คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ได้แฟนก็ทิ้งเพื่อน
“ณี พายัพมันเป็นอะไรวะ เมื่อกี้ขึ้นไปข้างบนก็ไม่พูดไม่จา ดูหน้ามันแล้ว ก็ไม่กล้าถามว่ะ”
“ไม่เสือกถามเองนี่หว่า”
“ณีจ๋า บอกหน่อยน่า นะ” บทเก็กมันจะอ้อน ก็อ้อนตีนทุกทีเลย กลัวบทหวานของมัน แล้วราณีก็ใจอ่อนยอมบอกทุกที เก็กมันรู้
“ก็ได้ ก็ได้ ไม่รู้เหมือนกัน โง่เท่ากัน” ราณีหัวเราะเสียงดังอยู่ในรถ เก็กหน้าเก็กซิม
“โธ่เอ๊ย แล้วอมภูมิอยู่ได้” หน้ามันบูดสนิท
“หัวก็ไม่ล้าน ใจน้อยไปได้”
“เออ งั้นตอนเย็นเรามีเรื่องต้องคุยกันก่อนกลับบ้าน”
รถจอดถึงที่ทำงานพอดี เก็กไม่รอช้ารีบเดินไปทำงาน ส่วนราณีได้แต่ยืนงงว่าตัวเองพูดอะไรผิดไป เก็กตั้งหน้าตั้งตาเดิน เดิน เดิน แล้วก็เดิน ราณีแทบจะวิ่งตามเข้าไปที่ทำงาน แล้วเก็กก็แยกไปที่แผนกไม่หันมามองสักนิด
“เอ ไปทำอะไรให้มันโกรธตั้งแต่เมื่อไหร่” ราณีคิดแล้วส่ายหัวเบาๆ ก่อนตั้งหน้าตั้งตาทำงานของตัวเองไปจนกระทั่งใกล้เวลาเที่ยง เวลาประจำที่เก็กต้องมารับไปกินข้าว แต่มันก็ยังไม่โผล่หัวมา
ราณีเดินไปตามทางที่จะไปหาเก็ก พลันสายตาเจ้าปัญญาก็พลันเห็น ....แว่บ .... ผู้หญิงคนเก่าของเก๊กนี่นา ถึงว่ามันก็เลยลืมฉัน เหมือนครั้งหนึ่งที่มันเคยลืมเพื่อนอย่างเธอไปชั่วขณะ ก่อนที่จะกลับมาเป็นตุ๊กแกจอมกวนอย่างทุกวันนี้ สีหน้าเก็กดูเคร่งเครียด
โอ้ย วันนี้มันวันโลกแตกหรือไงวะ มีแต่คนมีปัญหา
ราณีสาวเท้ากลับไปตามทางเดิน ท้องเริ่มส่งเสียงประท้วงดังโครกคราก สักพักเสียงมือถือดังขึ้น ราณีดูเบอร์โทรเข้า โธ่เอ๊ย ไอ้เก็ก
“ว่าไง”
“ฉันมีเรื่องด่วน แกลางานให้ฉันครึ่งวันวันนี้เลยนะ”
“อืม”
“ขอบใจ”
แล้วมันก็วางหู พูดง่ายนะ ว่าแต่เราไปหาข้าวกินก่อนดีกว่า หิวจะตายอยู่แล้ว
ช่วงบ่าย ราณีเข้าไปเขียนใบลาแทนเก็ก เพื่อนๆมองหน้ากันแปลกๆ จนในที่สุดเอ๋เพื่อนหญิงฝ่ายบุคคลก็อดรนทนไม่ไหว
“รู้ไหมว่าเก็กไปกับใคร”
“ไปกับเพื่อน มีอะไรกันเหรอ เห็นท่าทางแปลกๆ” ราณีงงกับอากัปกริยาที่เพื่อนๆแสดงออกเช่นกัน
“ก็ผู้หญิงคนนั้นเข้ามา กอดแขนสนิทสนมกันมากเลยนะ ไม่กลัวแฟนนอกใจเหรอ เก็กก็ทำท่าหันรีหันขวางเหมือนกลัวเธอจะเห็นด้วยล่ะ”
ราณีขำกับเพื่อนๆที่เป็นห่วงเธอมากเกินไป แน่ละ เก็กคงกลัวที่จะบอก เพราะที่นี่ใครๆก็คิดว่าราณีกับเก็กเป็นมากกว่าเพื่อน ทั้งๆที่บอกตั้งหลายทีแล้วก็ไม่มีใครยอมฟังเสียที เอาล่ะ วันนี้ได้โอกาส ต้องเฉลย
“คนนั้น แฟนเก็กน่ะ เราเห็นแล้ว ก็บอกตั้งหลายทีแล้วว่าเราน่ะ ไม่ใช่”
“อ้าว” เพื่อนๆที่อยู่บริเวณนั้นหูผึ่งทั้งชายหญิง อุทานร้องออกมาพร้อมกัน
