ไหความลับ เข้ามางับหัวขาด

ลำดับตอนที่ #1 : [[1]]=ใบสมัครนางเอกซึงริของเจ๊ริว

ใบสมัครนางเอก

...ลี  ซึงฮยอน//ซึงรี...(สีฟ้าอมเขียว)

ประวัติของผู้สมัคร

ชื่อ – หง่าว [[เป็นชื่อแฝงนะ โทษทีเราไม่สะดวก ไม่ว่ากันนะ]]

อายุ – 14 ปี

ประวัติของตัวละคร

ชื่อ//ชื่อเล่น (ภาษาไทย) – เพนิชรา อาณารัตน์ // พระพาย

ชื่อ//ชื่อเล่น (ภาษาอังกฤษ) – Panichara Anarut // Papaay

อายุ (น้อยกว่าซึงรีไม่เกิน 1 ปีและมากกว่าไม่เกิน 2 ปี) – 16 ปี

เกิด – 29/09

เชื้อชาติ//สัญชาติ (เช่น ไทย-จีน  ไทย-เกาหลี ฯลฯ ถ้าเชื้อชาติและสัญชาติเดียวกันให้เขียน เช่น ไทยแท้  ญี่ปุ่นแท้ ฯลฯ) – ไทยแท้

ส่วนสูง//น้ำหนัก (สูง 160 ขึ้นแต่ไม่ถึง 167 ตัวผอมๆหน่อย) – 163//44

ประวัติครอบครัว (แนะนำ 3 บรรทัดอัพแบบระเอียดยิบๆ ยิ่งดี) – ครอบครัวฉันเปิดร้านอาหาร แต่เป็นสาขาเดี่ยว ทุกคนในครอบครัวฉัน ฮา รั่ว ให้กำลังใจกันและกันเสมอ ฉันจึงเพี้ยนแบบนี้ เพราะได้รับรักจากครอบครัวอย่างเอ่อล้น

บุคลิก – ยิ้มเก่ง ยิ้มได้ทุกสถานการณ์ อารมณ์ดี แต่อย่าให้โมโห ไม่งั้นบ้านน้ำท่วมแน่ ไม่ใช่เพราะฉันไปถล่มหรอก เพราะฉันขี้แย เสียงใส พูดมากและเร็วสุดๆ ความคิดดีเหมือนกรด ชอบเดินมือไขว้หลัง และ”รั่ว บ้า ฮา มีสติ” นั่นแหละฉันเลย

นิสัย (ต้องมากกว่า 5 บรรทัดเขียนระเอียดยิบยิ่งดี) – เป็นคนที่พูดมาก พูดเก่ง ขี้แย แก้ตัวเก่งมากมาก เป็นคนขี้เกรงใจสุดๆเลย แต่ฉันก็มีข้อเสียนะ เพราะแบบว่าฉันเป็นคนที่ไม่ชอบให้คนตะคอกใส่ ก็ฉันกลัวนิ เลยร้องไห้ทุกที จริงใจและจริงจังเสมอ ความเป็นเพื่อนระหว่างฉันกับเพื่อนจึงเป็นไปได้ด้วยดี แต่ฉันก็เป็นคนที่ทุกคนชอบแกล้ง และหาบทลงโทษและพนันต่างๆมาเล่นกับฉันเสมอ เป็นคนขี้กลัว ฉันมักเจอกับเรื่องบังเอิญเสมอ จนใครๆเค้าก็คิดว่าฉันจัดฉาก แต่ฉันไม่ได้ทำซะหน่อย ฉันเป็นคนที่เกลี่ยกล่อมคนไม่เก่งเลย พนันอะๆรเลยแพ้ไปหมด โดนแกล้งแล้วร้องไห้เป็นธารน้ำแข็งทุกครั้งไป แต่ฉันก็มีข้อดีนะ ฉันเป็นตัวตลก เลยทำให้ใครหัวเราะได้ แลฉันเป็นคนขี้แย ขี้กลัว อ่อนแอเลยทำให้คนอื่นสงสาร และอีกอย่างฉันเป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ

ชอบ – ดอกไม้ โค้ก ซึงริ สร้อย

ไม่ชอบ – ความมืด ความสูง

งานอดิเรก – ร้องไห้ กินโค้ก และเอาข้าวกล่องผ้าเย็นให้ซึงริ

อื่นๆ – เป็นคนรักครอบครัว รักเพื่อน ถ้ามีสัญญาหรือความลับกับฉัน รับรองมันจะมิดชิดตลอดไป

อิมเมจ (ขอ 3-4 รูปและก็ดูด้วยนะคะว่าซ้ำกับอิมเมจที่ล็อคไว้หรือเปล่า///บอกชื่ออิมเมจด้วยนะ) – Cindy Wang

อิมเมจคู่ (ขอ 2-3 รูปก็พอ) –

.............................................................

ข้อตกลงเล็กๆ น้อยๆ

1.อยากให้เม้นทุกครั้งเวลามาอัพ เพราะเวลามาอัพแล้วเห็นเม้นน้อยมันเสียความรู้สึกสุดๆ เลยล่ะ

- ค่ะ เราจะมาอัพให้เจ้บ่อยๆเลย

2.ถ้าไม่ว่างต้องไปทำธุระอะไรที่ไหนนานๆ เราจะมีแบบฟอร์มมาให้กรอก  แต่ถ้าอยู่ๆ ก็หายไปซะเฉยๆ ผีโผล่เมื่อไหร่เดี๊ยงทันที โอเคมั๊ย?

- โอเคค่ะ

3.เวลาในการรายงานตัวให้ 5 วัน เพราะฉะนั้นมารายงานตัวตามเวลาที่กำหนดไว้ด้วยนะคะ

- ค่ะ เราจะมารายงานตัวภายในกำหนด

4.ถ้าไม่ติดอยากได้บทอะไรเพิ่มเติมมั๊ย? (บทสำรองน่ะ ถ้าไม่อยากได้ก็บอกไม่เอา)

- อยากค่ะ เป็นนางเอกวอนแทนได้ป่ะ

5.คาแรคเตอร์ซึงรีโดนใจมั๊ย?

- โดนค่ะ โดนมาก เอิ๊กๆ

............................................................

คำถามชิงบท

1.คุณเป็นแฟนคลับของซึงรีที่ตามติดซึงรีมาเป็นเวลานาน เรียกได้ว่าแฟนคลับพันธ์แท้เลยก็ว่าได้  แต่พอได้พูดคุยกับซึงรีจริงๆ ตามที่หวังไว้มานานคุยกลับร้องไห้ขึ้นมาเสียเฉยๆ เพียงแค่ซึงรีพูดเสียงแข็งไปหน่อยแต่ก็ไม่น่ากลัวในสายตาคนอื่น  แต่กลับน่ากลัวในสายตาคุณซะอย่างนั้น  คุณคิดว่าซึงรีจะปลอบคุณอย่างไรให้คุณหายร้องไห้ (บทพูด 10 บรรทัดอัพเริ่มตั้งแต่ซึงรีเข้ามาถามอะไรบางอย่างกับคุณ (จะให้ซึงรีถามอะไรก็ได้))

- "เธอ เธอเป็นอะไรไปล่ะ"
  "แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
  "นี่ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า" ซึงริพูดเสียงอ่อนลงกับฉัน ถ้าก็น่ากลัวอยู่ดีแหละ 
  "แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
  "ฉันทำเธอร้องไห้หรอ" 
  "อยาก...รู้...หรอ"
  "อืม"
  "ฉันกลัวคุณ คุณพูดเสียงแข็ง ตาก็ดุ ฉันกลัว แงๆๆๆๆๆ" ตายล่ะ ฉันพูดขนาดนั้น ซึงริจะโกรธฉันไหมเนี่ย
  "กลัว? แต่เธอก็ชอบฉัน"
  "ก็ใช่"
  "งั้นเอางี้ดีไหม"
  "เอาอะ...ไร?"
  "ฉันจะไม่พูดเสียงแข็งกับเธอ และจะไม่ทำตาดุ"
  "...."
  "เธอจะได้ไม่กลัวฉันไง" ซะ...ซึงริ พูดเสียงธะ...ธรรมดา กะ...กับฉัน โอ้! สวรรค์ จริงหรือเนี่ย?
  "ดะ...ได้ จริงๆนะ"
  "อืม"
  "คุณน่ารักมาเลย ฉันขอกอดคุณนะ"
  "ฮะ" ตายแน่ คราวนี้ ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย ฉันขอกอดซึงริ ไม่ได้นะ
  "หมับ!" มะ...ไม่ทันแล้ว เพราะตอนนี้ฉันกอดซึงริเรียบร้อยแล้ว ต่อหน้าแฟนคลับกับด้วย โฮก!! เลยแน่เลย
 

