เฟิร์สคิสของยัยตัวร้ายกับนายเพลย์บอย

บทนำ

     กริ๊งๆๆๆๆ…หาววว~ฉันงัวเงียลุกขึ้นมาจากที่นอน เพื่อดูนาฬิกา ‘ห๊า! เหลืออีกครึ่งชั่วโมง’ ไปอาบน้ำ แต่งตัว อย่างรวดเร็ว ยังไม่ได้คิดเลยนี่นาว่าจะแนะนำตัวยังไง ตายๆๆ เปิดเทอมใหม่ซะด้วย โรงเรียนใหม่สุดแสนจะ… ว๊ายยยยยย
     โครม……!!!!
     ขณะที่ฉันเดินอยู่ดีๆก็รู้สึกว่ามีพลังงานบางอย่างกระทบที่ตัวฉันอย่างแรง ‘โอ๊ย!!!’ ผู้ชาย… ว้าววววววว หล่อลากไส้ลากตับลากอวัยวะจริงๆ พ่อเทพบุษสุดหล่อ คนอะไรน้อ~ หล่อ! คม! เข้ม! ‘เดินให้มันดีๆหน่อยสิยัยบ้า’ โห๊ยยย ฉันขอถอนคำพูดจากเมื่อกี้ให้เป็น...เป็น…เป็น… ปิ๊ง ^0^ นายปากxxx คงจะรู้ดี(แล้วฉันจะรู้ไม๊เนี๊ย)
     ‘ฉันก็เดินของฉันดีๆ นายนั่นแหล่ะทำผิดแล้วรู้จักขอโทษกันบ้างสิ’
     ‘ฉันไม่มีเวลามาพูดเล่นกับเธอกรอกนะ’
     ‘แต่นายต้องขอโทษฉัน’ ฉันพูดอย่างไม่ยอมแพ้
     ‘ฉันรีบ’ เขาพูดเสียงเรียบ แล้วเดินจากไปหน้าตาเฉย
     ‘นี่นายกลับมากลับมาเดี๋ยวนี้นะ!!!’ ฉันพูดเสียงดังลั่น
แต่เอ๊ะ ต้องรีบไปเรียนนี่นา โอ๊ยยยยยยย อย่าให้ได้พบได้เจอกันอีกเล้ย สาธุ นายปากxxx เอ๊ย!

บทที่ 1 ทำไมต้องเป็นนาย !!

     แฮ่ะๆๆๆ ขอบคุณพระเจ้า เหนื่อยวู๊ยยยยย ผ่างงงง(เสียงเปิดประตู) เมื่อประตูห้องเปิดทุกสายตาก็มองมาที่ฉัน ฉันกวาดสายตามองไปทั่วห้องเพื่อหาที่นั่ง เย้ ^_^ เหลืออยู่ที่เดียว แต่เอ๊ะ ใครงะคุ้นๆ(เธอมองคนที่นั่งข้างเธอ) นายปากxxx นี่ ToT ฉันต้องจำใจไปนั่งข้างนายนั่น เฮ้ออออออออ