนต์เรนัสนั้นเองซึ่งเซนต์เรนัสกับเซนต์ธีซิสเป็นโรงเรียนนานาชาติที่อยู่ในข่ายเดียวกันซึ่งทุกๆ10ปีจะมีการนำนักเรียนของแต่ละโรงเรียนแลกสถานที่เรียนจนจบปีการศึกษาจำนวน50คนโดยนักเรียนที่มาทำการแลกเปลี่ยนจะได้จับคู่บัดดี้กับนักเรียนฝ่ายเจ้าภาพนั้นหมายความว่าการใช้ชีวิตในการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนตลอดระยะเวลา1ปีการศึกษานี้จะต้องเรียนห้องเดียวกันทำกิจกรรมร่วมกันใครทำผิดก็ต้องรับผิดร่วมกันช่วยเหลือกันตลอดเวลาตลอดจนที่พักอาศัย ดังนั้นจึงทำให้นักเรียนทั้ง2ฝ่ายต่างคึกคื้นกันอย่างมากโดยเฉพาะนักเรียนหญิงของเซนต์เรนัสที่ดูจะกระดี้กระด้าเป็นพิเศษเพราะได้ข่าวมาว่าประธานนักเรียนของเซนต์ธีซิสหล่อลากกระชากตับไตมากส่วนพวกผุ้ชายฝ่ายเซนต์เรนัสก็ต้องง่อยไปตามๆกันเพราะนักเรียนหญิงไม่สนใจ      

เฮ้ ไอ้พลิสแกอย่ามั่วแต่นั่งหลีสาวสิว่ะมาช่วยกันเลย ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าของผมสีแดงเพลิงเอ๋ยขึ้นด้วยความหมันไส้กับเพื่อนของตนเองที่เอาแต่นั่งหลีสาวทั้งๆที่แฟนของตนเองก็อยู่ด้วยแถมทุกคนยังช่วยกันทำงาน

โถ ไอ้เซนแกก็อย่าขัดสิวะ ดูซีฮายยังไม่ว่าอะไรเลย จริงมั้ย   คนที่ถูกด่าขัดขึ้นแล้วหันไปหาความช่วยเหลือจากแฟนสาว ซึ่งเธอก็ยิ้มให้เขาอย่างสดใส เพราะเธอรู้ดีว่ายังไงซะเธอก็คือตัวจริงของเขาเสมอแม้ว่าเขาจะเจ้าชู้เพียงใดแต่เขาก็ไม่เคยทำให้เธอผิดหวังสักครั้ง

เออ ส่งเสริมกันเข้าไป ถ้าไอ้ซิตะมันไม่ยอมให้ยัยซีฮายเป็นแฟนแกอีกแกจะรู้สึก       ชายหนุ่มย้อนกลับเพื่อนแบบโดนจังๆเพราะพวกเขาต่างรู้ดีว่ากว่า2คนนี้จะได้เป็นแฟนกันนั้นลำบากแค่ไหนเพราะคนที่มีชื่อว่า ซิตะ ซึ่งก็เป็นเพื่อนพวกเขาและพี่ชายฝาแฝดของ ซีฮาย ซึ่งก็อยู่ในกลุ่มเดียวกันนั้นเป็นโรคห่วงน้องสาวขนาดนักโดยอย่างยิ่งกับเพลย์บอยขึ้นชื่ออย่าง นายพลีสเซสแล้วยิ่งเป็นเรื่องที่ยากมากอาจจะกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกอย่างที่8เลยก็ว่าได้ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องฟันฝ่าอุปสรรคมาไม่น้อย จึงทำให้เพลย์บอยอย่างนายพลีสเซสคนนี้รักสาวน้อยใสซื่อไร้เดียงสาแบบซีฮายอย่างหมดหัวใจ