2.คุณจะทำอย่างไรเมื่อคุณพยายามที่จะเข้าหาซึงรีมากขึ้น  โดยการทำอาหารกลางวันไปให้ เวลาที่เขาเล่นกีฬาเสร็จก็หาผ้าเย็นมาให้  คุณทำดีกับเขามาโดยตลอด วันหนึ่งคุณพยายามที่จะเอาข้าวกล่องมาให้เขาเนื่องในวันเกิด แต่เพราะเขามีแฟนคลับเยอะมากคุณจึงต้องเดินเบียดเหล่าแฟนคลับเข้าไปให้ถึงตัวเขา แต่ไปๆ มาๆ มีใครไม่รู้ในฝูงแฟนคลับกลับผลักคุณเข้าไปด้านหน้าและที่สำคัญริมฝีปากของคุณยังตรงเข้าปะทะแก้มของซึงรีซะด้วย (บทพูด 10 บรรทัดอัพเริ่มตั้งแต่เดินเข้าไปเดินเบียดฝูงแฟนคลับทั้งหลาย)

- ไม่จริงสวรรค์ ทำม้าย ทำไม คนถึงเยอะแบบนี้อ่า แล้วฉันจะไปหาซึงริได้ไหม ต้องได้สิ ต้องได้
 "อึ๊บๆขอทางหน่อยนะ ขอทางนิด" ฉันค่อยเซาะเข้ามาเพื่อหาซึงริ เต็มความสามารถ
 "อะไรของเธอเนี่ย" มีรุ่นพี่ผู้หญิงคนหนึ่งดุฉัน
 "ขอโทษค่ะ" พี่จะมองหน้าฉันทำไม เดี๋ยวฉันก็ว๊ากออกมาหรอก อ๊ะ! เห็นซึงริแล้ว จะถึงแล้ว 
 "ขอทางหน่อยนะ ขอโทษนะ"
 "พลั่ก!" ใครผลักฉันใครผลัก
 "จุ๊บ!!!" ทึ่งค่ะทึ่ง ทึ่งกว่าเดิม ฉันหะ...หอมแก้มซึงริ
 "แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆฉันขอโทษจริงๆนะ" ฉันร้องไห้อย่างรุนแรง ขนาดนางเอกเจาน้ำตายกโล่ให้เลย
 "ธะ...เธอ"
 "ฉันขอโทษอย่าเกลียดฉันนะ"
 "ฉันไม่เกลียดหรอก ใจเย็นๆนะ"
 "ฉันกลัวโดนฆ่าฝังเสาเข็มโรงเรียนอ่า"
 "ฮะ"
 "อ๊าก!!!!!" ซึงริมองไปรอบๆ เลยเข้าใจ
 "ไม่เป็นไรฉันจะดูแลเธอเอง" ซึงริพาฉันออกไปจากตรงนั้น ซึ่งใครๆก็Confirmถึงจะไม่ใช่อ.ลักษณ์ ฟันธง ว่าระหว่างทางล้วนมีความจริงออกจากสายตา คือ 'ฉันเกลียดแก พระพาย'
 "ทำไมเธอจึงหอมแก้มฉัน"
 "คุณโกรธฉันใช่ไหม"
 "เปล่า ฉันแค่อยากรู้ เธอออกจะเป็นคนขี้กลัว"
 "ฉะ...ฉันโดนคนผลักออกมา"
 "อืมหรอ เธอทำฉันช็อคมาก เพราะ....เพราะไม่เคยมีแฟนคลับคนไหนหอมแก้มฉันมาก่อนเลย"
 "ฉันขอโทษ"
 "จะให้เธอทำไงดีนะ" ซึงริใจร้าย ทำไมต้องทำโทษ
 "...."
 "ฉันหอมเธอกลับก็ได้จะได้หายกัน เพราะอย่างเธอคงไม่..."
 "ซึงริบ้า"
 "ไม่ได้บ้าซะหน่อย" ซึงริพูดแล้วทำหน้าเหมือนเด็กๆ แล้วก็...
 "พลั่ก!" ฉันเอาหัวโม่งซึงริเองแหละ

