ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ผ่าเกมสังหารมรณะ ภาค 1

    ลำดับตอนที่ #2 : ผ่าเกมสังหารมรณะ ภาค1 ตอนที่ 02

    • อัปเดตล่าสุด 2 พ.ย. 46




    วันเสาร์ ณ ห้างใหญ่กลางเมืองที่ขึ้นชื่อด้านความปลอดภัยและความทันสมัย วุฒิและเพื่อนอีก 3 คนมายืนรอคนอื่นๆอยู่หน้าโรงหนังของตัวห้างได้ร่วม 10 นาทีแล้ว

    \"ไอ้เรกับพวกผู้หญิงนี่ช้าจริงๆว่ะ\"  

    \"ไปดูกันเลยเหอะ หนังใกล้เริ่มแล้ว\"  

    \"รออีกแป๊บเหอะน่า เดี๋ยวพวกนั้นก็คงมา\"

    \"ก็แล้วแต่\"  

    สักพักเรกับจอยก็มาถึง

    \"โทษครับ ผมมาช้าไปหน่อย\"  เรออกตัว  \"แล้วไมนายมาพร้อมจอยได้ล่ะ\"

      \"ก็ผมเจอจอยตอนเข้ามาพอดีน่ะ\"  

    \"สรุปว่ามากันแค่นี้ อีก 2 คนไม่มาใช่มะ\"  แม็คบ่นอย่างเหนื่อยหน่าย

    \"มาแล้วย่ะ แต่ไปซื้อขนมกินในโรงอยู่ ป่านกับฝ้ายบอกว่าของหน้าโรงแพง ตอนนี้คงอยู่ใน Super แน่ะ\"  จอยแก้ตัวแทนเพื่อน  

    \"ทั้งปีล่ะ ยัยงกคู่นั้น\"  แม็คยังบ่นไม่เลิก เพราะการที่มายืนรอ ทำให้เข้าเมื่อยและหงุดหงิดไม่น้อย  \"น้อยๆหน่อย นินทาคนอื่นก็ระวังบ้าง\"

    ฝ้ายและป่านเดินเข้ามา ถือถุงขนมกันคนละถุง ฝ้ายส่งถุงขนมให้วุฒิ

    \"อ้ะ พวกผู้ชายไปทานกัน ส่วนแม็คคงไม่ต้องแล้วนะ\"

        \"ขอบใจฝ้ายแต่…\"  \"พอเหอะวุฒิ ไม่ให้ก็ไม่ง้อเฟ้ย ไปซื้อตั๋วกันเหอะ\"

      แม็คเดินไปซื้อตั๋วพร้อมกับหันมาแขวะฝ้าย

        \"ตาบ้า ไปให้พ้นๆเลยไป๊\"  ฝ้ายอารมณ์เสีย แต่ป่านก็ยังดึงเพื่อนไปดูหนังจนได้                                          

        พอหนังจบ ทุกคนก็เดินออกมาพร้อมกับพูดวิจารณ์หนังไปด้วย แล้วทีก็พูดขึ้น

    \"นี่ก็เกือบบ่ายแล้ว เราไปกินข้าวกันเหอะ\"

    \"อย่าเพิ่งเลย ตอนนี้คนคงแน่นทุกร้าน ถ้าพวกเรายังไม่หิวกันมาก ก็รออีกพักเหอะ\"

      \"จริงของไอ้ต้นมันนะ เราเดินหาซื้ออะไรไปก่อนละกัน\"

    “ ก็ดี งั้นนัดเจอกันกี่โมง เออ กินที่ไหนดีล่ะ?\"

    \"PIZZA HUT มะชั้นมีบัตรลดพอดี\"  ป่านเสนอให้  

    \"เอาสิ งั้นเจอกันบ่าย 2 นะ\"  \"OK\"  พอพวกผู้หญิงพากันเดินไป ทีก็ถามวุฒิ

      \"วุฒิ นายจะไปไหนล่ะ\"

    \"ไม่รู้สิ คงไปดูเกม แล้วหาอะไรอ่านเล่นมั้ง\"  

    \"งั้นชั้นไปด้วยคนนะ\"  \"เออ ได้\"  แล้ววุฒิกับทีก็แยกจากกลุ่มเดินไปที่ร้านเกม จากนั้นวุฒิก็ไปร้านหนังสือร้านใหญ่กลางห้าง แต่ทีขอตัวไปดูของที่ร้านอื่น จึงเหลือวุฒิอยู่คนเดียว ขณะที่วุฒิกำลังเดินเลือกหนังสืออยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นใครซักคนเดินผ่านเขาไป วุฒิพยายามนึกแต่ก็นึกไม่ออก จึงไม่ได้สนใจอะไรและเดินดูหนังสือต่อ แล้ววุฒิก็พบหนังสือที่ต้องการพอดี เขาก้มตัวลงไปหยิบมาอ่าน ทันใดนั้น ! คนที่เดินตามมาด้านหลังก็ชนกับวุฒิเข้าอย่างจัง หนังสือที่ถือมาตกกระจายจนหมด  

