ไหความลับ เข้ามางับหัวขาด

ลำดับตอนที่ #4 : [[4]] FroM'' AudiTioNเทมป์

ใบสมัครนางเอกเทมป์

(คำถามสีม่วงเข้ม คำตอบสีดำนะคะ)

ส่วนที่ 1 : ข้อมูลผู้สมัคร

ชื่อ: หง่าวจ้า

อายุ: 14 ปี

ส่วนที่ 2 : ประวัติตัวละคร

ชื่อ-สกุล(ขอชื่อเกาหลีนะคะ): โซ ฮันวอล

อายุ (บังคับ 18) : 18 ปี

ลักษณะภายนอก/บุคลิก (3 บรรทัด+): ตาคู่โต กลมสวย เธออาจไม่แบ๊ว แต่ก็สวยเกินใคร ขาว ไม่สูงมาก แต่ก็ไม่เตี้ย ตัวเล็ก ปากเรียวสีชมพูระเรื่อ ชอบเดินเอามือไขว่หลังเป็นที่สุด เพราะมันทำให้ไอ้ที่แบนๆของเธอดูเด่นขึ้นนิดหนึ่ง ชอบเดินหลังตรง เพราะคติที่เธอถือเขาไส้

นิสัย (3 บรรทัด+): สวย เริ่ด เชิด หยิ่ง คือคติที่ถือไว้เหนือหัว รักสวยยิ่งชีวิต รักฟอร์มยิ่งชีพ เป็นคำพูดที่บูชาไว้บนหิ้ง เป็นคนอารมณ์ดี ยิ้มง่าย พูดมาก ชอบเถียง เอาแต่ใจเป็นที่สุด ปากจัดกัดเจ็บ แถมยังกัดแล้วไม่ปล่อย ถ้าเธอไม่พอใจล่ะก็คนนั้นก็จะกลายเป็น แท่นฝนเล็บ ลับฟันของเธอไปโดยปริยาย ชอบกวนประสาท ขี้เก๊ก หยิ่ง ฟอร์ม แบบว่า อะไรฉันก็ไม่แคร์ แค่ฟอร์มดีก็ ผ่านค่ะ! ถือเรื่องศักดิ์ศรี ใครอย่าหยามเชียว ถึงมันจะกินไม่ได้ แต่ก็เป็นสิ่งสำคัญสำหรับเธอ เป็นคนขี้เบื่อ เบื่ออะไรได้ง่ายมาก ไม่ว่าจะเป็นมือถือ นาฬิกา ที่นอน ทรงผม หรือแม้กระทั่งแฟน เธอก็เปลี่ยนบ่อย อีกอย่างก็คือ โทรศัพท์ เธอเป็นอันเห็นโทรศัพท์ไม่ได้ เพราะเธอจะต้องโทรๆๆๆๆ แล้วก็โทร ถึงแม้จะโดนประโยคที่ว่า “โทรอยู่ได้” หรือ “จะโทรอะไรหนักหนา” เธอก็จะตอบว่า “ก็ป๊ะป๋ารวย มีปัญหาป่ะ” หรือ “มันเรื่องของฉัน ฉันมีเงินจ่าย”

ประวัติครอบครัว: ป๊ะป๋าเลิศเลอ คุณแม่เพอร์เฟ็กต์ ฐานะร่ำรวย จนเรียกว่ามหาเศรษฐีคูณสองเลยก็ยังได้ หน้าที่การงานป๊ะป๋าเป็นมาเฟีย รู้จักป่ะ “ป๊ะป๋า หนูเป็นมาเฟีย” ส่วนคุณแม่ก็เป็นเจ้าของธุรกิจเสริมความงามเดลิเวรี่ แบบว่ามีสาขาทั่วประเทศ มีบริการนวดหน้า สปา ทำเล็บ ทำผม ดูดไขมัน หรือแม้กระทั่งระเบิดสิว ตลอด 24 ชั่วโมง