เฮ้ยพวกแกหยุดทะเลาะกันสักทีเถอะว่ะ ฟังก์ชันเจ้าของฉายาหนุ่มเย็นชาเจ้าเล่ห์ ที่สาวๆเห็นแล้วกรี๊ดร้องราวกับไส้เดือนดิ้นเวลาโดนเหยียบหาง(เปรียบเทียบไปได้) จากที่กล่าวมานี้คงไม่มีใครไม่รู้จัก Bad stom boys แห่งเซนต์ธีซิสหรอกเพราะ7หนุ่มนี้คือพายุร้ายที่คอยพัดกระหน่ำหัวใจสาวๆทุกคนที่ได้เห็นพวกเขาและคงไม่มีใครปฏิเสธว่าพวกเขาไม่คู่ควรกับตำแหน่งนี้เมื่อสมาชิกในกลุ่มนั้นไม่ใช่มีเพียงแต่หน้าตาที่คอยกระชากใจสาวๆเพียงอย่างเดียวแต่ยังมีตำแหน่งที่เหล่าผู้คนทั่วไปต่างพร้อมใจกันมอบให้และโหวตให้พวกเขา

1.   พลีสเซสหล่อใสขวัญใจสาวเล็กสาวใหญ่ที่มาพร้อมกับรอยยิ้มแสนหวานอันเจ้าเล่ห์ที่พร้อมจะกระชากหัวใจของสาวๆทุกคน รอยยิ้มที่แสนหวานหยาดเหยิ้มของเขานั้นคงไม่มีใครสามารถปฏิเสธแรงดึงดูดของมันได้ในเมื่อสาวๆทุกคนต่างต้องการมัน แต่หนุ่มเพลย์บอยอย่างนายพลีสเซสไม่เคยคบใครเกิน24ชั่วโมงหรอกเพราะหัวใจดวงน้อยๆของเขาได้มอบให้ชีฮายเพียงคนเดียวเท่านั้น

2.   ชิตะหนุ่มเย็นชาที่สุดยิ่งซะกว่าเจ้าชายน้ำแข็งแต่ดวงตาเรียวเรียบนิ่งยิ่งกว่าเหยี่ยวของเขานั้นกินใจสาวๆไปกว่าครึ่งถึงแม้จะต้องตายก็ยอมถ้าได้แลกกับการได้ครอบครองหัวใจเจ้าของดวงตานั้นแม้จะเป็นเวลาไม่ถึงชั่วโมงก็ตาม

3.   เดชิหนุ่มอัฉริยะขั้นเทพกวดเหรียญทองโอลิมปิกทุกประเภทเจ้าของใบหน้าที่หวานซะยิ่งกว่าผู้หญิงผมสีดำสนิทสไลด์ลงมาปะบ่ารับกับใบหน้าเรียวสวยผิวขาวเียนละเอียดจนผู้หญิงบางคนยังต้องอายแต่เรื่องความกะล่อนเดซิคนนี้ไม่เคยเป็น2รองใคร

4.   เซนติหนุ่มยอมกวนมาดเยอะเจ้าของผมสีแดงเพลิงที่สาวๆต่างกรี๊ดร้องเมื่อเห็นเขาเดินผ่านแล้วกระพริบตาให้และไม่จะอยู่ในสถานที่ไหนและเหตุการณ์ใดเขาก็ยังไม่ลืมคำฮิตติดปากของเขาที่ว่า   หัวใจดวงน้อยๆ ของผมตกเป็นของคุณอีกแล้ว

5.   โทริหนุ่มหล่อแต่ติ๊งต๊องที่สาวๆต่างหลงใหลและเอ็นดูเพราะเขาเชื่อเสมอว่า เขาสามารถคุยกับมนุษย์ต่างดาวได้ และชอบคิดอะไรที่คนอื่นคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้แต่ถึงเขาจะดูเหมือนคนที่ มีสลึงพึงบรรจบไม่ครบบาทก็ตาม แต่เขาก็ได้รับการยอมรับจากสาวๆทุกหนทุกแห่ง

6.   เดวิลหนุ่มหน้าโหดที่สาวๆต่างหลงรักและหวาดกลัวในเวลาเดียวกัน เพราะแววตาที่ดุยิ่งกว่าเหยี่ยวของเขาเวลาที่ได้สบตาแล้วเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นเพราะมันเป็นแววตาที่น่ากลัวมากแต่มันก็สามารถทำให้หัวใจละลายได้ในเวลาเดียวเพราะความเท่ในแววตานั้น