    \"โอ๊ย !\"

    \"ขอโทษครับ ผมไม่ทันสังเกต\"  

    วุฒิรีบขอโทษ พร้อมกับก้มลงช่วยเก็บหนังสือ  

    \"ไม่เป็นไรค่ะ สาเองก็เดินไม่ค่อยดูทางพอดี\"  

    วุฒิเก็บหนังสือส่งให้เด็กสาวเบื้องหน้า เธอผิวขาว หน้าตาน่ารัก จัดได้ว่าเป็นคนสวยมากคนหนึ่ง ผมยาวสลวยรับกับใบหน้ารูปไข่ได้อย่างดี เลือดฝาดบนใบหน้าขาว ทำให้มีสีแดงระเรื่อเน้นให้ใบหน้านั้นแดงขึ้น วุฒิจ้องมองเด็กสาวเบื้องหน้าอยู่นิ่ง ความทรงจำแว่บหนึ่งเมื่อหลายวันย้อนกลับเข้ามานสมองทันที พร้อมกับความรู้สึกแปลกๆที่เอ่อล้นเข้ามาในหัวใจของเด็กหนุ่ม

    \"ขอบคุณค่ะ\"

    เสียของรสาทำให้วุฒิได้สติแล้วก็หลุดออกไปทันที  

    \"เอ่อ…คุณชื่อรสารึเปล่าครับ\"

    \"ค่ะ เอ…เราเคยเจอกันมาก่อนรึเปล่า ขอโทษนะคะ สาจำไม่ได้จริงๆ\"  หลังจากนั้นวุฒิก็อธิบายว่าตนอยู่โรงเรียนเดียวกับรสาและบอกว่าเป็นเพื่อนกับป่าน รสาเองก็คุยด้วยอย่างเป็นกันเอง ทำให้บรรยากาศการพบกันของทั้งสองดีขึ้นเรื่อยๆ ทั้งคู่คุยกันไปเรื่อยๆจนวกมาถึงเรื่องหนังสือที่อ่าน

    \"สาก็อ่านเรื่องนี้เหมือนกันเหรอ\"  

    \"อืม ! สาชอบแนวนี้มากเลยล่ะ\"

    \"เหมือนผมเลย แล้ว \'ล่าปีศาจ\' ล่ะอ่านรึยัง\"

    \"ยังเลย วุฒิมีเหรอ\"

    \"อืม แล้วจะเอามาให้ยืมนะ\"

    \"ขอบคุณนะ แล้วนี่วุฒิทานข้าวยัง?\"

    \"ยังเลย สาล่ะ\"  

    \"สาก็ยังเหมือนกัน\"

    \"เอางี้ ไปทานข้าวกับพวกผมมั้ย เรากะจะไปทานที่ PIZZA HUT กัน เอ่อ…แล้วสาว่างป่าวเนี่ย ผมลืมถาม\"

    \"เอาสิ สาเองก็มาคนเดียวพอดี\"

    \"ดีจัง นี่จะถึงเวลานัดพอดี ไปกันเลยมั้ย\"  

    \"เอาสิ\"  ทั้งคู่จ่ายค่าหนังสือ แล้วเดินออกจากร้านไป ขณะนั้น เอก บิ๊ก และวีก็เดินซื้อของมาเจอเข้าพอดี เอกรีบเดนเข้าไปหาสา

      \"สาก็มา shopping ที่นี่ด้วยเหรอครับ\"  

    \"ค่ะ ก็มาเดินเล่นนิดหน่อย\"

    วีมองวุฒิพร้อมกับถามขึ้นมากวนๆ  \"แล้วนายก็มากับสาด้วยเรอะ\"  สาพอจะเข้าใจความหมายของวี เลยรีบพูดแทรกขึ้นมาก่อน

      \"เปล่าหรอก สาเพิ่งพบกับวุฒิเมื่อกี๊นี้เอง\"  

    \"สาครับ ว่างจะไปทานข้าวกับพวกผมมั้ย\"

    \"สามีนัดแล้วค่ะ ขอตัวก่อนนะ\"

    \"ไปกันเถอะสา\"  

