ไหความลับ เข้ามางับหัวขาด

ลำดับตอนที่ #3 : [[3]] ใบสมัครนางเอกเทมป์ ที่หนิงพิจารณาจ้า

ฟอร์มแบบสมัคร บัดฮอร์น (เทมป์^ ^)

คำถามสี เทา ตอบ สีดำ นะคะ (เพื่อไม่ให้สายตาหนิงพร่ามัว 555+)

 

ประวัติตัวละคร

ชื่อ-นามสกุล (แฟนซีนะคะ >.<) :: จีโอนัส โจเอิร์น

ชื่อเล่น :: เจินวา

ลักษณะภายนอก/บุคลิก (2 บรรทัด Up!!) ::หน้าตาน่ารัก สูงไม่มาก แต่ก็สูงกว่าแมวเหมียวทั่วไป ยิ้มเก่ง ไม่มีลักยิ้ม ผมยาวสวยจรดกลางหลัง เลยมานิดหนึ่ง ตากลมโต และแววตาสั่นระริกๆตลอดเหมือนเด็กๆที่เจอของเล่นใหม่ๆ แต่บางครั้งก็เล่นชวนตกใจ แกล้งอำว่าขรึม ว่าเงียบ ให้คนง้อเล่น เพื่อความสบายใจของตัวเอง พูดง่ายๆไม่ได้โรคจิต แค่จิตไม่ปกติ

นิสัย (5 บรรทัด Up!!) :: ถึงหน้าตาน่ารัก แต่ยังไงก็ยังไม่น่าทะนุถนอน ก็นิสัยเธอเล่นบางทีทำเอาชาวบ้านช็อค หรือบางทีก็ปากจัด กัดเจ็บอีกต่างหาก น้อยคนที่อยู่กับเธอแล้วไม่มีปวดหัว ชอบแกล้งคน และปั่นหัวคนอื่นเล่นเสมอ ยิ่งคนที่เธอแคร์และโปรดปรานมากเป็นพิเศษ ก็กัดเล็ก เจ็บลึกมากกว่าคนอื่นเป็นคนอารมณ์ดี พูดเก่ง เจ้าคารม เป็นคนที่ดูน่าเชื่อถือมาก ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็จะรอบคอบเสมอ และจะขรึมเล็กน้อย นี่แหละด้านดีของเธอทำให้คนอื่นชื่นชม และนิสัยนี้เลยทำให้เธอได้เป็นผู้นำที่ดี และมีคนเชื่อถือมาก แม้บางครั้งเธออาจจะแกล้งหลอก และแถออกมาได้อย่างด้านๆเลยก็เหอะ เธอเป็นคนที่รักใครแล้วรักจริง ซึ่งก็เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เธอเป็นคนที่มั่นคงต่อความคิดของตัวเอง ให้ใจใครแล้ว ยากมากที่เธอจะถอนคืนได้หมดจนครบดังเดิม และจำไว้เลยว่าถ้าหากใครมารักเธอ แล้วเธอยอมมอบใจให้เกี่ยวกันเมื่อไร คนคนนั้นก็ห้ามมองคนอื่นเชียวล่ะ ไม่งั้นเธออาจจะระเบิดคนที่เป็นมือที่สาม รวมถึงคนที่เธอรักด้วยเป็นชิ้นส่วยเลยแหละ แล้วอีกอย่างเธอมีความที่จะเห็นซิทแท็กว์ผู้ชายที่ล้ำ บึก อ๊าย! หื่นเกินห้ามจิต แต่ดันมีโรคที่เธอเกลียดสุดๆในตัวเอง คือ โรค ภูมิแพ้ผู้ชายโป๊ในเด็ก แต่ตอนนี้เธอรักษาหายแล้ว เพื่อฝันอันยิ่งใหญ่ของเธอ