“แล้ว แล้ว เธอ...” เอ๋เกิดอาการตะกุกตะกัก
“บอกตั้งหลายครั้งแล้ว ไม่เชื่อเองนี่นา”
แล้วราณีก็เดินจากไป ทิ้งความงุนงงไว้เบื้องหลัง ท่ามกลางเพื่อนๆมากมาย หัวข้อสนทนาฮอทในขณะนี้ย่อมเป็นเรื่องใหม่นี้อย่างช่วยไม่ได้ ดี จะได้สบายใจเสียที
ว่าแต่มันมีอะไรวะ
“เก็ก นี่หญิงนะ” เสียงร้อนรนดังขึ้นเมื่อเก็กรับสาย
“ครับ”
“เก็ก หญิงมีเรื่องให้ช่วยน่ะ”
“ครับ”
“หญิงไปหาเก็กที่ทำงานได้ไหม”
“ได้ ไม่มีปัญหา มาถูกไหม บริษัทเก็กอยู่ที่” เก็กพูดได้แค่นั้น เพราะหญิงชิงพูดเสียก่อน
“ตอนนี้หญิงอยู่หน้าบริษัทเก็กแล้ว เก็กออกมารับหญิงหน่อยสิ อยู่ที่ชั้นล่างนะ หน้าเคาเตอร์ประชาสัมพันธ์น่ะ”
“เข้าใจแล้ว รอเดี๋ยวนะ”
เก็กเกาศีรษะ แล้วรีบลุกขึ้นลงมาที่ชั้นล่าง ผู้หญิงของเก็ก ไม่ใช่สิ อดีตผู้หญิงของเก็กอยู่ที่นี่จริงๆด้วย เก็กรีบเดินจนเกือบสะดุดตกบันได
“หญิง ไปที่ห้องเก็กก่อน เดี๋ยวค่อยคุยกัน”
หญิงพยักหน้าเดินตามเก็กไป
“นั่งก่อนสิ มีอะไรให้เก็กช่วยก็บอกได้นะ”
หน้าตาหญิงเหมือนคนจะร้องไห้ หญิงเดินช้าเข้ามาเหมือนภาพสโลว์โมชั่น แล้วกอดเก็กไว้ มันเหมือนภาพเมื่อเช้าที่ติดตาเลย ภาพของราณีกับพายัพซ้อนเข้ามาในความรู้สึก
น้ำตาของหญิงสาวไหลออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เก็กเอามือทั้งสองข้างสวมกอดหญิงไว้ รอให้หญิงเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน (ลองทำตามราณีดูบ้าง เห็นมันปลอบคนเก่ง แต่มันจะไม่ถาม ไม่พูดก่อน)
“เก็กยกโทษให้หญิงได้ไหม หญิงผิดไปแล้ว”
บทพระเอกเวียนกลับมาเป็นของเก็กอีกรอบ แต่เก็กเริ่มไม่แน่ใจ ความเงียบโรยตัวปกคลุมรอบข้าง จนหญิงรู้สึกอึดอัด จนต้องเอามือยันอกเก็กไว้ เงยหน้ามองเพื่อให้แน่ใจ
“เก็กว่า เราคุยกันก่อนนะ เก็กยังปรับตัวไม่ทันน่ะ”
“หรือว่าเก็กมีใครใหม่แล้ว หรือว่าเก็กหมดรักหญิงแล้ว หญิงมันเลว หญิงรู้”
ก่อนที่หญิงจะพูดอะไรได้มากกว่านั้น ริมฝีปากหนาก็ประกบริมฝีปากบาง จนได้รสชาติของความเค็มจากน้ำตาของเจ้าหล่อนเลยทีเดียว แค่เพียงชั่วครู่ เก็กก็ผละออก
“ที่นี่ที่ทำงาน ไว้เราออกไปคุยกันข้างนอกนะ เช็ดหน้าตาซะให้เรียบร้อย เดี๋ยวคนข้างนอกจะหาว่าผมทำอะไรคุณเข้า”
สั่ง สั่ง สั่ง หญิงคิดอยู่ในใจ ก็แล้วไม่ได้ทำอะไรหรือไงเล่า
ดูเก็กเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และก็ไวไฟมากขึ้นด้วย แก้มสองข้างร้อนฉ่า หญิงเช็ดหน้าเช็ดตาให้เข้าที่ ส่วนเก็กออกไปข้างนอกขอไปทำธุระชั่วครู่ แล้วก็กลับเข้ามาพาหญิงออกไปข้างนอก ขึ้นรถออกไปด้วยกัน
“ไปกินข้าวกันก่อนนะ หญิง”