3.ถึงคราวผีโผล่เมื่อไหร่คุณถึงกับร้องไห้โฮไม่อายใครแม้กระทั่งเด็กอย่างลิตเติล  แต่ใครล่ะจะปลอบคุณถ้าไม่ใช่ซึงรีหนุ่มมาดเท่ห์  แต่การปลอบของซึงรีรังแต่จะทำให้คุณร้องไห้อีกชุดใหญ่เพราะการปลอบของเขาคือการขู่ให้คุณร้องมากกว่าเดิม -*- แต่ครั้งนี้เขาดันปลอบ(?)คุณแรงไปหน่อย  คุณเลยร้องไห้เสียงดังจนผีโผล่มาซะงั้น  แถมยังไปสารพัดผีอีกต่างหาก ไงล่ะทีนี้ทุกคนก็ต้องวิ่งเผ่นป่าราบกันอีกรอบ ในขณะที่ซึงรีก็พาคุณวิ่งหนีแทบเป็นแทบตาย รุ่งเช้ามาทุกคนต่างก็หมดเรี่ยวหมดแรงนอนสลบไสลคุณมีวิธีขอโทษพวกเขาและซึงรีอย่างไร (บทพูด 15 บรรทัดอัพ เริ่มตั้งแต่ที่ซึงรีปลอบคุณ(แรงเกินไป))

- "แงๆๆๆๆๆๆ ไม่เอานะ ฉะ...ฉันกลัวอ่าแงๆๆๆ" ฉันโวยวายเมื่อมีคนพูดถึงผะ...ผี
  "นี่เธออย่าร้องได้ไหม"
  "แงๆๆๆๆๆๆ"
  "นี่ พี่ชอบแสวงหาเสียงร้องไห้นะ และยิ่งเป็นเสียง..."
  "พอแล้ว แงๆๆๆๆๆไม่เอาแล้ว" ฉันร้องไห้อย่างไม่ฟังอะไรจนทำลายสถิติการร้องไห้ที่ผ่านมาหมดเลย
 "อ้าว! เธออยากให้ผีโผล่มาหรอ"
  "แงๆ คุณก็อย่าพูดสิ ฉะ...ฉันกลัว อ๊าก! นะ...นั่น"
  "อะไรล่ะ เฮ้ย! ผี" ชะ...ใช่ผี ซึงริรีบพาฉันวิ่งหนีไปตามซอกตึก และถนนหนทางต่างๆ เรื่อยจนไปถึงป้ายรถเมล์ทุกคนหยุดอยู่ที่นั่นกันหมด และก็สลบกันหมด เนื่องจากฉัน

เช้าวันต่อมา
  "ฉันขอโทษ ขอโทษนะ ทุกคนต้องเหนื่อยเพราะฉัน"
  "ไม่เป็นไรหรอก เรื่องเล็ก" ช็อกโก้พูด แต่สีหน้าก็ยังเหนื่อยๆอยู่ดี
  "แล้วซึงริไปไหนล่ะ" ใช่ เพราะตื่นมาฉันไม่เจอซึงริเลย หรือเค้าเกลียดฉันไปแล้ว
  "ไม่รู้สิ ไม่เห็นเหมือนกัน" คุณชายตอบแทน