ประวัติความรัก: ชีวิต 18 ปี ของเธอที่ผ่านมามีแฟนมาแล้ว 17 คน แต่ว่าความรักของเธอมันชั่งไม่อยู่ยงคงกระพันเลย เพราะเธอคบกับใคร ก็คบได้ไม่เกิน 1 เดือนเลย ด้วยเหตุผลที่ว่า “นายมันน่าเบื่อ” และจบลงด้วย “เราเลิกกันเถอะ” (แต่ก็ไม่เคยจูบกับใคร)

ชอบ: คุยโทรศัพท์ กวนประสาทชาวบ้าน ไปที่ทำงานแม่ หาเรื่องประชาชน

เกลียด: คนโกหก คนที่ทำให้ขายหน้า คนที่ทำให้เธอไม่สวย และสิ่งสกปรก

อิมเมจตัวละคร (3+):

ชื่ออิมเมจ: มิน ฮโยริน

อิมเมจคู่ของคุณ (3+)

 

ส่วนที่ 3 : คำถามทั่วไป

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ^^”: NICE 2 MEET U ยินดีเช่นกันจ๊ะ

ทำไมถึงเลือกออบทนี้ล่ะ: ก็เรารักเทมป์นี่ ^3^

ถ้าออติดอาจมีการเปลี่ยนแปลงบุคลิกตัวละครเล็กน้อย รับได้มั้ยคะ??: รับได้ค่ะ แค่อยู่กับเทมป์ก็พอแล้ว

ถ้าออติดรีบมารายงานตัวภายใน 1 อาทิตย์นะ !! : ได้จ้า เราจะมารายงานตามกำหนด

ส่วนที่ 4 : คำถามชิงบท

1. [บทพูด] วันแรกแห่งการไปโรงเรียนแห่งใหม่ คุณตัดสินใจที่จะเดินไปโรงเรียนเองโดยไม่ต้องให้ใครไปส่ง ขณะที่คุณกำลังเดินอยู่ในโรงเรียนนั้น ได้มีรถมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งแล่นมาด้วยความเร็วสูง ถ้าคุณไม่กระโดดหลบ คุณก็คงได้หน้าแหกแน่ๆ O[]O,, แต่ผลของการกระโดดหลบทำให้กุงเกงลิงลายหมีน้อยโผล่ออกมาทักทายคนทั้งโรงเรียนที่ยืนมุงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่ !! คุณอายมาก และคุณก็โกรธไอ้เด็กแว้นคนนั้นมากด้วย คุณวิ่งปรี่ไปหาเขา แล้วหาเรื่องเขาทันที คุณหาเรื่องเขายังไง?? [ซีนนี้เอาให้เต็มที่ค่ะ แสดงความวีนแตกของคุณออกมา]

:         “นายลิงจ๋อ กรี๊ด!!!!!!!!!” เสียง 2000 หลอด บวกลูกคอ 180 ชั้นของฉันระเบิดออกมาใส่หน้านายลิงจ๋อนั่นที่กำลังทำหน้าตาไร้ความผิด และมองฉันเหมือนคนบ้า

          “เป็นอะไรของเธอ จู่ๆก็กรี๊ดๆๆ เช็คสมองหน่อยไหม” นายนั่นพูดพลางเคาะกะโหลกฉันโป๊กๆ

          “นายมีสิทธิ์อะไรมาเคาะหัวฉันไม่ทราบฮะ! นายลิงจ๋อไร้มารยาท”

          “เธอว่าใครเป็นลิง”

          “ยืนทะเลาะอยู่ด้วยกัน สองคนแบบนี้ฉันก็ด่านายน่ะสิ ฉันคงไม่คิดจะด่าตัวเองหรอก”

          “ยัยบ้า เธอรู้ไหมระดับฉันหน้าเทียบเทพเลยนะ”

          “เหรอ ฉันนึกว่าพระเจ้าประทานลิงจ๋อไร้มารยาทสติไม่ดีลงมาเกิด”

