SF Noritz เพราะหึง...จึงจัด

เนื้อเรื่อง

เคยมั๊ย?...กับการที่ต้องใช้ชีวิตคู่คนเดียว

เฮ้อ...เหนื่อยนะกับการที่ต้องใส่ใจคนที่เรารักโดยที่เขาไม่ต้องการ

เบื่อ...กับความเฉยชาของเขาเหลือเกิน

ริท

“เฮีย กินข้าวยัง”ยังคงเป็นประโยคคำถามที่'ไร้'ซึ่ง...คำตอบ

“ริททำกับข้าวไว้ เฮียมากินเร็ว”

“ไม่กิน เหนื่อย”นี่คือ...คำตอบจากปากคนที่เขารักหมดหัวใจ

“เหนื่อยมากป่าว เดี๋ยวริทนวดให้”สงสัยเฮียเหนื่อยจริงๆเอาใจเฮียดีกว่า

“ไม่ต้องมายุ่งได้มั๊ย? รำคาญเว๊ยยยย ย.”ภาคินตะโกนสุดเสียง

กี่ครั้งแล้วที่เฮียโน่เป็นแบบนี้ กี่ครั้งแล้ว เฮียเคยนับบ้างมั๊ย?

“เฮีย นี่รอยอะไร?”ผมถามทั้งๆที่รู้ ทำไม?ผมจะไม่รู้ ว่าเขามี 'คนอื่น'

“เรื่องของเฮีย”นี่ใช่มั๊ย?คำตอบ

แล้วเราจะได้รู้กันว่าเรื่องของเฮียหรือเรื่องของริทใครมันจะดีกว่ากัน

โตโน่

แผนล่มไม่เป็นท่าอยากให้หึงก็ไม่หึง หวงก็ไม่หวง ริทมีความรู้สึกมั๊ย?ว่ะ!

“กลับมาแล้ว”ทำไม?ห้องเงียบๆว่ะ!!

“โอ๊ยยยย ย. เบาๆหน่อย”เสียงอะไร?ว่ะ แต่ผมจำได้แม่นเสียงริท

“เออๆ นั่งดีๆสิริท ไม่ถนัด”แล้วนี่เสียงใคร?

“กัน ริทไม่ไหวแล้ว”ไม่ไหวอะไร?ไม่ไหว กูเนี่ย ไม่ไหวแล้ววว

“เสร็จแล้วๆ”ไม่ไหวแล้วเว๊ยยย ย.

“ริทๆ ริทโว๊ยยย ย. เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ เฮียบอกให้เปิด”

“อื้ม แป๊บนึง ใส่เสื้อผ้าก่อน”อ๊ากกกก ก.อยากตายย ย.

 “ริท ทำอะไร?กัน”ผมถามเสียงเข้ม

“เรื่องของริท”ชัดเลย เรื่องของริทกูไม่เกี่ยว ฮึ่ย
(พี่ริทว่าเฮียชอบยุ่งเรื่องคนอื่น:ไรท์)(หุบปาก:เฮีย)(จ้า:ไรท์)

“ริทเมียเฮีย ทำไม?จะไม่เกี่ยว”

“อ้าวหรอ?ริทลืม นึกว่าอยู่คนเดียว”ประชดผม แสดงว่ามีความรู้สึก

“โอเค เฮียจะฟื้นความจำให้”หึหึหึหึ “เออ แกหน่ะ ปิดประตูห้องให้ด้วย “