ที่โรงเรียน ฉันรอซึงริอยู่ แต่แปลกกว่าทุกวัน เพราะวันนี้ฉันถือดอกบัวสีขาวมาช่อหนึ่งด้วย อ๊ะ! ซึงริมาแล้ว
  "ซึงริ"
  "หึ"
  "ฉันขอโทษ" ฉันคุกเข่าลงแล้วมอบดอกไม้ให้ซึงริ ทำเอาคนแถวนั้นหันมามองกันเป็นแถวเลย
  "เฮ้ย!" ซึงริตกใจแล้วรีบดึงฉันให้ลุกขึ้น
  "...."
  "ทำไมให้ดอกบัวกับฉันล่ะ ฉันไม่ใช่พระนะ"
  "ฉันเอื้อมมือไปเก็บที่บ่อสวนสาธารณะใกล้บ้านนะ อีกอย่างฉันเชิดชูคุณมากนะ" ฉันทำหน้าจริงจังมากเลย จนซึงริขำ
  "ฉันไม่โกรธ ไม่เคืองเธอหรอก เพราะเธอเป็นเธอแบบนี้ไง ฉันเลยต้องดีด้วยตลอด"

4.คุณอยากให้คู่ของคุณกับซึงรีจบอย่างไร (บทพูด 15 บรรทัดอัพ เต็มที่ไม่ต้องกั๊ก)

- วันนี้ซึงริพาฉันมาที่สะพานพระราม 9 โอว! ไม่มันสูงเหลือเกิน ฉันกลัว
  
  "อย่ามองลงไปข้างล่างสิ" ซึงริบอกฉัน สงสัยหน้าตามันฟ้อง
  "อะ...อืมจะไม่มองลงไป และจะพยายามลืมว่าอยู่บนที่สูง"
  "เธอขำมากเลยนะ ใครอยู่กับเธอแล้วไม่ขำก็ค่อนข้างเส้นฝังลึก"
  "ฉันรู้ตัวน้า"
  "นิ"
  "หึ"
  "เธอคิดว่าฉันกับเธอมีความสัมพันธ์กันแบบไหน"
  "ฉันกับคุณ? อืม...อืม...เฮ้อ! ก็ได้แค่แฟนคลับกับซุปเปอร์สตาร์ล่ะมั้ง" ทำไมต้องถามด้วยล่ะ
  "ทำไมล่ะ"
  "ก็...ก็..." ฉันไม่รู้จะตอบยังไง ฉันเลยนั่งลงพิงระเบียง ฉันให้ตอบยังไงล่ะ ตอบว่า ฉันชอบคุณ แต่คุณไม่ชอบฉันหรอ 
  "ก็อะไรล่ะ?"
  "ก็เพราะคุณก็คิดแบบนั้น"
  "เปล่า ฉันคิดมากกว่านั้น"
  "เพื่อนหรอ ก็ดีนะ ได้ตั้งเป็น...เพื่อน" 
  "แล้วเธอชอบฉันไม่ใช่หรอ"
  "ใช่ฉันชอบคุณ ชอบมากๆเลย ฮึก ฮือ"
  "ชอบฉันแล้วทำไมต้องร้องไห้"
  "เพราะว่าฉันอยากจะ...จะให้คุณมาชอบฉันไง"
  "อืม หรอ อิอิ"
  "คุณจะหัวเราะทำไม ถึงมันจะตลก แต่มันก็เป็นความฝันอันยิ่งใหญ่ของฉันนะ"
  "เป็นแฟนกันไหม?"
  "ฮะ"
  "เป็นแฟนกับฉันไหม ฉันชอบพระพาย"
  "คุณชอบพระพาย พระพาย ก็ ฉันนะสิ"
  "ก็ใช่ไง ฉันชอบเธอ เธอชอบฉัน งั้นเราก็มาเป็นแฟนกันมะ..."
  "เป็นสิ ฉันจะเป็นแฟนคุณ พระพายจะเป็นแฟนซึงริ"
  "ซึงริก็จะเป็นแฟนพระพาย งั้นซึงริขอหอมแรกจากแฟนคืนนะ"
  "จุ๊บ!" ซึงรึหอมแก้มฉะ...ฉัน โลกนี้สดใสที่สุดเลย

..............................................................

ขอให้โชคดีนะคะ


ปลใพจารณาด้วยนะ และถ้าว่างแวะไปออดิชั่นนางเอกSJ ที่บทความนี้นะเจ๊ริว 

http://my.dek-d.com/thanwaaa/story/view.php?id=451914

ฝากด้วยนะค่ะ