          “นี่เธอจะเอายังไงกันแน่เนี่ยฮะ หนึ่งคำก็ลิงจ๋อ สองคำก็ลิงจ๋อไร้มารยาท สามคำก็ลิงจ๋อไร้มารยาทสติไม่ดี”

          “พูดตรงๆอย่างนี้ก็ดีฉันต้องการ ให้นายวิ่งโชว์กุงกางลิงน้อยๆของนายรอบโรงเรียนเพื่อชดใช้ ที่นายทำให้กุงเกงลิงราคาพันล้านของฉันออกมาปะทะกับสายตาประชาชีที่โรงเรียน”

          “จะบ้าหรือไง”

          “ไม่บ้า แล้วนายว่าไงกล้าไหมล่ะ”

          “....”

          “นี่ๆ เร่เข้ามา เร่เข้ามา นายลิงจ๋อไร้มารยาทสติไม่ดีจะโชว์กุงเกงลิง เร็วๆๆ” ฉันตะโกนโห่ร้อง สะใจ คิคิ

          “หมับ!”

          “โอ๊ย! เจ็บนะเฟ้ย นายจะทำอะไรฉันเนี่ย”

          “ปากดีอย่างนี้ งั้นขอลองหน่อยล่ะกัน”

          “จุ๊บ!” เฮ้ย! จูบเหรอ

          “นึกไม่ถึง ปากดีอย่างเธอน่าเป็นเจ้าของชะมัด”

          “กรี๊ด!!! นาย ไอ้บ้า ไอลิงลงมาเกิด ไอ้ไอ้ๆๆไอ้คิดไม่ออก”

2. [บทพูด] ขณะที่คุณกำลังเดินกลับบ้านในตอนเย็นนั้น คุณถูกแก๊งนักเลงคู่อริของตาเทมป์ล้อมเอาไว้ คุณกลัวมาก ทันใดนั้นเอง คุณก็ได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ที่แล่นมาด้วยความเร็วสูง ซึ่งก็เป็นเสียงมอเตอร์ไซค์ของตาเทมป์นั่นเอง เขามาช่วยคุณเอาไว้ พร้อมกับพาคุณไปส่งที่บ้าน คุณอยากจะขอบคุณเขา แต่ด้วยนิสัยขี้ฟอร์มของคุณ คุณก็ยังคงหยิ่งอยู่นั่นแหละ ช่วยเล่าเหตุการณ์ตั้งแต่ตอนถูกแก๊งนักเลงล้อมเอาไว้ให้ฟังหน่อยค่ะ ^^ [อันนี้เป็นซีนหวานๆ ค่ะ]

:         “นี่! น้องสาว”

          “ใครเป็นน้องสาวนาย ได้ข่าวว่าฉันไม่เคยมีพี่ทุเรศๆอย่างนายนะ” ฉันเดินถอยหลังจากไอ้บ้าพวกนั้น ทำไมต้องเป็นฉันด้วยที่เจอ

          “ปากดีหนักนะ เฮ้ย! ลุยเลย” ลุย! อะไรของมันว่ะ

          “แก จะทำอะไร”

          “หมับ!” แงๆๆๆ ไอ้นั้นมันมาจับแขนฉันไว้อ่าTT^TT

          “ก็...แม๊น!!ๆๆ” เสียงมอเตอร์ไซด์

          “ตูม!!” มอเตอร์ไซด์คันนั้นชนไอ้พวกบ้านั้นกลิ้งไปเลย และคนขับคือ

          “นาย!” เทมโป้

          “เร็วสิ ขึ้นมาก่อน มานายมานางอะไรอยู่ได้” ฉันไม่รอช้ารีบกระโดดขึ้นซ่อนมอเตอร์ไซด์ เทมโป้มาส่งฉันที่หน้าบ้าน นายลิงจ๋อ จริงๆนายก็น่ารักเหมือนกันนะ

          “นี่เธอไม่คิดจะพูดอะไรกับฉันหน่อยเหรอ”

          “อะไร”

          “ไม่ใช่สิ ไมขอบคุณฉันหน่อยเหรอ”