เก็กพูดกับหญิง แต่รู้สึกผิดกับราณี ทุกวันทำงาน ไม่เคยมีวันไหนที่เขาจะไม่ไปรับราณีออกไปกินข้าวด้วยกัน ถ้าวันไหนติดธุระ เขาจะเป็นคนโทรไปบอกก่อนเสมอ ชีวิตเขาตั้งแต่ไม่มีหญิง ก็มีแต่ราณีที่ยังคงเสมอต้นเสมอปลายในความเป็นเพื่อนมาโดยตลอด
ไม่ว่าตัวเขาจะเพียรทำให้มากกว่าคำว่าเพื่อนเช่นไร ราณีก็ไม่เคยเปิดรับความรู้สึกนั้นเลย
แต่วันนี้ ผู้หญิงคนเก่าของเขากลับมา เขากลับทิ้งราณี
เพื่อนที่ดีก็ไม่เคยถามรบเร้า ก็อย่างว่ามันจะรอให้เราเป็นฝ่ายพูดก่อนเสมอ
“หญิงไม่อยากกินข้าว หญิงไม่หิว”
“พี่รู้ ว่าหญิงคงไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้า หรือไม่ก็เมื่อวานนี้ ไม่มีใครดูแลหญิงได้ดีเท่าพี่หรอก พี่ดีใจที่หญิงกลับมา ไปกินข้าวกันนะ”
“ไม่ว่าหญิงจะเป็นยังไง พี่เก็ก ก็จะเป็นเหมือนเดิมหรือคะ”
“ค่ะ”
เก็กคิดอยู่ในใจ ดีนะที่ราณีมันไม่เซย์ Yes ไม่งั้นเขาจะรู้สึกผิดมากๆเลยที่เอ่ยคำนั้นออกไป มันช่างรู้
“งั้นเราไปกินข้าวกันค่ะ” น้ำเสียงหญิงใสเหมือนที่เคยเป็น ทำให้เก็กยิ้มที่มุมปากนิดนึง วิชาของราณีช่วยได้เยอะเลย
หญิง หรือนางสาวภรณี นิตินัย รูปร่างสมส่วน ส่วนสูงมาตรฐานหญิงไทย แต่หน้าอกไซส์เบ้อเริ่มตามเสปคไอ้เก็กนั่นแหละ มันว่ายั่วยวนดี ทั้งที่มันไม่เคยได้แตะต้อง ฮ่าฮ่าฮ่า หน้าตาน่ารัก จนบางครั้งราณีก็แอบมองจนไอ้เก็กออกอาการหึงทีเดียว
กินข้าวแล้ว กวินทร์พาภรณีมาที่สวนสาธารณะ หาบรรยากาศดีๆ เพราะอากาศค่อนข้างร้อน ร่มไม้จึงเป็นที่พำนักที่ดี ก่อนที่จะเริ่มคุยกัน
หญิงเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน
“พี่เก็ก เราจะกลับมาคบกันเหมือนเดิมได้ไหมคะ” นันย์ตาของหญิงสาวช่างออดอ้อนเสียเหลือเกิน
“ค่ะ” เก็กตอบสั้นๆ
“แล้วพี่ราณีล่ะคะ”
“อ้าว ไม่เห็นเกี่ยวกันตรงไหน เราเป็นเพื่อนกัน” คราวนี้เก็กทำหน้างง
“งั้นหญิงขอโทษที่เข้าใจผิดนะคะ”
“ห๊า” เก็กอุทาน
“ตอนนั้นหญิงเข้าใจว่าพี่เก็กเป็นแฟนกับพี่ราณี หญิงก็เลย”
“บอกเลิกพี่” เก็กพูดต่อให้
“ค่ะ แต่หญิงทนไม่ได้ เวลาสามเดือนที่เราไม่เจอกัน หญิงคิดถึงพี่ทุกวัน บางครั้งหญิงคิดจะฆ่าตัวตาย แต่หญิงคิดว่า ถ้าหญิงจะตาย หญิงต้องรู้ความจริงก่อน”
เก็กยกมือขึ้นปิดปากหญิงไว้ “หญิง ทีหลังถ้าไม่เข้าใจอะไรให้ถามพี่ก่อนนะ พี่ไม่มีใครนอกจากหญิง”
หญิงจับมือนั้นไว้ แล้วเก็กก็กลับมารวบมือน้อยนั่นไว้อีกที
“เราไปเที่ยวกันสักอาทิตย์ดีไหม” เก็กถามเพราะเริ่มมองเห็นความหวังที่สดใส
“แล้วงานพี่ล่ะคะ”
“ลาได้ หนึ่งอาทิตย์ ช่วงนี้ไม่ค่อยยุ่ง เรื่องแค่นี้ราณีจัดการได้ พรุ่งนี้ก็วันเสาร์-อาทิตย์ด้วย ไม่ต้องห่วง”
ความคิดเห็น