    \"อืม\"  พอวุฒิและสาเดินจากไป เอกที่หน้าแตกยับเยิน ยืนมองอย่างอารมณ์เสีย และยังหน้าร้อนผ่าวจากความโกรธที่ต้องพ่ายแพ้วุฒิต่อหน้าเด็กสาว  

    \"เฮ้ย ! เอก เราไปกันเหอะ\"

    \"เออ คอยดูนะ ชั้นต้องล้างแค้นไอ้เจ้าวุฒิมันให้ได้เลย\"

    \"เออน่า ไปเหอะ  พวกชั้นหิวแล้วว่ะ\"  

    \"เออๆ\"  แล้วพวกเอกก็เดินไปอีกด้านของร้านหนังสือ  ระหว่างนั่งทานอาหารเที่ยงกันอยู่ พวกวุฒิก็คุยกันไปเรื่อย

    \"สรุปว่าที่สาเจอวุฒิก็เพราะอีตาวุฒิเซ่อซ่าชนสาเข้าล่ะสิ\"

    \"เฮ้ย ป่าน ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า\"

    \"ไม่หรอก สาเองต่างหาก ที่ชนวุฒิเข้าน่ะ\"  \"แล้วนี่สาเข้าชมรมอะไรรึยังครับ\"

      \"ยังไม่รู้เลย แล้วอยู่ชมรมอะไรกันบ้างล่ะเนี่ย\"

    \"เราอยู่ชมรมผจญภัยน่ะครับ ก็ประมาณว่าไปเที่ยวป่าเที่ยวเขาอะไรทำนองนั้นแหละ\"  

    \"เอ๊ะ…ก็ชมรมเดียวกับเอกนี่\"

    \"ครับ\"  \"น่าสนุกดี งั้นสาเข้าด้วยคนนะ\"  

    \"ได้อยู่แล้ว งั้นจะบอกพวกรุ่นพี่ให้นะ\"  หลังจากนั้นทุกคนนั่งทานไปคุยไปสักพักก็ไปเดินเล่น แล้วแยกกันกลับบ้าน

        ณ โกดังหลังหนึ่งกลางป่า จ.กาญจนบุรี ชายวัยกลางคนสวมเสื้อเชิ้ตขาว กางเกงดำขายาว เดินเข้ามาสั่งพวกคนงานบริเวณนั้น

    \"เฮ้ย ! พวกแกทำงานกันได้แล้ว ของมาถึงแล้ว\"  

    พวกคนงานรีบลุกออกไปรับ \'ของ\' ที่ว่า ด้านนอกโกดัง ชายหนุ่มลูกครึ่งชาวต่างชาติ รูปร่างสูง ผมและตาสีน้ำตาลเข้มเดนเข้ามา ชายวัยกลางคนเริ่มทักทายก่อน

      \"สวัสดีครับคุณคลิฟ\"  

    \"หวัดดี ของล็อตเก่าเรียบร้อยใช่มั้ย\"

    \"ครับ แต่ก็มีปัญหาเล็กน้อย\"

      \"ปัญหาอะไร\"  

    \"มันมีคนขอเราถูกตำรวจจับได้คนนึงครับ แต่มันคงไม่กล้าพูดอะไรมาก\"

    \"ก็จัดการไปตามปกติแล้วกัน ของล็อตนี้น้อยหน่อยนะ แต่ล็อตหน้ารับรองว่าใหญ่แน่ๆ\"

      \"ครับ ผมจะบอกท่านให้\"

    ทั้งคู่หยุดเดินชั่วขณะ คลิฟหันมาดูชายวัยกลางคนนามว่า \'เทพ\' พลางกล่าวว่า  

    \"นี่ถ้าเจ้านายแกไม่ใช่คนใหญ่คนโต เราคงไม่มาทำธุรกิจด้วยหรอกนะ\"

    \"ครับ\"  \"เอาล่ะ…แกก็ระวังพวกตำรวจไว้ดีๆด้วย แล้วยังไงชั้นจะแวะไปเยี่ยมเจ้านายบ้างละกันถ้าว่าง\"

    จากนั้นสักพัก คนงานก็วิ่งมาบอกว่าขน \'ของ\' เสร็จแล้ว คลิฟจึงกลับไป เทพสั่งลูกน้องต่อเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มกลับไปแล้ว

    \"พวกมึง เวลาไปส่งของหัดระวังพ่อมึงบ้าง ถ้าพวกเอเย่นต์มันรู้เข้า เดี๋ยวนายก็มาว่าอีก เข้าใจมั้ย?\"  \"ครับ\"  พวกคนงานตอบรับแล้วแยกย้ายกันไปทำงานต่อ.                  



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×