คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Welcome to my 305 classroom.
หือออ นี่มันกี่ทุ่มแล้วเนี่ย
ฉันจะได้ไปอาบน้ำแล้วมานอนซักที
เอ๊ะ ทำไมมันสว่างๆชอบกล
ไหนเอานาฬิกามาดูสิ
ห๊า นี่มัน6โมงกว่าแล้วเหรอเนี่ย
ปกติฉันเปนคนไปโรงเรียนเช้าจะตาย
เวลาตื่นโดยประมาณก้อเกือบๆ6โมง
แหมมม ฉันไม่ไปโรงเรียนสายเหมือนนางเอกนิยายเรื่องอื่นหรอก
แต่นี่ก้อแสดงว่า
เมื่อคืน ฉันหลับยาวมาโดยไม่ได้อาบน้ำอ่าเด้ะ
โอ้ ม่ายน้า ต้องรีบไปอาบแล้ว
แล้วฉันก้อทำสถิติอาบน้ำแต่งตัวเพียง10นาที
ตึ่ก ตึ่ก ตึ่ก
"คุณพ่อค่ะ คุณพ่อ"
"อะไรกัน คุณริยา วิ่งลงบันไดทำไม"
"6โมงครึ่งแล้วค่ะ ได้เวลาออกจากบ้านแล้ว"
"คุณริยาไม่กินข้าวก่อนเหรอ"
"ไม่ล่ะค่ะ ไปกันเถอะค่ะคุณพ่อ"
หลังจากนั้นฉันกับคุณพ่อก้อนั่งอยู่บนเบาะหลัง
ของรถยุโรปสัญลักษณ์ตัว L
ยี่ห้ออะไรก้อคิดกันเอาเองนะ
หลังจากนั้นอีกนิดเดียว
ฉันก้อมาถึงหน้าโรงเรียน
รถยนต์คันงามจอดเอี๊ยด
"คุณริยา ถึงโรงเรียนแล้ว"
"ค่ะ คุณริยาไปเรียนล่ะนะค่ะ สวัสดีค่ะคุณพ่อ"
"ตั้งใจเรียนนะคุณริยา"
แล้วฉันก้อปิดประตูรถ
ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เดินเข้าประตูโรงเรียน
"พี่ป๊อกกี้ครับ พี่ป๊อกกี้"
คัยกันนะ เรียกฉันซะดัง อายเค้า
ฉันก้อหันไปดู
นั่นมัน น้องบาส กิ๊กของฉันนี่
"อ้าว ว่าไงบาส"
"บาสมายืนรอพี่ กะว่าจะเข้าโรงเรียนพร้อมพี่อ่ะครับ"
"แหม ขนาดนั้นเชียว"
"วันนี้ให้ผมไปส่งพี่ถึงห้องเรียนเลยได้มั้ยครับ"
"ได้สิ ป้ะ ไปกันเลย"
ฉันเดินมากับน้องบาสที่รักของฉัน
พอเลี้ยวโค้งจะถึงหน้าตึกเรียนของฉัน
นั่นมันน้องเป้นี่ กิ๊กฉันอีกคน
ตายแล้วๆ ถ้าน้องเป้มาเหนฉันเดินกับน้องบาส
มีหวังฆ่ากันตายแน่
"อ่ะ เอ่อ บาสๆ"
"ทำไมเหรอครับ"
"คือว่าเดี๋ยวพี่จะเอางานไปส่งที่ตึกใหม่อ้ะ บาสไม่ต้องไปส่งพี่ก้อได้"
"ไม่เปนไรครับ ผมจะไปส่งพี่ป๊อกกี้ส่งงาน"
"เดี๋ยว จารด่าอ้ะ นะนะ เดี๋ยวพี่ไปเอง"
"งั้นผมไปล่ะนะครับ"
