โรงเรียนที่สุขสันต์หรือนรกที่ชิงชัง

เนื้อเรื่อง

โรงเรียนสถานที่ ที่เรียกว่าบ้านหลังที่สอง

สำหรับชั้นมันใช่หรือไม่ใช่

ไม่มีใครรู้ แม้แต่ตัวชั้น

ตลกไหมล่ะที่ตัวเองยังไม่รุเลยแล้วใครจะตอบได้

สำหรับใครอีกหลายๆคนมันคือบ้าน

แต่สำหรับใครอีกหลายๆคน

มันคือนรก

นรกที่พวกเราชิงชัง  ไม่อยากแม้แต่จะอยุ  ไม่อยากแม้แต่จะเดินเข้าไป

แค่เดินเฉียดก้ออยากอ้วก  สถานที่เกลียดนักเกลียดหนา

แต่ไปจากมันไม่ได้   ไม่ใช่ไม่อยาก  แต่เพราะไปไม่ได้

เดินไปเดินมาตอนเช้ายันเย็นกับความคิดที่ว่า "เมื่อไหร่จะมีใครระเบิดโรงเรียนซักทีวะ"

คิกๆๆสิ่งที่สร้างความขะแขยงเวลาเราไปโรงเรียน

ไม่ใช่สถานที่  แต่เปนเพราะส่วนประกอบต่างๆในโรงเรียนนั่นแหละ

ตุ๊กตาที่มีชีวิต  เรียกอย่างนั้นได้ไหม

สั่งเราทำนู่นทำนี่  สนุกมากไหม

ว่าเราทั้งๆที่เราไม่ผิดเปนเรื่องหรรษารึไง

ทำเหมือนเราเปนตุ๊กตาไปได้  สนุกล่ะสิ

งั้นถ้าพวกเราทำบ้างคงจะไม่ว่าใช่ไหม

แหม่......เราเองก้ออยากเล่นตุ๊กตาเหมือนกันนะ

มันคงจะดีไม่น้อยเลยทีเดียว

หรรษา  ฮาเฮกับตุ๊กตาของโรงเรียน  คิกๆๆ  คงจะสนุกไม่ใช่น้อย

อย่ามาว่าชั้นประสาทเมื่ออ่านบทความนี้  ถ้าทนไม่ได้ก้อปิดซะ

เวลาคนเรามองคนอื่นเปนตุ๊กตา  เค้ารุสึกยังไง

ไม่คิดหรอว่าเราก้อมีความรุสึก นึกคิด และน้ำตา

อย่ามาชักมาเชิดให้เราน่าสมเพชไปกว่านี้

เพราะไม่แน่ซักวัน  เราอาจเปนคนที่ชักและเชิดกลับก้อได้