ความสามารถพิเศษ :: สามารถลอกเลียนแบบรูปร่างของบุคคลที่ต้องการได้ เพียงแค่ใช้มือแตะเขาคนนั้นเท่านั้น และสามารถดูดกลืนความมืดรอบกายมาเป็นเกราะป้องกันได้อีกด้วย

เผ่า :: ภูติเงา

ชอบ :: ความมืด การได้แกล้งคน กวนประสาทชาวบ้าน ชวนมาปะทะคารม ยิ่งถ้าเธอชนะเธอจะร่าเริงเป็นพิเศษด้วย

เกลียด :: คนเจ้าชู้ หลายใจ กะล่อน คนใจดำ และคนไม่จริงใจ

กลัว :: การอยู่คนเดียว การโดนหักหลัง การโดนทิ้ง และสุดท้ายความสูง

อิมเมจ (พร้อมชื่อนะคะ ยกเว้น ยูนฮี แพนด้า และซึงฮยอนจ้า 5 รูป Up!!) :: เรนนี่ หยาง (หยางเฉิงหลิน)

อิมเมจคู่ ( 3 รูป Up!!) ::

........................................................................

 

คำถามทั่วไป >[]<!!

 

1.รูปแบบความรักของคุณกับคู่ (รักหวานแหวว เศร้า โหด ซาดิสท์ หื่น ฯลฯ)

:: หื่นค่ะ เอาแบบว่าสองคู่นี้หื่นใส่กันได้ทุกอารมณ์และสถานการณ์ โดยไม่ต้องอาศัยสิ่งเร้าค่ะ เอิ๊กๆๆ (อย่าคิดมาก อีนี่มันบ้า)

 

2.ต้องการบทยัดไหมคะ??

:: ไม่เอาอ่า รักเทมโป้คนเดียว รักจริงด้วยนะ จะบอกให้

 

3.คิดยังไงกับพล็อตและคาแร็คเตอร์เอ่ย >.<??

:: โดนค่ะ โฮะ หน้าดุ แต่ก็หล่อโลกส่วนตัวสูง เถียงเก่ง อ๊าย! อย่างนี้รักตายเลย

 

4.ออดิชั่นติด มารายงานตัวภายในสามวันน้า ^ ^ แล้วสํญญาไหมว่าจะไม่ทิ้งฟิค จะเม้น+โหวต คอยให้กำลังใจไรท์เตอร์ตลอด สัญญาได้ไหม??

::รายงานตัวใน 3 วัน โอเคจ้า ไม่ทิ้งแน่ จะเม้นและโหวตให้กำลังใจไรเตอร์ แหม! สัญญาจ้า

 

5.จะบอกอะไรไรท์เตอร์คนนี้ไหมเอ่ย??

:: รักเทมโป้ ขอเทมป์เถอะ รับรองว่าดิฉันจะไม่ทิ้งเทมป์ไปไหน และจะร่วมทุกข์สุขกับเขา (เอิ๊กๆ บ้าไปแล้ว)

 

.....................................................................................................................

คำถามชิงบท >__,< ตั้งใจตอบนะคะ ^ ^

 

1.คุณเจ้าหญิงต้องคำสาปของเผ่า ที่ถูกเนรเทศออกมา ทุกๆวันที่ 13 ของทุกๆเดือน คุณจะกลายร่างไปเป็นเด็กน้อย วัย 7 ขวบ มันคงจะไม่มีปัญหาอะไรมาก ถ้าหากคุณป้องกันตัวเองได้ แต่นี่ไม่!! คุณไม่สามารถทำอะไรได้เลย ทั้งพลังเวทย์ที่หดหายไป และเมือ่จะจับดาบมันยังมีขนาดใหญ่มากกว่าตัวคุณซะอีก และในการเดินทางเช่นนี้มันทำให้คุณเป็นภาระของคนอื่น เมื่อตอนกลางคืนคุณออกมานั่งร้องไห้คนเดียว แต่มีคนๆหนึ่งซึ่งไม่น่าจะมาแต่เขากลับเข้ามาปลอบคุณ ใช่เขาคือ บัดฮอร์นแถมกำลังเปลือยท่อนบนอยู่ซะอีกด้วย >//< ในตอนนั้นคุณรู้สึกอย่างไร และจะทำอย่างไรต่อไป

