"หลังเส้นขอบฟ้านั้น อาจมีใครซักคนรอชั้นอยู่"
เธอชอบพูดแบบนี้บ่อย ๆ
เวลาที่เราไปดูอาทิตย์ตกดินด้วยกัน
"คนบางคนที่เป็นของชั้นจริง ๆ ใครที่จะไม่ทำให้ชั้นต้องเจ็บ"
เธอพูดพลางหัวเราะ
แล้วหันมาฝืนยิ้มทั้งน้ำตา
ชั้นไม่เคยจะเข้าใจ
ไม่รู้ว่าทำไม
เธอถึงต้องรอคอยใคร
ที่อาจไม่มีตัวตน...อาจไม่เคยมีตัวตน
ทั้ง ๆ ที่เธอก็มีใครบางคน
ที่ไม่คิดจะทำให้เธอเจ็บ
ไม่เคยคิดจะทำให้เธอร้องไห้
แต่เธอไม่เคยที่จะมองเห็น
ชั้นได้แต่บีบมือเธอเบา ๆ
หันไปยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยนที่สุด
"ชั้นก็เชื่อว่าซักวันเธอจะได้เจอคน ๆ นั้น"
ชั้นพูดพร้อมความปวดร้าวที่ก่อตัวขึ้นในใจ...
1st. publish @
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=psycho-patch&month=12-2005&date=12&group=1&gblog=51
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น