7.   ฟังก์ชันหนุ่มหล่อป็อปปูล่าโหวตที่ใครๆต่างยกให้เขาเป็นหนุ่มหล่อที่สุดเจ้าของฉายาเจ้าชายเจ้าเล่ห์เพราะนิสัยของคนทั้งแก็งค์ที่ต่างคนต่างแตกต่างกันแทบจะมารวมอยู่ในตัวเขาหมดเพราะเขาทั้งเย็นชาเจ้าเล่ห์กวนประสาท แต่เขาก็เป็นผู้นำที่ดีเสมอ

และด้วยเหตุนี้จึงทำให้พวกเขามีชือเสียงโด่งดังกระหน่ำเมือง Bad storm boys และแต่ละคนต่างเป็นคนที่มีความสามารถกันทั้งนั้น

        เฮ้ย ไอ้ชันไอ้ของที่จะเอาไปตกแต่งห้องยังไม่ได้ซื้อเลยว่ะ   เดซิพูดขึ้นเมื่อนึกออก

เออว่ะงั้นเดี๋ยวพวกเราไปเดินดูกัน ส่วนไอ้เดวิล ซิตะกับซีฮายจัดการงานไอ้พวกนี้รอแล้วกัน    

อืม

 

 

 

 ให้ตายเหอะยัยเกรพ ยัยบ้านี่คนกำลังหลับอย่างสบายใจอยู่เชียวมาปลุกให้ตื่นจนได้ อารมณ์เสียชะมัดแถมชวนมาเดินห้างหาของไปทำโครงงานไร้สาระชะมัด อยากทำทำไมไม่ทำคนเดียวลากคนอื่นมาเดือดร้อนด้วย ชิชะ(เท่าที่ฉันได้ข่าวมาว่านั้นมันก็เป็นงานของแกด้วยเช่นกันนะ:ผู้แต่ง) ให้ตายเหอะไปหาไอติมเย็นๆกินดีกว่า เฮ้อบรรยายกาศเย็นๆแบบนี้น่านอนชะมัดถ้าไม่ติดว่าคนเยอะและเสียงดังไปหน่อย แม่จะหอบเอาเสื่อกับหมอนมานอนตีพุงเล่นสัก3-4ชั่วโมง โฮโฮๆๆ ก๊ากๆ โอ้ลัลลา กินอะไรกินอะไรไปกินเอ็มเค กินไอติมกินไอติม ไปกินสเว่นเซ่น 

 รับอะไรดีค่ะ โอ้มายด์ก็อดถ้าสาวสเว่นเซ่นสวยขนาดนี้ทำไมไม่ไปประกวดนางงามเลยล่ะฟ่ะ พูดก็เพราะ นี่ถ้าฉันเป็นผู้ชายจะให้แม่มาขอจริงๆนะเนี่ย สวยมาก สวยถูกใจจอร์จเลยซาร่า ก๊ากๆ

 รับทั้งคนขายได้ไหมจ๊ะ ใครกันใครมันที่บังอาจพูดจาแบบนี้กับแม่สาวเว่นเซ่นของฉาน(ไม่รู้จักชื่อให้ใช้ชื่อนี้แทนไปก่อน)

ไม่ได้หรอกค่ะ เพราะต้องมอบหัวใจคุณมาให้ฉันก่อนนะคะ แน้ยังเล่นด้วยอีกฉันยืนหัวโด่อยู่ทั้งคนไม่มีใครสนใจฉันเลย ม่ายจริงไอติมก็ไม่ได้กินโมโหแล้วนะเฟ้ย

โอ๊ยๆ 

มีอะไรหรอค่ะคุณ

คุณรู้ไหมครับว่า ตอนนี้หัวใจดวงน้อยๆของผมตกเป็นของคุณเรียบร้อยแล้ว

 เลียนได้อีก เอาเข้าไปยัยป้าเว่นเซ่นเขินอายจนหน้าจะมุดดินอยู่แล้ว แล้วมีใครเห็นหัวฉันบ้างไหมหา หงุดหงิดแล้วนะเว้ย