:: ฉันโดนทิ้งอยู่ข้างนอกคนเดียว อีกแล้วฉันเกลียดวันนี้ที่สุด ไม่มีคนให้แกล้งเลย เซ็งจัง เครียด!!!!
"แงๆๆๆๆ"
"เป็นอะไรไปเล่า" ใครหว่า
"บัดฮอร์น เสตดเน้น"
"เรียกซะเต็มยศเชียว" ว๊าย! อีตาบ้านั้น เปลือยท่อนบนด้วย กรี๊ด! ซิทแท็กซ์ โอ้! พระเจ้าเกิดมาได้เห็นโดยไม่ต้องลงแรงลงทุน
"นี่ เก็บน้ำลายและลูกตานิด มันส่อเหมือนว่าเธอจะกินฉัน" 
"นายบ้า ใครจะกินนาย แต่นายก็น่าสนนะ เอิ๊ก"
"เฮ้ย! แต่เธอก็น่าสนนะ"
"นายบ้าฉันอยู่ในร่างนี้ นายห้ามทำอะไรนะ ฉันขอสงวนย่ะ"
"ไม่ทำหรอก ไม่อยากกินเด็ก ชอบกินสาว"
"เหรอ ฉันก็ไม่ชอบกินแต่ท่อนบน ฉันชอบทั้งแท่งย่ะ"
"ยัยหื่น น่ากลัวที่สุด เธอเป็นผู้หญิงนะ"
"หนาวเนอะ"
"แล้วนายถอนเสื้อทำไม"
"โชว์เด็ก" นายนั้นพูดพลางขยับตัวมาใกล้ๆฉัน แล้วโน้มหน้าลงมา
"นายอย่าเข้ามาใกล้ฉันนักดิ"
"เขินเหรอ"
"ไม่ใช่ แต่ตอนเด็กฉันเป็นโรคแพ้ผู้ชายโป๊ และฉันกลัวว่ามันจะ..."

"พรวด!!"

"เฮ้ย!!!!" เสียงนายนั่นกรี๊ดกร๊าดออกมา

"เห็นไหมฉันบอกแล้ว" ฉันเลือดกำเดาไหล เพราะโรคบ้าๆนั่นอีกแล้ว กะแล้วว่ามันต้องเป็นแบบนี้
"ฉันนึกว่าเธอหลอก" ตอนนี้ฉันเลือดกำเดาหยุดแล้ว เนื่องจากนายนั่นขยับออกห่างจากฉันเป็นเมตรเลย

 

2.เคราะห์ซ้ำกรรมซัดเติมคุณอีกรอบเมื่อวันนั้นอยู่ๆก็มี สัตว์ประหลาดฝูงหนึ่งบุกเข้ามาในเต้นท์ของพวกคุณ คุณและบัดฮอร์ดเป็นคนที่พวกมันเห็นเป็นพวกแรก พวกมันกว่า 10 ตัวรุมเค้ามาทางพวกคุณทันที!! และแน่นอนในสภาพที่คุณกลายเป็นเด็กไร้พลังเวทย์ที่จะต่อกรกับพวกมัน คนที่คุณพึ่งได้มีแค่เขาเพียงเท่านั้น แต่ถ้าหากเขาอยู่เพียงคนเดียวคงจะต่อสู้ได้ถนัดกว่านี้ แต่คุณกลับอยู่แถวนั้น ทำให้เขาต้องพะวงห่วงคุณไปด้วย และทันใดนั้น!! ฉึก!! เขาพลาดท่า โดนปีศาจตนสุดท้ายที่ใช้แรงเฮือกสุดท้ายกางกรงเล็บแทงเขาจากด้านหลัง จนเป็นแผลลึกกลางหลังก่อนที่มันจะสิ้นลมหายใจตาย!! คุณจะทำยังไง ในเมื่อคุณไร้ซึ่งกำลังในการต่อสู้ คุณจะช่วยบัดฮอร์นให้ปลอดภัยจากอาการบาดเจ็บสาหัสนี่ได้อย่างไร แถมลมหายใจของเขาก็ผ่อนช้าลงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเวลาผ่านไป!!