ฟู่ นั่นน้องเป้เดินมาพอดี
"พี่ป๊อกกี้คร้าบบบบ"
ดูมันลากเสียง อายเค้าเปนมั้ยเนี่ย
"เป้ ไหงมาอยู่ตรงนี้ได้ล้ะ ตึกเป้อยู่อีกทางไม่ใช่เหรอ"
"เป้มารอพี่อ่ะครับ จะไปส่งพี่ขึ้นห้องเรียน"
ตายล่ะ ทำไมวันนี้มีแต่คนจะไปส่งฉัน
คือว่านะ ทุกวันก้อจะมีกิ๊กของฉันมาเดินไปส่งฉันขึ้นห้องเรียนทุกวันอยู่แล้ว
แต่วันนี้มันดันมาพร้อมกันเลยวุ่นวายนิโหน่ย
"โอเคเป้ ส่งก้อส่ง"
แล้วฉันกับน้องเป้ก้อเดินคุยกันไปเรื่อยๆ
จนมาถึงชั้น3(ห้องฉันมันอยู่ชั้น4 ชั้นบนสุด)
ฉันก้อเหลือบขึ้นไปเหนคนที่ชั้น4
นั่นมันต้นห้อง8นี่หว่า
กิ๊กฉันอีกตามเคย วันนี้มันจะอาไรนักหนาฟร่ะ
"เป้ๆ พี่ลืมส่งสมุดคณิตอ้ะ ห้องพักครูคณิตอยู่ชั้น2"
"เดี๋ยวเป้เอาไปส่งให้ครับ เอามาเลย"
"โอ้ ขอบใจมากเป้ อย่างงี้พี่รักตายเลย"
"ครับๆ เป้ไปล้ะนะ"
แล้วก้อไปแล้วอีก1คน
ฉันก้อเดินขึ้นไปถึงชั้น4
ต้นมันก้อพุ่งเข้ามาหาเบยนทีเดียว
"กี้ ตะกี๊อยู่กับใครอ้ะ"
"ลูกพี่ลูกน้องน่าต้น"
"จิงนะ อย่าให้รู้นะว่าแอบมีกิ๊กอ้ะ"
แหมมม แกก้อแค่กิ๊กฉันล่ะฟร่ะ
"อ่าจ้ะๆ แล้วมาอยู่ทำไมตรงนี้เนี่ย"
"มารอกี้อ่าแหล่ะ เมื่อคืนโทไปหาก้อไม่รับ"
แน่ล่ะ เพราะฉันหลับยาวตั้งกะหัวค่ำเลยนิ
"อ่อๆ กี้ขอเข้าห้องก่อนนะ งานยังไม่เสร็จเลย"
"อื่มๆ ยังไงเดี๋ยวต้นโทหานะ"
เฮ้อออ กว่าฉันจะมาถึงห้องได้
โผล่หัวเข้าห้องมา มีคนมาก่อนฉันแค่5-6คนเอง
ก้อบอกแล้วว่าฉันมาโรงเรียนเช้า
1ในนั้นก้อมีเพื่อนสนิทฉันคนนึง
เทอมีนามว่า"เมริน"
ชื่อเล่นมันเริดมากกกกกก
ยัยนี่บ้านมันทำธุรกิจเครื่องปั้นดินเผา
มันติดละครน่าดู กับ ไอ่พี่เวียของมัน
น่ารำคานจิ๊บ
ทักมันพอเปนพิธีก้อพอ
เพราะเดี๋ยวฉันจะไปเม้าทเรื่องบอลกะพวกผู้ชายกลางห้อง
"ว่าไงเทอ ละครม่ะคืน หนุกม่ะ"
"กรี๊ด หนุกมากเลยล่ะกี้ พี่เวียของฉันล้อหล่อ"
"ไม่เหนหล่อเลย ดำก้อดำ"
"ยัยกี้ เทอมันตาไม่ถึง อย่ามาพูดดีเลย"
"มาว่าฉันตาไม่ถึงเหรอ ยัยเมริน"
ก่อนที่เรื่องราวจะบานปลาย
เปนศึกระหว่าง