 เฮ้ ชาตินี้ทั้งชาติฉันจะได้กินไหมนะไอติม รอจนเขี้ยงงอกแล้วนะเฟ้ย

 โอ้โอ นางฟ้าชัดๆ พวกเราเห็นไหมว่ามีนางฟ้าตัวเล็กๆบนโลกของเราจริงๆด้วย เห็นไหมๆ

ไอ้หมอนี่มันเป็นบ้ารึเปล่าว้า สงสัยใช่แน่ๆ 

เฮ้ยทำอะไรน่ะนายต้องบ้าแน่ๆเลยอย่ามายุ่งกับฉันน่ะเว้ย เดี๋ยวแม่ต่อยให้ลืมหน้าตัวเองเลย

 ไหนๆ ใครว่ะ นางฟ้าตัวน้อยๆของนายน่ะ โทริ    อ่ะหมอนี่มันเป็นใครถึงได้บังอาจมาจับหัวฉันหมุนแบบนี้นนนนน 

ไอ้กระเทยถึก เอาหน้านายออกไปให้ไกลจากหน้าฉันเดี๋ยวนี้

พูดให้มันดีๆน่ะ ใครคือกระเทยถึกที่เธอว่าห๋า แม่ สาวน้อย

ฉันหน้าเหมือนแม่นายตอนเป็นสาวน้อยมากรึไง เฮ้อ นายนี่มันโง่ได้อีกนะเนี่ย ฉันคงว่าให้หมาที่บ้านนายสินะ

เออ งั้นก็แล้วไปฮะ เฮ้ยนี่เธอหลอกด่าฉันเหรอยัยบ้า

เปล่าหลอกน่ะ แต่ด่าตรงๆ แล้วนายกล้าดียังไงมาว่าฉันบ้านะ

กล้าเพราะฉันหล่อ เมื่ออีตานี่พูดจบฉันก็เริ่มจับจ้องเขาและทำหน้าตาอย่างครุ่นคิดเมื่อสำรวจนายนั่นตั้งแต่หัวจรดเท้า

หาไม่เห็นจะเจอ

อะไรไม่เจออะไร

ความหล่อ

ยัย

พลั๊วะ

ตุ้บ

อะ โอ๊ย

^0^

เฮ้ย ยัยบ้าเธอกล้าดียังไงมาต่อยฉันห๋า

 ฮึ สมน้ำหน้า  ฉันไม่ผิดน่ะใครใช้ให้นายเอาหน้านายมารับหมัดฉันแทนหมอนั่นล่ะ งี่เง่า

เออ ไอ้ชัน

หุบปากแกซะ ไอ้ เดซิ

คะครับ

ส่วนเธอมานี่เดี๋ยวนี้   อ๊ากไอ้บ้านี่มันดึงคอเสื้อฉันค่ะ หน็อยแน่อย่าให้แม่หลุดไปได้เชี่ยวจะเตะก้านคอให้สลบไปเลย   ถ้าหากว่าฉันสูงกว่านี้อีกสัก10เซนอ่ะนะ

แง้ๆ ไอ้เรื่องความสูงจะโทษพ่อกับแม่ก็ไม่ได้ เพราะพวกเขาก็สูงกันหมด ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมฉันถึงเตี้ยอยู่คนเดี๋ยวอ่ะ  สูงแค่156เองอ่ะ ต้องเป็นไอ้พวกนี้นี่แน่นอนที่แย่งความสูงฉันไป เพราะฉันสูงแค่อกของพวกนี้เองอ่ะ แง้ๆ ไม่ยอมจะไปฟ้องศาลไคปลง เรื่องที่มีความสูงไม่ยุติธรรม เกียจไอ้พวกนี้ซะมัดที่สูงเกินหน้าเกินตาฉัน หมั่นไส้โว๊ยยยย

 

 

 

          เฮ้อ ยัยเอพริลหายไปไหนน่ะนานแล้วนะเนี่ย ทำไมไปซื้อไอติมนานขนาดนี้ ไปตามหาก่อนดีกว่า เดี๋ยวจะก่อเรื่องวุ่นวายขึ้นอีก   เฮ้อฉันล่ะเหนื่อยใจจริงๆ ทำไมยัยนี่ไม่รู้จักโตสักที่นะ   ฮะเฮ้ย กะกรี๊ดหล่อ อ้ะไม่ใช่น่า ยัยเอพริล ตายแล้วยัยเอพริลก่อเรื่องจนได้ แถมไปมีเรื่อกับพวก bad stom boys อีก เฮ้อ ฉันเริ่มเครียดแทนยัยเอพริลแล้วสิ แงๆ ทามมัย เธอต้องไปมีเรื่องกับพวกนั้นด้วย ถึงจะหล่อขั้นเทพแต่เต็มไปด้วยความน่ากลัว ฉันก็ไม่อยากเจอนะ