:: หลังจากฉันกล่อมนายนั่นให้มานั่งใกล้ฉันได้สำเร็จ ก็เกิดมหาซวยครั้งที่สองขึ้น
"ปีศาจบุก!!!" ฉันตะโกนบอกบัดฮอร์นด้วยความตื่นตระหนก ตกใจ แล้วไอ้ปีศาจบ้า ไร้ซิทแท็กซ์อันน่ากลัวดันเห็นฉันกับบัดฮอร์นคนแรกด้วย แล้วมันก็มาทางนี้
"หนีไปก่อนสิ!"
"ไม่ ถ้าไปก็ไปด้วยกันสิ"
"ไม่ได้เดี๋ยวเธอเป็นอันตราย แล้วฉันจะไม่กินเธอตอนสาวนะ"
"แล้วถ้านายอยู่นี้คนเดียว นายเป็นอะไรไปซิทแท็กซ์และส่วนที่เหลือของนายฉันก็ไม่ได้กินเหมือนกันแหละ ฉันไม่ยอมหรอกนะ" หื่นได้อีกเนอะ ทั้งที่ตอนนี้ไอ้ปีศาจสุดจะน่าเกลียดมันมาทางนี้

"ไปสิ เห็นไหมมันจะฆ่าเธอแล้ว"

"ระวัง!!!!!"

"ฉึก!"

"ไม่จริ๊ง!!!! ซิทแท็กซ์ของฉัน เอ๊ย! ไม่ใช่บัดฮอร์น" นายนั่นโดนกรงเล็บปีศาจจิ้ม เอ๊ย! ไม่ใช่โดนแทง ละ...เลือดออก

"เธอไม่เป็นไร...นะ"

"ยังจะห่วงฉันอีก ห่วงตัวเองสิ"
"ขอโทษ...นะ...ฉันคง...ให้เธอกิน...ไม่ได้แล้วล่ะ" น้ำตาฉันเริ่มเอ่อล้นออกมาเรื่อยๆ ถึงแม้นายนั่นจะปลอบฉันยังไงก็เหอะนะ แต่ฉันทนที่จะเสียนายนี่ไปไม่ได้หรอก

"นายมันงี่เง่า"

"ด่ากันอีกแล้ว...ฉัน...กำลังจะตายนะ"

"นายหันมาทำไมเล่า"

"ฉัน..." เสียงของนายนั่นขาดหายไป และกำลังหลับตาลง
"ไม่ได้นะ นายห้ามตายนะ ห้ามตายนะ!!" ตะวันวันใหม่เริ่มขึ้น ฉันคืนร่างเดิมอีกครั้ง ฉันรีบนึกถึงหมอที่เก่งที่สุดที่เคยเห็น และใช้อำนาจแปลงกายทันที ฉันรักษานายนั่นเต็มความสามารถ แต่ยังไม่ได้ผล ฉันจึงทุ่มเทสมาธิ และจิตใจไปที่บัดฮอร์นคนเดียว จนกระทั่ง...
"หมอเหรอ แล้วเจินวาล่ะ เจินวาอยู่ไหน"
"ฉันอยู่นี่" ฉันคืนร่างเดิมแล้วจิ้มที่ซิทแท็กซ์ของนายตัวดีที่ทำฉันแทบช็อค
"ฉันรอกินนายอยู่ กินแบบทั้งแท่งนะ"
"ฉันก็รอดมา เพื่อกินเธอ"

 

.................................................................................................................................................................................................................


หื่นไปไหม พิจารณาด้วยน้า