ลูกสาวธุรกิจเครื่องปั้นดินเผาอย่างมันกะลูกสาวธุรกิจนำเข้าน้ำมันอย่างฉัน
ทีนี้รุแล้วใช่มั้ยว่าบ้านฉันทำงานอารัยกัน
ก้อมีเสียงนึงพูดแทรกเข้ามา
"พอเลย 2คนนี้ เพื่อนกันซะปล่าว"
ต้นตอของเสียงนี้คือ
เพื่อนสนิทของฉันอีกคนนึง มีนามว่า"หวาน"
ยัยคนนี้มันแม่รพะ ธรรมมะ ธรรมโม
อาไรก้อเปนจิงเปนจังไปหมด
มันดีทุกอย่าง
รวมไปถึงหน้าตาของแฟนมัน
"ก้อยัยกี้มันว่าพี่เวียของฉันอ้ะ"ยัยเมรินฟ้องทันที
"ฉันพูดจิงอ้ะ ไม่เหนหล่อเลย"
"พอเลยพอ จะเข้าแถวแล้วลงไปกันเถอะ"
เหนมั้ย
ฉันอดไปเม้าทเรื่องบอลเลยอ้ะ คู่เมื่อคืนคัยชนะก้อไม่รุ
เสียงเพลงมาร์ชโรงเรียนดังแล้ว
พวกฉันก้อมาถึงที่เข้าแถวพอดี
กว่าแถวมันจะเปนรูปเปนร่าง
ห้องฉันพูดมากจาตาย
ฉันชอบอยู่ข้างหลังๆ ข้างหน้าก้อกัวอาจาร
แหะๆ
พวกเราจะเคารพธงชาติ สวดมนต์ก่อนที่จะให้อาจารมาพูด
พอถึงตอนที่อาจารเริ่มพูดแล้ว
ฉันนั่งข้างหลังสุด
ก้อได้ยินเสียงคนวิ่งมา แล้วมานั่งข้างๆ
ฉันก้อหันไปดู
กะจะด่าว่าคัยกันนะมาโรงเรียนสายซะจิง
แล้วฉันก้อหันไปพบกับเด็กผู้ชายคนนึง
หน้าตาใช้ได้ทีเดียว
คัยซะอีกล้ะ อีตานอสแฟนยัยหวานน่ะสิ
มาโรงเรียนก้อสาย ยังจะมาคุยกันเสียงดังในแถวอีก
น่ารำคานจิงๆ
"นี่ ไอ่นอส เงียบๆเปนมั้ยย่ะ ฟังจารบ้างเด้ะ"
"คร้าบๆ คัยจะดีพร้อมไปหมดทุกอย่าง อย่างคุณริยาล้ะคร้าบ"
ดูมาน ดูม๊าน
"อย่ามาเรียกฉันอย่างงี้นะ"
"ทำไมจะเรียกไม่ได้ ห๊ะ คุณริยา คุณริยา"
"ยัยหวาน จัดการเย็บปาก แฟนแกหน่อยดิ๊"
อีตานอสเงียบไปเลย 555+ สงสัยจะกลัวแฟน
เอ๊ะ คัยมายืนข้างหลังฉันล่ะเนี่ย
ฉันก้อหันไปพบกับความสยองขวัญขีดสุด
อาจารวันดีมาอยู่ตรงนี้ตั้งกะเมื่อไหร่
ฉันก้อว่า ทำไมนายนอสมันเงียบได้
"พิริยากับณัฐวัฒน์ เลิกแถวมาพบครูนะ"
"ทำไมล่ะค่ะอาจาร"
"พวกเทอเสียงดังในแถวน่ะสิ"
ฉันกับนายนอสได้แต่มองหน้ากัน ทำตาปริบๆ ยอมรับชะตากรรม
..........................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น