 เฮ้ เอามือสกปรกของนายออกไปเดี๋ยวนี้   เสียงแว๊ดๆของยัยเอพริลดังขึ้น กรี๊ดทำไมเธอไม่สงบปากสงบคำไว้บางล่ะยัยเอพริลถ้าเขาฆ่าเธอก็จะได้ตายท่าสวยหน่อยไง

เธอว่ามือใครสกปรกห๋ายัยปีศาจเตี๊ย

ขอบคุณที่ซ้ำเติม แต่กรุณาทำตามที่ฉันบอกเดี๋ยวนี่

ถ้าฉันไม่ทำจะทำไม   ฟังก์ชันถามอย่างท้าทาย ได้โปรดอย่าท้าทายยัยนั่พลีสสสส ยัยเอพริลยกมือข้างที่ไร้การเกาะกุมจากฟังก์ชันขึ้น ยะอย่าาาาาา

หมับ

พรึ่บ

ฮึ คิดจะต่อยฉันกลับไปฝึกอีกสิบชาติ   

เฮ้ย ปล่อยนะไอ้เวร@#!$%&*& คำด่าต่างๆมากมายที่หลั่งไหลออกมาจากปากของยัยเอพริลหาได้ทำให้ฟังก์ชันสนใจไม่เขาอุ้ม ไม่สิต้องเรียกว่าแบกยัยเอพริลออกไปท่ามกลางผู้คนนับหมื่น ขอย้ำว่าที่นี้มันคือห้างค่ะ แล้วจะมีใครว่าฉันไหมว่าฉันมันคนทิ้งเพื่อน เห็นก็เห็นเต็มตาแต่ก็ยังไม่ช่วย ได้โปรดเถอะ ฉันจะไปช่วยยัยเอพริลจริงๆ(ถึงแม้ว่าจะช่วยไม่ได้ก็ตาม)ถ้าไม่มีมือมาจับแขนฉันไว้ ซึ่งมันคือมือของสมาชิกBad stom boys นั่นเอง T0T เขาก็คือ โทรินั่นเอง แงๆ

เธอเป็นเพื่อนเอ๋ยขึ้นองนางฟ้า ปีศาจตัวน้อยนั่น ใช่ไหม เขาเอ๋ยขึ้น ฉันไม่แปลกใจหรอกที่โทริพูด เพราะเขาหมายถึงยัยเอพริลนั่นเอง ซึ่งยัยนั่นก็เป็นแบบที่เขาพูดจริงๆ เฮ้อฉันซักสงสารฟังก์ชันแล้วสิที่พายัยนั่นไปด้วย

เออ คือ

เธอเป็นเพื่อนกับยัยบ้านั่นใช่ไหม   เซนติเอ๋ยขึ้นอีกเมื่อฉันไม่ตอบสักที ก็คนมันกลัวนี่น่า

ชะใช่ค่ะ

เธอชื่ออะไร

เออ

ตอบมา

กะ..เกรพค่ะ แงๆๆT0Tทำไมต้องดุด้วย

เออแค่นี่ก็จบ แล้วยัยนั่นชื่ออะไร

เอ เอพริลค่ะ

แล้วสาระพัดคำถามก็ถูกยิงมาที่ฉัน แงๆ ทำไมยัยเอพริลชอบก่อเรื่องนักน้า

 

 

 

 ในขณะที่ชายหนุ่มที่กำลังขับรถในใบหน้าที่เคร่งเครียดซึ่งบอกได้ว่าเขาสามารถฆ่าคนได้ทันทีถ้ามาแตะเขา ในขณะที่หญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ กินขนมอย่างเพลิดเพลิน

