แฝดลับสลับรัก

       ร่างสูงชายหนุ่มก้าวเดินมายืนข้างประตูรถสปอร์ต ราคาสูง….หยุด...มองผ่านกระจกใสแจ๋วเข้าด้านใน…ดวงตาคมเข้มของเขาขยายวาวโรจน์ทันทีที่เห็นใบหน้าขาวนวลนั้น มือแกร่งกำแน่นก่อนคลายออกแล้วดึงประตูรถอย่างไม่ลังเล สอดเข้าจับแขนเรียวหญิงสาวด้านใน

          กระชาก!!

        ร่างเล็กบางเซตามแรงมือหนานั้น

          “นี่อะไรกัน มาดึงฉันทำไม ปล่อยนะ”   ดึงขืนตัวไม่ยอมให้เขาลากตามอำเภอใจ แต่ไม่สำเร็จ

          “ลงมา” เสียงทุ้มต่ำดุดันน่ากลัว

          หล่อนจำต้องลงตามแรงลากนั้น

          “ปล่อยนะ...ปล่อย ฉันเจ็บ” เสียงร้องสั่นเทายังดังไม่หยุด

         ลงมายืนด้านนอกรถ ข้อมือยังถูกกำแน่นด้วยฝ่ามือหนาสาก หล่อนมองจ้องคนอุกอาจ...ชายร่างสูงไซซ์ยุโรปศีรษะเถิก ผมสั้นเกรียนติดหนังศีรษะ ดวงหน้ายาว จมูกโด่งเป็นสัน หว่างคิ้วย่นเข้าหากันจนเป็นรอยริ้วเฉกเช่นคนจมตัวในความเครียดตลอดเวลา ดวงตาดุขึ้งขุ่นคลั่กมองหล่อนราวจะกิน ริมฝีปากบางกว้างตอนนี้ปิดสนิท รกรุงรังด้วยหนวดเคราปกคลุมเกือบมิด มองแล้วช่างน่ากลัว

        เขาผ่อนมือหลวมขึ้น แขนบอบบางของหล่อนค่อยคลายความเจ็บ แต่หล่อนก็ยังไม่พ้นพันธนาการจากมือหนาแกร่งที่จับไว้ไม่ยอมให้ดิ้นหนี

        “คุณเป็นใครมาจับฉันทำไม”

        ไม่มีเสียงตอบจากชายหนุ่ม นอกจากดวงตาตึงขุ่นมองจ้องหน้าของหล่อนถมึงทึง

         ภายในแผ่นอกกว้างลอยกรุ่นด้วยความขึ้งโกรธ

         หล่อนผู้มีใบหน้าสะสวยคนนี้หนีเขามา ไม่คิดแม้แต่ทำหน้าที่ให้สมกับเงินที่เขาจ่ายให้แม่ของหล่อนจำนวนมากโขสำหรับเป็นค่าตัวในการมาทำหน้าที่ดูแลลูกสาวของเขา

        เมื่อวานนี้เป็นวันนัด…หล่อนแอบหนีเขาอย่างไม่กลัวเกรง

        โชคดีที่ลูกน้องเขาเห็นเข้าเสียก่อน...เขาขับตามรถประจำทางมาจนเห็นร่างเพรียวของหล่อนรุกรี้รุกรนลงจากรถตรงเข้าในปั้มนี้ เขารีบวกรถเข้ามาจอด หล่อนคงเห็นเขาก่อนจึงหนีหายไปปล่อยให้เขาเดินหาจนเหงื่อตก

        แล้วโชคก็เข้าข้างเขา

        เมื่อเดินกลับมาทันเห็นหล่อนมานั่งวางหน้าในรถหรูอย่างน่าไม่อาย อดคิดไม่ได้ว่าหล่อนนัดเสี่ยมารับ แต่เขาไม่มีทางปล่อยหล่อนลอยนวลแน่นอน  

         ฟันกรามขบบดกันอย่างโกรธขึ้ง

         เขาดึงลากตัวหล่อน แต่หล่อนช่างดื้อดึง จิกกดเท้ากับพื้นขืนไว้ไม่ยอมเดินตาม

         “ปล่อยนะ จะพาฉันไปไหน”

         เสียงร้องถามสั่นเทา ตัวหล่อนก็สั่นเทิ้มไปทั้งตัว แต่ไม่ทำให้เขารู้สึกสงสาร สมองเขาตอนนี้มีแต่ความโกรธและการลงโทษ

         มองอาการหล่อนอย่างรำคาญ ดึงกระชากตัวหล่อนจนกระแทกแผ่นอก รวบเอวบางขวับยกหิ้วเหมือนว่าหล่อนเป็นเพียงตุ๊กตา ก้าวขาแกร่งยาวเดินอ้อมท้ายรถที่จอดติดกัน จนถึงรถแอดเวนเจอร์มอมแมมขี้ฝุ่นสีแดงของเขา

         “อะไรกันน่ะ” สองชายหญิงหยุดยืนดู ปากซุบซิบถามกันอย่างสงสัย มองหญิงสาวที่ดิ้นยุกยิกถีบเท้าสะเปะสะปะร้อนรน ส่งเสียงร้องตะโกนพร้อมยกมือกวักให้ช่วยไม่หยุดหย่อน

          “ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย ฉันโดน....”

          “เงียบ” ชายหนุ่มตะคอกใส่ข้างหูหล่อนเสียงดังดุเข้ม ทำให้หล่อนหุบปากลงทันที  ความกลัววิ่งกรูเข้าในอกหนักกว่าเดิม มองคนตัวสูงใหญ่ไซซ์ยุโรป ดุดัน อุกอาจ ช่างไม่กลัวเกรงกฎหมายเอาเสียเลย หล่อนได้แต่คิดว่าคงหมดหนทางหนีรอดเป็นแน่

        “คุณ ปล่อยเธอเถอะค่ะ ทำแบบนี้ผิดกฎหมายนะคะ” ผู้หญิงคนนั้นร้องตะโกนดังจนเข้าหู หญิงสาวตาโตประกายความหวังขึ้นมาอีกครั้ง

        “เมียผม หนีตามชู้มา ผมจะพากลับบ้าน” เขาพูดโต้กลับเสียงดังสุภาพไม่ดุดัน สองคนที่ยืนมองนั้นพากันหน้าเหรอหรา แล้วสะกิดแขนกันและกันเดินจากไปทันทีมีเพียงเสียงแว่วดังลอยมา

...............

ฝากไว้อีกเรื่องนะคะ

นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการ มิได้มีเจตนาก้าวล่วงผู้ใดทั้งสิ้น

อาจมีฉากหมิ่นเหม่ศีลธรรม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

ไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้หากตัวละครหรือเรื่องราวไปกระทบผู้ใด

ขอย้ำว่ามิได้มีเจตนาก้าวล่วง แค่แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น...รอยจินต์

สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.๒๕๓๗ และ พ.ศ. ๒๕๕๘

ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือแสกนเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งหรือทั้งหมด

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เป็นลายลักษณ์อักษรเท่านั้น