+๐+I d@rE YoU t๐ LovE mE+๐+

ลำดับตอนที่ #2 : [Chapter2]-[[บะหมี่น้อยของฉันTToTT]]

Chapter2









            เชอร์รี่ กับ ข้าวเจ้า นั่งทำตาโตเมื่อฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเสร็จ

    ก่อนจะกลั้นหัวเราะจนตัวงอ TTOTT ไอ้พวกบ้า





       \"เป็นเพื่อนกับแกนี่ไม่เคยเบื่อเลยว่ะแช^^\"





             เชอร์รี่พูด เพื่อนคนนี้สนิทกันมาตั้งแต่อนุบาล ส่วนข้าวน่ะสนิททีหลัง

   สวยสง่าแอนด์เซ็กซี่ คำนิยามของมันที่ฉันให้ไว้ เจ้าแม่แฟชั่นไม่มีใครเกิน=[]=

  



      \"จริงป่ะ ขอบคุณนะ>/\\<\"



      \"ไอ้แช แกจะโง่ไปถึงไหนวะ-_-\"





            ข้าวเจ้า หรือ ที่เรียกย่อๆว่าข้าวพูด ท่าทางน่ารักแบบเด็กเรียนอย่างนี้

   ร้ายลึกค่ะร้ายลึก ด่าแต่ละทีเล่นเอาผู้ชายบึกบึนน้ำตาซึม >,.<





              ฟืด ฉันสูดน้ำมูกหนึ่งทีแล้วหันกลับไปที่โต๊ะ ฉันไม่สนพวกแกหรอกย่ะ

     บะหมี่ที่รักจ๋า ฉันรักแกมากเลยนะ มามะ มาลงท้องฉันซะดีๆ โฮะๆๆๆ





              

            ผลัก





              อนาคตอันงดงามของบะหมี่ก็ต้องดับวูบลง เมื่อลูกบาสลูกโตลอยปึกเข้ามา

    โดนทั้งหัวฉัน โดนทั้งบะหมี่น้อย ฮือๆๆ เสียดายหมูแดงง่ะ ฮือๆๆๆ



          

          \"ขอลูกบาสคืนหน่อยได้มั้ยครับ^o^\"



          \"เห็นมั้ยว่ามันโดนหัวฉันน่ะTTOTT\"



          \"เฮ้ยยย เธอคนตะกี้นี่!!!\"



          \"แล้วเห็นมั้ยว่าบะหมี่ฉันน่ะหกหมดเลยToT!!!\"



          \"ยัยบ้าเอ๊ยยย-_-a;;\"



          \"ฉันเสียเงินซื้อมานะTTOTT\"



          \"เธอต้องชดใช้เรื่องเสื้อฉัน=o=\"



          \"นายนั่นแหล่ะ เอาเงินค่าบะหมี่มาเดี๋ยวนี้เลยYoY\"





            ท่าทางเราจะพูดกันคนละเรื่องแหะ-_-;; โอย แต่หัวฉันมันเจ็บเป็นบ้าเลย

      ฮือๆๆ ปูดเป็นลูกมะนาวเลย



          

          \"ฉันจะพาเธอไปห้องพยาบาล-_-;;\"





             เขาพูดเรียบๆก่อนจะแบกฉันขึ้นบ่า กรี๊ดดดด นาย>o<



        

         \"กรี๊ดดดดด ทัตนี่น่า\"



          

           ไม่ใช่ฉันหรอกที่ร้องง่ะ แต่เป็นเชอรี่กับข้าวเจ้าแล้วก็ผู้หญิงเกือบทั้งหมดในโรงอาหาร

     ด้วยสายตาที่อาฆาตและอิจฉารุนแรงทำให้ฉันรู้ตัวดีว่า....ตายแน่





          \"กรี๊ดดดด นายปล่อยฉันลงเลยนะยะ\"



          \"ไม่ หัวเธอปูดเป็นลูกแตงโมแล้ว เดี๋ยวสาวๆจะหาว่าฉันแล้งน้ำใจ\"

        

                

            ....อ้าว ที่แท้ห่วงภาพพจน์ ตาบ้า...





            \"จะให้ทำยังไงนายถึงจะยอมปล่อย\"



            \"บอกชื่อเธอมา\"



            \"แช\"

          

            \"ฉันชื่อทัต อยู่ชั้นเดียวกับเธอ\"



            \"ไม่อยากรู้\"





           เขาท่าทางไม่สนใจเลยง่ะ กรี๊ดดด ช่างมันเถอะ อยู่บนนี้ลมพัดแรงดี โหะๆๆ(ไหงเป็นงั้น)

            

              





******************

Talking

สวัสดีอีกครั้งค่ะ สนุกกันรึเปล่าเอ่ย ถ้าไม่สนุกก็ขอโทษด้วยนะคะ

แบบว่ามือใหม่หัดเขียนอ่ะค่ะ ดีใจมากเลยที่มีคนเม้นมาอ่ะค่ะ>v<

มันเป็นความภูมิใจอย่างแรงเลยนะคะ ยิ่งคะแนนนี่ โอโหT_T

ยิ่งมีคนบอกว่าอยากอ่านต่อนี่TToTT

แหะๆ เข้าเรื่องๆ ติ-ชมก็ได้นะคะ แต่ไม่เม้นไม่ได้ อาโหะๆๆ

เสียสละเวลานิดนึงเพื่อให้คนเขียนก็ดีใจ๊ดีใจหน่อยนะคะ

รักคนอ่านค่ะ -3- สนุกไม่สนุกบอกได้เลยนะคะ