ยัยบ้าเอ๋ย ใครใช้ให้เธอกินขนมที่ฉันซื้อมาเนี่ย

เสียมารยาท ใครสั่งใครสอนให้นายพูดขณะที่ฉันกินหา

เธอนี่มัน โธ่โว๊ย ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมผมถึงไม่ฆ่ายัยนี่ให้ตายซะให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยก็เพราะยัยนี่เป็นผู้หญิงนะสิ กฎของพวกเราคือ ฆ่าใครก็ได้ยกเว้นผู้หญิง

ไม่อย่างงั้นยัยนี่คงไม่รอดมานั่งกวนประสาทผมอยู่อย่างนี้หรอก ที่จริงผมไม่ได้คิดที่จะไปรับหมัดยัยนี่แทนไอ้เดซิมันหรอกผมแค่แทรกตัวเข้าไปเพื่อจะแยกออกกันเพราะพวกเราไม่มีเวลามากพอที่จะมีเรื่องกับใครทั้งนั้นแต่ยัยนี่ดันต่อยผมเสียได้ เฮ้อ แต่คิดผิดจริงๆ ที่เอายัยนี่มา ผมคิดว่าจะทำให้กลัวซะหน่อยที่บังอาจมาต่อยผม เพราะยังไงซะผมก็ต่อยยัยนี่คืนไม่ได้เพราะยัยนี่เป็นผู้หญิงไม่เป็นไรเดี๋ยวผมจะพายัยนี่ไปใช้แรงงานเอง

นายเป็นใบ้เหรอไงหา พาฉันมาแล้วก็เงียบเนี่ยหมายความว่าไงยะ รู้ไหมนายกำลังทำให้ฉันกลายเป็นคนไม่ดีที่ทิ้งเพื่อนอยู่นะ พอกินหมดก็พูดทันที

เฮอะเธอหุบปากไปเลย เธอต้องชดใช้ที่ทำไว้กับฉันสิ

ชดใช้อะไร นายเอาปากมาชนกับมือฉันเองนี่เว้ย

แล้วเธออยากให้ปากฉันไปชนกับปากเธอรึเปล่าล่ะ

นาย   ฮึ่ม เออนายเคยเห็นลิงจูบกับคนขี้เหร่ จระเข้จูบกับหมาป่า คนบ้าจูบกับคนสวยไหมล่ะถ้าเกิดนายทำแบบนั้นกับฉันสาบานได้เลยว่านายจะไม่มีโอกาสเห็นหิมะตกในประเทศไทยแน่ๆ

ฮึต่อเห็นฉันไม่จูบเธอ ฉันก็ไม่มีวันได้เห็นอยู่ดีนั่นแหละยัยบ้าเอ๋ย

เอ้า งั้นนายก็ใกล้จะตายแล้วสินะเนี่ย

ตายบ้าตายบออะไรฟะยัยเพี้ยนอย่ามาแช่งกันนะโว๊ย

เอ้าใครใครแช่งนายไม่มี๊ ไม่มีเลยสักนิด

ฮึ่ย ก็เธอไง

หา ฉันเหรอพูดเมื่อไหร่อะ จำไม่ได้แฮะ

ฮึ่ย เธอหุบปาก เอาไอ้นี่อุดปากไปเลย

ว้าวคอนเน่   เฮ้อหวังว่าขนมเป็นโหลที่ผมอุตส่าซื้อมากินตอนทำงานดึกๆคงจะอุดปากยัยปีศาจนี้ได้อีกสักพักน่ะนะเพราะยัยนี่กินเร็วยังกะหายใจแต่ก็ดีกว่าที่จะให้ยัยนี่พูดกวนประสาทผมอยู่แบบนี้เพราะมีหวังผมได้บ้าตายแน่นี่ขนาดอยู่ด้วยกันยังไม่ถึงชั่วโมงเลยปะสาทจะกินผมอยู่แล้วผมตัดสินใจไปส่งยัยนี่มี่บ้านดีกว่าไว้แก้แค้นวันหลังแล้วกันเพราะยัยนี่ทำผมปวดหัวซะเหลือเกินหวังว่ายัยนี่คงจะไมได้เป็นตัวแทนนักเรียนแลกเปลี่ยนที่จะมาโรงเรียนผมในอีก2วันข้างหน้านี่หรอกนะ