          “ใครใช้ให้นายช่วยล่ะ” ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ ฉันขอพูดในใจแทนล่ะกัน

          “ทำไมเธอไม่หัดหวานบ้างฮะ”

          “มันไม่ใช่ธุระของนาย”

          “งั้นเอาเป็นว่าเธอมานี่หน่อยสิ” เทมโป้ดึงมือฉันมาใกล้เขา แล้วชี้ให้ดูอะไรก็ไม่รู้ เห็นทำท่าชี้ไปชี้มา

          “ดูนั่นสิ ดาว” ไหนว่ะดาว ไม่เห็นจะมีให้เห็นเลย

          “จุ๊บ! หอมฟอดนี้ถือเป็นคำขอบคุณล่ะกัน”

          “นายบ้า โครม!!” ฉันผลักตัวออกจากเทมโป้ แล้วเตะมอเตอร์ไซด์ลูกรักของเขากับเขาจนล้มลงไปนอนกับพื้น

          “เธอทำบ้าอะไรเนี่ย”

          “บทลงโทษของบุคคลถือโอกาสอย่างลิงจ๋ออย่างนายไง” ฉันเดินเข้าบ้านไปทำไมฉันถึงรู้สึกดีแปลกๆนะ

3. เนรมิตตอนจบของคุณกับคู่ของคุณ (จิ้นให้เต็มที่นะคะ จะจบเศร้าหรือแฮปปี้เอนด์ดิ้งก็แล้วแต่คุณค่ะ)

: หลังเลิกเรียน หรือสอบเสร็จวันสุดท้ายฉันเดินลงมาข้างล่างที่หน้าตึก ตามคำสัญญาที่ให้ไว้เมื่อเช้ากับเทมป์

          “มาแล้วเหรอ”

          “แล้วนายเห็นฉันไหมล่ะ”

          “เห็น”

          “อืม ถามอะไรแปลกๆ”

          “นี่ อย่ากวนสักวันได้ไหม”

          “ไม่ได้หรอก เพราะไม่งั้นก็เซ็งแย่เลยล่ะสิ” ฉันยิ้มอารมณ์ดีหลังจากเทมป์ทำหน้าน่าเห็นใจ

          “อ่ะ! ฉันให้เธอ” ช่อกุหลาบสีแดงทั้งช่อถูกยื่นมาที่หน้าฉัน   

          “กุหลาบนี่ ให้ฉันเหรอ”

          “อืม รับไปสิ” ฉันไม่ได้รับดอกไม้จากเทมป์แต่เดินไปใกล้เทมป์ยิ่งขึ้น แล้วพูดว่า

          “รู้ไหม ตลอดเวลา 18 ปีที่ผ่านมาฉันมีแฟนมาแล้ว 17 คน แล้วแต่ละคนฉันไม่เคยคบได้เกินเดือนหนึ่งเลย จูบก็ยังไม่เคยเลย ตอนแรกฉันก็ตกใจนะที่นายเป็นใครก็ไม่รู้ แล้วจู่ๆก็มาจูบฉัน”

          “ก็ตอนนี้เธอก็คบกับฉันได้เกิน 1 เดือนแล้วไง”

          “เหรอ ฉันว่าฉันกับนายไม่ใช่แฟนกันนะ” ฉันทำหน้าตายใส่ แล้วหันหลังมายิ้มกับตัวเอง

          “...”

          “แต่นับจากนี้ไปนายจะเป็นแฟนคนที่ 18 ของฉัน”

          “จริงนะ” ฉันยิ้มๆกับท่าทีของเทมป์ที่รีบมาจับมือฉัน เพื่อพิสูจน์ความจริง

          “จริงสิ แต่ฉันไม่สัญญานะว่านายจะเป็นคนสุดท้าย เพราะมันขึ้นอยู่กับว่านายจะทำให้ฉันเบื่อหรือเปล่า”

          “ฉันจะรักเธอให้ดีที่สุด เธอคบกับฉันจะลืมคำว่าเบื่อไปเลยล่ะ”