เพราะว่ายัยนี่อยู่เซนต์เรนัสซะด้วยสิ

 อ๊ากผมอยากจะบ้าตายผมน่าจะปล่อยยัยนี่ลงกลางทางนะน่ะ ให้ตายสิยัยบ้านั่นพาผมวนรอบเมือง

เฮ้ๆ นายเลี้ยวทางนี้ทางนีไม่ๆ ทางนั่นต่างหาก เอ้ยทางโน่น

หยุดเยวนี้นะยัยเตี้ย เฮ้ยๆอย่าแย่งพวงมาลัยซิเว้ย เฮ้ย    อ๊ากกกกกกกก
 แว๊กกกกก

โครม

ให้ตายยัยนี่มันน่าจับมาฆ่านัก โธ่เว้ย นี่โชคดีชะมัดที่ไม่มีใครเป็นอะไรจากที่รถชนกำแพงเมื่อกี้ที่สาเหตุเกิดจากการที่ยัยเตี้ยนี่แย่งพวงมาลัยผมแต่โชคดีที่ผมเหยียบเบรกทัน(ขนาดเหยียบเบรกทันนะเนี่ย) โว๊ยเครียดโว๊ย

โธ่เอ้ย อ่อนทั้งคนทั้งรถเลย   เออผมว่าป่วยการที่จะจ่อปากต่อคำกับยัยนี่

ปัง

ผมเดินลงมาจากรถโว๊ยจะบ้าตาย ให้ตายสิตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเจอใครอย่างยัยนี่สักคนและผมคิดว่าคงไม่มีใครเหมือนยัยนี่ดว้ยพบกันแค่ชั่วโมงกว่าเล่นก่อเรื่องซะผมจะบ้าตาย

เฮ้ๆ นายจะไปไหนน่ะ

ไปตาย

เออ ไปเป็นสุขเป็นสุขเถอะสาธุ

ฮึ่ย เกียจเธอชะมัด

อุ๊ยตายฉันรักนายจัง^-^

โว๊ย ยะ

เฮ้นั่นมันนางปีศาจเตี้ยนี่หว่า จู่ก็มีไอ้พวกที่ผมคิดว่าหน้าตามันไม่น่าจะเป็นคนได้แต่มันก็เป็นคน(งงละสิ เหมือนกันเลย) เดินเข้ามาหายัยเตี้ย

เออ ไม่ยินดีเลยที่พวกแกจำได้เนี่ย   ยัยเตี้ยตอบกลับ แล้วทำหน้าโคตรเซ็ง หึ แบบนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคู่อริยัยนี่ชัดๆ ดีเลยในเมื่อผมจัดการยัยนี่ไม่ได้ ก็ให้พวกมันทำแทน ก๊ากๆ สุขใจจิงวุ๊ย

ไอ้ชั่ว ถ้านายคิดจะทิ้งไว้กับไอ้พวกนี่ล่ะก็ ขอให้นายเป็นหมัน

เฮ้ย ใครจะกลัว ว่าแล้วผมก็เดินออกมา เฮ้ตามสบายเลยพวก ผมตะโกนให้ไอ้พวกนั่น ถึงผมจะดูเลวนิดๆแต่นี่มันก็คือสันดานของผมครับ

เฮ้ พวกนายปล่อยมันไปได้ยังไง ไอ้บ้านั่นว่าพวกนายหน้าตาไม่น่าจะเป็นคนได้อะ ยัยเตี้ยฉันแค่คิดในใจโว๊ย

เฮ้ยจริงหรอ หยุดนะเว้ย พวกเราจับมัน โธ่เว้ยยัยเตี๊ยเมื่อชาติก่อนฉันเลยเอาขี้หมามาปาหัวเธอหรือยังไงว่ะชาตินี้เธอถึงตามแก้แค้นนะ ผมได้แต่กัดฟันมองยัยเตี้ยอย่างจงเกลียดจงชั่ง

ผลั้วะ ตุ้บ ไอ้พวกบ้านี่ก็โง่ชะมัด ยัยนั่นพูดอะไรก็เชื่อหมด